toeverlaat die al 63 jaar mentaal mijn hand vasthoudt en mij ruimhartig altijd weer optilt als ik weer eens struikel. Max Diemont, verre voorvader van mijn kinderen. Veearts, wijze humoristische nestor en restaurateur van Jan Kock. Maar vooral hoeder van de Geesten: opdat die nooit worden vergeten. Meindert Sonnema, mijn vader, die mij intens heeft gestimuleerd alles binnen mijn bereik te proberen en te ondernemen, die eindeloos geduld had en mij heeft geleerd wat rechtvaardigheid inhoudt. En mijn moeder Jantje die het element streng, in de zin van discipline en altijd doorzetten, daar liefdevol aan toevoegde. Mijn kinderen Arnaud, Anne en Wytse, mijn raison d’etre die met hun totaal verschillende persoonskenmerken mij elke keer weer met enorme dosis (zelf-)spot - wijzen op mijn mindere eigenschappen. Wim van den Oudenalder, cantor-organist van de Fortkerk, die mij heeft ingewijd op de keizer aller muziekinstrumenten. Die naast vele levenslessen in mijn onzekere jonge jaren, mij de liefde voor het gezamenlijk muziekmaken heeft bijgebracht. Tenslotte de fotografen, Jeanne Gielen, Rob Schatborn en Wim ter Hart met piloot John van Meerten, die een bijzondere rol hebben vervuld in het ‘raadplegen’ van mijn geheugen: dankzij het belangeloos ter beschikking stellen van hun foto’s en dia’s kon ik mijn herinneringen ‘in beelden’ nader uitwerken. Voorts hoop ik dat voor zowel mijn generatie, als voor de nieuwkomers die nog niet op het eiland zijn geweest, de pure, ruwe schoonheid en het intrigrerende van dit fascinerende eiland uit deze foto’s mogen blijken.
313
