FONH 07 2020

ΑΡ. 07 / ΙΟΥΛΙΟΣ 2020

O Θριαμβευτής Overcomer

• Έτος έκδοσης παραγωγής: 2020 • Σκηνοθεσία: Άλεξ Κέντρικ Πρωταγωνιστούν: Άλεξ Κέντρικ, Πρισίλα Σίρερ Διάρκεια: 119’ Ήχος: 5.1 Dolby Audio Υπότιτλοι: Ελληνικοί

Ένας προπονητής Μπάσκετ αποφασίζει να προπονήσει μια έφηβο με άσθμα σε δρόμους μεγάλων αποστάσεων. Μια ταινία για όλη την οικογένεια που μιλά για την πίστη και την δύναμη της θέλησης.

12 €

www.christianbookstore.gr

Η Ανεμελιά της Ελπίδας... Δεν υπάρχει πιο όμορφη εποχή του χρόνου από το καλοκαίρι και δεν υπήρξε ποτέ πιο περίεργη χρονιά της ζωής μας από το 2020! Άρχισε περίεργα με τις φωτιές στην Αυστραλία και τους διωγμούς των χριστιανών στην Αφρική και κορυφώθηκε με την πανδημία του Covid-19. Και το κερασάκι στην τούρτα των θλιβερών γεγονότων ήταν το ξέσπασμα των τραγικών ρατσιστικών γεγονότων στην Β. Αμερική και όχι μόνο. Η ανεμελιά είναι η προσδοκία που καλούμαστε όλοι να ζήσουμε σ' ένα περιβάλλον που ταλανίζεται από την προβληματική συμπεριφορά των γειτόνων μας, από τις παράπλευρες απώλειες της πανδημίας που έχει πλήξει καίρια την οικονομία της μικρής μας χώρας, από τα ηθικά ολισθήματα που έχουν γίνει καθεστώς στη ζωή μας και πληγώνουν τις ψυχές μικρών και μεγάλων δημιουργώντας ένα τσουνάμι προκλήσεων που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε κάθε μέρα. Μακάρι αυτό το καλοκαίρι να φέρει την πολυπόθητη ανάπαυση και ανανέωση σ’ όλους μας, καθώς ακόμα και τις μέρες της ραστώνης και των διακοπών έχουμε μια ατέλειωτη ένταση. Κι αυτό συμβαίνει απ’ τα μαύρα σύννεφα των νέων που έρχονται απ’ όλο τον κόσμο απ’ τη μια μεριά, κι απ’ την άλλη η διαρκή πίεση που φέρνει η χρήση των μέτρων ασφαλείας για να προφυλάξουμε το πιο πολύτιμο αγαθό που είναι η υγεία μας. Αυτές τις μέρες που οι ισχυροί και ιεροί παραδοσιακοί πυλώνες της κοινωνίας κλονίζονται συθέμελα... η αληθινή και ζωντανή Εκκλησία του Χριστού πρέπει να σταθεί στο ύψος της αποστολής της και να δώσει το μήνυμα της ελπίδας, παίζοντας ένα καταλυτικό ρόλο στις πρωτόγνωρες αυτές συνθήκες. Εμείς με τη μικρή μας φωνή δίνουμε το δικό μας στίγμα με την έκδοσή μας αυτή. Ευχή μας είναι να γίνει πηγή ευλογίας σ’ όλους με την ποικιλία των θεμάτων που θα βρείτε στις επόμενες σελίδες.

Eυχόμαστε σ’ όλους τους αγαπητούς μας αναγνώστες αυτό το καλοκαίρι να βιώσετε την ανάπαυση της ψυχής που μπορεί και δίνει η παρουσία του αναστημένου Χριστού, ακόμη και στις πιο σκληρές φουρτούνες και τρικυμίες της ζωής και να ζήσετε μ’ όλα τα αγαπητά σας την ανεμελιά της ελπίδας που τόσο όλοι έχουμε ανάγκη... Καλό Καλοκαίρι σ’ όλους! Φώτης Ρωμαίος ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 1

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΙΟΥΛΙΟΣ 2020

περιεχόμενα Κύριε, σώσε μας από τους εαυτούς μας Θέλεις η Ζωή σου να αλλάξει; Χάρης Ι. Νταγκουνάκης

«Πιερικό Περισκόπιο»

03 04

Από τον Επιούσιο Άρτο...

08 11

«Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα με το Φως της Βίβλου»

12

Μια μεγάλη κυρία

16

Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

Σούλα Μαξιμιάδου-sch

«Δηθενιά»! Θοδωρής Καλογερόπουλος

Σύγχρονοι «παλιοί» σκλάβοι Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα

«Η Φαντασία στην Εκκλησία»... Στέφανος Κατσάρκας

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ Ο Μόνος που μας Καταλαβαίνει Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

Μαρία Καλοποθάκη Γιάννης Τσεβάς

Πηγές χαράς πολλές, αλλά πολύ ρηχές Ανανίας Καβάκας

Γρηγόρης Μουλαΐδης, 1924-2020 I Cannot Breathe... Γιώργος Αλεξανδρής

Μετανάστης με Αποστολή Η ιστορία της χριστιανικής μου πορείας... Ροζαλί Χ. Παπαδοπούλου

Όλοι κάπου φταίμε... Αλέξανδρος Δαδάος

Τα σημεία των καιρών και οι πιστοί του Χριστού Γιούλικα Κ. Masry

Σαν τον άνεμο... Ρίτα Αναγνώστου

Ο Πόλεμος του Καγιάκ Peggy King Anderson

Εκείνη τη στιγμή Ανέστης Πεταλίδης

ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 • TEΥΧOΣ 07 • ΕΤΟΣ 78ο ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214-5, Fax: 210.6627506

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009) Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος

18 20 22 23

office@ologos.gr

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656 JULY 2020 • NUMBER VII • VOL. LXXVIII

33

VOICE OF THE GOSPEL

34

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE

(USPS 942-960) Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG International

36 38

P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

40 42

Managing Editor: Fotis Romeos

45

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

46 48 50 52 56

Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.

Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

Κύριε, σώσε μας από τους εαυτούς μας

Ο ευλογημένος απολογητής της χριστιανικής πίστης Ravi Zacharias έγραψε μια προσευχή, για δικαιοσύνη και ειρήνη, στις 8 Ιουλίου το 2016 μετά τα τραγικά γεγονότα στη Λουιζιάννα, στη Μινεσότα και στο Ντάλλας. Τα λόγια του –λόγια θρήνου και ελπίδας– είναι επίκαιρα και διαχρονικά, ακόμη και τώρα που θρηνούμε για τα πρόσφατα θύματα του κακού και της αδικίας στις ΗΠΑ με τους φόνους των τελευταίων ημερών. Δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε την πνευματική παρακαταθήκη του Ραβί, που υπήρξε παράδειγμα ειρηνοποιού σε καιρούς πόλωσης, δείχνοντας στους ανθρώπους την πηγή της ελπίδας και της δικαιοσύνης, μέσα στο σοκ και τη θλίψη αυτών των ημερών του πολιτισμού. Προσευχηθείτε μαζί μας για δικαιοσύνη και ειρήνη, για να βγάλει ο Θεός, άλλη μια φορά, ομορφιά μέσα από τις στάχτες. εέ μας, ουράνιε Πατέρα μας, η σκέψη μας πηγαίνει πίσω στην ημέρα που ο Ιησούς, βλέποντας την αγαπημένη Του πόλη, έκλαψε λέγοντας: «Μακάρι να είχες καταλάβει κι εσύ, και μάλιστα τούτον τον καιρό που διέρχεσαι, τα όσα θα συντελούσαν πραγματικά για την ειρήνη σου!» (Λουκάς 19:42). Νιώθουμε τόσο βαθιά την ίδια πραγματικότητα. Κλαίμε για τις πόλεις μας, καθώς θάβουμε τους νεκρούς μας από τον ιό. Είμαστε μάρτυρες της έλλειψης εμπιστοσύνης, της εκδίκησης και του θυμού. Δεν βλέπουμε κανέναν που να μπορεί να μας καθοδηγήσει. Σε ποιον να στραφούμε; Οι διαφορές μας φαίνεται ότι μας απομάκρυναν από Εσένα, τον Πατέρα μας. Ω Κύριε των θαυμάτων, ενέργησε έτσι, όπως μόνο Εσύ μπορείς, ώστε να μας σώσεις από τους εαυτούς μας. Δώσε μας άνδρες και γυναίκες που θα μας οδηγήσουν στη συμφιλίωση. Δώσε μας ηγέτες που θα μας βοηθήσουν να γιατρέψουμε τα τραύματά μας, και όχι τέτοιους που θα καλλιεργήσουν και θα φουντώσουν το μίσος. Δώσε μας φωνές που θα φέρουν ελπίδα κι όχι απελπισία. Σε παρακαλούμε, ανακούφισε τους θλιμμένους και ταπείνωσε αυτούς που αντιστέκονται στο θέλημά Σου. Ακόμη, δώσε μας τη δύναμη και τη χάρη να ησυχάσουμε λίγες στιγμές και να στραφούμε σ’ Εσένα, πριν προβούμε στις δικές μας παρορμητικές λύσεις. Χύνουμε το αίμα των άλλων, όταν δεν έχουμε απαντήσεις. Σκοτώνουμε και καταστρέφουμε, στην απελπισία μας. Εσύ, Κύριε, ανανέωσε την ελπίδα μας. Είπες στον Πέτρο να βάλει το μαχαίρι στη θήκη του και θεράπευσες το τραύμα του θύματος. Αυτό που ζητούμε από Εσένα είναι να επιπλήξεις αυτόν που πληγώνει και να δώσεις θεραπεία στον πληγωμένο. Θεέ των θαυμάτων, παρακαλούμε κάνε το θαύμα Σου ξανά! Σε χρειαζόμαστε και στο έθνος μας και σ’ όλο τον κόσμο. Πολλές οικογένειες σήμερα δεν θα δουν το αγαπημένο τους πρόσωπο να επιστρέφει σπίτι. Χωρίς Εσένα δεν έχουμε ελπίδα. Μ’ Εσένα όμως, όλα είναι δυνατά, ακόμη και να βγει ομορφιά μέσα από τις στάχτες. Προσευχόμαστε για την ημέρα της ειρήνης και της αλήθειας χωρίς όπλα, μα μόνο με αγάπη άνευ όρων. Στο όνομα του Ιησού, του Υιού Σου, του μόνου Σωτήρα μας ζητούμε όλα αυτά. ΑΜΗΝ. Απόδοση: Νικολέττα Π. Πετρίδου, Εκπαιδευτικός

Θ

ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 3

Θέλεις η Ζωή σου να αλλάξει;

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ; Ρουθ - Μια ιστορία πίσω από την Ιστορία Η ιστορία της Ρουθ στο φερώνυμο Βιβλίο της Αγίας Γραφής – ιστορία μιας ευσεβούς Μωαβίτισας που αποφάσισε στη ζωή της ν’ ακολουθήσει τον αληθινό Θεό– θέτει μπροστά μας ένα κρίσιμο ερώτημα: ποιος κυβερνάει τη ζωή μας; Παράλληλα είναι μια ιστορία πίσω από την Ιστορία. Η Ρουθ έγινε η προμάμμη του βασιλιά Δαβίδ, από τη γενιά του οποίου προήλθε ο Κύριος Ιησούς Χριστός σαν άνθρωπος στον κόσμο μας. Πολλοί προσφέρονται να κυβερνήσουν τη ζωή μας. Ευχή του Περιοδικού είναι να παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας στον Χριστό.

ολλά είναι αυτά που κάνει ο άνθρωπος πεθερά της και να ταυτιστεί με τον ισραηλιτικό για ν’ αλλάξει τη ζωή του. Στις μέρες λαό. Στη συνέχεια, με τη συμβουλή της Νωεμίν, μας, τόσο την προηγούμενη δεκαετία προσκολλήθηκε στους εργάτες ενός γαιοκτήμονα, της οικονομικής κρίσης όσο και σ’ αυτή τη δε- του Βοόζ, και εξασφάλιζε λίγα στάχυα από τον καετία που μας καλωσόρισε με την κρίση στην θερισμό για να ζήσουν αυτή και η πεθερά της. Υγεία, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη θέλει Κέρδισε όμως τη συμπάθεια του Βοόζ και της να κάνει κάτι για ν’ αλλάξει τη ζωή του. έδινε κάτι παραπάνω απ’ όσα μάζευε η Ρουθ Τελευταία δημοσιεύματα λένε πως η ανερ- στο χωράφι. Μετά την έβαζε μαζί με τους άλλους γία στην Ελλάδα βρίσκεται στο 20%, και μάλιστα εργάτες στο κοινό τραπέζι χωρίς να την ξεχωρίζει. στους νέους 15 έως 25 χρόνων φθάνει στο 42%. Τέλος, στην αρχή κιόλας του τρίτου κεφαΘα διαρκέσει ακόμα πολλά χρόνια μέχρι η Ελ- λαίου του βιβλίου της Ρουθ, βλέπουμε την πελάδα να αποκτήσει και πάλι το επίπεδο που είχε θερά της να της προτείνει ένα σχέδιο, κομβικό, πριν από την κρίση. Επίσης, πάνω από μισό θα λέγαμε, για να αλλάξει τη ζωή της μια για εκατομμύριο Έλληνες έφυγαν, στην πλειονό- πάντα. Γιατί, κακά τα ψέματα, άλλο μεροκαματητά τους με πτυχίο ΑΕΙ... Μόνο το ένα τρίτο των τιάρα δούλη σε ξένα χωράφια, κι άλλο κυρά ερωτηθέντων ανέφεραν την κρίση ως την αιτία των χωραφιών και γυναίκα του μεγάλου αφενγια την οποία έφυγαν. Το 44% δήλωσε ότι έφυ- τικού. Η Νωεμίν ήθελε η ζωή και των δυο γυγαν στο εξωτερικό διότι επικρατεί διαφθορά στη ναικών να αλλάξει. Σε προηγούμενο άρθρο μας χώρα, και η απόδοση δεν ανταμείβεται». με τίτλο «Από την Ανέχεια στην Ευλογία», είΗ Ρουθ, βέβαια, αν ανήκε στον καιρό μας, δαμε το νομικό πλαίσιο στο οποίο στηρίχτηκε η σίγουρα θα αναζητούσε κι αυτή μια καλύτερη Νωεμίν για να θεμελιώσει το σχέδιό της: «Πήζωή. Στη σημερινή εξέλιξη της ιστορίας της γαινε τη νύχτα που θα κοιμηθεί ο Βοόζ», την (Ρουθ 3:1-7) τη βλέπουμε να στέκεται μπροστά ορμήνεψε, «και ξάπλωσε κάτω από τα σκεπάσε μια καθοριστική καμπή της ζωής της. Από σματά του στα πόδια του, και δείξε του έτσι ότι την απόφαση που πήρε, κρίθηκε η παγκόσμια ζητάς την προστασία του, γιατί είναι ο πλησιέΙστορία πίσω από την ιστορία της. Πρόκειται για στερος συγγενής μας» (Δες Λευ 25:47-55 και Δτ ένα σχέδιο της πεθεράς της, της 25:5-10). Νωεμίν. Μέχρι τώρα η Ρουθ Έτσι, η ιστορία αυτή της Του ΧΑΡΗ ήταν μια οικονομική μετανάστρια Ρουθ μας δίνει διά του Αγίου ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com που θέλησε ν’ ακολουθήσει την Πνεύματος τέσσερις προϋπο-

Π

ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 5

θέσεις που κι εμείς οι σημερινοί χριστιανοί μπορούμε να αλλάξουμε μια για πάντα τη ζωή μας με τον Χριστό. Αν αυτή είναι μια φτωχή, αναιμική, ακαρποφόρητη ζωή, να γίνει μια ζωή πλήρης Πνεύματος Αγίου.

1. Ο σωστός Στόχος Η Νωεμίν χτύπησε κατευθείαν στον σωστό στόχο. Ώς τότε η Ρουθ, στο 1ο κεφάλαιο του βιβλίου, αγνοούσε και την ύπαρξη ακόμα του Βοόζ. Στο 2ο κεφάλαιο, τον είδε σαν απλό προστάτη που τη συμπάθησε. Τώρα, τον βλέπει σαν συγγενή. Πολλοί χριστιανοί σήμερα θέλουμε μια χαλαρή, μια «πρόχειρη» σχέση με τον Θεό. Μόνο για τα δώρα του. Αν έχουμε τα δώρα του, δεν θέλουμε τίποτε άλλο. Αλλά ο Θεός ζητάει μια στενή σχέση με τους δικούς του. Θέλει να αγαπήσουμε τον Ίδιο και όχι την προστασία του ή τα δώρα του. Και σε μια τέτοια σχέση με τον Πατέρα Θεό, ό,τι κι αν μας δίνει –καλό ή κακό– για τα ανθρώπινα κριτήρια, θα είναι σίγουρα η καλύτερη προσφορά και το τέλειο δώρο (Ιακ 1:17).

2. Το σωστό Πρόσωπο Η Ρουθ πήγε στο σωστό πρόσωπο για να βρει προστασία. Ο Βοόζ δεν ήταν μόνο ικανός να καλύψει τις ανάγκες της αλλά μπορούσε και να περισώσει για την οικογένεια την περιουσία του Ελιμέλεχ κατά τον νόμο. Για να γίνει ο προστάτης-ελευθερωτής, όμως, έπρεπε και να μπορεί και να θέλει. Κι ο Χριστός για να γίνει ο ελευθερωτής μας από την αμαρτία, οι κατά τον θείο νόμο προϋποθέσεις ήταν δύο: και να μπορεί και να θέλει να προσφερθεί στη θυσία του Γολγοθά. Ο Χριστός μπορούσε να κάνει τον εξιλασμό των αμαρτιών μας, γιατί δεν είχε δικές του αμαρτίες να πληρώσει (Εβρ 7:26· Β΄ Κορ 5:21 κ.αλλ.) Και ήθελε να τον κάνει, καθώς στη Γεθσημανή αλλά και προ καταβολής κόσμου είχε παραδοθεί εκούσια, να γίνει το αρνί της θυσίας (Ιω 10:18· Εβρ 12:2 κ.αλλ.)

6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

3. Η σωστή Προεργασία Η Νωεμίν προτού στείλει τη Ρουθ στα πόδια του Βοόζ, τη συμβούλεψε να κάνει τη σωστή προεργασία. Ίσως εκείνη, ξένη καθώς ήταν, δεν ήξερε όλα τα έθιμα και τη διαδικασία. Της είπε, λοιπόν, να πλυθεί, να αλειφθεί με αρωματικά λάδια και να βγάλει από πάνω της τα ρούχα της χηρείας –να ντυθεί γιορτινά. Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι σε όλο το βιβλίο της Ρουθ, ο Βοόζ θεωρείτο άνθρωπος άμεμπτης ηθικής. Για την ίδια, ο Βοόζ λέει πως «όλη η πόλη ήξερε ότι ήταν ενάρετη γυναίκα». Εξάλλου όταν της υποσχέθηκε την προστασία του της ζήτησε να μην το διακοινώσει ακόμη. Επομένως, ηθικό θέμα δεν υπήρχε. Η προεργασία, όμως, δείχνει σ’ εμάς πολλά σήμερα. Αν θέλουμε αλλαγή στη ζωή μας με τον Χριστό, αν δεν είμαστε ευχαριστημένοι από τη σχέση μας με τον Κύριο και θέλουμε μια στενότερη επαφή μαζί του, είναι ανάγκη α) να καταδικάσουμε οποιαδήποτε αμαρτία καλλιεργούμε στη ζωή μας (Β΄ Κορ 7:1)· β) να αλειφθούμε με το λάδι του Αγίου Πνεύματος. Να γεμίσουμε δηλ. με το Πνεύμα του Θεού, και να ζούμε μια πλήρη Αγίου Πνεύματος ζωή· γ) να πετάξουμε από πάνω μας τον παλαιό εαυτό μας και να ντυθούμε τον νέο, του Πνεύματος του Θεού (Κολ 3:8-10 και 12-14). Τέλος, η Ρουθ μας δείχνει ότι πρέπει να πάρουμε:

4. Τη σωστή Θέση Κι αυτή η θέση ήταν στα πόδια του Βοόζ. Τέσσερις φορές συναντούμε αυτή τη λέξη στο 3ο κεφάλαιο. Στην ανατολίτικη κουλτούρα, αυτή ήταν η θέση της υποταγής, η θέση της μαθητείας. Ο απόστολος Παύλος μας συμβουλεύει κάτι ανάλογο να κάνουμε ως χριστιανοί: «Να προσφέρουμε στον Θεό όλο τον εαυτό μας θυσία ζωντανή, άγια, ευπρόσδεκτη σ’ αυτόν» (Ρωμ 12:1). Μακάρι ο Θεός να μας αξιώσει σαν χριστιανούς να ακολουθήσουμε τα βήματα της Ρουθ για να δούμε τη δυναμική και ένδοξη αλλαγή του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας. n

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ «Κανείς δεν γεννιέται, μισώντας κάποιον για το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή ή τη θρησκεία του. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν κι αν μπορούν να διδαχθούν το μίσος, μπορούν να διδαχθούν και την αγάπη, γιατί η αγάπη έρχεται πιο φυσικά στην ανθρώπινη καρδιά, παρά το αντίθετο» - Νέλσον Μαντέλα «Αν όμως κάνετε προσωποληψίες, τότε διαπράττετε αμαρτία και αποδεικνύεστε από το νόμο ως παραβάτες!»

