Rozmowa z charakterem
FOT. P. KLECZKOWSKI
Nieść piękno i nadzieję KASIA BOGUSZ JEST SZCZECINIANKĄ ZAKORZENIONĄ OD PONAD DEKADY W KRAKOWIE. ŁĄCZY PASJĘ I ZAWÓD, ZAJMUJĄC SIĘ ŚPIEWANIEM. AKTUALNIE JEST RÓWNIEŻ CZŁONKIEM WSPÓLNOTY UWIELBIENIA I EWANGELIZACJI JANKI, KTÓRA DZIAŁA PRZY KRAKOWSKIM KLASZTORZE OO. DOMINIKANÓW. KASIA JEST POSIADACZKĄ GŁOSU, KTÓRY WIĘKSZOŚĆ PAMIĘTA Z HYMNU ŚDM 2016 BŁOGOSŁAWIENI MIŁOSIERNI, ALBOWIEM ONI MIŁOSIERDZIA DOSTĄPIĄ. LOURDES ESMERALDA LOPEZ RODRIGUEZ W ROZMOWIE Z KASIĄ BOGUSZ O PASJI DO MUZYKI, PLANACH MUZYCZNYCH I PRACY PRZY ŚWIATOWYCH DNIACH MŁODZIEŻY.
10
TRYBY – nr 5-6 (72-73)/2020
Jak się urodziła Twoja pasja do śpie‐ wania, co zainspirowało Cię do po‐ święcenia się muzyce? Od zawsze śpiew był moim środkiem wyrazu, językiem. Jako małe dziecko śpiewałam w scholi w mojej parafii w Szczecinie. Później był zespół dziecięcy, audycje w radiu, profesjonalne sceny, spektakle muzyczne, nagrania, dubbing – to było moje środowisko naturalne, odkąd pamiętam, jednak nigdy nie myślałam, że będę z tego żyła. Podejmowałam studia zupełnie niezwią‐ zane z tą drogą, ale dorabiałam sobie, śpiewając trzy razy w tygodniu standar‐ dy muzyki rozrywkowej w kawiarni. W międzyczasie poznałam muzykę źródeł, czyli folklor różnych stron świata, i zafascynowałam się tym,
zgłębiając oraz eksplorując ciągle nowe rejony muzyczne. Był więc w moim życiu zespół ludowy, a potem spotkałam w moim rodzinnym Szczecinie ludzi z Dikandy i zaczęliśmy wspólnie działać. Wiele rzeczy działo się trochę jakby poza mną, z dzisiejszej perspektywy widzę pewną konsekwencję (nie swoją – raczej Nieba), która doprowadziła mnie do dnia, w którym nagle żyłam z muzyki. W jakich zespołach śpiewasz? Na co dzień śpiewam w zespole Dikanda – to zespół z nurtu world music, który współtworzę od 2009 roku. Przez ten czas zagraliśmy setki koncertów na czterech kontynentach od USA po Bangladesz i od północnej Szwecji po Maroko. W 2015 roku powstała
