gekies wat teen ʼn uitnodigingspan op die Marble Vlok veld uitgedraf het. Die Marble Vlok was ʼn Spoorweg rugbystadion wat gebruik was voordat die SWA Stadion gebou was. Dit was later afgebreek om plek te maak vir ʼn Goedereloods en rangeerlyne. Gedurende 1959 het Tjaka Neethling die SWA Amateur Weltergewig Stoeikampioen geword en hy was die kampioen in dié gewigsafdeling tot en met 1971 toe hy met bevordering na die Republiek van Suid Afrika verplaas was. Nog amateur stoeiers in daardie tydperk was Advokaat Brian O’Lynn, wat later Regter geword het, en sersant Bacher van die S.A. Polisie. Kaptein P.A. (Toy) Myburgh, wie later ‘n bekende Provinsiale rugbyskeidsregter geword het, was ook ʼn stoeier. Hy het gedurende 1968/69 die 2de rugbytoets tussen die Springbokke en die All Blacks op Nuweland die fluitjie geblaas. Die spreekwoord lui: “ʼn Gesonde liggaam huisves ʼn gesonde gees.” Kaptein van Niekerk, wat tot die rang van kolonel gevorder het, het ʼn geweldige bydrae in dié verband gelewer. Almal wat bevoorreg was om onder sy leiding aan sport te kon deelneem, sal getuig dat hy ‘n besondere bydrae in die bevordering van sport gelewer het en dat die geskiedenis van die S.A. Spoorwegpolisie, sonder hom, nooit so kleurryk sou gewees het nie. Kolonel Hannes Slabbert het Suidwes in Grootkaliber skiet, Gekombineerde Diensskiet en Gekombineerde Grootkaliber skiet verteenwoordig. Ná sy aftrede het hy Protea kleure ontvang toe hy Suid Afrika ʼn paar keer in die Veterane Grootkaliber verteenwoordig het. Kaptein Charl du Plessis was saam met kolonel Slabbert lede van die eerste Suid Gekombineerde Diensskiet –en –Skyfskietspanne. Konstabel Maans Louw het ook verskeie wedstryde vir SWA op slot uitgedraf, terwyl konstabel Willem van der Walt drie krieket wedstryde vir SWA gespeel het. (Tjaka Neethling en Hannes Slabbert) OPERASIONELE DIENS : OVAMBOLAND Die SAW se versoek aan die SASP. Gedurende 1979 was die S.A.Spoorwegpolisie deur die S.A. Weermag versoek om die begeleidingsdienste in die Operasionele gebied by hulle oor te neem. Een kontingent moes die begeleidingsdienste vanaf Oshivellohek na Ondangwa, Oshakati en Ruacana by die SAW oorneem, terwyl die ander kontingent die begeleiding vanaf Kamanjab deur Werdahek tot by Opuwa moes doen. Duskant Ruacana het die pad by Umbulantu weggedraai na Opuwa. Dit was alles grondpad. In Februarie 1980 het generaal majoor J.J.H. Claassen (Adjunk – Kommissaris van die S.A. Spoorwegpolisie), Brigadier E.E Eloff (Bevelverende Offisier van die S.A. Spoorwegpolisie in Suidwes Afrika) en ek, wat toe verantwoordelik vir die opleiding en beheer van die Tuiswag eenheid in SWA was, per militêre vliegtuig vanaf die Eros lughawe in Windhoek na Ondangwa vertrek. Vandaar was ons per voertuig na Oshakati vervoer. Die doel van die besoek was om samesprekings met die Bevelvoerende generaal van Sektor 10, luitenant generaal Witkop Badenhorst, te voer oor die praktiese uitvoering van die SAW se versoek. Aangesien net die Spesiale Taakmaglede van die SASP op daardie stadium met kamoefleerdrag uitgereik was, het dit beteken dat die twee kontingente van die SASP die dienste in weermag uniforms moes verrig. Die SAW het ook onderneem om al die logistiek wat vir die uitvoering van die taak benodig sou wees, gratis aan die Spoorwegpolisie te voorsien. Die Bosbok en die oorgewig passasiers. Ons het in die offisiersmenasie op Oshakati oornag na afloop van die samesprekings. Die volgende oggend het ons drie na die Ondangwa lugmagbasis vertrek en met ons aankoms by Ondangwa was ons meegedeel dat die twee motorige vliegtuig waarmee ons vanaf Windhoek na Ondangwa gevlieg het, tegniese probleme ondervind het en dat ons nie sou kon vlieg nie. Genl. Claassen het die volgende dag ander verpligtinge in Johannesburg gehad en gevolglik moes hy eenvoudig dieselfde aand nog vanaf J.G. Strydom-lughawe vlieg. Na ʼn rukkie het die Bevelvoerder van die lugmagbasis ons ingelig dat daar ʼn Bosbok vliegtuig beskikbaar was om ons na Windhoek te vlieg. Die gesamentlike massa van die passasiers en die bagasie moes eers bepaal word ten einde te verseker dat die een motorige Bosbok nie oorlaai sou word nie.
54
