WĘDKARSTWO MUCHOWE Piotr Talma
GT z Oceanu Indyjskiego
Dla osób, które zupełnie nie interesują się wędkarstwem, określenie wędkarstwo muchowe brzmi całkiem abstrakcyjnie. Nazwa ta wzięła się od przynęty, na którą łowi się ryby. Jest to tak zwana sztuczna mucha, wykonana z różnych materiałów, przeważnie są nimi pióra czy sierść.
Sama metoda sztucznej muchy jest bardzo różnorodna jeśli chodzi o sposoby łowienia. Najbardziej widowiskowa jest tak zwana sucha mucha. Gdy ryby zbierają pokarm z powierzchni, użyjemy właśnie tej metody. Najczęściej dzieje się tak podczas masowych wylotów owadów, związanych ze środowiskiem wodnym. Ryby zjadają z powierzchni jętki i chruściki, nie pogardzą też żukiem czy konikiem polnym. Aby skutecznie łowić suchą muchą należy użyć przynęty, która unosi się na wodzie. Odpowiednia konstrukcja muchy oraz odpowiednia impregnacja pozwalają jej pływać. To niesamowite uczucie kiedy widzimy rybę, która podnosi się z toni do naszej imitacji owada. Takim magicznym czasem dla muszkarzy jest wylot jętki majowej. Przeważnie ma to miejsce w połowie maja. Jętka ta to spory owad i dla ryby duża porcja białka. Dlatego też w tym czasie nawet najostrożniejsze i największe ryby mogą skusić się na imitację tego owada. Aby złowić rybę życia, trzeba poświęcić wiele dni na wytropienie, podejście i złowienie rekordowego egzemplarza. Wędkarstwo muchowe to aktywny sposób spędzania czasu. Wyposażony w wodery i buty do brodzenia wędkarz często przemierza wiele kilometrów rzeki, aby zmierzyć się z dużą rybą. W polskich wodach największą rybą do złowienia na muchę jest głowacica. To legendarna ryba, która była prawie na granicy wyginięcia w naszych rzekach. Dzięki staraniom naukowców i wędkarzy
Pierwsze wzmianki o takim sposobie łowienia wywodzą się z XIII-wiecznej Anglii. Jest to metoda stara, ale podobnie jak większość dziedzin naszego życia ewoluowała szczególnie szybko w drugiej połowie XIX wieku, a to za sprawą nowych technologii. Główna różnica pomiędzy wędkarstwem muchowym, a innymi metodami polega na prezentacji przynęty. Praktycznie we wszystkich pozostałych technikach połowu używamy ciężkich przynęt lub obciążenia, które podczas zarzucania wyciąga leciutką żyłkę. Dzięki temu możemy dostarczyć przynętę na znaczną odległość. W przypadku sztucznej muchy przynęta jest lekka, a specjalna linka transportuje ją na znaczną odległość. Rzucanie wędką muchową różni się znacznie od zarzucania spławika i błystki. Mimo, że wymaga to odpowiedniej techniki i troszkę wprawy, nie jest to umiejętność bardzo trudna.
24