- Ιακώβου 2:9 -

Με την ευκαιρία του αποτροπιαστικού θανάτου του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από αστυνόμο, αναβίωσε το πρόβλημα του ρατσισμού στην Αμερική. Τελικά η παρανοϊκή πράξη του αστυνόμου είχε αποτέλεσμα την αποπομπή και του ίδιου, αλλά και των τριών συναδέλφων του από την αστυνομία. Η εγκληματική αυτή πράξη ξεσήκωσε θύελλα έντονων και ακραί8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ων διαδηλώσεων σε πόλεις των ΗΠΑ αλλά και άλλων κρατών. Ασφαλώς, καταδικαστέα είναι η πράξη του αστυνόμου. Μόνο ένας παράφρονας θα μπορούσε να διαπράξει έναν τέτοιο φόνο. Από την άλλη όμως οι ειρηνικές διαμαρτυρίες σε πολλές πόλεις μετατράπηκαν σε ευκαιρία

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

για λεηλασίες και εμπρησμούς περιουσιών αθώων ανθρώπων. Και ασφαλώς είναι εξίσου καταδικαστέα. Βέβαια, όταν γίνονται τέτοιες έντονες διαμαρτυρίες με έκτροπα για τη δολοφονία ενός ανθρώπου, ένα ερώτημα αιωρείται: πώς, ενώ εκατομμύρια σ’ όλον τον κόσμο διαμαρτύρονται για τη δολοφονία ενός ανθρώπου, δεν γίνεται καμία απολύτως διαμαρτυρία και περ-

νιούνται στα ψιλά των εφημερίδων οι δολοφονίες δεκάδων αθώων ανθρώπων σε διάφορες χώρες, επειδή είναι χριστιανοί;

γές. Οι όποιες διακρίσεις οδηγούν σε διχασμό και αναταραχές.

Ο ρατσισμός, βέβαια, δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας και δεν περιορίζεται μόνο στην Αμερική και σε μερικές χώρες. Αγγίζει κάθε χώρα της υφηλίου. Επίσης,

νσεις ρατσισμού: θρησκευτικός, πολιτικός, ιδεολογικός, ποδοσφαιρικός, κοινωνικός, οικογενειακός... Κάθε ρατσισμός ξεκινάει από την ιδέα της ανωτερότητας μιας φυλής, ομάδας, ιδεολογίας, θρησκείας, θεωρώντας ότι είναι ανώτερη και «καθαρότερη» από οποιαδήποτε άλλη.

δεν περιορίζεται μόνο στο χρώμα του δέρματος και στη ράτσα, τη φυλή. Υπάρχουν πολλά είδη και εκφά-

Πολλές φορές υπάρχουν ακραία φαινόμενα ρατσισμού, που συχνά δημιουργούν ανεπανόρθωτες πλη-

σιογνωμίες που πολέμησαν εναντίον, κυρίως, των φυλετικών διακρίσεων ήταν ο Νέλσον Μαντέλα και ο

Ο ρατσισμός, η ξενοφοβία και η μισαλλοδοξία είναι προβλήματα που επικρατούν σ’ όλες τις κοινωνίες. Και οι εχέφρονες πρέπει να αντισταθούν σε κάθε είδος ρατσισμού. Δύο σύγχρονες και ξεχωριστές φυ-

ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 9

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ο Κινγκ είπε: «Το σκοτάδι δεν μπορεί να διώξει το σκοτάδι. Μόνο το φως μπορεί να το κάνει αυτό. Το μίσος δεν μπορεί να διώξει το μίσος. Μόνο η αγάπη μπορεί να το κάνει αυτό». Δεν πρέπει να ξεχάσουμε όμως κι εκείνους από το παρελθόν, όπως τον Γουίλιαμ Γουίλμπερφορς, (17591833), έναν συνειδητό χριστιανό πολιτικό στη Μεγάλη Βρετανία, που αγωνίστηκε σθεναρά και κατόρθωσε να καταργήσει τη δουλεία. Επίσης, ο Αβραάμ Λίνκολν, ο πιο αγαπητός από τους προέδρους των ΗΠΑ, εκφωνούσε πύρινους λόγους εναντίον της δουλείας. Την πρωτοχρονιά του 1863 υπέγραψε το περίφημο διάταγμα για τη χειραφέτηση των μαύρων, το οποίο μπήκε ως τροπολογία στο Σύνταγμα το 1865. Οι ρατσιστικές αντιλήψεις μπορούν να υπάρχουν και σε τομείς που μας φαίνεται αδιανόητο, όπως εκπαιδευτικά ιδρύματα, οικογένεια, συγγένεια, ακόμη και εκκλησία! Για την εξαφάνιση του ρατσισμού προτείνονται αυστηροί νόμοι και καλύτερη παιδεία. Όμως, αν και

όλα αυτά αφθονούν, το φαινόμενο του ρατσισμού καλά κρατεί. Όλα αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν τον άνθρωπο, επειδή το πρόβλημα είναι η αμαρτωλή καρδιά του ανθρώπου. Η Βίβλος είναι κατάσπαρτη με περικοπές που μιλούν για ισότητα, αμεροληψία, δικαιοσύνη: Έχουμε κοινό γεννήτορα, τον Θεό (Γένεση 1:27). Ο Θεός παραγγέλλει να αγαπάμε, να μην κακοποιούμε ούτε να καταδυναστεύουμε τον ξένο (Δευτ.

1:16, 10:17-19, Έξοδος 22:21, Ζαχαρίας 7:10). Μάλιστα, είναι «επικατάρατος όποιος διαστρέψει την κρίση τού ξένου» (Δευτ. 27:19). Οι χριστιανοί πρέπει να αντιστέκονται σε κάθε είδους διακρίσεις. Η Βασιλεία του Χριστού δεν γνωρίζει εθνικά σύνορα. Ο απόστολος Παύλος διακηρύττει: «Δεν υπάρχει πια Ιουδαίος ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα, γιατί όλοι εσείς είστε ένας χάρη στον Ιησού Χριστό» (Γαλάτας 3:28, Ρωμ. 10:12). Ο Φίλιππος βοηθά τον Αιθίοπα ευνούχο να κατανοήσει τη Βίβλο (Πράξεις 8:26-40). Ο Ιησούς μιλά με μία Σαμαρείτισσα.

Είπε, ακόμη, την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη για να γκρεμίσει τις διακρίσεις, να δείξει ότι η αγάπη για τον άλλον υπερβαίνει όλα τα φυλετικά, εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά όρια. Η παραβολή αυτή αποτελεί παρότρυνση για δράση. Ο ιερέας και ο λευίτης της παραβολής μπορεί να αισθανόταν συμπόνια, αλλά δεν έκαναν τίποτα. Όταν οι χριστιανοί αισθάνονται συμπόνια για τα παθήματα των άλλων, αλλά δεν κάνουν τίποτα, ενεργούν σαν τον λευίτη και τον ιερέα. Σύμφωνα με τον Ιησού, οι χριστιανοί καλούνται να συμπεριφέρονται διαφορετικά. «Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης» (Πράξεις 10:34-35). Στην Αποκάλυψη 7:9-10 διαβάζουμε: «ένα μεγάλο πλήθος που κανείς δεν μπορούσε να αριθμήσει, από κάθε έθνος, από όλες τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες, να στέκεται μπρο στά στο θρόνο και μπροστά στο Αρνί». Όλα όσα αναφέραμε ανακεφαλαιώνονται στα απλά λόγια ενός παιδικού ύμνου: «Όλα τα μικρά παιδάκια ο Χριστός τα αγαπά. Μαύρο, κίτρινο, λευκό, είν’ πολύτιμα σ’ Αυτόν». n

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων.

10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Από τον Επιούσιο Άρτο...

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα...

Mια τριμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή 11 |

Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214 Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

* Από το τεύχος του | 7-9/2020 ΜΑΪΟΣ 2020 11 Επιουσίου Άρτου

Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα με το Φως της Βίβλου

Γιατί δεν αγαπάμε τα παιδιά; Αρχές Ιουνίου, ένα μυστήριο που για 13 χρόνια τώρα απασχολεί τη βρετανική και παγκόσμια επικαιρότητα, φαίνεται πως βρήκε την εξήγησή του. Πρόκειται για την περίπτωση της τετράχρονης Μαντλίν που είχε εξαφανιστεί στις 3 Μαΐου του 2007, από το δωμάτιο ξενοδοχείου σε θέρετρο της Πορτογαλίας, όπου διέμενε η οικογένειά της, καθώς οι γονείς της δειπνούσαν με φίλους σε γειτονικό εστιατόριο. Ύποπτος για την απαγωγή, κακοποίηση και θάνατο του κοριτσιού φέρεται να είναι ένας 43χρονος άνδρας ο οποίος έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν και για άλλα σεξουαλικά εγκλήματα περιλαμβανομένης της παιδικής κακοποίησης και του βιασμού παιδιών και βρίσκεται στη φυλακή στη βόρεια Γερμανία. Σε άλλη περίπτωση, όπως δήλωσε η ΕΡΤ στις 24 Ιουνίου, η αστυνομία της γερμανικής πόλης του Μίνστερ, ανακοίνωσε την εξάρθρωση κυκλώματος παιδικής πορνογραφίας στα δυτικά της χώρας. Έντεκα άνθρωποι συνελήφθησαν σε διαφορετικές περιοχές της Γερμανίας ως ύποπτοι για σεξουαλική κακοποίηση πολλών παιδιών, 12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τη βιντεοσκόπηση των πράξεών τους, και τη διακίνηση και πώλησή τους στο διαδίκτυο, με τις αρχές να εκτιμούν ότι υπάρχουν και άλλοι εμπλεκόμενοι. Οι ερευνητές ταυτοποίησαν ως θύματα τουλάχιστον τρία αγόρια, ηλικίας 5, 10 και 12 ετών. Συνολικά οι συλληφθέντες είναι ενέα άνδρες και δύο γυναίκες, που θεωρούνται ύποπτοι είτε για κακοποίηση παιδιών ή για συμμετοχή στη διανομή βιντεοσκοπημένου υλικού σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών και πληροφοριών μέσω κρυπτογραφημένων μηνυμάτων. Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και δύο γονείς και ένας θείος των παιδιών. Ο βασικός ύποπτος είναι ένας 27χρονος άνδρας, ο οποίος εργαζόταν σε μια εταιρεία και ήταν λάτρης της πληροφορικής, σύμφωνα με τους ερευνητές. Στο υπόγειο του σπιτιού του βρέθηκε υπολογιστής του οποίου στους σκληρούς δίσκους υπήρχαν δεδομένα περίπου 500 τεραμπάιτ, που περιλάμβαναν βίντεο και φωτογραφίες. Τούτον τον Ιούνιο επίσης, η βελγική τηλεόραση θύμισε τα 25 χρόνια που πέρασαν από την ανακάλυψη των δύο εξαφανισμένων κοριτσιών που βρέθηκαν νεκρά σε

κρυψώνα που ο παιδεραστής Μαρκ Ντυτρού «φύλαγε» υπό άθλιες συνθήκες για να τα εκδίδει σε ανεξιχνίαστο αριθμό «πελατών»

από υψηλά στρώματα της βέλγικης κοινωνίας. Περισσότερες από 20.000 περιπτώσεις κακοποίησης παιδιών ή παιδικής πορνογραφίας αναφέρονται κάθε χρόνο μόνο στη Γερμανία, σύμφωνα με επίσημες στατιστικές. Οι κραυγές των παιδικών αυτών θυμάτων, ο πόνος της κακοποίησης τους, μπορεί να μας διαφεύγουν, αλλά δεν παύουν να φτάνουν ως τον ουρανό.

Τα παιδιά, δυστυχώς, ποτέ δεν είχαν ισχυρούς υπερασπιστές στην κοινωνία. Αποτελούν όμως προτεραιότητα στην ατζέντα του Χριστού, ο οποίος δεν επέτρεπε στους γύρω του να εμποδίζουν στα παιδιά να προσέρχονται σ’ Αυτόν. Τα ευλογούσε και προσευχόταν γι’ αυτά. Η τιμωρία για εκείνους που τα «σκανδαλίζουν» είναι ανάλογη: βλέπε Ματθ.

18:6! Δυστυχώς, είναι αρκετές οι εκκλησίες που αρκούνται στο να υπηρετούν μόνο τους μεγάλους. Το πρόγραμμα για τα παιδιά το θεωρούν απλά ένα απαραίτητο «συνακόλουθο». Όμως, οι εκκλησίες που καλοδέχονται παιδιά και νέους στους κόλπους τους είναι γεμάτες ζωντάνια επειδή ευλογούνται από τον ίδιο τον Χριστό. «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται σε μένα και μη τα παρεμποδίζετε» (Ματθ. 19:14). Δρ Έραστος Φίλος * Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ https://areopagusbriefs.wordpress.com/ ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 13

Η οικονομική κρίση του κορωνοϊού Πολλοί αναλυτές έβλεπαν το σκιώδες τραπεζικό σύστημα της Κίνας, ως βασική αιτία της επόμενης κρίσης. Ήδη σε άρθρο μου στην ΦΤΕ τον Απρίλιο του 2019 έγραφα για μία μεγάλη επικείμενη οικονομική κρίση. Τελικά ο Covid-19 από τη Κίνα είναι αυτός που μοιάζει με την «καρφίτσα» που έσκασε την «φούσκα» των αγορών. Ο Ρουμπινί, ο μόνος που είχε προβλέψει την οικονομική κρίση του 2008, προβλέπει ότι υπάρχουν θέσεις εργασίας που δεν θα

του 2008 (μηδενισμός επιτοκίων και προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης) που όμως οδήγησε στην κρατική κρίση χρέους, αφού τα κράτη πήραν στους ώμους τους τα χρέη των toobigtofail εταιριών, μπορεί να μην είναι αποτελεσματικό στο 2020, όπως το Tamiflu που είναι αποδοτικό στον ιό Η1Ν1 δεν βοηθά όσους νοσούν από τον νέο κορωνοϊό. Το οικονομικό πλήγμα για την Ελλάδα θα είναι μάλλον μεγαλύτερο σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες με αύξηση της

επιστρέψουν μετά απ’ αυτήν την κρίση και ότι θα έχουμε μία «άνευ προηγουμένου» ύφεση που θα διαρκέσει μια δεκαετία. Οι κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες ήδη ρίχνουν πολλά τρισεκατομμύρια στην οικονομία και τις αγορές, επιχειρώντας να αποφύγουν το χειρότερο σενάριο της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μεγάλη Ύφεση της περιόδου 19291939. Επιπρόσθετα, ανησυχούν ότι το φάρμακο

ανεργίας και ισχυρή ύφεση, παρά την υποδειγματική μέχρι στιγμής αντιμετώπιση της πανδημίας στην Ελλάδα, εξαιτίας της παρατεταμένης κρίσης της περασμένης δεκαετίας που άφησε τη χώρα λαβωμένη με το υψηλότερο δημόσιο χρέος σαν ποσοστό του ΑΕΠ, το υψηλότερο ποσοστό δανειακών επισφαλειών στην Ευρωζώνη, το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρωζώνη και αρνητική την εγχώρια αποταμίευση νοικοκυριών και τις

14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ιδιωτικές επενδύσεις ως προς το ΑΕΠ να παραμένουν στο χαμηλότερο επίπεδο στην Ευρωζώνη. Επιπροσθέτως, το ΑΕΠ της Ελλάδος εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τον τουρισμό, το εμπόριο και τις μεταφορές (κοντά στο 30% του συνόλου), κλάδοι που έχουν πληγεί περισσότερο από την τρέχουσα κρίση. Στη θετική πλευρά των πραγμάτων όπως ανέλυσε ο Λευτέρης Βόσσος, CEO της Alvea Yachts στο συνέδριο «Η Επόμενη Ημέρα» της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας (www.e-ekklisia.gr), εφόσον λειτουργήσουμε με σχέδιο και στρατηγική, δημιουργήσουμε φιλικό περιβάλλον στην επιχειρηματική δραστηριότητα και τις επενδύσεις, μειώσουμε τη φορολογία, επιταχύνουμε την απονομή της δικαιοσύνης, μηχανογραφήσουμε με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και διαφάνεια τον κρατικό μηχανισμό, τότε μπορούμε να μιμηθούμε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’60 όπου η πατρίδα μας μετά από δύο πολέμους (1940-49), είχε τη δεύτερη μεγαλύτερη ανάπτυξη στον κόσμο, μετά την Ιαπωνία. Αυτή είναι η ώρα να το επαναλάβει, μόλις κοπάσουν τα πυρά του 3ου παγκόσμιου πολέμου, αυτήν την φορά κατά ενός περίεργου, αόρατου, αλλά επικίνδυνου ιού. Πώς προετοιμαζόμαστε για την επικείμενη οικονομική κρίση; Δεν ανοιγόμαστε, προβαίνουμε σε έξυπνες αγορές πάντοτε με λίστα, περικοπή δαπανών και σωστή διαχείριση του οικογενειακού προϋπολογισμού, επειδή «τα σχέδια του επιμελή οδηγούν αναμφίβολα σε όφελος, αλλά όποιος είναι βιαστικός οδεύει αναμφίβολα προς τη στέρηση» (Παροιμίες 21:5). Ο Χριστός μάλιστα κάλεσε τους πιστούς να υπολογίζουν τη δαπάνη προτού προχωρήσουν σε κάποιο εγχείρημα (Λουκάς 14:28). Εστιάζουμε πρωτίστως στην εξασφάλιση και όχι στην απόδοση και προβαίνουμε σε δια-

σπορά των αποταμιεύσεων και επενδύσεών μας και κατά συνέπεια του κινδύνου, επειδή «ο μυαλωμένος βλέπει το κακό και προφυλάγεται· οι ανόητοι προχωρούν και τιμωρούνται» (Παροιμίες 22:3). Οι δόσεις των δανείων δεν πρέπει να ξεπερνούν το 30% του εισοδήματός μας. Ο δανεισμός ωφελεί μόνο όταν γίνεται για να επενδύσουμε στην αύξηση του εισοδήματος αφού υπολογίσουμε πως η απόδοση της επένδυσης είναι μεγαλύτερη από το επιτόκιο. Ο χρυσός θα αναδειχτεί και πάλι σε ασφαλές οικονομικό καταφύγιο. Oι επενδυτές πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στη ρευστότητα, κατοχύρωση των κερδών για την άμυνα των χαρτοφυλακίων και μετά στην επένδυση σε σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα αμφιβόλου ποιότητας. Προσωπικά υποστηρίζω τον κανόνα 1080-10. 10 % δηλαδή αποταμίευση για τις δύσκολες ημέρες, 80% για την κάλυψη των αναγκών της φυσικής και πνευματικής μας οικογένειας, επειδή είναι καλύτερο να δίνεις παρά να παίρνεις (Πράξεις 20:35) και 10% τουλάχιστον ως δέκατο στον Θεό, καθώς Του επιστρέφουμε ένα μέρος από όσα μας έχει χαρίσει μέσα στη στοργική Του πρόνοια. Παράλληλα, καλούμαστε να εμπιστευόμαστε την κυριαρχία του Θεού, η εξουσία του Οποίου απλώνεται στους πάντες και τα πάντα (Ψαλμός 103:19). Εκείνος υπολογίζει ακόμη και τα νερά της θάλασσας και τις τρίχες της κεφαλής μας (Ματθαίος 10:30) και έστειλε τον Χριστό για να πληρώσει το προσωπικό πνευματικό μας χρέος με τη σταυρική Του θυσία (Κολοσσαείς 2:13-15). Τέλος, αναγνωρίζουμε πως είμαστε διαχειριστές όλων όσων μας έχει εμπιστευτεί, καθώς ό,τι έχουμε αποτελεί δικό Του δώρο (Αγγαίος 2:8, Ψαλμός 50:12, Α΄ Χρονικών 29:12, Α΄ Κορινθίους 4:7).

