Powołanie Historia
WWW.UNSPLASH.COM
Jakie mam powołanie? Pan Bóg „wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem” (Ef 1,4). On znał nas i nasze powołanie, zanim powstał wszechświat. Dlaczego zatem człowiek ma takie trudności z odkryciem własnej drogi życiowej, czy Bóg nie powinien tego każdemu objawić? Czasem wydaje się, jakby ukrywał przed nami tę wiedzę. W istocie jednak jest tak, że to my ukrywamy się przed Bogiem, nie dążąc do zapytania Go o swoje miejsce na ziemi. Święta Matka Teresa z Kalkuty powiedziała kiedyś, że prawdę o swoim powołaniu do pracy na misjach i służenia biednym odkryła już w wieku 12 lat. Było to w katolickiej szkole, gdzie kapłani pomagali dzieciom w odkrywaniu tej tajemnicy. Z kolei bł. Tymoteusz Giaccardo (paulista), a także sługa Boży Maggiorino Vigolungo (aspirant Towarzystwa Świętego Pawła) jako młodzi chłopcy, aby poznać swoje powołanie, odmawiali codziennie trzy razy modlitwę Zdrowaś Maryjo. Osobom bardziej dojrzałym należałoby doradzić większe zaangażowanie w celu odkrycia swojej życiowej drogi. Na przykład jeden z kleryków w zgromadzeniu zakonnym stwierdził, że, aby odkryć powołanie, przez parę miesięcy codziennie odmawiał jedną część różańca. Znane jest również świadectwo sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego, który po dobrze przeżytych rekolekcjach stwierdził, że Bóg wzywa go do życia małżeńskiego, a na żonę przeznacza mu Danutę. Współcześnie młody człowiek nie ma łatwego zadania. Codziennie jest bombardowany taką ilością informacji, że łatwo się pogubić. Niech zatem przyjmie jako drogowskaz słowa św. Ignacego Loyoli sprzed prawie 500 lat: „Człowiek został stworzony, aby Boga, naszego Pana, wielbił, okazywał Mu cześć i służył Mu – i dzięki temu zbawił duszę swoją. Inne rzeczy na powierzchni ziemi stworzone zostały dla człowie‐ ka i po to, by mu służyć pomocą w zmierzaniu do celu, dla którego został stworzony” (Ćwiczenia duchowne, nr 23). Jeśli będziesz trzymał się tego kierunku, to radość i pokój w sercu pomogą Ci pokonać wiele trudności, a pełna szczerości relacja z Bogiem przyniesie oczekiwany rezultat. BR. ADAM SZCZYGIEŁ – PAULISTA
Wybierz życie! „Wybierz życie. Co to oznacza? Jak to zrobić? Czym jest życie? Czy chodzi w nim o posiadanie możliwie największej ilości rzeczy? O to, aby wszystko potrafić, wszystko móc, aby nie uznawać żadnych granic dla własnych pragnień? Aby móc wszystko zrobić i wszystko mieć, korzystać w pełni z uroków życia? Czy nie o to właśnie chodzi w życiu? Czy dzisiaj – tak jak i zawsze – nie jest to jedyna możliwa odpowiedź? Jeśli jednak przypatrzymy się światu, to zobaczymy, że tego rodzaju rzekomy wybór kończy się w ślepej uliczce alkoholu, seksu, narkotyków, że innych zaczyna się widzieć wyłącznie jako konkurentów, że prowadzi on do ciągłego niezadowolenia z tego, co się ma, do kultury śmierci, do znudzenia życiem i samym sobą, czyli zjawisk, z którymi stykamy się na co dzień (…). Wybór takiego życia jest kłamstwem, gdyż nie ma w nim miejsca dla Boga. A tym samym wszystko w nim zostaje postawione na głowie. «Wybierz życie!» Zapytajmy jeszcze raz: co to znaczy? Księga Powtórzonego Prawa daje nam bardzo prostą odpowiedź: wybierz życie, to znaczy wybierz Boga, gdyż to On jest życiem. «Ja dziś nakazuję ci miłować Pana Boga twego i chodzić Jego drogami, pełniąc Jego polecenia, prawa i nakazy, ABYŚ ŻYŁ» (Pwt 30,16)”. Powyższy cytat pochodzi z książki kardynała J. Ratzingera „W drodze do Jezusa Chrystusa”. Papież Benedykt XVI świetnie diagnozuje sytuację człowieka, który życia szuka tam, gdzie go nie ma. A przecież „życie objawiło się” – jak napisze św. Jan w swoim Pierwszym Liście (1J 1,2). Objawiło się w Osobie. Wybrać życie to wybrać Osobę! To wybrać Jezusa Chrystusa! Niech nasze decyzje i wybory (a czas wakacji chyba szczególnie im sprzyja) będą zawsze ukierunkowane na życie. Nawet (a może właśnie szczególnie wtedy), kiedy się boimy. Bo – jak mawiają niektórzy – za granicą naszego strachu leży nasz największy rozwój… S. MAGDALENA WIELGUS MISJONARKA CHRYSTUSA KRÓLA
9
