De Wijnspiegel Nummer 93
Focus op onze sponsors : Bob Driege Met precies twintig jaar sponsoring op de teller (WS 18, april 1999) moet Vynilla enkel voor Alhambra chapeau bas doen als oudste/trouwste sponsor van onze Wijnspiegel, en hijzelf duikt fotografisch als wijncommentator al op in nummer 15 (1998, één jaar na zijn eerste lidjaar).
Hoe het groeide Bob begon aan het uitbouwen van een collectie singles en LP’s nadat hij heel toevallig een paar honderd juke box singles in handen kreeg en startte via een succesvolle DJ carrière met een platenwinkel in oktober 1981. Dat was nog niet op de Kwintensberg, doch op de eerste verdieping van een punky café aan de waterkant van de Verloren Kost. Hij verwierf zich een unieke positie door de verkoop van nieuwe platen te combineren met tweedehands, toen een primeur in België. Dat aanbod van second hand materiaal, met specialisatie in Belgische releases zou hem toelaten de latere terugloop van vynil (eind jaren 80) te overleven. Bovendien is de onafhankelijke markt van kleine labels altijd vynil blijven produceren, wat toch altijd de core business van Bob is geweest. Zo rond 20052010 begon trouwens al de revival van vynil, en toen - in 2010 dus - kreeg hij het idee om een eigen label op te richten: Vynilla-Vynil. Hij lanceerde zijn eerste uitgave op
17
de eerste Record Store Day in België, een beurs voor independant labels waar Bob ook sterk achter stond. Nu de CD aan zijn zwanezang toe is lijkt paradoxaal genoeg vynil de andere dragers te zullen overleven. Nog een troef van Bob: hij beschikt over een gigantische verzameling die teruggaat tot zijn startjaren. Doordat het grote publiek resoluut de digitale wegen inslaat lijkt een zaak als Vynilla meer en meer op een wijnhandel gespecialiseerd in collector items, en net als met primeur of unieke cuvée wijnen komt het er op aan er snel bij te zijn om ze (veel) later als gezochte verzamelobjecten te kunnen aanbieden.
Hoe het rijpte Blijkbaar had ook Bob die parallellen tussen platen en wijn aangevoeld, want zoals jullie weten werd hij ook wijnhandelaar, en dat sedert 2010. En ook dit was een groeiproces van jaren, als een wijnstok die langzaam rijpt, en zo kon hij zijn twee passies, muziek en wijn, combineren. Hier loopt hij eigenlijk een beetje in het spoor van zijn vader die als transporteur wijnen meebracht uit de Rhône, en die hem in 1992 meenam op exploratie in Bourgogne en Rhône. Hij voelde dadelijk de nood aan proeftechniek en vinologische basiskennis aan en schreef zich – net als zovele van de oudgedienden in de Commanderij - in voor een Vlied