Τάσος Μαρκουλιδάκης ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 15

Μια μεγάλη κυρία ε ένα από τα ταξίδια μου στην Αντίς Αμπέμπα, στην Αιθιοπία, είχα το προνόμιο να γνωρίσω την παγκοσμίου φήμης γυναικολόγο Δρ Catherine Hamlin. Είναι αδύνατο να περιγράψει κανείς την ιστορία αυτής της γυναίκας με λίγες λέξεις. Δεν ξεχνώ τον τρόπο με τον οποίο με υποδέχτηκε, τη γλυκύτητα και την απλότητά της. Διέθεσε χρόνο να με ξεναγήσει στο Fistula Hospital που είχε ιδρύσει με τον σύζυγό της. Θαύμασα την προσωπική επικοινωνία που είχε με όλες τις ασθενείς της και ήξερε την ιστορία τους. Ήταν μια ευγενέστατη κυρία. Τα νέα του θανάτου της με λύπησαν. Η Catherine Nicholson γεννήθηκε στο Σίδνεϊ το 1924. Αποφάσισε να γίνει γιατρός γυναικολόγος με σκοπό να βοηθήσει γυναίκες και παιδιά. Μετά τις σπουδές της άρχισε να εργάζεται στο Μαιευτήριο της πόλης της, όπου συνάντησε τον γιατρό Reginald Hamlin από τη Νέα Ζηλανδία. Παντρεύτηκαν το 1950 και απέκτησαν έναν γιο, τον Ρίτσαρντ. Μια αγγελία στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «The Lancet » τράβηξε την προσοχή τους: «Ζητείται γυναικολόγος στην Αιθιοπία, Αντίς Αμπέμπα». Ήταν η επιθυμία τους να εργαστούν σε ένα αναπτυσσόμενο κράτος. «Θέλαμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους μιας χώρας που είχε πολλές ανάγκες, τουλάχιστον για μερικά χρόνια». Αλλά δεν επιστρέψανε ποτέ. Κανείς δεν πήγε να τους συναντήσει, όταν έφτασαν στο μικρό αεροδρόμιο στην Αντίς Αμπέμπα το 1959. Σύντομα εγκαταστάθηκαν και άρχισαν να εξετάζουν τις γυναίκες που υπέφεραν από μαιευτικό συρίγγιο, μια κατάσταση που δεν είχαν ξαναδεί. «Ήμασταν συγκινημένοι και συγκλονισμένοι, όταν είδαμε μια όμορφη νεαρή γυναίκα να μην μπορεί να συγκρατήσει τα ούρα της και με κουρελιασμένα ρούχα να κάθεται μόνη της μακριά από τους άλλους ασθενείς που περίμεναν. Χρειαζόταν περισσότερη βοήθεια από οποιονδήποτε άλλον». Δύο εκατομμύρια γυναίκες ζουν με αυτήν την κατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο, κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική και στη Από την Νότια Ασία, μια ΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ ISCH κατάσταση παρά-

Σ

16 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

λυσης που προκύπτει από επιπλοκές στον τοκετό, σχεδόν άγνωστη στη Δύση. Γι’ αυτό ίδρυσαν το Fistula Hospital. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί στις γυναίκες μια βαθιά αίσθηση ντροπής, πολλές απομακρύνονται από τις οικογένειές τους και οι σύζυγοί τους τις εγκαταλείπουν. Αυτό το στίγμα και η κοινωνική απομόνωση οδηγούν μερικές να τερματίσουν τη ζωή τους. Το 1993 η Δρ Hamlin έχασε τον αγαπημένο σύζυγό της. Αντί να επιστρέψει στην πατρίδα της, αποφάσισε να μείνει στην Αιθιοπία, γιατί ήξερε πως δεν είχε τελειώσει η αποστολή της. «Το όνειρό μου είναι να ξεριζώσω το μαιευτικό συρίγγιο για πάντα», είχε πει. Τα επόμενα χρόνια είδε να πραγματοποιείται ένα από τα αρχικά όνειρά της, το Hamlin College για την εκπαίδευση μαιών, όπως επίσης πέντε αγροτικά νοσοκομεία που προσφέρουν υγειονομική περίθαλψη σε γυναίκες. Περισσότερες από 60.000 γυναίκες με μαιευτικά προβλήματα θεραπεύτηκαν όλες αυτές τις δεκαετίες. Αλλά παρ’ όλες τις επιτυχίες, η Δρ Hamlin έλεγε πως είχε κάνει πολύ λίγα. Πέρυσι η βραβευμένη με Νόμπελ πρωθυπουργός της Αιθιοπίας Abiy Ahmed της απένειμε το βραβείο ιθαγένειας -ένα από τα πολλά που της απονεμήθηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής της. Στη συνέχεια, τον Ιανουάριο, γιόρτασε τα ενενηκοστά έκτα γενέθλιά της. Πέθανε στις 18 Μαρτίου 2020 στο σπίτι της στην Αντίς Αμπέμπα. Η είδηση του θανάτου της προκάλεσε τρομερή θλίψη στη χώρα που είχε υιοθετήσει, αλλά συνέχισε τον αγώνα της για τις γυναίκες της Αιθιοπίας μέχρι το τέλος. Η ανιψιά της, η Δρ Alison Morgan, ειδική μητρικής υγείας και διευθύντρια του ιδρύματος, είπε πως ήταν η επιρροή της Catherine που την οδήγησε στην ιατρική. «Πέρασε όλη της τη ζωή στην έδρα της στην Αντίς Αμπέμπα, αλλά όταν επέστρεφε στην πατρίδα της, άνοιγε μπροστά μου ένα μεγάλο παράθυρο προς έναν κόσμο που δεν γνώριζα σαν παιδί. Όλοι την αποκαλούν αγία, αλλά ήταν επαναστάτρια στην καρδιά», είπε η Δρ Morgan. Για μένα θα παραμείνει η Μεγάλη Κυρία.

n

«ΔΗΘΕΝΙΑ»!

(Μια καινούρια λέξη που έμαθα!) Δηθενιά, Δηθενισμός, Δηθενιστής. Το Δήθεν! Κάποτε το λέγαμε και θεαθήναι, και δεν είχε καμιά σχέση με τη θέα των Αθηνών, αλλά με αυτό που παρουσιάζεις, με τη στάση ζωής που υπαγορεύει την προσποίηση στην κοινωνική συμπεριφορά! Πολύ συχνά, οι άνθρωποι προσπαθούν να προσποιηθούν ότι είναι κάτι, που στην πραγματικότητα δεν είναι! Αυτή η προσποίηση μπορεί να είναι, για κάτι που θέλεις να φανεί και δεν το έχεις, ή για κάτι που το έχεις και δεν θέλεις να φανεί! Άρα λοιπόν πρέπει να σκεφτούμε την προσποίηση δύο κατευθύνσεων! Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ, είναι αυτή που μας πιέζει για το θεαθήναι, δηλαδή γι’ αυτό που φαίνεται. Για να το πετύχουμε αυτό, συμπεριφερόμαστε με συγκεκριμένο τρόπο ώστε να φανεί προς τα έξω κάτι πολύ καλό, να φανεί κάτι το οποίο δεν είμαστε, αλλά επιθυμούμε να ήμασταν! Τότε γινόμαστε ΔΗΘΕΝ! Ακριβώς αυτό είπε και ο Ιησούς σε μερικούς Φαρισαίους! «...καθαρίζετε το απέξω μέρος τού ποτηριού και του πιάτου, από μέσα όμως είναι γεμάτα από αρπαγή και ακράτεια. Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτα το εσωτερικό τού ποτηριού και του πιάτου, για να γίνει και το εξωτερικό τους καθαρό» (Ματθαίος 23:25-26). Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ είναι αυτή που μας πιέζει ώστε να μην φανεί τι είμαστε! Για να το πετύχουν αυτό πολλοί χριστιανοί που επιθυμούν να μην φανούν στους τριγύρω τους ότι είναι χριστιανοί, κρύβονται, σιωπούν, απομακρύνονται από κοινές δράσεις και ενέργειες, ώστε να μην φανούν! Φοβούνται μήπως χάσουν την ανέλιξη, τη φήμη, την πορεία στη ζωή την αποδοχή και το κέρδος! Γι’ αυτό ακριβώς μιλούσε και ο Ιησούς στους ακολούθους του!

«Kαθένας, λοιπόν, που θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς. Όποιος, όμως, με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον αρνηθώ και εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς» (Ματθαίος 10:32-33). ΟΣΑ ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ! Ο Κικέρων (Ρωμαίος πολιτικός, φιλόσοφος και ρήτορας 106-43 π.Χ.) είπε: «Να είσαι παρά να φαίνεσαι!». Μπαίνω στον πειρασμό να το αλλάξω λίγο, οπότε το κάνω, «Αν είσαι, να φαίνεσαι!». Είναι επιτακτική ανάγκη στην εποχή μας, να ανεβάσουμε το επιθυμητό επίπεδο. Να διορθώσουμε λάθη και τις παθογένειες των καιρών και να γίνουμε αξιολογότεροι! Αντί να αποδεχτούμε παθητικά την εσωτερική ακαθαρσία, να την καθαρίσουμε και αντί να αποδεχτούμε μεμψίμοιρα την κρυφή μας στάση, να μάθουμε να στεκόμαστε θαρραλέα! Ας φύγουμε λοιπόν από τα ΔΗΘΕΝ, από τις ΔΗΘΕΝΙΕΣ και ας γίνουμε άνθρωποι που δεν θα προσποιούμαστε αλλά θα ζούμε την πραγματικότητα! Μας προετοιμάζει γι’ αυτό ο Λόγος του Θεού, λέγοντας... «Γιατί ό,τι προσωρινά ασκεί μια ελαφριά πίεση πάνω μας, μας προετοιμάζει για ολοένα και μεγαλύτερο πλούτο αιώνιας δόξας. Δε στοχεύουμε σ’ αυτά που φαίνονται, αλλά σ’ αυτά που δε φαίνονται· γιατί όσα φαίνονται Του είναι πρόσκαιρα, ενώ όσα δεν φαίνονται είναι αιώνια» (Β΄ ΚορινΘΟΔΩΡΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ θίους 4:17-18). n 18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Σύγχρονοι «παλιοί» σκλάβοι

πάζοντας βιτρίνες και λεηλατώντας δράσεις σήμερα, λένε, μετά τον άδικο θάνατο καταστήματα δεν πολεμάς τον καπι- και του αφροαμερικανού Τζ. Φλόυντ στην Μιταλισμό, μόνο που σπρώχνεις στη νεάπολη, που τις ακολούθησαν και άλλες πολλές φτώχια κάποιους από αυτούς τους μικροεπαγ- και σε άλλες χώρες, στο αντιρατσιστικό κύμα γελματίες ιδιοκτήτες», διάβαζα κάπου και το που έχει πλέον παγκόσμια απλωθεί. μεταφέρω. Το Βέλγιο, η χώρα που ζω, είναι για παράΤο ίδιο και με κάποια αγάλματα-μνημεία: δειγμα, μια τέτοια χώρα. Το αποικιακό παρελθόν, Το να τα σπας και να τα καταστρέφεις είναι, τε- στο πάλαι ποτέ «Βελγικό Κονγκό», έχει ξεσηχνικά τουλάχιστον, μία πράξη βανδαλισμού, το κώσει πολλούς και κάποιοι έχουν βγει στους να αγωνίζεσαι πραγματικά για την ανθρωπιά δρόμους καταστρέφοντας τα αγάλματα του Λεκαι την δικαιοσύνη στον κόσμο είναι όμως άλλο οπόλδου Β’ (1835-1909), του βασιλιά που με πράγμα. δάνεια από το τότε βελγικό κράτος αγόρασε μια Πολλές τέτοιες πράξεις βλέπουμε τελευταία τεράστια έκταση στο κέντρο της Αφρικής μαζί να συμβαίνουν στις πόλεις που ζούμε. Άνθρωποι με τους κατοίκους, την έκανε κράτος και την σε απόγνωση έχουν βγει στους δρόμους επειδή προσμέτρησε στην προσωπική του περιουσία, η φωνή τους δεν μπορεί να ακουστεί αλλιώς. άσχετα αν μετά από χρόνια (1908) αναγκάστηκε, Κάποιοι σπάζουν αγάλματα, που είχαν στηθεί μετά τη δημόσια κατακραυγή να την μεταβιβάσει από παλιά σε δρόμους και πλατείες, σε ανάμνηση στο βελγικό κράτος. βασιλιάδων και αρχόντων, που βοήθησαν με Παρένθεση με ενδιαφέρον για μας τους τον έναν ή τον άλλον τρόπο να γίνουν οι χώρες Έλληνες: Ο Λεοπόλδος Β΄ ήταν γιός του Λεοτους μεγάλες σε υλικό πλούτο αλλά όμως σε πόλδου Α΄, που το 1830 στέφτηκε ο πρώτος βάρος των ανθρώπων που ζούσαν στις χώρες βασιλιάς του νεοϊδρυθέντος κράτους του Βελγίου, που με αποικιοκρατικό τρόπο υποδούλωναν. αφού αρνήθηκε τον θρόνο στο ταυτόχρονα νεΗ καταπίεση τότε, τα βασανιστήοϊδρυθέν Ελληνικό Κράτος, που Από την ρια και οι σκοτωμοί δεν μετριπροσφέρθηκε πρώτα σ’ εκείνον, ΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥούνται, όσα και να γραφούν. Έτσι επειδή ο βελγικός θρόνος του ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Διδάκτωρ Νομικής δικαιολογημένες οι βίαιες αντιφάνηκε πιο ...προσοδοφόρος!

«Σ

20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Όταν το 1998 παρουσιάστηκε στο Βέλγιο το βιβλίο του αμερικανού δημοσιογράφου, Adam Hochschild, «Τα φαντάσματα του βασιλιά Λεοπόλδου Β΄», συζητήθηκε πολύ αλλά και διχοτόμησε τη βελγική κοινωνία. Δεν ήταν και λίγο να μαθαίνει η νεότερη βελγική γενιά, ότι ο μισός πληθυσμός του Κονγκό δηλαδή κάπου δέκα εκατομμύρια άνθρωποι τότε (έτσι λένε), βρήκαν τραγικό θάνατο ή ακρωτηριάσθηκαν, εξ αιτίας της απάνθρωπης αποικιοκρατικής πολιτικής του πρώην βασιλιά τους στη χώρα εκείνη. Ο αφροαμερικανός ιεραπόστολος, William Sheppard, που έζησε είκοσι χρόνια στην Αφρική και κατέγραψε τις ακρότητες των απεσταλμένων του βέλγου βασιλιά, ο ιρλανδός διπλωμάτης, Roger Casement και ο βρετανός δημοσιογράφος, Edmund Morel, είναι πρωταγωνιστικές φιγούρες και στην υπό παραγωγή ταινία «Το φάντασμα του Βασιλιά Λεοπόλδου Β΄» από τον αμερικανό Ben Affleck. Όλοι τους –ο καθένας με τον τρόπο του– πάλεψαν τότε για να σταματήσει αυτή η γενοκτονία. Θεωρούνται και σήμερα ως πρωτεργάτες στους αγώνες υπέρ της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ιστορία. Πάλεψαν με όλες τις δυνάμεις τους και με ό,τι μέσο είχε ο καθένας τους για να κάνουν γνωστά τα όσα απάνθρωπα διαδραματίζονταν τότε στην Αφρική, απαιτώντας λύση. Δυστυχώς δεν υπήρχε μόνο τότε και μόνο στο «Βελγικό Κονγκό» η κατάσταση δουλείας και κακομεταχείρισης ανθρώπων... Στην Ινδία (και το Μπαγκλαντές) σήμερα, για παράδειγμα, που υπήρξαν βρετανικές αποικίες με άλλη, αλλά παράλληλη ιστορία, η κυβέρνηση εκεί εκτιμά ότι κάπου είκοσι εκατομμύρια παιδιά, από πέντε έως δεκατεσσάρων χρονών, αναγκάζονται να εργάζονται σαν σκλάβοι, εφόσον έχουν πουληθεί από την οικογένειά τους σε εμπόρους. Ζουν σε αφάνταστες συνθήκες κακοποίησης και εργάζονται σκληρά σε εργοστάσια χαλιών ή ενδυμασίας, πολλά εξ αυτών δυτικών συμφερόντων! Οι μη κυβερνητικές

οργανώσεις ανεβάζουν το νούμερο κατά πολύ περισσότερο. Αλλά και στην Ευρώπη του σήμερα μήπως δεν υπάρχουν ειδεχθή απομεινάρια σκλαβιάς; Μήπως δεν «ανθεί», για παράδειγμα, η βιομηχανία του σεξ με γυναίκες-σκλάβες από τρίτες χώρες; Μόνο όποιος εσκεμμένα κλείνει τα μάτια του σ’ αυτή τη σύγχρονη σκλαβιά, δεν το αναγνωρίζει αυτό. Τι μπορεί να κάνει ο χριστιανός σήμερα; Τουλάχιστον ας μη μείνει με τα χέρια σταυρωμένα και το στόμα κλειστό! Στο άμεσο περιβάλλον του, ας μη προσπεράσει την αδικία που βλέπει να γίνεται στον διπλανό του, αλλά ας ανοίξει το στόμα του και ας το κάνει γνωστό με κάθε τρόπο και ας αγωνιστεί ειρηνικά και όσο γίνεται για να αλλάξει η κατάσταση. Όσο για τα παιδιά στη Ινδία και σε άλλες μακρινές χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, υπάρχουν πολλές χριστιανικές οργανώσεις, που από αγάπη για τον Θεό αλλά και για τον πλησίον βοηθούν στην κάλυψη των αναγκών δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας. Μια τέτοια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση είναι και η AMG, όπως αυτοπαρουσιάζεται από τις κεντρικές σελίδες του περιοδικού που κρατάτε στα χέρια σας. Έχει τον βασικό διπλό σκοπό να φροντίζει όχι μόνο για τις υλικές ανάγκες των συνανθρώπων μας στις διάφορες χώρες, που διακονεί, αλλά συγχρόνως και για τις πνευματικές τους αναζητήσεις, μιλώντας τους με κάθε τρόπο και μέσο για το σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου. Ο καθένας μας μπορεί να βοηθήσει ποικιλοτρόπως και όπως ο Θεός του βάζει στην καρδιά. Μόνο, μη μένουμε άπραγοι μπροστά στην ανάγκη: «Άνοιγε το στόμα σου υπέρ του αφώνου, υπέρ της κρίσεως πάντων των εγκαταλελειμμένων. Άνοιγε το στόμα σου, κρίνε δικαίως και υπερασπίζου τον πτωχόν και τον ενδεή» (Παροιμίες 31:8-9). n

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 21

Αρκετοί από τους παλιούς ίσως θυμούνται τον Χέρμπερτ Μαρκούζε, τον περίφημο, άλλοτε, νεομαρξιστή γερμανοαμερικανό φιλόσοφο που υπήρξε το ίνδαλμα των επαναστατημένων νέων της δεκαετίας του ’60 ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ, ενάντια στην αστική τάξη, ενάντια σε οποιοδήποτε κατεστημένο. Που έμμεσα ή άμεσα στάθηκε εμπνευστής και οδηγός για το κίνημα των χίππυς, για τη χρήση των ναρκωτικών, για τη σεξουαλική επανάσταση, για την ανάπτυξη του κινήματος των αριστεριστών που καρπός του υπήρξε και η περίφημη εξέγερση του Μάη του ’68 στη γαλλική πρωτεύουσα, που τα πενήντα της χρόνια γιορτάστηκαν πρόσφατα, στο 2018, και που είχε μαγέψει κι αρκετούς δικούς μας και σε σημαντικό βαθμό επηρέασε και διαμόρφωσε και την πολιτική μας ζωή μετά τη μεταπολίτευση, με όλες τις θετικές και -δυστυχώς- με τις πολλές αρνητικές πλευρές της. Ήταν στα πρώτα χρόνια του αιώνα μας, τον Αύγουστο, νομίζω, του 2003 που ξαναθυμηθήκαμε τον Χέρμπερτ Μαρκούζε, με την ευκαιρία της μεταφοράς τον οστών του -πέθανε το 1979από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην πόλη όπου γεννήθηκε, το Βερολίνο. Οργανώθηκε μάλιστα τότε μια ειδική συγκέντρωση στη μνήμη του, στην ίδια αίθουσα όπου πριν από μερικές δεκαετίες είχε δώσει κάποιες διαλέξεις μπροστά σ’ ένα ακροατήριο νέων, φοιτητών κυρίως, που είχε πλημμυρίσει τον χώρο και που παραληρούσε κυριολεκτικά από τον ενθουσιασμό του. Κι η σχετική είδηση κατέληγε μελαγχολικά πως αυτή τη φορά την εκδήλωση στη μνήμη του παρακολούθησαν μόλις γύρω στους διακόσιους, αν θυμάμαι καλά, γερασμένους «νοικοκυραίους», ονειροπόλους ίσως της παλιάς ένδοξης εποχής. Με πρόσφατη τότε την πτώση του τείχους του Βερολίνου και με την αριστερή ιδεολογία τραυΑπό τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΤΣΑΡΚΑ Πολιτικό Μηχανικό

22 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ματισμένη σοβαρά να ψάχνει να ξαναβρεί τον προσανατολισμό της.

