Pobyt w Polsce w narracjach zagranicznych studentów
FRAGMENT 125
114 115 116 117
118 119
R: Yhm, powiedziałabym, że… jak…, uhm…, że mój mentor miał naprawdę, pozytywny wpływ. Byłam z nim w kontakcie, zanim tu przyjechałam. A teraz, będąc tutaj, był i pomógł mi z biletem autobusowym… i otwarciem konta bankowego, i telefonem, i tymi wszystkimi dobrymi rzeczami… Więc bez niego chyba byłabym bardzo zagubiona. Po prostu robię te rzeczy teraz… Więc, yeah, spotykanie ludzi… to zawsze nowi ludzie i zawsze pokazują ci nowe rzeczy, takie jak to urocze miejsce… i, yeah, tego typu rzeczy.
Potrzeba znajomości języka polskiego wysunęła się na pierwszy plan w wypadku studentów, którzy stali się bardziej świadomi swoich długoterminowych celów (zawodowych), opartych na wartościach warunkowych. Helena, Ukrainka, trzy lata studiowała lingwistykę stosowaną w Lublinie. W tym czasie nie nauczyła się polskiego, ponieważ kontaktowała się tylko z Ukraińcami, a językiem wykładowym na jej uczelni był angielski i rosyjski. Dopiero po wyjeździe na imprezę branżową do Warszawy zdała sobie sprawę, że nie wszędzie jest w stanie porozumieć się w tych językach. Helena doszła wówczas do następującego wniosku: FRAGMENT 126
176 177 178 179
R: Znowu miałam problemy z językiem, bo dużo ludzi mówiło po polsku, zwłaszcza ludzie z administracji, więc… mój angielski nie wystarczał ani oczywiście rosyjski, bo to była Warszawa, więc nie Lublin, i… dlatego zobaczyłam wtedy, że muszę więcej się uczyć polskiego, żeby móc kontynuować karierę, więc potrzebuję polskiego.
Respondentka dostrzegła korzyści płynące z zainwestowania czasu w naukę języka polskiego, co dodatkowo zmotywowało ją do doskonalenia nowej umiejętności. Kilkoro innych rozmówców w swoich wypowiedziach potwierdziło tezę, że opanowanie języka lokalnego staje się środkiem do uzyskania sprawczości w życiu codziennym oraz do budowania poczucia własnej wartości.
137
