Pobyt w Polsce w narracjach zagranicznych studentów
formułowaniem myśli i wysławianiem się po stronie respondentów. Ewentualne ograniczenia w tym zakresie były niwelowane przez samą formułę podejścia jakościowego, umożliwiającego ponowne zadawanie pytań, uściślanie, dopytywanie czy też parafrazowanie wypowiedzi. Istotną barierą były też same błędy językowe popełniane zarówno przez ankieterów, jak i respondentów, które czasami utrudniały zrozumienie sensu wypowiedzi. Zaznaczyć należy, że zgodnie z przyjętymi zasadami transkrypcji została zachowana oryginalna forma wypowiedzi, co jest widoczne chociażby w przytoczonych fragmentach. Podobnie jak Monika Popow uważamy, że istotnym ograniczeniem tego badania było ryzyko „kulturowej nadinterpretacji i niezrozumienia” (Popow, 2015, s. 88), które jest nieodłącznym elementem badań osadzonych w środowisku międzynarodowym. Trudności w prowadzeniu wywiadów narracyjnych, zarówno natury językowej, jak i metodologicznej, zostały szerzej omówione przez Emilię Wąsikiewicz-Firlej (2020).
4.1.3. Profil uczestników Wśród respondentów znalazło się 27 mężczyzn i 26 kobiet przebywających w Polsce. Pochodzili oni z 24 krajów położonych w Europie, Afryce, Azji i obu Amerykach. Próbę tworzyło: 8 osób pochodzących z Hiszpanii, 6 z Ukrainy, po 4 osoby z Włoch i Grecji, Turcji, po 3 osoby z Niemiec, po 2 osoby ze Stanów Zjednoczonych, Korei Południowej, Rosji, Kolumbii, Kanady, Białorusi oraz po jednej osobie z Kosowa, Armenii, Azerbejdżanu, Bułgarii, Kamerunu, Konga, Chorwacji, Czech, Ekwadoru, Indii, Rumunii i Litwy. W chwili badania średnia wieku respondentów wynosiła: 22 lata (Min = 19; Max = 30; Me = 22). W większości przypadków badani przebywali w Poznaniu (48 osób), a pięć osób w Warszawie. Podstawowe dane demograficzne respondentów zostały przedstawione w Tabeli A1 zamieszczonej w Załączniku 2. 4.1.3.1. Poziom znajomości języka polskiego lub angielskiego
Poziom znajomości języka polskiego wśród naszych respondentów nie został formalnie zweryfikowany, a jego ocena opiera się na ich deklaracjach. Tylko jeden respondent uważał się za rodzimego użytkownika języka polskiego, czworo określiło swoją znajomość jako biegłą, siedmioro oceniło swój poziom znajomości języka polskiego na B1 lub B2, troje jako komunikatywny i troje jako podstawowy. W momencie zbierania danych 35 respondentów w ogóle nie znało języka polskiego lub znało jedynie kilka podstawowych słów. Dla porównania wszyscy respondenci deklarowali przynajmniej komunikatywną znajomość języka angielskiego. Mimo że ich kompetencje nie zostały formalnie sprawdzone, to jednak częściowo zostały zweryfikowane podczas wywiadu. Dla czworga respondentów angielski był językiem ojczystym, 14 osób uważało 65