«Sic transit gloria mundi» - «έτσι παρέρχεται η δόξα του κόσμου»... Ωστόσο ανάμεσα σε όσα δύσκολα, στρυφνά και δυσνόητα είπε κι έγραψε ο Μαρκούζε, ξεχωρίζει μια φράση που έγινε σύνθημα στην εξέγερση του Μάη του ’68 στο Παρίσι: «Η Φαντασία στην Εξουσία». Μια φράση από εκείνες που μένουν στην ιστορία, που επηρεάζουν και διαμορφώνουν νοοτροπίες και συμπεριφορές. Δεν ξέρω πόσοι από τους πολιτικούς στα κατοπινά χρόνια συνέλαβαν το νόημά της σ’ όλο της το βάθος. Γιατί αν πραγματικά η εξουσία, ή, πιο συγκεκριμένα, οι εξουσιαστές διέθεταν φαντασία, που σημαίνει απλωμένους ορίζοντες, που σημαίνει αυξημένες ευαισθησίες, που σημαίνει άπλωμα σ’ όλο το φάσμα του πολιτισμού κι ακόμη βαθιά αίσθηση του χιούμορ και πολλά άλλα, και ήταν έτοιμοι να τα εφαρμόσουν όλα αυτά ασκώντας τα κυβερνητικά τους καθήκοντα, ο κόσμος μας σίγουρα θα γινόταν καλύτερος. Σκέπτομαι πως η παραπάνω φράση έχει πλατιά εφαρμογή και στα «καθ’ ημάς». Γιατί η έλλειψη φαντασίας, η επίπεδη και χωρίς βάθος και προοπτική αντιμετώπιση των πνευματικών θεμάτων -κι ακόμη χωρίς καλοσυνάτο, γόνιμο χιούμορ- έφερε πολλά δεινά στην εκκλησία του Χριστού. Θ’ άξιζε, λοιπόν, να το θυμόμαστε πότε-πότε σαν σύνθημα: «Η Φαντασία στην Εκκλησία». Κι όχι μονάχα σαν σύνθημα. Μα και σαν παρακίνηση για μια δημιουργική παρουσία της εκκλησίας σαν ένας ολοφώτεινος πνευματικός φάρος στον κόσμο που την περιβάλλει. Στο κάτω-κάτω, τα λόγια και το ευαγγέλιο του Χριστού απ’ αυτό ακριβώς το πνεύμα της δημιουργικής φαντασίας είναι διαποτισμένα... n

* Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα του Στ. Κατσάρκα σε ποικιλία θεμάτων στο παρακάτω: https://www.nikites.eu/category/stefanoskatsarkas/

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΙΟΥΛΙΟΣ 2020

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Ζούμε σε έναν κόσμο ταραγμένο εξαιτίας της αμαρτίας. Γι’ αυτό και τόσο πολλοί άνθρωποι υποφέρουν κι έχουν μεγάλη ανάγκη βοήθειας, τόσο πνευματικής όσο και φυσικής. Σε κάποιες περιπτώσεις, η ανθρώπινη δυστυχία έρχεται τελείως απροσδόκητα ως αποτέλεσμα μιας φυσικής καταστροφής. Μπορεί η καταστροφή αυτή να προκληθεί είτε από κυκλώνα είτε από σεισμό ή έκρηξη ηφαιστείου. Μπορεί όμως να προκληθεί και από τον ίδιο τον άνθρωπο, όπως π.χ. οι πόλεμοι, οι πυρκαγιές κ.ά. Ως Ιεραποστολή, έχουμε διακονίες σε 37 χώρες του κόσμου και συχνά καλούμαστε να φροντίσουμε τα θύματα τέτοιων καταστροφών. Πολλοί ψάχνουν απελπισμένα να βρουν από κάπου κάποια βοήθεια για να μπορέσουν να βγάλουν τη μέρα τους. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ανταποκρινόμαστε αμέσως εκφράζοντας έμπρακτα την αγάπη του Χριστού, προσπαθώντας να καλύψουμε τις άμεσες αλλά και τις μακροπρόθεσμες ανάγκες τους και να αποκαταστήσουμε την ελπίδα τους για ζωή. Το κάνουμε αυτό εδώ και 78 χρόνια. Ξεκινήσαμε αρχικά από τα θύματα του πολέμου στην Ελλάδα και στη συνέχεια επεκτ σε πολλές άλλες χώρες. Έτσι, με τη χάρη του Θεού και με την υποστήριξη των φίλων της Ιεραποστολής μας, προσφέρουμε βοήθεια σε θύματα πλημμυρών και τυφώνων στις Φιλιππίνες και την Ταϊλάνδη, σε πρόσφυγες από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ στην Ελλάδα, σε σεισμόπληκτους στην Ινδονησία, σε ανθρώπους που έχασαν τις περιουσίες τους από έκρηξη ηφαιστείου στη Γουατεμάλα και σε θύματα κυκλώνα στην Ινδία. Τώρα βέβαια και στα θύματα απ’ την πανδημία του Covid 19 σε διάφορες χώρες... Κάθε φορά που, μέσω των ντόπιων συνεργατών μας, προσφέρουμε βοήθεια σε θύματα καταστροφών, βρισκόμαστε μπροστά στην ίδια σκηνή. Βλέπουμε ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους, ακόμη και αγαπημένα τους πρόσωπα στην καταστροφή. Ανθρώπους που σωματικά, ψυχολογικά και συναισθηματικά είναι πληγωμένοι και χρειάζονται κάποιον να τους βοηθήσει να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Κι αυτό κάνουμε με τη χάρη και τη βοήθεια του Θεού.

24 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Η συμπαράσταση και βοήθεια σε ανθρώπους που υποφέρουν είναι κάτι που το βλέπουμε σε όλη την Αγία Γραφή. Ο Θεός καλεί τους δικούς Του να βοηθήσουν το ορφανό, τη χήρα, τον ξένο. Διαβάζουμε την παραβολή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού για τον καλό Σαμαρείτη που βοήθησε τον τραυματισμένο ταξιδιώτη. Ο απ. Παύλος ζητάει από τους Κορινθίους να κάνουν έρανο για τους φτωχούς πιστούς στην Ιερουσαλήμ, που είχαν μεγάλη ανάγκη. Προσφέροντας βοήθεια σε ανθρώπους που πασχίζουν να επιβιώσουν ύστερα από μια καταστροφή, έχουμε την ευκαιρία να τους μιλήσουμε επίσης για την αγάπη του Θεού και για τη σωτηρία που προσφέρει μέσω του Χριστού. Κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις μας δίνεται η ευκαιρία να εκδηλώνουμε έμπρακτα την αγάπη μας στους ανθρώπους, στο όνομα του Χριστού, και να τους δείχνουμε Εκείνον που μπορεί πραγματικά να αποκαταστήσει την ελπίδα τους και να φέρει την ειρήνη στις καρδιές τους. Ευχαριστούμε και δοξάζουμε τον Θεό, που μας δίνει το προνόμιο να κάνουμε το έργο αυτό για τη δική Του δόξα. Και Τον ευχαριστούμε επίσης για όλους τους φίλους της Ιεραποστολής μας, που με την αγάπη, τις προσευχές και τις δωρεές τους μας δίνουν τη δυνατότητα να το κάνουμε. Εύχομαι ο Κύριος να σας ανταμείψει πλούσια καλύπτοντας κάθε υλική και πνευματική σας ανάγκη. Εύχομαι η αγάπη, η χάρη και η ειρήνη του Χριστού να γεμίζουν τις καρδιές σας. Ο συνεργάτης σας στο έργο του Θεού,

Τάσος Ιωαννίδης ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 25

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Αρτεσιανά πηγάδια στο Άντρα Πρατές της Ινδίας ε παλαιότερο τεύχος μας είχαμε αναφέρει για τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργεί η παρατεταμένη ξηρασία στους φτωχούς χωρικούς στην πολιτεία Andhra Pradesh στην Ινδία. Έτσι, με τη συμπαράσταση φίλων της Ιεραποστολής μας μπορέσαμε να εγκαταστήσουμε δεκάξι αρτεσιανά πηγάδια στην περιοχή εκείνη. Ο ντόπιος διευθυντής της διακονίας μας, Arun Kumar, έγραψε: «Είμαστε ευγνώμονες για τη συμπαράστασή σας και για τη βοήθεια που προσφέρατε στους ανθρώπους που υποφέρουν στην Ινδία, με την κατασκευή αρτεσιανών, ώστε να έχουν καθαρό πόσιμο νερό οι οικογένειες». Η Ινδία βρίσκεται τώρα μέσα στην αιχμή της καλοκαιρινής περιόδου με θερμοκρασίες 50 βαθμών Κελσίου. Η Μετεωρολογική Υπηρεσία ανακοίνωσε ότι, η μεγάλη ξηρασία που προέκυψε λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας, πλήττει σχεδόν τα τρία τέταρτα της έκτασης της Πολιτείας του Andhra Pradesh με αποτέλεσμα, σοδειές όπως το βαμβάκι, οι κόκκινες πιπεριές, το καλαμπόκι και άλλα λαχανικά, να έχουν καταστραφεί εντελώς. Οι αγρότες, όπως μπορείτε να φανταστείτε, τα έχουν χαμένα και δεν ξέρουν πώς θα πληρώσουν τα μεγάλα χρέη που έκαναν για να σπείρουν και να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους, που δεν θα αποδώσουν καρπούς. Λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της παρατεταμένης ανομβρίας, οι κοινές πηγές νερού στην Πολιτεία Andhra Pradesh έχουν στεγνώσει, με αποτέλεσμα οι χωρικοί να πρέπει να

Σ

26 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ μαζεύουν νερό από λίμνες, ρέματα και στέρνες όσο βρόμικο κι είναι. Αυτό, φυσικά, προκαλεί αρρώστιες, όπως διάρροια, τυφοειδή πυρετό, ίκτερο κλπ., που μερικές φορές καταλήγουν σε θάνατο. Έχουμε ανοίξει αρτεσιανά πηγάδια σε περιοχές όπου κατοικούν άνθρωποι της κατώτερης κάστας που έχουν περιθωριοποιηθεί από την κοινωνία. Το σκάψιμο των πηγαδιών αυτών έχει φτάσει τα 50 με 65 μέτρα βάθος για να φτάσουν σε πηγές νερού, καθώς τα επίπεδα του νερού συνεχίζουν να κατεβαίνουν όλο και βαθύτερα μέσα στη γη. Ο Arun λέει: «Ευχαριστούμε τον Θεό, που πηγάδια που ανοίχτηκαν προηγουμένως από την AMG εξακολουθούν να δίνουν νερό». Με την συνεχιζόμενη ανομβρία και τις επιδεινούμενες συνθήκες ξηρασίας, ο Arun είχε 50 νέα αιτήματα για άνοιγμα αρτεσιανών πηγαδιών (φρεατίων) από μέλη της κοινότητας και κυβερνητικούς αξιωματούχους. Η ανάγκη είναι πράγματι πολύ μεγάλη, αλλά ο Θεός μας είναι μεγαλύτερος. Σχεδιάζουμε να αγοράσουμε τα υλικά για να κατασκευάσουμε 25 επιπλέον πηγάδια φέτος, που το καθένα τους κοστίζει 850 ευρώ ή 1.000 δολάρια. Όπως και με όλες τις διακονικές προσπάθειές μας, έτσι και με αυτή την προσπάθειά μας, εκδηλώνουμε έμπρακτα στους ανθρώπους την αγάπη του Θεού, φέρνοντάς τους παράλληλα το μήνυμα της σωτηρίας που προσφέρει ο Θεός μέσω του Ιησού Χριστού σε όσους πιστεύουν σ’ Αυτόν. Ανοίγουμε πηγάδια σε περιοχές που μαστίζονται από την ξηρασία και στη συνέχεια οι ντόπιοι συνεργάτες μας πηγαίνουν στα χωριά και μιλάνε στους ανθρώπους για το Ευαγγέλιο και για τον Ιησού Χριστό που είναι το Ζωντανό Νερό. Φέτος μαζί με την ξηρασία έχουν και την πανδημία...

Καταστροφικός σεισμός στην Κεντρική Sulawesi ο φθινόπωρο του 2018, ένας σεισμός μεγέθους 7,4 βαθμών έπληξε τις πόλεις Palu και Sigi στην κεντρική περιοχή Sulawesi της Ινδονησίας που προκάλεσε μεγάλες ζημιές επηρεάζοντας τη ζωή περισσότερων από 675.000 ανθρώπων. Λίγο μετά το σεισμό, το βράδυ εκείνο, εκδόθηκε έκτακτο δελτίο κινδύνου από τις αρχές για τσουνάμι, καλώντας τον κόσμο να φύγει για να γλιτώσει. Δυστυχώς, η Εθνική Υπηρεσία Αντιμετώπισης Καταστροφών ανακάλεσε την προειδοποίηση 30 λεπτά αργότερα. Λίγο αργότερα, ένα τεράστιο κύμα νερού χτύπησε την ακτογραμμή εξαφανίζοντας πολλούς ανθρώπους και πολλές μικρές οικοδομές.

T

ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 27

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Αρκετές περιοχές του κεντρικού Sulawesi επλήγησαν επίσης από τεράστιες κατολισθήσεις μετά τον σεισμό και το τσουνάμι που ακολούθησε. Η καταστρεπτική, κινούμενη λάσπη έθαψε πολλά σπίτια. Η εφημερίδα Jakarta Post ανέφερε: «Υπάρχουν φόβοι ότι περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι στη γύρω περιοχή είναι νεκροί με πολλά σπίτια έχουν παρασυρθεί από τη λάσπη». Σύμφωνα με την εφημερίδα, οι επικοινωνίες είχαν διακοπεί μετά το τσουνάμι, με αποτέλεσμα τη μαζική σύγχυση. Αυτό επηρέασε 375.000 κατοίκους στο Palu και άλλους 300.000 μέσα και γύρω από το Donggala. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι 2.086 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, 4.438 τραυματίστηκαν, 206.524 εκτοπίστηκαν και 1.309 είναι αγνοούμενοι. Υπολογίζεται πως κάπου 69.000 σπίτια, τόποι λατρείας, καταστήματα, σχολεία και κτίρια γραφείων υπέστησαν ζημιές από τον σεισμό. Η Ιεραποστολή μας έδρασε ταχύτατα, παρέχοντας σε αυτούς που είχαν ανάγκη εσώρουχα, σαπούνι μπάνιου, σκεύη κουζίνας, πιάτα, φακούς και μπαταρίες. Η διανομή αυτής της βοήθειας πραγματοποιήθηκε σε συντονισμό με τις τοπικές εκκλησίες που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στις πληγείσες περιοχές. Πολλοί από τους ανθρώπους που βοηθούμε ζουν μέσα σε σκηνές, ενώ άλλοι προτίμησαν να παραμείνουν στα ετοιμόρροπα σπίτια τους. Ένα από τα παιδιά που βοηθήσαμε δήλωσε: «Το σπίτι μου καταστράφηκε, αλλά ο Θεός προμήθευσε μέσω της AMG τα αναγκαία στην οικογένειά μου για την επιβίωσή μας. Είμαι ευγνώμων στον Θεό και σ’ εσάς για τη βοήθεια αυτή. Προσεύχομαι ο Θεός θα σας ευλογήσει πλούσια». Η Fridelin διηγείται την εμπειρία από τον σεισμό. «Μόλις άρχισε ο σεισμός τα φώτα στο σπίτι μου άρχισαν να τρεμοπαίζουν και μετά μείναμε στο σκοτάδι. Έτρεξα προς την έξοδο του σπιτιού

28 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ και ο μπαμπάς μου με τράβηξε έξω. Λιποθύμησα, κι όταν συνήλθα είδα ότι το σπίτι μας είχε ισοπεδωθεί. Τρομοκρατήθηκα και άρχισα να κλαίω. Σύντομα ανακαλύψαμε ότι η μεγαλύτερη αδελφή μου έλειπε. Την είχαν σκεπάσει τα μπάζα και η λάσπη. Ο πατέρας μου κατόρθωσε να τη σώσει. Παρόλο που είχε πολλά τραύματα, είναι καλά τώρα. Η οικογένειες της κοινότητας συγκεντρώθηκαν σ’ ένα μέρος, μετά τον σεισμό, και ευχαρίστησαν τον Θεό που τους προστάτευσε. Χάσαμε τα σπίτια μας αλλά είμαστε ζωντανοί». Ο Amin έγραψε: «Προσπάθησα να φύγω από το σπίτι, αλλά δεν μπορούσα γιατί οι τοίχοι είχαν πέσει. Ευτυχώς ένας καναπές με προστάτεψε. Το κεφάλι μου τραυματίστηκε από τα συντρίμμια, αλλά κατόρθωσα να συρθώ έξω από το σπίτι. Κάθισα στην άκρη του δρόμου και έβλεπα τραυματισμένους ανθρώπους να κλαίνε. Τότε είδα τη μαμά μου και έτρεξα να την αγκαλιάσω με δάκρυα στα μάτια. Μαζευτήκαμε όλη η οικογένειά μου και απλά προσευχηθήκαμε. Έχουμε χάσει το σπίτι μας και τώρα μένουμε σε μια σκηνή. Δεν ξέρω τι θα κάνουμε, αλλά είμαι ευγνώμων που είμαι ζωντανός». Ως πιστοί του Κυρίου, καλούμαστε να βοηθήσουμε τους φτωχούς και τους αβοήθητους. Οι άνθρωποι που βοηθήσαμε και συνεχίζουμε να βοηθούμε στο κεντρικό Sulawesi, όπως είναι φυσικό, είναι κλονισμένοι από τα πρόσφατα γεγονότα. Οι ντόπιοι συνεργάτες μας εργάζονται με ζήλο και συμπόνια για να φέρουν ελπίδα σε ανθρώπους που πλήττονται από καταστροφές προσφέροντάς τους βοήθεια και μιλώντας τους παράλληλα για τον Ιησού Χριστό ως τον μόνο που αποκαθιστά πραγματικά τη ζωή των απελπισμένων.

Όταν η πολυπόθητη βροχή δεν έρχεται Ιεραποστολή μας δραστηριοποιείται στην βορειοανατολική Αϊτή όπου βοηθάει ανθρώπους που έχουν ανάγκη στο Grand-Bassin. Στην περιοχή εκείνη δεν έχει βρέξει για πολλούς μήνες. Οι χωρικοί καλλιεργούν μικρά τεμάχια χωραφιών και κήπους και εξαρτώνται από τη βροχή για να ποτίζουν τα σπαρτά και τα λαχανικά τους, ώστε να έχουν τα απαραίτητα για τη συντήρησή τους. Ο Rodné Romeus, υπεύθυνος του έργου μας στην Αϊτή, γράφει: «Η έλλειψη νερού έχει γίνει πολύ μεγάλο πρόβλημα για πολλούς ανθρώπους. Ποιος μπορεί να ζει περισσότερο από μια μέρα, σε υψηλές θερμοκρασίες, χωρίς ένα ποτήρι νερό; Χωρίς νερό, οι άνθρωποι δεν μπορούν

H

ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 29

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ να λουστούν ή να πλύνουν τα ρούχα τους. Σε πολλούς τομείς της η καθημερινή ζωή μας εξαρτάται από το νερό. Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν ο ουρανός παύει να δίνει βροχή για πολύ καιρό; Αγελάδες, άλογα, πρόβατα, κατσίκες και άλλα ζώα πεθαίνουν κάθε μέρα». Για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων, η Ιεραποστολή μας εγκατέστησε ένα αρτεσιανό πηγάδι πολύ κοντά στην ιατρική κλινική που δημιουργήσαμε εκεί πριν από αρκετά χρόνια. Όμως η σημερινή παρατεταμένη ανομβρία και η μεγάλη ζήτηση νερού υπερβαίνει τη δυνατότητα του ενός αρτεσιανού. Δεν έχει βρέξει για πάνω από οκτώ μήνες. Έτσι, μέσα στις οικονομικές μας δυνατότητες επισκευάζουμε και ανοίγουμε νέα πηγάδια στην κοινότητα. Ένας από τους χωρικούς είπε: «Με την εξασφάλιση παροχής νερού, η AMG και η εκκλησία εκφράζουν έμπρακτα την αγάπη του Θεού και εφαρμόζουν στην πράξη τη διδαχή του Χριστού». Μπορέσαμε επίσης να προμηθεύσουμε ρύζι σε πάνω από 500 οικογένειες. Ο Rodné εξηγεί στα μέλη της κοινότητας και στις οικογένειες ότι το έργο που κάνουμε για την κάλυψη των αναγκών τους παρέχοντας τροφή και καθαρό νερό, το κάνουμε γιατί εφαρμόζουμε τη διδαχή Του. Ο Rodné γράφει: «Σας ευχαριστούμε πολύ που μας δώσατε τη δυνατότητα δημιουργίας αρτεσιανών πηγαδιών ώστε να έχει νερό η κοινότητά μας. Ευχόμαστε ο Κύριος να σας ευλογεί πλούσια. Έχετέ μας στην προσευχή σας, καθώς η ανομβρία συνεχίζεται και οι ανάγκες αυξάνονται».

