Κρεο-σκωπ(τ)ικά Γράφει ο (Κρεο)σκωπτικός
Πόσο μακριά από τους καταναλωτές βρίσκονται οι οργανώσεις καταναλωτών; «Δυστυχώς, η Κομισιόν έχασε την ευκαιρία να σταματήσει η χρηματοδότηση εκστρατειών που προωθούν την κατανάλωση κρέατος, όταν ανακοίνωσε τη στρατηγική “Από τη φάρμα στο πιάτο”». Τάδε έφη η κυρία Μονίκ Γκογιένς, Γενική Διευθύντρια της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ενώσεων Καταναλωτών (BEUC), παρουσιάζοντας μια έρευνα που έκανε η Ομοσπονδία της για τις διατροφικές συνήθειες στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
πλέον, που αξίζει να παρατηρηθεί. Η κυρία Γκογιένς ισχυρίζεται ότι η Κομισιόν δεν πρέπει να χρηματοδοτεί εκστρατείες που αφορούν την προώθηση κρέατος και προϊόντων κρέατος. Και το επόμενο βήμα, δηλαδή, ποιο θα είναι; Να απαγορευθεί η προώθηση κρέατος, γενικώς; Και αμέσως μετά να απαγορευθεί και η κατανάλωση κρέατος; Δηλαδή να απαγορευθεί και η παραγωγή του…; Το έχουμε ξαναγράψει. Είναι σωστό να επιμένει κανείς σε μια ισορροπημένη διατροφή, στην οποία το κρέας έχει οπωσδήποτε σημαντική θέση. Υπάρχουν όμως κάποιοι οι οποίοι επιμένουν ότι ένας τρόπος ζωής (οικολογικός, βιγκανικός ή όπως τον αποκαλεί ο καθένας) πρέπει να επιβληθεί, ενίοτε και βιαίως, σε έναν άλλο τρόπο ζωής που υπάρχει εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Μια τέτοια επιβολή: • Βιολογικά, σημαίνει παρέμβαση στο DNA. • Οικονομικά, σημαίνει φτώχεια, ανεργία, κακουχία για εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρώπη.
Η κ. Γκογιένς δηλώνει ότι «Τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογούμενων πρέπει να ξοδεύονται για την προώθηση τροφίμων που ωφελούν την υγεία μας και τον πλανήτη μας». Ακούγοντας τέτοιες δηλώσεις από την ηγεσία των Ευρωπαίων καταναλωτών, προφανώς θα υποθέσει κάποιος ότι οι Ευρωπαίοι καταναλωτές έχουν ήδη γίνει βετζετάριαν και οσονούπω ετοιμάζονται να γίνουν και βίγκαν. Κι αυτά σε μια ήπειρο όπου η κατά κεφαλήν κατανάλωση κρέατος κινείται στα 68 κιλά ετησίως. Η απίστευτη απόσταση που χωρίζει την ηγεσία των Ευρωπαίων καταναλωτών από τους ίδιους τους Ευρωπαίους καταναλωτές είναι το ένα θέμα. Και είναι γνωστός (όταν μιλάμε για ηγεσίες γενικότερα) ο κίνδυνος αλλού να βρίσκεται ο κόσμος και αλλού οι ηγέτες του.
• Κοινωνικά, σημαίνει εγκατάλειψη ορεινών και μειονεκτικών περιοχών. • Γεωχωρικά, σημαίνει αλλαγή του τοπίου, περισσότερες πυρκαγιές, περισσότερες πλημμύρες, διάβρωση του εδάφους, καταστροφές. • Πολιτισμικά, σημαίνει επέμβαση σε μία από τις σημαντικές πλευρές του ανθρώπινου πολιτισμού, τη γαστρονομική. • Περιβαλλοντικά, σημαίνει περαιτέρω υποβάθμιση, καθώς διάφορα βίγκαν κρέατα που προτείνονται εναλλακτικά, είναι τρόφιμα υπερ-υψηλής επεξεργασίας. Τούτων δοθέντων, είναι σίγουρο ότι η ηγεσία των Ευρωπαίων καταναλωτών ξέρει ποιους εκπροσωπεί; Αλλά ίσως θα έπρεπε να προηγηθεί μία άλλη ερώτηση: είναι σίγουρο ότι οι Ευρωπαίοι καταναλωτές γνωρίζουν ότι έχουν… ηγεσία και ποια είναι αυτή;
Όμως στην περίπτωση της κυρίας Γκογιένς υπάρχει κάτι επι-
Χρ.Π.
Η πρωτογενής παραγωγή και οι περιορισμοί της Σε πρόσφατη συνάντηση ειδικών της αγοράς κρέατος εκπρόσωπος μεγάλης μονάδας επεξεργασίας διατύπωσε ένα πρόβλημα που προέκυψε στην προσπάθεια εξαγωγής προϊόντων στη Γερμανία: «Μας ζητούν πιστοποιητικό QS, το οποίο από όσο αναζήτησα δεν διαθέτει καμιά ελληνική παραγωγική μονάδα», είπε κι έθεσε ένα υπαρκτό εμπόδιο στην εξωστρέφεια ελληνικών προϊόντων κρέατος. Τα σχήματα ποιότητας, μια διαδεδομένη πρακτική στις ευρωπαϊκές χώρες που διαθέτουν αξιόλογη πρωτογενή παραγωγή, είναι ακόμα κάτι σχεδόν άγνωστο στην ελληνική κτηνοτροφία. Κι όμως αποτελεί μια απλή σχετικά διαδικασία, η οποία αποτελεί ένα κεκτημένο διασφάλισης ποιότητας των τροφίμων στην αγορά της Ε.Ε. 64
Meat News
Ιούνιος 2020
