MUZIEK Door: Arjan van Sorge
wie: ABELARDO CARBONO wat: El Maravilloso Mundo waar: (Vampisoul)
Het leuke van een retrolabel als Vampisoul is dat ze vaak onbekende meesterwerkjes naar boven halen, van over de hele aardkloot. Nu dus de wondere wereld van de voormalige Colombiaanse politieman Abelardo Carbono (1948), die latin ritmes, afrobeat en psychedelica vermengt tot een niet te versmaden cocktail. Pompende, opzwepende ritmes, messcherp twangende gitaren, maffe tekenfilm/lachgasstemmetjes en van de pot gerukte teksten, heerlijk gewoon. Vooral de combinatie van dodelijke beats en anarchistische idiotie is ijzersterk, en maakt deze zogeheten champeta tot een waar genoegen. De beste liedjes stammen uit de tachtiger jaren, maar de man treedt nog steeds op.
wie: IMPERIAL TIGER ORCHESTRA wat: Wax waar: (Moi J’Connais Records)
Wat hebben Zwitserland en Ethiopië met elkaar gemeen? Juist ja, het Imperial Tiger Orchestra, dat begon als een jam van muzikanten die de gouden tijd van de Ethiopische muziek (de zeventiger jaren) nog eens dunnetjes wilden overdoen. Dat sloeg aan en hun vrolijke, springerige riddems en feestelijke melodietjes werden ook al snel populair buiten de twee thuislanden. Degene die bij deze aanstekelijke muziek stil kan blijven staan is echt een harde. Respect natuurlijk, maar je mist toch best wel wat. De groove machine van de Tigers is eigenlijk onverbiddelijk, en dat bewijzen ze eens te meer op hun alweer derde plaat.
50
wie: CLARA HILL wat: Walk The Distance waar: (Tapete Records)
Ze heeft het uiterlijk van een hijgerig Italiaans modelletje, maar ook de diepgang van een duikboot. Krakend, piepend en schurend zoekt ze naar de onderste lagen van de geest, in een bloedstollend spannende reis naar onbekende verten. De stem van een engel drijft daarbij op duistere zowel als verlichtende, dynamisch variërende geluidsgolven. Van hemel naar hel en andersom voltrekt zich hier in milliseconden. In haar in folk wortelende elektronische pop komen ook nog invloeden uit psychedelica, rock, techno en ambient voorbij, maar het is allemaal van zo’n onnavolgbaarheid dat nergens duidelijk een vinger op te leggen valt. Magisch.
wie: NORTH MISSISSIPPI ALLSTARS wat: World Boogie Is Coming waar: (Songs Of The South Records)
De Mississippi blues is back, maar dat wisten we al jaren. De broers Luther (gitaar) en Cody (drums, keyboard) Dickinson doen daarvoor al een duit in het zakje sinds 1996, met overstuurde, broeierige en gestoorde swamprock die van een paar meter diep uit de modder getrokken is. Vies, voos, vuil en ongeschikt voor tere zieltjes, want het is niemand minder dan de bluesduivel die hier het heft in handen heeft genomen. Ondertussen swingt het hele zakie ook nog eens als de neten, en zit het gek genoeg af en toe tegen de funk aan. Party in Mississippi! En daarbuiten natuurlijk.
wie: DUB INC wat: Paradise waar: (Diversité)
Het uit Saint-Étienne afkomstige Dub Inc is een mooie mix van wat het moderne Frankrijk vandaag de dag te bieden heeft. Niet alleen smelten bij hen reggae, dancehall, dub, ska, rock en hiphop samen tot een vette, door de groeven schurend mengsel, maar ook gaan Afrikaans, Arabisch en Frans gemoedelijk samen. De taal is voornamelijk Frans, maar evengoed wordt er gezongen in Engels, Arabisch en Kabylisch, een berbertaal uit Algerije. Al die invloeden bij elkaar werden verwerkt in de documentaire Rude Boy Story, die de geschiedenis van de populaire band laat zien. Reggaepop met een verhaal, dus.
wie: DJ RASHAD wat: Double Cup waar: (Hyperdub)
DJ Rashad draait al wat langer mee in de Chicago scène, maar dit is toch echt zijn eerste album voor Hyperdub. Het label van Burial, Darkstar, Kode9 en Terror Danjah kon deze doorgetripte, omgevallen platenkast er blijkbaar nog wel bij hebben... De titel van het album verwijst naar een cocktail van codeïne en sprite, en nummers als Pass That Shit en Drank, Kush, Barz behoeven op deze plek toch geen nadere uitleg – hier is een liefhebber aan het werk. De beats zijn tegelijkertijd zompig als dikke erwtensoep en driftig als een ratelende ratrace, een heftig brouwsel dat de luisteraar in delen uiteen laat vallen.