Η ιστορία της Angeles Mileley Chinchay Santos «Κοριτσάκι, σ’ εσένα λέω, σήκω...» (Μάρκ. 5:41) Angeles Mileley Chinchay Santos είναι ένα κορίτσι δέκα ετών από το Περού, που γεννήθηκε με μυϊκή δυστροφία. Ήταν αδύνατο να περπατήσει. Στα πρώτα της χρόνια οι γιατροί διαπίστωσαν ότι είχε εξάρθρωση γοφών, έτσι έκανε την πρώτη εγχείρηση σε ηλικία τριών ετών. Μια μέρα, όταν μια ομάδα εθελοντών από την Αμερική, επισκέφθηκε το Κέντρο «Spiros Zodhiates» της AMG στη Λίμα πληροφορήθηκαν για την κατάστασή της και αποφάσισαν να βοηθήσουν. Η Angeles και η μητέρα της, η Ελένη, θυμούνται ακόμα την ημέρα που η Denise Lavender και άλλα μέλη της ομάδας εθελοντών αποφάσισαν να βοη-

H

30 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ θήσουν για τη θεραπεία της. Σε ηλικία επτά χρονών της έγινε εγχείρηση στο δεξιό γοφό της, και αργότερα, την ίδια χρονιά έκανε εγχείρηση στον αριστερό γοφό της. Η κλινική τής παρείχε επίσης φάρμακα, φυσιοθεραπεία και ειδικό γάλα με βιταμίνες. Αργότερα, όταν έπεσε κι έσπασε το μηρό της, τη βοήθησαν με νέα χειρουργική επέμβαση που ήταν επίσης αναγκαία, και όλα πήγαν καλά! Η Angeles συνεχίζει ακόμα τη θεραπευτική αγωγή της και πρέπει να κάνει και τις φυσιοθεραπείες της τρεις φορές την εβδομάδα. Χρειάζεται βιταμίνες για τη συνέχιση της θεραπείας της και πρέπει να φοράει ειδικά παπούτσια. Η ίδια και η μητέρα της δεν παύουν να μας εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους για όλη τη βοήθεια! Το κορίτσι αυτό παρακολουθεί το Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιών της ιεραποστολής μας και πηγαίνει στην 4η τάξη. Είναι έξυπνη και υπεύθυνη κοπέλα, αγαπάει τον Χριστό και είναι αποφασισμένη να ξεπεράσει κάθε πρόκληση που αντιμετωπίζει στη ζωή αυτή. Ας προσευχόμαστε γι’ αυτήν και τη μητέρα της να βρουν ένα άλλο μέρος να μένουν που θα είναι πλησιέστερα και στο κέντρο θεραπείας και στο σχολείο που πηγαίνει. Η Angeles έχει έναν υποστηρικτή μέσω της AMG, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα παιδιά σαν κι αυτήν που χρειάζονται υποστηρικτές. Αν θέλει κάποιος ή κάποια από τους αναγνώστες μας να αναλάβει την υποστήριξη ενός παιδιού, αγοριού ή κοριτσιού, παρακαλούμε να επικοινωνήσει μαζί μας στις διευθύνσεις που θα βρείτε στην επόμενη σελίδα. n

ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 31

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τις 50 χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Όσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

Τροφή για Σκέψη

Ο Μόνος που μας Καταλαβαίνει χουμε τάχα αναρωτηθεί τι κρύβει ένας στεναγμός που ακούγεται κάποια στιγμή κοντά μας ή ξεριζώνεται μέσα από την καρδιά μας αυθόρμητα; Στενάζουμε, όταν θλιβόμαστε ή όταν αισθανόμαστε το πόδι της αδικίας να πατά πάνω στο στήθος μας. Στενάζουμε, όταν θυμόμαστε τα αγαπημένα πρόσωπα που φύγανε για πάντα μακριά ή όταν συλλογιζόμαστε τα νεκρωμένα όνειρά μας. Στενάζουμε, όταν στα βάθη της καρδιάς μας νοσταλγούμε το χαμένο παλιό παράδεισο ή όταν επιποθούμε το νέο ουρανό και τη νέα γη «εν οίς δικαιοσύνη κατοικεί». Πόσο πικροί, αλάλητοι και αγιάτρευτοι «οι στεναγμοί των πενήτων!» Μοιάζουν με τη θλιμμένη μουσική των ανέμων τις κρύες χειμωνιάτικες νύχτες.

Έ

Μονάχα ο Χριστός γνωρίζει τι κρύβει ένας στεναγμός. Αυτός που έσμιξε τα δάκρυά Του με τα δάκρυα της Μάρθας και Μαρίας, στο κοιμητήριο της Βηθανίας, Αυτός που μπρος στο μνήμα του Λαζάρου στέναξε εκ βαθέων και πάνω στο σταυρό του μαρτυρίου έχυσε για μας το άπειρα πολύτιμο αίμα. Αυτός μπορεί να αφουγκρασθεί το στεναγμό μας και «να τον εννοήσει», να μας παρηγορήσει, να σταθεί στο πλευρό μας. «Ας εκχέουμε ενώπιόν Του» τον πικρό Του στεναγμό που δονεί τα βάθη της καρδιάς. Αυτός μπορεί ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ Φιλόλογου-Ποιητή να τον μετατρέψει σε αλαλαγμό θριάμβου και χαράς. n ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 33

Μαρία Καλοποθάκη ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ

Μαρία Καλοποθάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1859. Πατέρας της ήταν ο Έλληνας που ύψωσε την σημαία του Ευαγγελίου στην Ελλάδα, ο Μιχαήλ Καλοποθάκης. Η μητέρα της ήταν αμερικανίδα, η Μάρθα Χούπερ Μπλάκλερ. Η μητέρα της πέθανε όταν η Μαρία ήταν 12 ετών και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η Μαρία να περάσει μεγάλα χρονικά διαστήματα της παιδικής της ηλικίας στις ΗΠΑ κοντά στους εκ μητρός συγγενείς της. Αργότερα ξαναπήγε στις ΗΠΑ και τελειώσε το Κολέγιο Ράντκλιφ. Κατά την διάρκεια αυτών των σπουδών της άρχισε να επισκέπτεται νοσοκομεία της Βοστώνης και να παρακολουθεί ιατρικές πράξεις. Αυτό ήταν το έναυσμα στην απόφασή της να γίνει αργότερα γιατρός. Καταρχάς προσπάθησε να σπουδάσει ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά αυτό δεν έγινε δυνατόν εΑπό τον ξαιτίας των προκαταΓΙΑΝΝΗ ΤΣΕΒΑ λήψεων της εποχής

Η

34 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

εναντίον της γυναικείας μόρφωσης. Έτσι στράφηκε στο Παρίσι, στη Σορβόννη, όπου έγινε δεκτή το 1886. Το 1894 ολοκλήρωσε τις σπουδές της και επέστρεψε στην Ελλάδα. Στο μεταξύ το ελληνικό Πανεπιστήμιο ξεπέρασε τις προκαταλήψεις και άρχισε να δέχεται φοιτήτριες. Η ομάδα των ελληνίδων που σπούδαζαν ιατρική, με αρχηγό την Καλοποθάκη έλαβε μέρος στον «ατυχή» πόλεμο του 1897. Στην Ελλάδα δεν υπήρχαν νοσηλεύτριες. Η Καλοποθάκη και η ομάδα των τεσσάρων φοιτητριών της Ιατρικής ανέλαβαν να εκπαιδεύσουν τις πρώτες νοσηλεύτριες. Αυτές οι αδελφές νοσοκόμες μαζί με αγγλίδες συναδέλφους τους, που ήλθαν για να βοηθήσουν στον πόλεμο, αξιοποίηθηκαν από την Ένωση των Ελληνίδων Γυναικών στο νοσοκομείο που η Ένωση ίδρυσε στο Βόλο, πάντα υπό την καθοδήγηση της Καλοποθάκη. Σε αυτό το νοσοκομείο νοσηλεύτηκαν περί τους 300 τραυματίες, με την Καλοποθάκη διευθύντρια. Ο πόλεμος του 1897 ήταν καταστροφικός για τα ελληνικά στρατεύματα. Πολύ σύντομα βλέποντας τους Τούρκους να προελαύνουν άρχισε η άτακτη φυγή. Ακόμα και από το νοσοκομείο, οι άνδρες γιατροί έφυγαν για να σώσουν τη ζωή τους. «Μόνη η δεσποινίς Καλοποθάκη έμεινε μέχρι τέλους εις Βόλον περιποιούμενη τους τραυματίας» σύμφωνα με μία μαρτυρία. Όταν τελείωσε ο πόλεμος η Καλοποθάκη τιμήθηκε από την Βασίλισσα Όλγα για την προσφορά της. Στη συνέχεια καταπιάστηκε με την τέταρτη μεγάλη προσφορά της στον Ελληνισμό, την διδασκαλία και εφαρμογή της υγιεινής. Πρώτη προσφορά της η χειραφέτηση της γυναίκας και τοποθέτηση σε ίση μοίρα με τους άνδρες στις επιστήμες και τα γράμματα, δεύτερη η εκπαίδευση αδελφών νοσοκόμων, τρίτη η προσφορά της στον πόλεμο του 1897, τέταρτη η διδασκαλία της υγιεινής. Ήταν μία δύσκολη εποχή κατά την οποία η φυματίωση

Ένα Παράθυρο Ιστορίας Μαθαίνοντας απ’ το χτες και ζώντας το σήμερα...

και άλλες μολυσματικές ασθένειες θέριζαν, ενώ οι άνθρωποι δεν ήξεραν τους κανόνες της υγιεινής και με τις πράξεις τους συντελούσαν στη διάδοση της νόσου. Η Καλοποθάκη τόσο με την έρευνά της και τις προσπάθειές της για την καταπολέμηση της φυματίωσης, όσο και με τη διδασκαλία και τη συγγραφή άρθρων και βιβλίου, προσπάθησε να συμβάλλει στον περιορισμό της νόσου και στη διάδοση κανόνων υγιεινής. Για ακόμα μία φορά η Καλοποθάκη κλήθηκε να υπηρετήσει την πατρίδα στον πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο του 1912, στο μέτωπο της Άρτας, επί 6 μήνες. Το νοσοκομείο ήταν δυναμικότητας 130 κλινών. Η μαρτυρία που άφησε ήταν και εκεί εντυπωσιακή: «εργάζεται όσο τρεις άνδρες χειρουργοί» γράφει κάποιος συνάδελφός της. Η προσφορά της δεν σταμάτησε. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1922, συμμετείχε πιο πολύ συμβουλευτικά λόγω ηλικίας, στο νοσοκομείο που οι Αμερικανίδες Κυρίες ίδρυσαν στην Κοκκινιά. Η Μαρία Καλοποθάκη πέθανε τον Ιανουάριο του 1941 εποχή της νικηφόρου επέλασης του Ελληνικού Στρατού στην Αλβανία, αναπολώντας ίσως την εποχή που υπηρετούσε στα διάφορα πολεμικά μέτωπα. Μέσα στην προσφορά που με πολλή συντομία προσπαθήσαμε να δείξουμε πιο πάνω, πρέπει να βάλουμε τελευταία και κυριότερη, την πνευματική της. Η Μαρία Καλοποθάκη ήταν μία υποδειγματικής πίστης γυναίκα. Κάποιος ρώτησε τον παλιό καιρό έναν ευαγγελικό από το Κουκάκι της Αθήνας ποιες είναι οι διαφορές ευαγγελικών και ορθοδόξων. Ο ευαγγελικός (Αντώνης Κουλούρης) απάντησε λέγοντας το ένα και τό άλλο, μέσα σε αυτά, ότι οι Ευαγγελικοί δεν προσκυνούν τους Αγίους, δεν έχουν Αγίους υπό την ορθόδοξη έννοια. Ο ερωτών ξεσηκώθηκε: «τι λες που δεν έχετε αγίους! Μία

τουλάχιστον αγία έχετε, ονομάζεται Μαρία Καλοποθάκη είναι γιατρός και περιέρχεται τα σπίτια των φτωχών, των προσφύγων και των αδυνάτων για να τους εξετάσει δωρεάν. Και όχι μόνο αυτό, όταν δεν έχουν χρήματα, τους αγοράζει και τα φάρμακα!». Η Μαρία Καλοποθάκη ήξερε μουσική και έγραψε πολλούς, επιβλητικούς, ποιητικότατους ύμνους, που υπάρχουν στα Ευαγγελικά υμνολόγια. Οι αναγνώστες αυτού του περιοδικού μπορούν να είναι υπερήφανοι γιατί άνθρωποι αυτού του διαμετρήματος λάμπρυναν την Ευαγγελική Εκκλησία στην Ελλάδα και έδωσαν ένα παράδειγμα για όλους μας. Για την Μαρία Καλοποθάκη υπήρχαν ελάχιστα στοιχεία, ήταν άνθρωπος ταπείνωσης και προσφοράς. Το 2002, ο συνάδελφος γιατρός Βασίλης Τερζάκης με κάλεσε, να μιλήσω στο Συνέδριο των Χριστιανών Γιατρών και Οδοντιάτρων στην Πορταριά του Πηλίου. Με την έρευνα κατόρθωσα να συγκεντρώσω πολλά στοιχεία, κυρίως από ξένη βιβλιογραφία. Το κείμενο της ομιλίας μου τότε, έχει αναπαραχθεί σε πολλές ιστοσελίδες. Το 2011 ο Ελληνικός Ιατρικός Σύλλογος της Νέας Υόρκης, ένας οργανισμός με μεγάλο κύρος, με την προσπάθεια της διάσημης ογκολόγου Στέλλας Λυμπέρη, θέσπισε βραβείο στο όνομά της Μαρίας Καλοποθάκη, που δίνεται κάθε χρόνο σε Ελληνοαμερικανίδα γιατρό με μεγάλη επιστημονική προσφορά. Το βραβείο φέτος απονεμήθηκε στην Δρα Αντωνία (Ανν) Κολοκάθη, αλλά λόγω της πανδημίας αναβλήθηκε η σχετική τελετή. Τα επόμενα βήματά μας σαν Αρχείο είναι η ονομασία δρόμου με το όνομα της Καλοποθάκη στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις όπου βρέθηκε υπηρετώντας. Θα ενημερωθείτε σχετικά. n

Το Ελληνικό Ιστορικό Ευαγγελικό Αρχείο είναι ένας οργανισμός που συγκεντρώνει, συντηρεί, καταλογογραφεί και αποδίδει στην επιστημονική και εκκλησιαστική κοινότητα όλα τα τεκμήρια παρουσίας της Διαμαρτυρόμενης εκκλησίας στην Ελλάδα και της Ελληνικής Διαμαρτύρησης σε όλο τον κόσμο. http://www.eiea.gec.gr/ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ

Greek Evangelical Archive ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 35

Πηγές χαράς πολλές, αλλά πολύ ρηχές ε προηγούμενο τεύχος αναφέρθηκε η ικανοποιήσουν και να μας χαροποιήσουν περίπτωση μιας γυναίκας, που είχε τις προσωρινά και μέχρι έναν βαθμό. Παρόλο δυνατότητες να χαρεί και να απολαύσει που η προσφορά τους μπορεί να ποικίλλει, ό,τι καλύτερο μπορεί να προσφέρει αυτός ο το γενικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι η κόσμος και μάλιστα για χρόνια πολλά. Παρόλα προσφορά τους αυτή είναι μερική και προαυτά έφτασε στο σημείο να μην την ικανοποιεί σωρινή. τίποτα και να νιώθει μια αδικαιολόγητη από Το λίγο νερό που από αυτές πηγάζει δεν ιατρικής άποψης ακεφιά. Ο λόγος ήταν ότι είναι ούτε αρκετό ούτε πολύ δροσερό, για περίμενε να βρει ανεξάντλητη χαρά και ικα- αυτό και δεν ικανοποιεί σε σημαντικό βαθμό νοποίηση εκεί όπου δεν μπορούσε να βρε- και για πολύ καιρό. Μάλιστα, λίγο μετά την θεί. κατανάλωσή του, νιώθει ο άνθρωπος πάλι Αυτό είναι το λάθος που κάνουν οι άν- μέσα του την ανάγκη, τη δίψα για κάτι άλλο, θρωποι του κόσμου γύρω μας, αυτοί που καλύτερο, πιο ουσιαστικό και πιο δροσερό. απορρίπτουν τον Θεό από τη ζωή τους. Περιμένουν πολλά από εκεί που υπάρχουν πολύ Πού όμως αυτό λίγα. Για παράδειγμα, δεν μπορούμε να αντ- μπορεί να βρεθεί; λήσουμε πολύ και μάλιστα καθαρό νερό από Οπωσδήποτε όχι στις συνταγές των σοφών ένα ρηχό πηγάδι. Οι πηγές που υπάρχουν γύρω μας όπως αυτού του κόσμου και ούτε στις υποσχέσεις είναι η ομορφιά της φύσης, οι υλικές και των πολιτικών ή των πολιτικοκοινωνικών σαρκικές απολαύσεις, η προσφορά των καλών τους συστημάτων. Όλες οι συνταγές και όλα τεχνών ή των επιστημών, οι ανθρώπινες τα συστήματα έχουν εφαρμοστεί και έχει τιμές και δόξες, οι κάθε είδους επαγγελματικές αποδειχτεί στην πράξη η ανικανότητά τους επιτυχίες ή ερασιτεχνικές απασχολήσεις, οι να προσφέρουν ικανοποίηση στη βαθύτερη ανάγκη της ανθρώπινης ψυευχάριστες φιλικές συναναχής. στροφές ή οι εκδρομές, η αναΤου Δρ ΑΝΑΝΙΑ Μπορεί κάποια από τα συγνώριση της αξίας μας ή η ηθιΚΑΒΑΚΑ Νευρολόγου-Ψυχίατρου στήματα αυτά να έχουν ικανοκή ανταμοιβή, μπορούν να μας

Σ

36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ποιήσει μερικές βιολογικές ή ψυχολογικές ανάγκες μας και κάποια άλλα ίσως περισσότερες. Μπορεί να έχουν κάνει τη ζωή μας πιο άνετη και με πιο πολλά ενδιαφέροντα, όπως στην πραγματικότητα συμβαίνει μερικές φορές. Όμως δεν μπόρεσαν να προσφέρουν αυτό που στο βάθος επιθυμεί η ανθρώπινη καρδιά, το συναίσθημα της μόνιμης χαράς και ικανοποίησης. Τότε, τι απομένει, ίσως ρωτήσει κάποιος. Δεν υπάρχει κάποια λύση; Είναι η μοίρα του ανθρώπου να μην μπορεί να βρει μόνιμη χαρά και ικανοποίηση πουθενά ή μήπως μπορεί να βρεθεί αυτή κάπου τελικά; Ευτυχώς μπορεί να βρεθεί. Ο Χριστός, λίγο πριν προχωρήσει προς το σταυρό, είπε στους μαθητές του: «Σας τα έχω πει αυτά, ώστε η χαρά η δική μου να παραμείνει μέσα σας, κι έτσι η χαρά σας να ολοκληρωθεί» (Ιωάννης 15:11, ΚΔ, Εγχ. Μελ. και Ζωής). Τα λόγια αυτά του Χριστού που έχουν καταγραφεί μέσα στον άγιο Λόγο Του, είναι λόγια ζωής αιωνίου και γι’ αυτό γεμίζουν την καρδιά μας με χαρά και απερίγραπτη ικανοποίηση. Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος έγραφε μέσα από τη φυλακή της Ρώμης στους πιστούς της Θεσσαλονίκης: «Πάντοτε χαίρετε» (Α΄ Θεσσ. ε’ 16).

