Doświadczenie pobytu w Polsce w narracjach zagranicznych studentów
FRAGMENT 30
36 37 38 39 40 41 42 43
R: …nie znałem języka polskiego. Słyszałem tylko, że język polski jest najbardziej trudny lub jest jednym z najtrudniejszych i… jednocześnie piękny… Ale jak powiedziałem wcześniej… znałem tylko kilka słów, eee, których nauczyli mnie przyjaciele. Ale nawet, eee…, po moim pobycie tutaj nadal nie rozumiem wielu słów w języku polskim… Zapisałem się nawet na kurs polskiego, ale, eee, nie dało mi to wiele. Macie wiele trudnych słów do… wymówienia [śmiech]. Po powrocie do Chorwacji… będę miał motywację, by się nauczyć tego języka. Naprawdę chcę się go nauczyć (2.0). Postanowiłem kupić kilka książek, żeby mój polski poprawić…
Oprócz Maríi (Hiszpania) i Jaroslava (Litwa) respondenci nie mówili po polsku w chwili przyjazdu. Ukrainka Michalina (17) była świadoma, że ze względu na nieznajomość języka lokalnego nie mogła w pełni zintegrować się z Polakami. Natomiast student z Włoch zauważył, że właściwe zrozumienie lokalnego języka wymaga poświęcenia wystarczająco dużo czasu na rozmowę z Polakami, ponieważ aby zrozumieć subtelności użycia języka, należy włożyć trochę wysiłku i „zwrócić uwagę na drobiazgi” (Fabiano, 46). Ze względu na barierę językową w języku polskim nie można zrozumieć humoru ani w pełni uczestniczyć w życiu społecznym. O tym samym aspekcie wspominali Antonio i Carla, którzy zgodnie stwierdzili, że tłumaczenie żartów z języka ojczystego jest bardzo trudne a czasami wręcz niemożliwe, co sprawia, że żart nie jest zabawny dla odbiorcy. Jak zaznaczyła Carla: FRAGMENT 31
108 109 110
R: Jeśli chcesz zrozumieć żart, nie możesz prosić o jego powtórzenie, ponieważ zepsułoby to całą zabawę… nie możesz mówić cały czas „jeszcze raz, jeszcze raz”, ponieważ wtedy rozmowa byłaby… irytująca dla drugiego rozmówcy.
Fabiano odniósł się również do swojej początkowej nieznajomości zasad pisania stylistycznie poprawnych e-maili. Podczas prowadzenia korespondencji elektronicznej zauważył, że jego wiadomości znacznie różniły się stylem od tych, jakie wysyłał mu jego profesor, co skłoniło go do pracy nad poprawą stylu pisania. 82
