Opinie
Een nobel streven? Of toch hypocrisie? De nieuwe regering zou werk willen maken van een verdere Europese defensieintegratie. Dit zou zelfs één van de krachtlijnen worden van het luik buitenland- en defensiebeleid van het regeerakkoord, waarbij voor het Belgisch leger de klemtoon op de EU komt te liggen. Doch wat zou dit nu concreet kunnen betekenen? En gaat de regering dan daarin ook écht het voorbeeld geven en op Europees vlak het voortouw nemen? Of zou het toch voornamelijk bij lippendienst en holle slogans blijven? Voor intensivering van de militaire samenwerking in Europa valt veel te zeggen. De instabiliteit in het Midden-Oosten en Afrika heeft grote invloed op de veiligheid binnen Europa door migratie, transnationale criminaliteit en terrorisme. Samenwerking is bijgevolg aangewezen. Daarnaast vereisen nieuwe dreigingen, zoals terrorisme en cyber-aanvallen, ook een verdere Europese integratie. Verder zal het anti-Trump sentiment in Europa ook wel een rol spelen. Dat de politieke partijen in ons land van nauwe Europese samenwerking weer opnieuw een speerpunt willen maken van het Belgische defensiebeleid, valt dus te begrijpen. Opnieuw, want dit was ook een richtsnoer van de Verhofstadt-regeringen. De verdere integratie en versterking van de Europese defensie werden met zoveel woorden ingeschreven in het nieuwe regeerakkoord. De missies van het Belgisch leger zouden bij voorkeur ook moeten kaderen in het Europese Gemeenschappelijk Buitenland- en Veiligheidsbeleid (GBVB).
4
De Schildwacht
Dit is een nobel streven, doch wel een met verregaande consequenties. Lippendienst Als de EU écht doeltreffend wil worden op defensievlak, en dus ook in staat wil zijn om met militaire middelen autonoom uitvoering te geven aan haar GBVB, dan vergt dit immers eerst een investering van ongeveer 300 miljard euro. Dit is het bedrag dat minimaal nodig is opdat Europa een eerder ‘modeste’ militaire operatie, zoals deze in Libië in 2011, zelfstandig – dus onafhankelijk van de VS – zou kunnen uitvoeren. Deze vereist met name de verwerving van grote aantallen strategische systemen zoals luchttransport, air-to-air refueling, lucht- en missileverdediging, communicatie-installaties en strategische inlichtingen- en bewakingsmiddelen. Indien we die 300 miljard verdelen volgens dezelfde sleutel als deze van de jaarlijkse bijdragen van de lidstaten aan de EU, zou dit voor ons land neerkomen op een extra defensie-uitgave van 12,5 miljard.
Mocht Europa dus tot een reële Europese defensiepolitiek willen komen, zouden de volgende Belgische regeringen dan bereid zijn om deze 12,5 miljard vrij te maken zodat de Europese defensieintegratie echt tractie kan maken? Of zouden ze zich, net zoals in het verleden, hoofdzakelijk beperken tot de klassieke lippendienst aan de Europese defensiesamenwerking: veel wollige woorden, doch weinig concrete daden? Efficiënter spenderen Europa zou ook zonder bijkomende grote investeringen op defensievlak beter kunnen doen. Doch dit heeft ook gevolgen. De Europese bondgenoten geven niet samen uit aan Defensie. Materieel wordt nog steeds grotendeels afzonderlijk aangekocht, wat niet