Υπάρχει λοιπόν λύση στο πρόβλημα της παντοτινής χαράς και ικανοποίησης. Το λάθος των ανθρώπων του κόσμου γύρω, που είναι λάθος του ανθρώπου από τις πρώτες ακόμη ημέρες της ιστορίας του, είναι ότι ψάχνουν να βρουν χαρά και ικανοποίηση εκεί που δεν μπορεί να βρεθεί και όχι στην αστείρευτη πηγή. Αυτό ακριβώς εκφράζουν τα λόγια του ίδιου του Θεού: «Διότι δύο κακά έπραξεν ο λαός μου. Εμέ εγκατέλιπον την πηγήν των ζώντων υδάτων και έσκαψαν εις εαυτούς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους, οίτινες δεν δύνανται να κρατήσουν ύδωρ» (Ιερ. β’ 13). Γι’ αυτό ο ίδιος ο Θεός τους προσκαλούσε με το στόμα του προφήτη, λέγοντας: «Ώ πάντες οι διψώντες, έλθετε εις τα ύδατα και οι μη έχοντες αργύριον, έλθετε αγοράσατε, και φάγετε, ναι, έλθετε αγοράσατε οίνον και γάλα, άνευ αργυρίου και άνευ τιμής» (Ησαΐας νε’ 1)

Μια λύση που έχει δοκιμαστεί και έχει αποδώσει Η επιστροφή στον Θεό είναι η μόνη λύση στη βαθύτερη ανθρώπινη ανάγκη για χαρά και ικανοποίηση, επειδή ο άνθρωπος είναι δημιουργημένος από τον Θεό και για τον Θεό. Ο ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 37

Χριστός θυσιάστηκε επάνω στο σταυρό του Γολγοθά για να μπορέσουμε εμείς να επιστρέψουμε στον Θεό, την πηγή της άφθονης και παντοτινής χαράς και ικανοποίησης. Αρκεί να δεχτούμε τη θυσία που έκανε για μας. Αρκεί να αναγνωρίσουμε την αποτυχία μας να βρούμε το βαθύτερο νόημα της ζωής αλλού και να θελήσουμε να επιστρέψουμε στον Θεό. Εκατομμύρια είναι οι άνθρωποι εκείνοι, που έκαναν μέσα από τους αιώνες αυτό το βήμα. Αναγνώρισαν την αποτυχία τους να βρουν τη χαρά και την ικανοποίηση που επιζητεί η ανθρώπινη ψυχή σε αντικείμενα και καταστάσεις αυτού του κόσμου και έστρεψαν το βλέμμα τους στον Θεό. Άνθρωποι που από εκείνη τη στιγμή και μετά ομολογούσαν και διαλαλούσαν ότι η μόνη πηγή χαράς και ικανοποίησης είναι ο ίδιος ο Θεός. Και όχι μόνο αυτοί, αλλά και εκατομμύρια άλλοι σύγχρονοι άνθρωποι από όλες τις χώρες του κόσμου έχουν βιώσει την ίδια θαυμαστή πείρα και τη διακηρύττουν καθημερινά. Μια πραγματικότητα που τη διαπίστωσε και ο Δαβίδ για αυτό και έψαλλε: «Εφανέρωσες εις εμέ την οδόν της ζωής. Χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπό σου, τερπνότητες είναι διαπαντός εν τη δεξιά σου» (Ψαλμός ις’ 11). Χορτασμός ευφροσύνης και για μένα και για σένα και για κάθε έναν άνθρωπο που θα επιστρέψει με μετάνοια στον Θεό και θα τον δεχτεί στη ζωή του. Το ερώτημα όμως είναι: Γιατί υπάρχουν εκκλησιαστικά περιβάλλοντα όπου δεν επικρατεί η χαρά; Επίσης γιατί παρατηρείται το ίδιο και σε μερικούς χριστιανούς; Αυτό θα δούμε στα επόμενα τεύχη... n 38 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΟΥΛΑΪΔΗΣ 1924-2020 Στην προχωρημένη ηλικία των 96 ετών, φορτωμένος με πλούσια πνευματική καρποφορία, έφυγε για να είναι στην παρουσία του Κυρίου Του ο ακούραστος μαχητής του Κυρίου της ιστορικής Κόνιτσας, Γρηγόρης Μουλαΐδης. Η πρώτη γνωριμία μαζί του πηγαίνει πίσω, γύρω στα τέλη του 1950, όταν ήρθε στην Κατερίνη και φοίτησε στο Βιβλικό Ίδρυμα, που ίδρυσε ο ποιμένας Άργος Ζωδιάτης σε στενή συνεργασία με την «Αμερικανική Αποστολή για τους Έλληνες» (σήμερα AMG), πρόεδρος της οποίας ήταν ο Σπύρος Ζωδιάτης. Από την αρχή ακόμη ξεχώρισε για την αγάπη και τον αυθόρμητο ενθουσιασμό του για τον Κύριο. Παρά τους περιορισμούς, λόγω των περιστάσεων, στην εκπαιδευτική διαδικασία διάβαζε με ζήλο και καταρτίστηκε καλά στις διδασκαλίες της Βίβλου, που τον βοήθησαν στην κατοπινή διακονία του. Η ζωή του ήταν γεμάτη με πρωτοφανείς περιπέτειες. Το 1946, ενώ υπηρετούσε στον στρατό, ιδιαίτερα στη διάρκεια του εμφύλιου, τρεις φορές γλίτωσε από νάρκες, από σφαίρες και οβίδες. Ο γιος του, ο Θεόφιλος, σε σύντομο βιογραφικό του πατέρα του, αναφερόμενος στη μεταστροφή του στον Χριστό, γράφει: «Κάποια μέρα, βοηθώντας μαζί με άλλους ένα κάρο να ξεκολλήσει από τη λάσπη στον Λαγκαδά, γνωρίζεται με τον δεκαεπτάχρονο Θεόφιλο Τσαγκαλίδη, ο οποίος, έπειτα από σύντομη συζήτηση περί θανάτου και αιωνίας ζωής, τον οδήγησε και τον σύστησε στον πατέρα του Χριστόφορο και στην οικογένειά του.

Αμέσως καταλαβαίνει ότι είναι άνθρωποι διαφορετικοί βαθιάς πίστης. Συντάσσει κατάλογο ερωτημάτων και με την πρώτη ευκαιρία πηγαίνει στο σπίτι τους. Ξεκινά, λοιπόν, τη συζήτηση θέτοντας τα ερωτήματα. Ο Χριστόφορος τον σταματά και του λέει να πάνε στο δωμάτιο να προσευχηθούν πρώτα. Εκεί λυγίζει, δεν μοιράζεται τους προβληματισμούς του και έπειτα από μερικές επισκέψεις, ένα βράδυ μόνος στη σκοπιά, αφιερώνει τη ζωή του στον Κύριο. Η χαρά του ήταν απερίγραπτη. Είχε γεμίσει τόσο πολύ από το Πνεύμα του Θεού, που άρχισε να χοροπηδάει και να ψάλλει αυτοσχέδιους ύμνους». (Όταν στη συνέχεια έκανε οικογένεια, θέλοντας να τιμήσει τη διακονία της οικογένειας Τσαγκαλίδη, ονόμασε τον πρώτο του γιο Θεόφιλο...) Μετά την απόλυση από τον στρατό, επιστρέφει στην Κόνιτσα, τον Σεπτέμβριο του 1949. Χωρίς χρονοτριβή άρχισε με ζήλο το

ευαγγελιστικό του έργο. Σύντομα μερικά άτομα πίστεψαν στον Χριστό και το 1954 ίδρυσαν μια μικρή σύναξη συνειδητών πιστών. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε την Ανδριανή, από τον Εμμανουήλ Παππά Σερρών, μια σεμνή και ταπεινή γυναίκα που αγαπούσε και αυτή τον Θεό. Ο Θεός τούς χάρισε τρεις γιους, μία κόρη, επτά εγγόνια και δύο δισέγγονα. Μετά την αποφοίτησή του από το ΒΙΚ, καλά εξοπλισμένος βιβλικά και πνευματικά, συνεργάστηκε με τις Εκδόσεις «Ο Λόγος», ως περιοδεύων βιβλιοπώλης σ’ όλην την Ήπειρο, με Άγιες Γραφές και βιβλία. Παράλληλα είχε και την ευθύνη της τοπικής εκκλησίας. Κυριολεκτικά όργωνε πόλεις και χωριά της Ηπείρου, διαθέτοντας τα θρησκευτικά έντυπα και μιλώντας για τη σωτήρια αγάπη του Χριστού. Δέχτηκε και πολλούς διωγμούς από τις αρχές της εποχής εκείνης. Μάλιστα, κάποιοι φανατικοί ένα βράδυ θέλησαν να κάψουν το σπίτι και το εκκλησιαστικό κτίριο που είναι δίπλα στο σπίτι του. Όταν άνοιξαν τα σύνορα της Αλβανίας, πήγε αρκετές φορές με τη σύζυγό του στην περιοχή της Β. Ηπείρου, όπου μοίρασαν Κ. Διαθήκες, ρουχισμό και τρόφιμα, διδάσκοντας συγχρόνως το Ευαγγέλιο σε όσους συναθροίζονταν στα σπίτια όπου φιλοξενούνταν. Η ζωή και η προσφορά του Γρηγόρη Μουλαΐδη αποτελούν παράδειγμα και έμπνευση για το τι μπορεί να κάνει ο Θεός με απλούς ανθρώπους, που αποφασίζουν να παραχωρήσουν απόλυτα τη ζωή τους στον Θεό και στο Έργο Του και ζουν με νόημα και σκοπό στη ζωή τους, δίνοντας τη μαρτυρία τους σε κάθε περίσταση. Εκφράζουμε με πολλή αγάπη τα θερμά μας συλλυπητήρια σ’ όλη την οικογένεια για τον προσωρινό χωρισμό με τον αγαπητό πατέρα τους και καλό μας συνεργάτη, περιμένοντας την ημέρα που θα ανταμώσουμε τον αδελφό μας στην αιώνια δόξα! ΦτΕ ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 39

I CANNOT BREATH...

«I have no power, I cannot breathe; I die daily at the hands of those who hold the guns, who hold the power, who hold the wealth, who hold the Bible...»

Oyin Oladipo α τελευταία λόγια του αδικοχαμένου George Floyd έγιναν ίσως η πιο λακωνική δήλωση διαμαρτυρίας της εποχής μας. «Δεν μπορώ να αναπνεύσω, δηλαδή δεν αντέχω την αδικία, δεν δικαιούμαι να μένω σιωπηλός, δεν μπορώ να υποκρίνομαι ότι δεν τρέχει τίποτα, πρέπει επιτέλους να πάρω θέση.» Χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βγήκαν στους δρόμους, διαμαρτυρήθηκαν, το έκαναν μόττο ζωής. Δεν θα μιλήσω για τη θέση που πήραν ή δεν πήραν οι χριστιανοί αυτού του κόσμου, ίσως οι παραπάνω στίχοι λένε πολλά. Πιστεύω ότι αν ζούσε η Ρέα Συλβία θα έγραφε ένα ακόμη καταπληκτικό ποίημα σαν το «Ειρήνη στη Μπιάφρα» με τη χριστουγεννιάτική νύχτα που... «έγινε ένα οστεώδες παιδικό δάχτυλο που δείχνει τους χριστιανούς της γης». Θα μιλήσω για τον συνειρμό που έκανα όταν πρωτοάκουσα το σύνθημα. Λένε ότι, αν ένας σύγχρονος ιατροδικαστής εξέταζε το νεκρό σώμα του Ιησού μόλις το αποκαθήλωσαν από το Σταυρό, το πόρισμα θανάτου που θα έβγαζε θα έγραφε ΑΣΦΥΞΙΑ. Ο Ιησούς στο σταυρό πέθανε από ασφυξία. Πέθανε γιατί δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Και πεθαίνοντας δεν φώναξε δεν μπορώ να αναπνεύσω, αλλά, μνημονεύοντας τον Ψαλμό 22, φώναξε στη δημιουργία Του, Πατέρα, Πατέρα γιατί με εγκατέλειψες... Επειδή

Τ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ Π. ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ* 40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

στο σταυρό ο Χριστός πέθανε μη μπορώντας να αναπνεύσει, όποιος τώρα το θελήσει μπορεί να αναπνέει αιώνια. Όχι μόνο απολαμβάνοντας χωρίς την απειλή του θανάτου ατελεύτητη ζωή, αλλά απολαμβάνοντας την ουσιαστικά αιώνια ζωή που είναι να γνωρίζεις τον Πατέρα και Αυτόν που απέστειλε, τον Υιό. Γίνεται ακόμη μέλος της Βασιλείας εκείνης που πολεμάει συνειδητά την αδικία, το ρατσισμό και κάθε άλλου είδους διάκριση, την ανθρώπινη εκμετάλλευση, το trafficking και την πορνεία, την παιδική εργασία, το εμπόριο ουσιών. Και που θα έπρεπε να είναι στην πρωτοπορία κάθε τέτοιας προσπάθειας σε έναν κόσμο που δεν μπορεί να αναπνεύσει. Και ξέρετε τι ακόμη θα απολαύσει όποιος το θελήσει; Πέρα από τη συμμετοχή του σε αυτή τη Βασιλεία, σε αυτόν το στρατό που επιδιώκει τη δικαιοσύνη, μια μέρα θα ζήσει με αναστημένο σώμα σε έναν αναστημένο κόσμο. Σε έναν κόσμο δικαιοσύνης απόλυτης και όχι σχετικής, σε έναν κόσμο που θα διοικείται από τον ίδιο το Θεό, σε έναν κόσμο που κανένας δεν θα μπορεί να μην αναπνεύσει. Μέχρι τότε όμως οι υπήκοοι της Βασιλείας, η Εκκλησία του Χριστού, οφείλει να κάνει ότι θα έκανε ο Ιησούς. Να φροντίζει να μην υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να αναπνεύσουν, να τους παρέχει οξυγόνο, δηλαδή δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, νερό και τροφή, δουλεύοντας για την επέκταση της Βασιλείας, διαφημίζοντας τον Βασιλιά και τα καλά Του νέα. Και σίγουρα να μην λαμβάνει το όνομα του Κυρίου επι ματαίω, κραδαίνοντας τη Βίβλο και σφυρίζοντας αδιάφορα γι’ αυτούς που πεθαίνοντας φωνάζουν «δεν μπορώ να αναπνεύσω». n

*Ο Γ.Π.Α. είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Alexandris Engineering Ltd & Ποιμένας της Ελεύθ.Ε.Ε. Γλυφάδας.

ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 41

Μετανάστης με Αποστολή... Συνέντευξη με τον Έλληνα της Διασποράς Βασίλη Κωνσταντόπουλο

πάρχουν πολλοί Έλληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό σε διάφορους τομείς. Νιώθουμε ιδιαίτερη χαρά, όταν πληροφορούμαστε για συμπατριώτες μας που υπηρετούν τον Θεό σε διάφορες διακονίες του Ευαγγελίου. Τη συνέντευξή μας στο παρόν τεύχος την αφιερώνουμε σ’ έναν Έλληνα της διασποράς, που έχει μια πολυσχιδή και ευλογημένη διακονία. Πρόκειται για τον Βασίλη Κωνσταντόπουλο... Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει γνωστός στους αναγνώστες μας από τρία αξιόλογα βιβλία του, που μεταφράστηκαν στα ελληνικά και κυκλοφόρησαν από τις Εκδόσεις «Ο Λόγος». Από το βιογραφικό του, από το περιεχόμενο των βιβλίων του, την αλληλογραφία μαζί του και την προσωπική γνωριμία που είχαν μαζί του συνεργάτες μας, διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο με βαθιά πνευματικότητα, ταπεινό πνεύμα, αγάπη για τον Θεό, τον Οποίο υπηρετεί με ζήλο και πιστότητα, ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία. Είναι παντρεμένος με την Kay και έχουν τρεις παντρεμένους γιους. Γεννήθηκε το 1938 σ’ ένα χωριό της Τρίπολης. Ήταν το πέμπτο παιδί μιας οικογένειας, που έζησε τη φρίκη και τις κακουχίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφύλιου Πολέμου. Οι γονείς του ήταν άνθρωποι θεοφοβούμενοι. Μετά τη μετανάστευσή του στην Αμερική, εκτός από Θεολογία είχε και άλλες σημαντικές σπουδές με διακρίσεις. Είναι αξιοσημείωτο πώς ο Θεός πήρε ένα χωριατόπουλο από την Πελοπόννησο και το χρησιμοποίησε τόσο θαυμαστά στις ΗΠΑ και όχι μόνο.

Υ

42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Κάναμε ηλεκτρονικά τις ερωτήσεις μας, στις οποίες έδωσε απαντήσεις εκτεταμένες με πλούσιο περιεχόμενο στ’ αγγλικά. Ευχαριστούμε τον Άκη Δημητριάδη, που σταχυολόγησε και μετέφρασε τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξης αυτής. ΦτΕ • Πώς γνωρίσατε και δεχτήκατε τον Χριστό ως Σωτήρα σας; Στην ηλικία των δεκαπέντε ετών, πολλές ερωτήσεις άρχισαν να με προβληματίζουν και μια επιθυμία για θρησκευτικά θέματα γεννήθηκε στην καρδιά μου. Ένας ιερέας που γνώριζα, με συμβούλεψε να διαβάσω την Καινή Διαθήκη. Μετά από έξι μήνες μελέτης και έρευνας, το Άγιο Πνεύμα άρχισε να ελέγχει την αμαρτία της καρδίας μου και ταυτόχρονα να με φωτίζει ότι η σωτηρία είναι δώρο από τον Θεό διά μέσου του Ιησού Χριστού. Άνοιξα την καρδιά μου και Τον κάλεσα να με σώσει. Το Άγιο Πνεύμα με αναγέννησε και τελείως άλλαξε τη ζωή μου. Στη συνέχεια ο Θεός έστειλε, εκτός από τον αδελφό μου τον Θανάση, άλλους τρεις πιστούς ανθρώπους Του, που με βοήθησαν στην κατάρτιση και στην αύξηση της πνευματικής μου ζωής. Αυτοί ήταν ο Θανάσης Λυγόπουλος, ο Μενέλαος Κατσάρκας και ο Νικόλαος Ζαζάνης.

• Πότε και πώς αποφασίσατε να υπηρετήσετε τον Κύριο; Μετά τη μεταστροφή μου στον Χριστό είχα ζωηρή επιθυμία να γνωρίσω το θέλημα του Θεού για τη ζωή μου. Το Άγιο Πνεύμα είχε αρχίσει να εργάζεται μέσα μου. Στην ηλικία των δεκαεπτά ετών είχα μια πνευματική εμπειρία που μου γέννησε την επιθυμία να υπηρετήσω τον Κύριον. Αν και δεν γνώριζα πώς ή πού, είχα τη βεβαιότητα ότι ο Κύριος με είχε καλέσει να Τον υπηρετήσω όπου Αυτός ήθελε. Παρά τις διάφορες περιστάσεις, προβλήματα και προκλήσεις η κλήση μου έμεινε σταθερή.

• Πώς πήγατε στην Αμερική; Προτού πάω στον στρατό, ήμουν στην Αθήνα και υπηρετούσα στην εκκλησία με τον ποιμένα Ν. Ζαζάνη. Υπήρξαν τρία Βιβλικά Κολλέγια που μου έκαναν πρόταση να σπουδάσω σ’ αυτά. Ένα απ’ αυτά ήταν το ΒΙΚ της Κατερίνης, που ίδρυσε ο Άργος Ζωδιάτης. Τελικά, με δέχτηκαν και φοίτησα στo Gulf Coast Bible College (ΗΠΑ). Έτσι, στις 7 Σεπτεμβρίου 1962, ξεκίνησα για το άγνωστο, με μόνο 35 δολάρια, μια μικρή βαλίτσα με ρούχα, μία Αγία Γραφή και μεγάλη πίστη στον Θεό.

• Ως ιεροκήρυκας ποιες ήταν οι βασικές δραστηριότητές σας; Πρέπει να είμαι προσεκτικός πώς να απαντήσω, για να μην τραβήξω την προσοχή σας στον εαυτό μου, αλλά σ’ Εκείνον που με κάλεσε στη διακονία. Η διακονία που μου χάρισε ο Κύριος συμπεριλάμβανε κήρυγμα, διδασκαλία, ηγεσία με οραματισμό, διοίκηση, ευαγγελισμό, ιεραποστολές και ποιμαντικό πάθος για την οικοδομή του λαού του Θεού. Παράλληλα είχα τριαντάλεπτες εβδομαδιαίες ραδιοφωνικές εκπομπές και υπευθυνότητα σε κατασκηνώσεις στο Μεξικό, στη Δομινικανή Δημοκρατία και στην Αργεντινή, καθώς και διδασκαλία στο Βιβλικό Κολλέγιο της Αργεντινής, που προετοιμάζει νέους εργάτες του Ευαγγελίου.

• Ποιες είναι οι διακονίες σας τώρα; Το 2007 η σύζυγός μου και εγώ αισθανθήκαμε ότι ο Κύριος μάς καλούσε να αφήσουμε την ποιμαντορική διακονία και να μπούμε σε μια διακονία πίστης! Ο Θεός μάς άνοιξε πόρτες για ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 43

μια πολύπλευρη διακονία: κηρύγματα σε αναζωπυρωτικές συνάξεις, σε βιβλικά και ιεραποστολικά συνέδρια, σε συνέδρια ποιμένων σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ και σε άλλες οκτώ χώρες. Τα τελευταία δεκατρία χρόνια δίνω έμφαση περισσότερο στον ευαγγελισμό και στο ιεραποστολικό έργο. Έχω κηρύξει σε διάφορα μέρη, έχω διευθύνει πνευματικά συνέδρια σε έξι χώρες, έχω εκδώσει δεκαεπτά βιβλία στα αγγλικά, τέσσερα στα ισπανικά και τρία στα ελληνικά.

• Γιατί υπάρχει σύγχυση στον κόσμο και πολλές φορές απομάκρυνση από την Εκκλησία; Όταν ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει το νόημα της ζωής, δεν έχει συγκεκριμένο σκοπό και ηθικές αρχές στη ζωή του. Τότε κυριαρχούν τα ένστικτα και ο εγωισμός. Γι’ αυτό η Εκκλησία βρίσκεται σε σύγχυση. Ο Διάβολος έχει συσκοτίσει τον νου του ανθρώπου τόσο, ώστε να θεωρεί το καλό για κακό και το κακό για καλό! Ο κοσμικός άνθρωπος ζει χωρίς ΗΘΙΚΟ και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ οδηγό, χωρίς τον Λόγο του Θεού. Κυριαρχεί πνευματική απάθεια, εγωκεντρισμός και συμβιβασμός με τον παρόντα κόσμο. Για τους χριστιανούς των εσχάτων ημερών ταιριάζουν τα λόγια: «Θα φορούν το προσωπείο της ευσέβειας, αλλά θα έχουν απαρνηθεί τη δύναμή της» (Β΄ Τιμοθέου 3:5).

• Γιατί οι παραδοσιακές αρχές και αξίες απορρίπτονται τόσο εύκολα και βλέπουμε συχνά ένα νέο είδος ηθικής; Υπάρχει διάσταση νοοτροπίας μεταξύ νέων και ηλικιωμένων. Αυτό οφείλεται στις αλλαγές που έφερε η παγκοσμιοποίηση. Οι παραδοσιακές αξίες χρησιμεύουν σαν κολλητική ταινία, που κρατά την κοινωνία και την οικογένεια ενωμένες. Αντίθετα, το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα επαναπροσδιορίζει τις παραδοσιακές 44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

αξίες. Λένε ότι παραβιάζει την ελευθερία του ατόμου. Ακόμη και η οικογένεια και η Εκκλησία έχουν υποταχτεί σ’ αυτήν την πίεση. Όταν ο άνθρωπος απορρίπτει την Αλήθεια του Λόγου του Θεού, αρχίζει να συμπεριφέρεται σαν θηρίο και όχι ως άνθρωπος που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Θεού! Γι’ αυτό ο Θεός λέγει: «Επειδή, δύο κακά έπραξε ο λαός μου· εγκατέλειψαν εμένα, την πηγή των ζωντανών νερών, και έσκαψαν για τον εαυτό τους λάκκους, λάκκους συντριμμένους, που δεν μπορούν να κρατήσουν νερό» (Ιερεμίας 2:13).

