HUIS & RECHT
Mr. Isabelle Flipse is intermediair voor Franse juridische zaken. Kantoor Flipse BV, info@kantoorflipse.nl, www.kantoorflipse.nl.
Een complexe nalatenschap, deel VI interessant is voor mensen die voor nop op een prachtig plekje willen zitten, al is dat onder zeer primitieve omstandigheden. Midden november belt er een angstige buurman dat er sinds ‘een tijdje’ licht brandt en er ongure types rondscharrelen. De woorden squatteurs (krakers) en gitanes (zigeuners) vallen. De politie wordt gebeld, tot drie keer toe. Maar men heeft de handen vol aan de gevolgen van recent noodweer in de regio. Verwende Hollanders die denken dat hun probleem tweeduizend kilometer verderop wel even door het plaatselijk gezag wordt opgelost, krijgen geen prioriteit. Toch moet er iets gebeuren en wel heel snel. Want als je één ding niet wilt in je Franse huis, dan zijn het krakers. Als u denkt dat we het krakers in Nederlands makkelijk maken? In de Franse praktijk komt het erop neer dat een
kraker die kan bewijzen dat hij zich 48 uur in het perceel heeft opgehouden, enkel nog via een civiele procedure kan worden uitgezet. De kans dat dat lukt, bestáát. Dat zo’n procedure langer dan een jaar duurt en tienduizenden euro’s kost, is vrijwel een zekerheid... Mijn cliënten beseffen dit en vragen me ‘te redden wat er te redden valt’. Mijn kantoorgenoot en ik zijn daarom de volgende dag in de auto gesprongen en na twaalf uur rijden stonden we in het donker voor de poort. Het kettingslot bleek een ander exemplaar dan waarvan wij de sleutels hadden, in de verte was klein licht te zien en er stond een gammele bestelbus op het terrein. We hadden logés, zoveel was zeker. Hoe pak je dat aan als je vindt dat een knokploeg geen acceptabele optie is? Vergeeft u me dat ik hier toch nog één episode aan vastplak.
ONTWERP & BOUW Heiko Hulsker, Architect in Antibes www.plansud.com
Bouwen in Frankrijk, de verschillen
V
DEZE COLUMN VALT BUITEN VERANTWOORDELIJKHEID VAN DE REDACTIE.
DEZE COLUMN VALT BUITEN VERANTWOORDELIJKHEID VAN DE REDACTIE.
H
et feuilleton over de Franse erfenis die maar niet afgewikkeld raakt, wordt langer en langer, té lang eigenlijk. Maar de volgende anekdote is zowel authentiek als spectaculair. Die kan ik u dus niet onthouden. Op de vier hectare aan de Côte, waarvan mijn cliënten mede-eigenaar in bloot-eigendom zijn, stonden ooit een groot huis, een olijfgaard en een schattig portiershuisje. Dat laatste vormt nu de enige tastbare herinnering, hoewel er van schattig geen sprake meer is. De meeste luiken werden dichtgeschroefd omdat ze er anders afvielen en het onkruid staat hoog in de dakgoten. Tegen mijn advies liet de vruchtgebruikster water en elektra echter nooit afsluiten, want ‘je weet maar nooit’. Wat deze puissant rijke weduwe inderdaad niet wist, was dat zelfs zo’n vervallen stulpje
erlopen het bouwproces en de bouwvergunningen in Frankrijk heel anders dan in Nederland? De verschillen zijn minder groot dan wellicht gedacht. De voorschriften in een bestemmingsplan in Frankrijk zijn doorgaans helder omschreven met eenduidige afbeeldingen. Een bouwplan wordt getoetst aan de regels en door de welstand. Bij dit aspect is er wel een fundamenteel verschil. In Nederland worden de plannen behandeld door een commissie met meerdere architect-leden in een openbare zitting en over het algemeen komt er uit zo’n vergadering een gebalanceerde beoordeling. In Frankrijk is Bâtiments de France de welstand, die bestaat uit één persoon, vaak aangewezen voor een heel gebied. Mijn ervaring is dat als je deze beslissing bij één persoon legt er toch
meer verrassingen zijn. De lengte van bouwvergunningsprocessen verschilt eigenlijk nauwelijks. Wel is de periode voor het aantekenen van bezwaar in Frankrijk drie maanden tegen zes weken in Nederland. In Frankrijk moet je bij het aanleveren van de vergunningstukken veel aandacht geven aan de geveltekeningen en de tuinplannen. Het meest opmerkelijk is dat er geen plattegronden van het huis gevraagd worden, slechts de contour. In Nederland zijn de plattegronden essentieel. De afmetingen van een toilet moeten bijvoorbeeld vermeld worden, plus een serie van onderzoeken over daglicht en ventilatie. De uitvoering In Nederland neemt de hoofdaannemer het totale werk aan en brengt met onderaan-
nemers (circa 75%) het project tot stand. De hoofdaannemer komt met een totaalprijs en de eindverantwoordelijkheid ligt bij hem. In Frankrijk werkt dit vaak anders. De architect sluit met uiteenlopende partijen aparte contracten. Bijvoorbeeld voor het betonwerk, de dakconstructie, ramen en deuren. Dit vraagt meer werk en focus van de architect. De afstemming van uiteenlopende partijen is minder vanzelfsprekend, de kans dat er aspecten tussen wal en schip vallen is groter. In Nederland werken hoofdaannemers vaak met dezelfde onderaannemers, waardoor er meer een teamgeest ontstaat, in Frankrijk werken de partijen meer individueel. Het uiteindelijke resultaat hoeft niet minder te zijn, het vergt alleen veel meer coördinatie en communicatie.
LEVEN IN FRANKRIJK 133
