vat 85
INTERVIEW
achida Lamrabet is schrijfster en juriste. Afgelopen jaar werd Lamrabet bekroond met de tweejaarlijkse Cultuurprijs van de KU Leuven en de Ultima voor literatuur van de Vlaamse Gemeenschap. Eerder kreeg ze de Kif Kif Literatuurprijs en de BNG Nieuwe Literatuurprijs. Haar recentste roman, Vertel het iemand, werd in 2018 uitgegeven bij Polis. Tot 2017 werkte ze voor Unia.
Rachida Lamrabet
[ 26 ]
Gie
Veertig jaar lang hield Gie Goris de vinger aan de mondiale pols: een decennium bij Broederlijk Delen, drie als journalist en hoofdredacteur. Voor MO* reisde hij de halve wereld af om te berichten over oude en nieuwe conflicten, over veerkrachtige mensen en over gemeenschappen die vindingrijke alternatieven bedenken om de planeet te ontlasten.
N
u hij de fakkel doorgeeft, nodigde Rachida Lambaret hem op een hete augustusdag uit voor een gesprek over diversiteit, empathie en authentieke journalistiek. ‘Je mag nooit tevreden zijn met een verhaal, alleen maar omdat het bevestigt wat je al dacht.’ De koude bosbessenlimonade is al uitgeschonken, maar het opnametoestel nog niet ingeschakeld als ik Gie Goris vraag hoe het voelt om eens aan de andere kant van de tafel te zitten, in de stoel van de geïnter-viewde. Het antwoord zet meteen de toon voor het gesprek: ‘Ik voel me altijd wat onwennig om over mezelf te vertellen. Ik hou graag de focus op mijn werk.’
Waarom wil je niet dat het over jou gaat? Gie Goris: Omdat ik niet zo interessant ben. Ik heb geen publiek nodig bij mijn persoonlijke worstelingen. Het gegeven dat ik mij al veertig jaar lang toeleg op mondiale thema’s, is veel interessanter.
Helpt het verhaal van je opvoeding en je leven niet om te begrijpen waarom je net dit werk hebt gedaan? Gie Goris: Dat bepaalt mee hoe ik in mijn werk sta, maar ben ik enkel en alleen vanuit die specifieke opvoeding of sociale achtergrond tot dit werk gekomen? Mensen maken keuzes. De groep jongeren waarmee