• Πώς μπορεί να επηρεάσει η Εκκλησία τη σύγχρονη κοινωνία μας; Πολλές εκκλησίες αγωνίζονται σ’ όλο τον κόσμο, για να έχουν επιρροή στη σύγχρονη κοινωνία. Μερικοί ηγέτες και ποιμένες προσπαθούν να υιοθετήσουν απόψεις της κοινωνίας σε βάρος της Αλήθειας του Ευαγγελίου! Η Εκκλησία πρέπει να διαφέρει στον τρόπο ζωής της ως άγιος λαός του Θεού. Όταν η Εκκλησία χάνει την ταυτότητά της, την ακεραιότητα, τη θεία εξουσία και την ιδιαιτερότητά της, χάνει και την επιρροή της στην κοινωνία! Όταν η εκκλησία είναι η Εκκλησία, οι άνθρωποι θα ρωτήσουν: «Άνδρες αδελφοί, τι πρέπει να κάνουμε για να σωθούμε;» • Τι Θα συμβουλεύατε στους νέους σήμερα; Οι νέοι της εποχής μας ευκολότερα δέχονται συμβουλές συνομηλίκων τους, παρά από τους γονείς τους! Θα τους συμβούλευα να καλλιεργήσουν την πίστη τους στον Θεό και να ενδιαφέρονται περισσότερο για τον χαρακτήρα παρά για τη φήμη τους. Να αποφασίσουν ποιος θα κυβερνά τη ζωή τους: οι περιστάσεις, οι άνθρωποι, ο εαυτός τους ή ο Χριστός; Να κάνουν τη Βίβλο σύντροφό τους. Θα τους κάνει σοφούς και θα τους οδηγήσει στο θέλημα του Θεού. Να καλλιεργούν άγιο χαρακτήρα και να μην ενδίδουν στις σαρκικές επιθυμίες. n

Η ιστορία της χριστιανικής μου πορείας... Όταν κάποιος ανήκει στο Χριστό είναι μια καινούρια δημιουργία. Τα παλιά πέρασαν· όλα έχουν γίνει καινούρια. (Β΄ Κορινθίους 5:17)

Δεν είμαι πλέον όπως ήμουν. Όταν συνάντησα τον Θεό στη ζωή μου, ένιωσα σαν να πέρασα από το σκοτάδι στο Φως! Μέσω του Πνεύματός Του, ο Θεός μ’ έκανε νέο άνθρωπο! Μέσα απ’ αυτή την πνευματική αναγέννηση, άλλαξα εντελώς! Τώρα βλέπω και σκέφτομαι τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία. Η συμπεριφορά μου απέναντι στον Θεό και στους ανθρώπους δεν είναι η ίδια πια. Προτεραιότητά μου είναι να ευχαριστώ τον Σωτήρα μου με τη ζωή μου. Ανήκω σε μια νέα πνευματική οικογένεια, που αποτελείται απ’ όλους όσους πιστεύουν στον Ιησού Χριστό. Δεν είμαι, όμως, ακόμα όπως μια μέρα θα γίνω! Βρίσκομαι ακόμη στην πορεία μου εδώ κάτω στη γη με πολλούς περιορισμούς και αδυναμίες. Το σώμα μου είναι φθαρτό, μια «σκηνή», στην οποία κατοικώ (Β΄ Κορινθίους 5:1). Ανυπομονώ για την αιώνια κατοικία μου στον ουρανό! Μια μέρα η ζωή θα νικήσει τον θάνατο (Β΄ Κορινθίους 5:4). Θα μοιάζω με τον Ιησού Χριστό και θα ζω μαζί Του για πάντα! Δεν είμαι ακόμα όπως πρέπει να γίνω! Παρά τη νέα μου ζωή εν Χριστώ, η συμπεριφορά μου δεν είναι τέλεια. Κάνω λάθη που με γεμίζουν με ενοχές και ντροπή... Κι όμως, ο Θεός έχει προνοήσει για μένα: «Αν όμως ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός, που είναι αξιόπιστος και δίκαιος, θα συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και θα μας καθαρίσει από κάθε άδικη πράξη» (Α΄ Ιωάννου 1:9). Σ’ αυτό το μεταβατικό στάδιο της πορείας μου εδώ στη γη, έχω το πολύτιμο δώρο της ζωής από τον Θεό κι όμως πολλές φορές είμαι «δεμένος» στις παλιές μου συνήθειες. Παρόλο που αναγνωρίζω, όμως, αυτές μου τις αδυναμίες, είμαι ευγνώμων στον Θεό για τη πιστή Του φροντίδα. Όπως ο Απόστολος Παύλος, μπορώ με βεβαιότητα να πω πως «Με τη χάρη όμως του Θεού έγινα αυτό που έγινα· κι αυτή η χάρη προς εμένα δεν υπήρξε άκαρπη: εργάστηκα περισσότερο απ’ όλους τους αποστόλους, όχι βέβαια εγώ, αλλά η χάρη του Θεού που με συνοδεύει» (Α΄ Κορινθίους 15:10). n Μετάφραση: Ροζαλί Χ. Παπαδοπούλου, Καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 45

Εν πλω

ΟΛΟΙ ΚΑΠΟΥ ΦΤΑΙΜΕ… «...πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού, δικαιούνται δε δωρεάν [...] διά της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού» (Ρωμ. 3:23,24)

Η ζωή μας είναι ολοκάθαρη παρανομία ή, κατά την Αγιογραφική διατύπωση, αμαρτία. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί πως ως οδηγός ή πεζός ποτέ δεν παρανόμησε, δεν του ξέφυγε άθελα κάποιος σαπρός λόγος, κάποια απρόσεκτη συμπεριφορά κλπ; Aν υπάρχει τέτοιος, του ζητώ συγνώμη. Στα πλοία είναι κανόνας όταν ξεμπαρκάρει κάποιος ναύτης, τη θέση του να παίρνει το αρχαιότερο τζόβενο. Αυτό είναι παράνομο και επικίνδυνο, σε περίπτωση δε Από τον ατυχήματος πολλοί οι ένοχοι. Σε αυτήν την παρανομία έζησα κι εγώ από ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΔΑΟ τζόβενο, μέχρι και πλοίαρχος. Σαν τζόβενο περιχαρής ναυτολογήθηκα 46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ναύτης, πριν πάρω την αντίστοιχη άδεια. Σαν ναύτης καταχαρούμενος ναυτολογήθηκα δις ανθυποπλοίαρχος χωρίς το αντίστοιχο δίπλωμα, σαν υποπλοίαρχος και πλοίαρχος βάδισα στα χνάρια των προκατόχων μου και ιδού πώς. Όταν δήλωσε παραίτηση κάποιος ναύτης, ήλθε το αρχαιότερο τζόβενο και με παρακάλεσε να πάρει τη θέση του. «Θα συνεννοηθώ με τον καπετάνιο», του είπα «και θα σου πω». «Ε! πέστε του και σεις καμιά καλή κουβέντα», με παρακάλεσε. Κάθε μέρα λοιπόν ερχόταν και με ρωτούσε τι έγινε. Ήταν ένα λεπτοκαμωμένο παιδάκι από το Πέραμα, ορφανό από πατέρα, καλοσυνάτο, υπάκουο και καθώς έμαθα αργότερα, είχε σοβαρά προβλήματα υγείας που δεν έπρεπε ούτε μοτοσακό να οδηγεί. Συνεννοήθηκα με τον καπετάνιο και εκείνος μου είπε. «Τι με ρωτάς; Έτσι δεν γίνεται πάντοτε;» Όταν λοιπόν ξαναήλθε ο υποψήφιος ναύτης, του λέω: «Άντε, καλορίζικος και σε ανώτερα, πρέπει όμως να σου κάνω μερικά μαθήματα. Κάθε πρωί θα ανεβαίνεις στη γέφυρα στη βάρδια μου και θα κάνεις τιμόνι κλπ». Πέταξε από τη χαρά του και άρχισε να έρχεται στη γέφυρα, να κάνει τιμόνι και να απαντά υπάκουα σε ό,τι τον ρωτούσα. «Άντε», του λέω «θα σε κάνουμε ναύτη, αλλά να προσέχεις και, αν έχεις καμιά απορία, να με ρωτάς και να μην ντρέπεσαι, γιατί στα καράβια δεν χωράνε κουτουράδες. Ό,τι απορία έχεις σ’ εμένα θα τη λες». Με ευχαρίστησε και ξαφνικά έπεσα από τα σύννεφα. «Καπετάν Αλέκο», μου λέει, «έχω μια απορία και δεν μπορώ να την εξηγήσω». Πήρα το ύφος του δασκάλου και τον ρώτησα τι είναι αυτό που δεν καταλάβαινε.«Να, όταν πηγαίνουμε στην Αμερική, το δωμάτιό μου είναι από δεξιά, αλλά και όταν γυρίζουμε, πάλι από δεξιά είναι. Αυτό το πράγμα δεν το καταλαβαίνω». Δεν μπορούσα να κρατήσω τα γέλια μου.«Τι να σου κάνω, που σου υποσχέθηκα ότι θα σε κάνω ναύτη και δεν μπορώ να πάρω πίσω τον λόγο μου; Τουλούμι είναι το καράβι να το γυρίσουμε από την ανάποδη, για να είναι το δωμάτιό σου πότε δεξιά και πότε αριστερά; Όταν μπαίνεις στο λεωφορείο για να πας στον Πειραιά και όταν γυρίζεις σπίτι σου, δεν βλέπεις τον οδηγό που είτε πάει είτε έρχεται κάθεται πάντα στην αριστερή πλευρά του αυτοκινήτου»; Με κοίταξε σαν χαμένος, είπε ότι κατάλαβε, αλλά κατάλαβα πως δεν κατάλαβε τίποτα. Δεν ήταν όμως χαζός. Ύστερα από μερικά χρόνια τον συνάντησα τυχαία στον Πειραιά. Τον άκουσα να με φωνάζει από το απέναντι πεζοδρόμιο. Τον γνώρισα αμέσως. Έτρεξε κοντά μου και με διπλό-χαιρέτησε.«Τι κάνεις», του λέω, «πού βρίσκεσαι;» «Α! είμαι λοστρόμος τώρα». «Θυμάσαι τις εξετάσεις;» «Είναι να τις ξεχάσω», μου είπε γελώντας. «Κάθε που μπαίνω σε λεωφορείο, κοιτάζω τον οδηγό και σας θυμάμαι». Του είχα μιλήσει για τον Κύριο. Ήταν από εκείνους τους τύπους που δεν σου χαλάνε χατίρι. Συμφωνεί σε όλα, τα πιστεύει όλα, τα καταλαβαίνει όλα και δεν καταλαβαίνει τίποτα. Τώρα ποιος ήταν ο πιο παράνομος, δηλαδή ο πιο αμαρτωλός κατά τον Λόγο του Θεού; Η αφεντιά μου ή ο τωρινός λοστρόμος; Μία είναι η ελπιδοφόρα απάντηση. Ο ένας ξέρει, ζει στον εν τω Χριστώ χώρο με σκυφτό το κεφάλι της αδυναμίας του έχοντας πάντα υπόψη του το ξερίζωμα της δεύτερης παραβολής των ζιζανίων (Μτθ. 13:28-29), ο άλλος ζει στον χώρο της καπατσοσύνης του. «Πάντες ήμαρτον», γι’ αυτό ήταν, είναι και θα είναι απαραίτητος ο Σταυρός του Χριστού. Πρέπει να καταλάβουμε πως χωρίς τον Χριστό δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας. «Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ, ποιος μπορεί να με σώσει; Ευχαριστώ τον Θεό, σώζομαι διά του Ιησού Χριστού», γράφει ο απ. Παύλος (Ρωμ.7ο κεφ). «Μόνον»... n ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 47

Εδάφια που μιλούν άμεσα στην καθημερινότητά μας

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«...θέλουσι γίνει πείναι και λοιμοί...» (ΜΑΤΘ. 24:7)

Σ

ε αντίθεση με τις διάφορες θεωρίες στη τους δικούς Του στον Οίκο του Πατέρα Του. Αυφιλοσοφία και την ιστορία που υποστηρίζουν τό το τελευταίο στάδιο είναι η «συντέλεια του πως η ζωή και γενικότερα η ύπαρξη του κόσμου» σε σχέση με την οποία η Αγία Γραφή ανθρώπου είναι κυκλική, μια διαρκής επανάληψη αναφέρει ότι θα προηγηθούν διάφορα σημεία του ίδιου πράγματος -κάτι που στην Αγία Γραφή και ενδείξεις, όπως πόλεμοι, σεισμοί, λοιμοί, το βρίσκουμε μόνο στον Εκκλησιαστή και αφορά κ.ά. Στις μέρες μας η τελευταία δοκιμασία της αποκλειστικά και μόνο τον «υπό τον ήλιο άν- ανθρωπότητας είναι η πανδημία του κορωνοϊού θρωπο», δηλαδή το μη πιστό- ο Λόγος του Θεού η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη και έχει σπείρει μάς διδάσκει ότι η πορεία μας πάνω στη γη είναι τον πανικό σε ολόκληρη την οικουμένη τόσο για γραμμική. Ξεκινήσαμε με τη δημιουργία του αν- τη ζωή και την υγεία όσο και για την προβλεπόθρώπου από τον Θεό, ακολούθησε η δική μας μενη δεινή οικονομική κατάσταση που είναι επόΠτώση, περάσαμε στη συνέχεια από το στάδιο μενο να ακολουθήσει μια τόσο σοβαρή διατάραξη της σωτηρίας του ανθρώπου διά του Χριστού (ο των ισορροπιών σε όλες τις χώρες του κόσμου. οποίος πήρε τη θέση μας επάνω στο Σταυρό, Οι χριστιανικές κοινωνίες και γενικότερα οι χριπέθανε για την αμαρτία για χάρη μας και κατόπιν στιανικοί κύκλοι δεν αποτελούν εξαίρεση ως αναστήθηκε) και θα καταλήξουμε στη Βασιλεία προς το τρομερό άγχος που οι τωρινές συνθήκες των Ουρανών όταν κλείσει ο κύκλος αυτού του δημιουργούν στον άνθρωπο. Αυτό μάλιστα επικόσμου και επιστρέψει στη γη ο Χριστός ως Βα- τείνεται καθώς οι Χριστιανοί, όπως άλλωστε σιλιάς στο χρόνο του Δεύτερου έκαναν και οι μαθητές του Χριστού Ερχομού Του. Τότε θα ολοκληβλέποντας το τέλος του Κυρίου Από την ρωθεί η αναγέννηση του σύμτους να πλησιάζει, επιδίδονται ΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY παντος κι Εκείνος θα παραλάβει εναγωνίως στην ανάλυση και ερ48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

μηνεία των «σημείων των καιρών» προκειμένου να προσδιορίσουν το «πότε;» θα έρθει το τέλος. Στο 24ο όμως κεφάλαιο του ευαγγελίου κατά το Ματθαίο ο Ιησούς Χριστός επ’ ουδενί λόγω απαντά σ’ αυτή την ερώτηση των αγχωμένων μαθητών! Με πολλές υπεκφυγές, καθώς και με την απάντηση πως αυτό είναι κάτι που μόνο ο Πατέρας το γνωρίζει, τους λέει έμμεσα αλλά με απόλυτη σαφήνεια, πως ΔΕΝ είναι για τον άνθρωπο να εστιάζει την προσοχή του στο «πότε;»! Ευλόγως αφού κάτι τέτοιο θα συντελούσε φυσικά στο να αυξηθεί η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στις δικές του ικανότητες και να παραμεριστεί το γεγονός ότι για τον πιστό Χριστιανό το τέλος του κόσμου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ΠΑΡΟΥΣΙΑ του Ιησού Χριστού (Ματθ. 24:39) στον οποίο και μόνο καλείται να προσβλέπει. Μάλιστα δε οι παρομοιώσεις που βλέπουμε να αναφέρονται στο ίδιο αυτό κεφάλαιο του Ματθαίου -«αστραπή» και «κλέπτης εν νυκτί» (εδ. 24 & 43)- ξεκάθαρα τονίζουν όχι το ακριβές του χρόνου του ερχομού Του αλλά την ανάγκη να είναι ο πιστός πάντοτε έτοιμος για το τέλος, οποτεδήποτε αυτό έρθει. Ούτε και το «γιατί δεν έχει ακόμα έρθει η συντέλεια του κόσμου;» είναι μια αρμόζουσα ερώτηση για τον πιστό. Διότι πόσοι και πόσοι δεν έχουν προστεθεί στους απολαμβάνοντες την κατά Χάρη σωτηρία ακριβώς επειδή δεν έχει ακόμα έρθει το τέλος των ημερών! Το δεύτερο ερχομό του Ιησού Χριστού οι πιστοί τον σκέπτονται και τον προσμένουν ανά πάσα στιγμή και όχι μόνο σε εποχές δοκιμασιών και ωδίνων. Και τον σκέπτονται με χαρά. Και τον προσδοκούν με ακόμα μεγαλύτερη χαρά. Προσβλέπουν και προσμένουν τον Χριστό γιατί θα έρθει όχι πια ως Αρχιερέας και ως αντανάκλαση της δόξας του Πατέρα (Εβρ. 1:3) αλλά ως Δοξασμένος Βασιλιάς που σ’ αυτή Του τη δόξα θέλει να είναι μαζί Του τα παιδιά τα οποία ο Θεός Τού εμπιστεύτηκε: για να δουν τη δόξα Του (Ιωάν.

27:24) και να Τον προσφωνήσουν Κύριο όπως δεν θα ’χε ποτέ την πλήρη ικανότητα να κάνει ο Θωμάς όντας ακόμα μέσα στο ανθρώπινο σαρκίο· για να τα παρουσιάσει ενώπιον του Θρόνου του Πατέρα-Θεού σαν την τελική σοδειά του σπόρου

της αναγέννησης που Εκείνος έβαλε στην καρδιά του Νικόδημου όταν του έδωσε την απάντηση για το πώς μπορεί ατομικά ν’ αλλάξει σε βάθος ο άνθρωπος (Ιωάν. 3)· για να ολοκληρωθεί η γνώση των αδελφών αναμεταξύ τους ώστε να είναι τώρα πραγματικά «ένα σώμα» με κεφαλή τον Χριστό, αφού η αμαρτία θα είναι πια πλήρως καταργημένη· για να ξαναπάρει η δυναμική σχέση αγάπης μεταξύ των Τριών Προσώπων του Θεού την πρωτινή αλλά και προαιώνια μορφή της μετά που θα υπαχθεί και ο Χριστός στον Ουράνιο Πατέρα μαζί με τους δικούς Του, τα έκγονα της θυσίας Του, τη σοδειά δηλαδή που προέκυψε από το λυτρωτικό Του έργο, όπως ακριβώς είχε προφητεύσει ο Ησαΐας. Ο Λόγος του Θεού αναφέρεται σ’ αυτή την επανένταξη του Ιησού Χριστού στο αιώνιο και προαιώνιο σχήμα σχέσης αγάπης του Χριστιανικού Τριαδικού Θεού με τη λέξη «υποταγή» (Α΄ Κορινθίους 15:28). Αυτό όμως δεν πρέπει να το ερμηνεύσουμε ως ένα είδος ιεράρχησης των Τριών Προσώπων -που θα μπορούσε να οδηγήσει στην εσφαλμένη θεώρηση ότι ο Χριστός είναι «κατώτερος» από τον Πατέρα ή μια «μεταγενέστερη» δημιουργία. Πρόκειται απλά για το γεγονός ότι η μετά τη συντέλεια του κόσμου υποταγή των πάντων στον Χριστό (εχθρών του Θεού, των δικών Του παιδιών αλλά και ολόκληρου του Σύμπαντος) έχει το χαρακτήρα μιας ένδοξης παρουσίασης από τον Χριστό στον Πατέρα-Θεό του Βασιλείου Του που θα οδηγήσει στην τελική φάση να είναι πια ο Θεός «τα πάντα εν πάσι». Με αυτή την έννοια κάθε χριστιανική ενασχόληση με τα εσχατολογικά πρέπει απαραίτητα να είναι επικεντρωμένη στον Χριστό και το έργο Του, τόσο το σωτηριακό όσο και το κατά τη συντέλεια του κόσμου καθώς επίσης και επίσης στη χαρά των πιστών για τη σωτηρία τους στην οποία να προστεθεί η ανείπωτη χαρά της αιώνιας ζωής τους στη Βασιλεία των Ουρανών. Γιατί τότε και μόνο όλα τα χείλη θα μπορέσουν να πουν σε δοξαστική παράκληση και προσευχή: «Ναι, έρχου Κύριε Ιησού» (Αποκ. 22:20). n

* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 49

Σαν τον άνεμο... ραδάκι ήρεμο καλοκαιρινό, σκεπασμένο από τον έναστρο ουράνιο θόλο και το έντονο φως της πανσελήνου να κυριαρχεί, αλλά και να σου θυμίζει ότι πίσω από το σκοτεινό παραβάν, κρύβεται η ουράνια υπέρλαμπρη πολιτεία. Εκεί λοιπόν που με είχαν συνεπάρει οι σκέψεις μου και ένιωθα μια πνευματική απόλαυση, άρχισε να φυσά ένα απαλό δροσερό αεράκι. Διαπέρασε τις πυκνές φυλλωσιές των τεράστιων πεύκων προκαλώντας ένα ευχάριστο θρόισμα κι ήρθε και με αγκάλιασε με τη δροσιά του, λες και ήθελε να προσθέσει και τη δική του πινελιά, στον καμβά της απόλαυσης εκείνων των στιγμών. Καθώς λοιπόν αισθάνθηκα το απαλό του φύσημα, ήρθε στο νου μου το γνωστό εδάφιο, από το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο: «Ο άνεμος όπου θέλει πνέει, ακούς τη βοή του αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται και πού πηγαίνει, έτσι συμβαίνει και με καθένα που γεννιέται από το πνεύμα».

