Lech Raczak
Felietony Kazania i skargi (dwa niedrukowane felietony przeznaczone dla „Gazety Wyborczej-Poznań”)
Trzy metry pod płotem Przyjechałem z wakacji od prasy nieświadom śmierci Czesława Miłosza, w dzień po jego pogrzebie. Rzuciłem się od razu na gazety. Jeszcze nie otrząsnąłem się z poruszenia tą śmiercią (dla mnie Miłosz pozostanie najważniejszym polskim poetą dwudziestego wieku), jeszcze nie pojąłem w pełni skandalu wokół jego pogrzebu, gdy zadygotała w kieszeni komórka. – Jesteś już w Polsce? – zapytał drżącym od emocji głosem przyjaciel-artysta. – Witam w kraju, gdzie człowieka nie pochowają godnie, jeśli nie napisze przed śmiercią lojalki. Ponieważ mój przyjaciel w sprawach wiary jest dość ortodoksyjny, Kościołowi oddany, „Nasz Dziennik” czytuje bez wysiłku moralnego i większych emocji, a mnie traktuje czasem jak lewaka, trockistę i KORowski relikt IV Międzynarodówki nie wart wysiłku nawracania, więc zdziwiłem się nieco. – Boli mnie, jeśli ktoś zmuszony jest składać deklaracje przeciw własnej twórczości, a instytucje wymuszające lojalki odrzucam. Studiuję właśnie teologiczne księgi. Jeśli znajdę przesłanki świadczące o możliwości zbawienia poza Kościołem – wypiszę się. – Uspokój się, nie przesadzaj – usiłowałem studzić emocje. – Czy ty też zamierzasz pisać lojala? – zawołał z oburzeniem. – Nie. – To zostaniesz pochowany pod płotem! Cieszę się, że będę w dobrym towarzystwie – zarechotał złośliwie. Kiedy zmarł Molier, wynikł znamienny spór teologiczny. Komediant był urzędnikiem królewskim, więc należał mu się grób na państwowym, katolickim cmentarzu. Arcybiskup Paryża sprzeci-
42
fot. Krzysztof Fabiański
wiał się jednak, by chować aktora i do tego autora Świętoszka w poświęcanej ziemi. – Jak daleko w głąb sięga święcenie? – spytał król. – Jakieś dwa metry – odpowiedział arcybiskup. – Więc pochowajmy go na trzech metrach – zdecydował o kompromisie król. Cz ytając o pogrzebie wielkiego poety, zacz ynam się zgadzać z poglądem mego impulsywnego przyjaciela: trzy metry pod płotem to najlepsze miejsce, w którym prochy niepokornie buntujących się przeciw odwiecznym porządkom świata artystów powinny oczekiwać trąb Końca Końców. 12.09.2004 nietak!t _ 6/2/2011
