ԽՈՍՏՈՒՄԸ. ԱՍՏԾՈ ՀԱՎԻՏԵՆԱԿԱՆ ՈՒԽՏ

ԴԱՍ 11 ՀՈՒՆԻՍԻ 5–11

ՆՈՐ ՈՒԽ­ՏԻ ՍՐԲԱ­ՐԱՆ Այս շա­բաթ­վա ու­սում­նա­սի­րու­թյան հա­մար կար­դա­ցե՛ք. Ելք 25.8, Ե­սա­յի 53.4–12, Եբ­րա­յե­ցի­նե­րին 10.4, Եբ­րա­յե­ցի­ նե­րին 9.14, Եբ­րա­յե­ցի­նե­րին 8.1–6, Ա Տի­մո­թեո­սին 2.5, 6: Հի­շե­լու հա­մա­րը. «Եվ դրա հա­մար Նա նոր ուխ­տի միջ­նորդ է, քա­նի որ Իր մա­հը ա­ռա­ջին ուխ­տի ժա­մա­նակ գործ­ված հան­ցանք­նե­րի քա­վու­թյան հա­մար ե­ղավ, որ­պես­զի կանչ­ված­նե­րը հա­վի­ տե­նա­կան ժա­ռան­գու­թյան խոս­տումն ստա­նան» (Եբ­րա­յե­ ցի­նե­րին 9.15)։ Շա­բաթ­վա դա­սի հա­կիրճ ամ­փո­փում. Ին­չո՞ւ էր Աստ­ված կա­մե­նում, որ իս­րա­յե­լա­ցի­նե­րը սրբա­ րան կա­ռու­ցեն։ Ի՞նչ է մեզ սո­վո­րեց­նում սրբա­րա­նը Քրիս­ տո­սի մա­սին որ­պես մեր Փո­խա­րի­նո­ղի։ Ի՞նչ է Հի­սուսն ա­նում երկն­քում որ­պես մեր Ներ­կա­յա­ցու­ցիչ։ ­Մի մութ ու ան­լու­սին գի­շեր, եր­կին­քը սև՝ ա­սես թա­նա­քով ծածկ­ ված, Ֆ­րեն­կը քայ­լում էր քա­ղա­քի դա­տարկ փո­ղոց­նե­րով՝ հետևից տա­նե­լով սե­փա­կան ստվե­րը։ Ո­րոշ ժա­մա­նակ անց նա ոտ­նա­ձայ­ ներ լսեց իր հետևում. ինչ-որ մե­կը հետևում էր ի­րեն մթու­թյան մեջ։ Շու­տով այդ մար­դը հա­սավ ի­րեն և­ ա­սաց. «­Դուք տպագ­րա­տան Ֆ­ րե՞նկն եք»։ «Ա­յո՛, ես եմ։ Բայց ինչ­պե՞ս ի­մա­ցաք»։ «­Դե,- պա­տաս­խա­նեց ան­ծա­նո­թը,- ես Ձեզ չեմ ճա­նա­չում։ Սա­ կայն շատ լավ ճա­նա­չում եմ Ձեր եղ­բո­րը, և նույ­նիսկ մթու­թյան մեջ Ձեր շար­ժուձևը, քայլ­ված­քը և­ ուր­վա­պատ­կերն այն­քան նման են Ձեր եղ­բո­րը, որ ես պար­զա­պես են­թադ­րե­ցի, որ Դուք նրա եղ­բայրն եք, ո­րով­հետև նա պատ­մել էր, որ եղ­բայր ու­նի»։ Այս պատ­մու­թյու­նը բա­ցա­հայ­տում է հզոր մի ճշմար­տու­թյուն իս­ րա­յե­լա­ցի­նե­րի սրբա­րա­նի ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի վե­րա­բեր­յալ։ Աստ­վա­ ծա­շունչն ա­սում է, որ այն ի­րա­կա­նի շու­քը, կեր­պա­րը և պատ­կերն Դաս 11

105