Β

Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Ήταν η αποκάλυψη του θαύματος της αναγέννησης από το Διδάσκαλο, σε έναν άρχοντα των Ιουδαίων που ονομαζόταν Νικόδημος. Αυτός πήγε να συναντήσει τον Ιησού κρυφά μέσα στη νύχτα για το φόβο των Ιουδαίων, επειδή είχε εντυπωσιαστεί από τα θαύματά του. Τη συνάντηση αυτή την στιγμάτισε, η βασική αρχή της σωτηρίας του ανθρώπου: «Σε βεβαιώνω Νικόδημε πως αν δεν γεννηθεί κανείς άνωθεν, δεν μπορεί να δει τη Βασιλεία του θεού» και εννοούσε την πνευματική γέννηση, που γίνεται με την ενέργεια του Αγίου πνεύματος. Αρχίζει με τη συναίσθηση της

αμαρτίας, ακολουθεί η αληθινή μετάνοια και η συγχώρηση που δίνεται από τον Θεό, σε αυτόν που ζητά και θέλει να καρπωθεί τη σωτηρία, που χαρίζει ο Ιησούς Χριστός, διαμέσου της πίστης, σ’ όποιον ανταποκριθεί στο άγιο κάλεσμά του. Τότε το πνεύμα του Θεού, σαν τον άνεμο που όπου θέλει πνέει, φέρνει την αλλαγή με δύναμη θαυματουργική. Θυμήθηκα τη δική μου ξεχωριστή ώρα, που το άγιο πνεύμα με επισκέφτηκε. Ένιωσα τους ελέγχους του, ταπεινώθηκα, έκλαψα, λύγισαν τα γόνατα, υψώθηκαν τα χέρια και με δάκρυα ζήτησα από τον Κύριο να πάρει κάθε αμαρτία που με βάραινε. Δεν ξεχνώ τη χαρά που με κατέκλυσε, την ειρήνη που απλώθηκε στην καρδιά μου, καθώς ήμουν βέβαιη ότι με συγχώρεσε ο Θεός. Από εκείνη τη στιγμή, ήμουν παιδί του, γιατί μου το υποσχόταν στο Λόγο του: «Όσοι τον δέχτηκαν και πίστεψαν σ’ αυτόν, έδωσε το δικαίωμα να γίνουν παιδιά του» (Ιωάννης 1:12). Θα μου πεις, τι αμαρτίες είχες κάνει εσύ, μέσα σε χριστιανικό περιβάλλον μεγάλωσες. Δεν έχει καμία σημασία, ήμουν μακριά από το Θεό, αδιάφορη και αποκομμένη, χωρίς να έχω προσωπική σχέση μαζί του. Η αναγέννηση είναι το καθοριστικό βήμα που διαχωρίζει τη ζωή του ανθρώπου, στο «πριν» και το «μετά», όπως το υπερφυσικό γεγονός της γέννησης του Χριστού στη γη μας, χώρισε τους αιώνες, στο «προ Χριστού» και «μετά Χριστόν». Αλήθεια, πιστεύω ότι αυτό το υπερφυσικό γεγονός, που συμβαίνει σε αυτόν που αποδέχεται τη σωτηρία του Χριστού, δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο. Μακάρι όλοι να έχουμε βιώσει αυτή την ευλογία της «αναγέννησης» και να μένουμε ενωμένοι με τον Κύριό μας, ώστε να ζούμε από τώρα και σε όλη την αιωνιότητα, στη Βασιλεία των ουρανών... Πόσο μου αρέσει, όταν η φύση που μας περιβάλλει με φέρνει σε τόσο σημαντικές πνευματικές αλήθειες! n ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 51

Ο Πόλεμος του Καγιάκ o Ban σταμάτησε μπροστά στο εξοχικό σπίτι του Μάρκου και όλοι μας βγήκαμε τρέχοντας έξω. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι βρισκόμασταν στα νησιά του Αγίου Ιωάννη. Ο Γιάννης και ο Λουκάς άρχισαν να κάνουν ένα ταχυδακτυλουργικό κόλπο που τους έμαθε ο Μάρκος στη διαδρομή. Εμένα, όμως, ένα μόνο πράγμα με ενδιέφερε. Το καγιάκ. Το είδα πάνω στο γκαζόν. Ένα καγιάκ διθέσιο, κίτρινο, γυαλιστερό. Δεν έβλεπα την ώρα να το δοκιμάσω. «Ελάτε παιδιά», μας φώναξε ο μπαμπάς του Μάρκου. «Ας ξεφορτώσουμε τα πράγματά μας». Οι άλλοι άρχισαν να κουβαλούν

Τ

52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τα πράγματά τους, εγώ όμως είχα κολλήσει εκεί στο καγιάκ. Σε λίγα λεπτά ο Μάρκος και ο Γιάννης βγήκαν από το σπίτι τρώγοντας τα μπέργκερ που είχαμε αγοράσει στο δρόμο. «Ντίνο, πήγαινε να πάρεις κι εσύ μπέργκερ», μου είπε ο Μάρκος. «Ο Γιάννης κι εγώ θα πάρουμε το καγιάκ για μια βόλτα». «Τι λες τώρα;...» Ο Μάρ-

κος κι εγώ ήμασταν φίλοι από αμνημονεύτων χρόνων. Και ήξερε πολύ καλά πόσο πολύ ανυπομονούσα να ανεβώ στο καγιάκ. «Εσύ κι ο Λουκάς θα το πάρετε μόλις γυρίσουμε» συνέχισε ο Μάρκος. «Ο Λουκάς έχει εμπειρία στο καγιάκ, οπότε θα είστε ασφαλείς». Αλήθεια τώρα; Από τη μια ο Μάρκος παίρνει μαζί του το Γιάννη αντί για εμένα, κι από την άλλη το κάνει να φαίνεται λες κι εγώ δεν μπορώ να κουμαντάρω ένα καγιάκ! «Τέλος πάντων!» είπα εγώ και πήγα να πάρω το μπέργκερ μου. Ο Λουκάς έκανε επίδειξη ταχυδακτυλουργικής στον μπαμπά του Μάρκου. «Κοίτα εδώ Ντίνο», μου φώναξε. «Άσε αργότερα». Δαγκώνοντας το μπέρ-

Ο Γιάννης κι ο Μάρκος έκαναν βόλτα γύρω από το μικρό νησάκι. Δυο μικρές φώκιες τους ακολουθούσαν από πίσω. Ήμουν πολύ θυμωμένος με το Μάρκο. Ο Γιάννης κι ο Λουκάς δεν θα ήταν εδώ αν δεν είχαν γνωρίσει το Μάρκο χάρη σ’ εμένα. Πώς γίνεται τώρα να είναι ο Γιάννης ο πρώτος που κάνει καγιάκ με το Μάρκο; Είδα το Λουκά και τον κ. Στέφανο να έρχονται προς το μέρος μου. Δεν είχα όρεξη για κουβέντα. «Θα πάω μια βόλτα στο βουναλάκι» τους φώναξα, δείχνοντας προς το μονοπάτι. Στον κ. Στέφανο δεν άρεσε και πολύ αυτό. «Μείνε στο μονοπάτι! Θα σε οδηγήσει πίσω στο δρόμο». Το ήξερα αυτό! Ο Μάρκος κι εγώ είχαμε κάνει αυτή τη διαδρομή δυο μήνες πριν που είχαμε ξανάρθει μαζί. «Εντάξει κ. Στέφανε», απάντησα και ξεκίνησα τη βόλτα μου.

γκερ μου προχώρησα προς την παραλία.

ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 53

Ύστερα από λίγα λεπτά ηρέμισα. Ήταν τόσο ήσυχα στο μονοπάτι, συνάντησα ένα ελαφάκι μέσα στα βάτα. Μετά είδα μια κόκκινη αλεπού και πάγωσα από το φόβο μου. Μείναμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλο. Στο τέλος η αλεπού γύρισε πίσω και χάθηκε μέσα στο δασάκι. Κι εγώ έβγαλα έναν αναστεναγμό ανακούφισης. Φαντάζομαι πως και η αλεπού ήταν μοναχικός τύπος όπως ήμουν εγώ εκείνη τη στιγμή. Όταν γύρισα πίσω τα παιδιά ήταν ήδη γύρω από φωτιά κι έψηναν μάρσμελοους. «Έλα Ντίνο πάρε ένα» ο Μάρκος μου έδωσε ένα κι εγώ κάθισα κάτω στο έδαφος. «Έχασες!» είπε ο Γιάννης. «Την ώρα που κάναμε καγιάκ είδαμε δελφίνια που τσαλαβουτούσαν». «Ναι, τα βλέπαμε κι από την ακτή» φώναξε με ενθουσιασμό ο Λουκάς. «Ήταν απίθανο το θέαμα!» «Ωραία», είπα εγώ χωρίς κανέναν ενθουσιασμό. Ύστερα γύρισα και χάζευα τη φωτιά καθώς τα άλλα αγόρια έκαναν βόλτες τριγύρω. Κανένας δεν φαινόταν να νοιάζεται που εγώ δεν συμμετείχα. Ή απλά δεν τους ενδιέφερε! Τελικά ο κ. Στέφανος σηκώθηκε. «Ας πάμε για ύπνο γιατί αύριο θα έχουμε μια κουραστική μέρα. Θα επισκεφτούμε το ιστορικό μουσείο στην Αγγλική κατασκήνωση. Εκεί θα μάθετε πολλά για τον Πόλεμο των Γουρουνιών». Μάλιστα, όπως φαίνεται δεν θα τα καταφέρω ποτέ να ανέβω στο καγιάκ! Το επόμενο πρωί ξύπνησα πολύ νωρίς, καθώς ο ήλιος έμπαινε μέσα από το παράθυρό μου. Οι άλλοι ακόμα κοιμόντουσαν. Ντύθηκα και βγήκα έξω. Το καγιάκ ήταν εκεί και με περίμενε. Ήξερα πολύ καλά ότι 54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

δεν έπρεπε να το πάρω μόνος μου. Δεν ήταν όμως δίκαιο που εγώ τελικά δεν έκανα τη βόλτα μου! Έσπρωξα το καγιάκ στο νερό και ανέβηκα επάνω, αφού πρώτα φόρεσα ένα σωσίβιο γιλέκο. Το καγιάκ άρχισε να ταλαντεύεται, αλλά εγώ άρχισα να κωπηλατώ. Τότε ένοιωσα ένα σπρώξιμο στο πίσω μέρος, γύρισα και είδα ότι ήταν μια φώκια που μου έδειχνε τη μουσούδα της. Μετά, το καγιάκ έγειρε κι εγώ βρέθηκα στο νερό! Έκανα προσπάθειες να ανασηκωθώ. Το νερό ήταν ρηχό, όμως ήταν παγωμένο! Άκουσα φωνές από την ακτή και είδα το Μάρκο και τον μπαμπά του να τρέχουν προς το μέρος μου, λες κι έπρεπε να με σώσουν! Δεν χρειαζόμουν βοήθεια. Βγήκα στην ακτή τραβώντας το καγιάκ από πίσω μου. Το πρόσωπο του Μάρκου είχε γίνει κατακόκκινο. «Ξέρεις πολύ καλά ότι χρειάζονται δύο άτομα για το καγιάκ!» μου φώναξε. Ο κ. Στέφανος δεν είπε και πολλά. Μ’ έβαλε να καθίσω ακριβώς από πίσω του στο βαν για τη διαδρομή μας προς την Αγγλική κατασκήνωση. Ήμουν πολύ θυμωμένος. Βασικά τα είχα βάλει με τον εαυτό μου. Άρχισα να προσεύχομαι από μέσα μου και να ζητάω από το Θεό να με βοηθήσει. Περίμενα τόσο πολύ αυτό το Σαββατοκύριακο και απ’ ό,τι φαίνεται, μέχρι στιγμής όλα πάνε στραβά! Και ήταν δικό μου το σφάλμα. Τα άλλα αγόρια κάθονταν στη γαλαρία. Μιλούσαν και γελούσαν όλη την ώρα. Εγώ, όμως, ήμουν θυμωμένος μαζί τους, ιδιαίτερα με το Μάρκο. Στο Μουσείο έμεινα πίσω όση ώρα μιλούσε ο ξεναγός.

Αρχικά δεν έδωσα σημασία, όμως όταν ο ξεναγός μας είπε ότι ένας Αμερικανός αγρότης πυροβόλησε και σκότωσε το γουρούνι ενός Βρετανού αγρότη και τότε, το 1859, ξεκίνησε ο Πόλεμος των Γουρουνιών δεν μπορούσα παρά να δώσω προσοχή! Μας εξήγησε ότι τόσο οι Αμερικανοί, όσο και οι Βρετανοί διεκδικούσαν τα Νησιά του Αγίου Ιωάννη που στον πόλεμο εκείνο χρησιμοποίησαν το στρατό. Οι Βρετανοί μάλιστα έφεραν και πολεμικά πλοία στο λιμάνι! «Πώς γίνεται οι άνθρωποι να είναι τόσο ανόητοι;» μουρμούρισα. «Ξεκίνησαν ολόκληρο πόλεμο από ένα γουρούνι!» Ο Μάρκος με κοίταξε. «Καμιά φορά οι άνθρωποι κάνουν ανόητα πράγματα. Όπως, ξέρεις, ο καλύτερός μου φίλος πήγε στο νερό με το καγιάκ ολομόναχος».

Ο καλύτερος μου φίλος; Έβγαλα έναν βαθύ αναστεναγμό ανακούφισης. «Συγνώμη», είπα. «Αλήθεια ήταν πολύ ανόητο αυτό που έκανα. Φαίνεται πως ήμουν λίγο... γουρουνοκέφαλος». Ο Μάρκος χαμογέλασε. Κι ο μπαμπάς του μας πλησίασε και μας είπε, «παιδιά αν είστε προσεκτικοί θα μπορέσετε να πάρετε το καγιάκ για μια βόλτα όταν γυρίσουμε στο σπίτι». Ε, τώρα ήταν δική μου σειρά να χαμογελάσω. «Ευχαριστώ» είπα. Αυτό τελικά ήταν ένα καλό τέλος στον Πόλεμο του Καγιάκ.

n Της Peggy King Anderson Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου

ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 | 55

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

Εκείνη τη στιγμή Για τρίτη φορά έρχονται στο μυαλό μου μνήμες από τη ζωή στο χωριό μου, τα Άνω Πορρόια του Νομού Σερρών. Μνήμες παιδικές. Έζησα εκεί μέχρι τα ένδεκά μου χρόνια. Η μεγάλη μου διασκέδαση τότε ήταν οι επισκέψεις μου σε γειτονικά σπίτια. Τα σπίτια τότε ήταν όλα ανοιχτά και μπορούσες να μπαίνεις και να βγαίνεις άνετα. Άκουγα ιστορίες και διαρκώς ρωτούσα και ξαναρωτούσα. Ιδιαίτερα αγαπούσα τις γερόντισσες. Καθώς οι περισσότερες ζούσαν ολομόναχες, μάλλον τους άρεσε η συντροφιά μου. Κάποιες φορές προκαλούσα μικροζημιές και τότε έφευγα ντροπιασμένος. Έκανα πολλά θελήματα. Μετέφερα παραγγελίες και μηνύματα και τους ψώνιζα από τον μπακάλη. Συχνά ο πατέρας μου όταν μάθαινε ότι ασχολιόμουν με τέτοια θύμωνε και με μάλωνε. Η γιαγιά μου συνεχώς ντυμένη στα μαύρα και ολιγομίλητη. Παρακολουθούσε τα πάντα και μιλούσε πολύ λίγο. Μια φορά μου μίλησε για το πιο σημαντικό γεγονός στη ζωή της. Ήταν όταν κάποιος της μίλησε για τον Ιησού Χριστό. Για τη θυσία Του στο Σταυρό. Πως πήρε τις αμαρτίες κάθε ανθρώπου πάνω Του. Όποιος με μετάνοια και πίστη τον καλεί στη ζωή του τον σώζει και τον κάνει παιδί του. Από κείνη τη στιγμή γίνεται χριστιανός. Από κείνη τη στιγμή μια όμορφη σχέση του ανθρώπου με το Σωτήρα του Χριστό ξεκινά. Αυτό έκανε κι η γιαγιά μου. Δέχτηκε τον Ιησού Χριστό στη ζωή της και Του εμπιστεύτηκε ολόκληρη την ύπαρξή της. Αυτό μου έκανε φοβερή εντύπωση. Εκείνη τη στιγμή ο Θεός χρησιμοποιώντας τη γιαγιά μου «σκλάβωσε» κάτι πολύ μεγάλο μέσα μου. Από εκείνη τη στιγμή, στα παιδικά μου χρόνια, ο Θεός άρχισε να εργάζεται μέσα μου και να πολιορκεί την καρδιά μου. Στα 17 μου χρόνια, όταν το έδαφος της καρδιάς μου έγινε γόνιμη γη ο Ιησούς Χριστός χτύπησε την πόρτα της ζωής μου. Μου θύμισε την ομολογία της γιαγιάς μου και μέσα από το κήρυγμα που άκουγα από την Αγία Γραφή, εκείνη τη στιγμή άνοιξα την καρδιά μου και δέχτηκα Σωτήρα και Κύριο στη ζωή μου τον Ιησού Χριστό. Και είναι το πιο σημαντικό γεγονός στη Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ ζωή μου! n 56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Όσα Αντέχεις... Αβιά

Οι Αβιά σε αυτό το δίσκο, θέλουν να μιλήσουν για την κούραση, τον εκνευρισμό και τη φθορά που βιώνουν καθημερινά στην Ελλάδα της κρίσης . Νιώθουν πως κάθε μέρα που περνάει κάτι χάνουν και μένουν πιο λίγοι, παρομοιάζουν τον εαυτό τους με μια κασσέτα ή με ένα δίσκο βινυλίου που χάνουν ένα μέρος τους με την τριβή τους με τον κόσμο και περιμένουν κάτι καλύτερο. Παρόλα αυτά γνωρίζουν πως στο τέλος αυτό που βιώνουν είναι όσα αντέχουν και τίποτε παραπάνω. Συμμετέχουν και οι: Νίκος Κατικαρίδης, Δημήτρης Μπούκης, Πάυλος Αναστασίου.

10

€

www.christianbookstore.gr

P

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

SS PO RE

ES

T

Χ+5 PR

του Ευαγγελίου

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Γ. ΣOYPH 14, 185 47 ΠEIPAIAΣ

ST

Η ΦΩΝΗ

S PO

S

Τα στάχυα όταν ωριμάζουν λυγίζουν...

Οι Εκδόσεις «Ο Λόγος» και η Logos Music παρουσιάζουν μια νέα διπλή αλλά αδιαίρετη παραγωγή με αφορμή την παρουσίαση της 4ης ποιητικής συλλογής του Ανέστη Πεταλίδη «Τα στάχυα όταν ωριμάζουν λυγίζουν...».

12 χρόνια μετά από την ποιητική συλλογή «Μόνο ο Θεός μπορεί να σε ξυπνήσει» ο Ανέστης Πεταλίδης επιστρέφει με την ακόμα πιο μεστή και ώριμη δουλειά του που αποτελείται από 40 ποιήματα για τον κόσμο, την αγάπη, την εκκλησία και τον Θεό.

ΤΙ

Μ

Η ΠΑΚΕΤ Ο

1490€

Υ*

Ο Φαίδωνας Καλοτεράκης εμπνευσμένος από την ποίηση του Ανέστη Πεταλίδη, παρέα με εκλεκτούς μουσικούς και την εκπληκτική ερμηνεία του Θανάση Μπιλιλή στο πιάνο, συνοδεύει το βιβλίο με το CD «Ανατέλλω», που περιλαμβάνει 12 τραγούδια σε ελεύθερη και έντεχνη ενορχήστρωση.

ανατέλλω

Τα σταχυα όταν ωριμάζουν λυγίζουν...

• σελίδες: 64 • 14x16,5 εκ.

• σκληρόδετο

Καλή ανάγνωση κι ακρόαση...

Καρδιά της καρδιάς μου Επειδή το λες εσύ Ανατέλλω Πεισματικά Μικρό ρέκβιεμ για μια φιλία Πόρτα Στη Μόσχα Preston Παλιές στιγμές Φιλήμονας Καλοτεράκης Ο Χριστός κοστίζει, γλυκιά μου Ανατέλλω Remix

* Το βιβλίο & το CD δεν πωλούνται ξεχωριστά.

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» 00355.692585746

Διάρκεια: 0:41:54