KU IDEALNOŚCI Media ułatwiają nam życie. Obecnie większość z nas nie wyobraża sobie codzienności bez telefonu czy komputera, bez przejrzenia choć raz naszych portali społecznych. Ma to jednak negatywny wpływ na nas i nasze zdrowie psychiczne, a później również fizyczne. NADIA KOBIELA ZUZANNA MICHALIK
TEKST: ZDJĘCIE:
Fałsz jest wszędzie Żyjemy w latach, gdy młode osoby większość swojego czasu wolnego spędzają w mediach społecznościowych. Tam tworzą fałszywe wizerunki samych siebie, by pokazać się z jak najlepszej strony; tak, aby inni zazdrościli nam wszystkiego. Udostępniane treści wpływają na naiwne postrzeganie rzeczywistości i promują dążenie do bycia idealnym pod każdym względem. Mimo iż wiemy, że nikt z nas taki nie jest i nie może być, to i tak dajemy się manipulować mediom. Młody człowiek w okresie dojrzewania często nie jest świadomy tego, że rzeczywistość wirtualna nie musi być prawdziwa (a wręcz jest celowo zafałszowana) i bezkrytycznie przyjmuje to, co dyktują mu media. Dziewczęta – i coraz częściej też chłopcy – chcą dążyć do ideału szczupłej sylwetki za wszelką cenę, często swojego
#13
WIOSNA/LATO 2021
zdrowia i życia. Ślepo zapatrzeni zaczynają wierzyć, że tylko w ten sposób mogą osiągnąć sukces i stać się osobami wartościowymi, przez co coraz więcej z nich zaczyna wyznawać zasadę Quod me nutrit me destruit (to, co mnie żywi, niszczy mnie) i przyłączają się do grup propagujących zaburzenia odżywiania.
Nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, bo dzieje się to często zbyt szybko i niespodziewanie. Zanim się zorientujesz, co się dzieje – siedzisz w tym po uszy. Zapominasz, kiedy to wszystko się zaczęło i kiedy przerodziło się w chorobę, która przejęła nad tobą kontrolę. Najpierw brak słodyczy, dieta maksymalnie 1800 kcal, następnie schodzisz do 1200 kcal, a potem orientujesz się, że nie jadłeś już od trzech dni. Osoby z zaburzeniami odżywiania, ważąc już o wiele za mało, nadal uważają, że to jeszcze za dużo, „jeszcze 2 kg i koniec diety”. Mimo że już dawno dotarły do swojego zamierzonego celu, to nadal nie czują satysfakcji; nie czują się idealnie, nie wyglądają idealnie, a przecież o to chodziło.
Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży – 116 111. Czynny codziennie od 12.00 do 22.00. Jak to się zaczyna? Na początku są to małe zmiany w naszej codzienności czy diecie. Rezygnujemy ze słodyczy czy fast-foodów. Nie ma w tym nic złego, więc w którym momencie zamienia się to w obsesję?
Pro-ana i pro-mia: co to takiego? Pro-ana jest ruchem promującym anoreksję jako świadomy
58
wybór. Zwolennicy nie uważają jej za chorobę, lecz za styl życia czy filozofię życiową. Nastolatki identyfikujące się z pro-aną nazywają siebie porcelanowymi motylami bądź motylkami, bo chcą być równie lekkie, zwiewne, delikatne i kruche jak motyle. Ich znakiem rozpoznawczym jest czerwona bransoletka na nadgarstku. Osoby dołączające do tego ruchu zazwyczaj muszą nauczyć się tzw. dekalogu motylka. Na stronach internetowych poświęconych pro-anie znajdują się materiały mające motywować do dalszego chudnięcia, są to tzw. thinspiracje (od ang. thinspirations: thin = chudy/a i inspiration = inspiracja), czyli zdjęcia wychudzonych kobiet czy mężczyzn, które mają stanowić ideał i cel stojący na końcu drogi wszystkich wyrzeczeń. Obok pro-any istnieje również pro-mia – ruch zwolenników bulimii. W tym wypadku to bulimia jest przedstawiana jako
MAGAZYN redakcjaBB
