FIETSTIP | België
De Jekervallei net over de taalgrens.
Fietsen langs de taalgrens
DEEL 7 De Jekervallei tussen Tongeren en Kanne Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In aflevering 7 fietsen we langs weerszijden van de Jeker die aan de overkant van de taalgrens Geer genoemd wordt. Æ Tekst en foto’s Ward Van Loock
De Jeker ontspringt op het plateau van Luiks Haspengouw in de buurt van Hannut. De rivier doet Waremme aan, stroomt door Tongeren en wringt zich dan door een smalle maar oh zo mooie vallei naar de Maas. In Kanne loopt ze ongemerkt onder het Albertkanaal door en stort haar rustige wateren in de slome Maas in Maastricht. De fietsweg door het overweldigend groene dal van de Jeker wordt vaak de ‘Via Jecore’ genoemd, als een verre herinnering aan de Romeinse heirweg die Tongeren verbond met Maastricht. De Latijnse benaming heeft trouwens het voordeel dat je niet voor de keuze Vlaams-Waals staat.
42
| Op Weg 2020-6
Volledig Vlaams Maar we starten in Kanne. Dit grensdorp van 1200 inwoners in de uiterste zuidoosthoek van Limburg wordt in tweeën gesneden door het Albertkanaal. Het ligt als een appendix ingesloten tussen Wallonië en Nederland. Opkanne en Neerkanne zijn met elkaar verbonden door een sierlijke hangbrug van 120 m lang. Het dorpsleven speelt zich vooral af in Neerkanne. Fietswandelend door de weinige dorpstraten treffen we er verbazend veel horecabedrijvigheid aan. Dit heeft alles te maken met de intense champignonkweek in de plaatselijke mergelgrotten. In de fifties en sixties arriveer-
den hier dagelijks busladingen toeristen en schoolklassen om deze plaatselijke lekkernij te proeven na een grotbezoek. Anders dan bij de andere Jekerdorpen die kozen voor het welvarende Liège, bleef Kanne na 1962 volledig Vlaams. De Kannenaars hadden Luik niet nodig want het ging hen economisch voor de wind dankzij de champignons. Het kasteel van Neerkanne was ooit zetel van deze heerlijkheid. Maar bij het vastleggen van de landsgrens, pleegde plaatselijke baron Ignatius de Thier de Neerkanne ‘landverraad’ door in 1839 te kiezen voor Nederland. De grens van zijn domein is dus tegelijk de landsgrens. Het drielanden-
