40 jaar OOR
“Brave muziek is saai” Door: Feije Wieringa
Muziekkrant Oor was jarenlang Nederlands meest toonaangevende muziekblad, dat zelfs popsterren kon maken en breken. Vooral in de hoogtijdagen van de lp en in de aanloop naar de cd was Oor een baken in de branding voor de serieuze muziekliefhebber. Barend Toet schreef een boek over 40 jaar Oor.
gere generatie werd gemaakt toen werd samengevat. En zo kon het gebeuren dat je in een televisieprogramma als Avro’s Toppop The Kinks en Jimi Hendrix met tegenzin zag playbacken naast Ria Valk en
In de media was er nauwelijks belang-
Fanzines
stelling voor een serieuze benadering van
Voor Oor op de markt kwam, waren er wel
Highlife lezer nog wie die laatste twee
pop en rock. Ook geen knowhow trou-
popbladen zoals Muziekparade en Muziek
‘sterren’ waren. Oeps, word ik al zo oud?
wens, want het was tenslotte iets voor de
Express, maar dat waren meer fanzines
jeugd en ‘dat zou wel weer overwaaien.’
met vooral veel foto’s die door tieners en
De piratenzenders even buiten beschou-
dan met name de meisjes boven het bed
Scherpe kantjes
wing gelaten, maar die vielen, net als de
werden gehangen. Over muziek werd in
Barend Toet, geboren en getogen in Am-
betere rock, buiten het bestel. Gelukkig
dat soort bladen nauwelijks geschreven,
sterdam, was zo’n liefhebber die al snel
was de transistorradio binnen het bereik
hooguit werden van de bekendste hits
in de gaten had dat er maar twee soor-
van elke liefhebber en zo kon menigeen
soms teksten afgedrukt. Begin jaren ze-
ten muziek bestaan: goede en slechte.”Ik
genieten van Hendrix, Zappa, The Beat-
ventig was er in de pers nauwelijks on-
ben opgegroeid met de muziek van The
les, The Byrds en vele anderen. Welis-
derscheid tussen de trash van Dave Dee,
Beatles en Eric Burdon and The Animals.
waar in de avonduren niet helemaal zui-
Dozy, Beaky, Mick & Tich (wie kent ze
En het was Bob Dylan die me er bewust
ver vanwege de Mexicaanse hond, maar
nog) en de serieuze albums van Dylan
van maakte dat muziek inhoudelijk meer
HHQ NQLHVRRU GLH GDDURS OHWWH +L¿ ZDV
en Zappa. ‘Tienermuziek’ was de noemer
kon voorstellen dan alleen maar een pak-
nog een vaag begrip...
waaronder alle muziek die door de jon-
kende melodie met een refrein. Er waren
Ciska Peters. Misschien weet een fossiele
natuurlijk meer liefhebbers van, laten we het maar ‘progressieve rock’ noemen, al vind ik nog steeds niet dat muziek in een hokje gestopt moet worden. Jan Donkers besteedde
veel
aandacht
aan
Ameri-
kaanse singer/songwriters en groepen als The Byrds en The Greatfull Dead. Daarin waren we aan elkaar verwant. Harry de Winter was ook een soort fanaat. Die kon soms dagen posten voor een importwinkel om als eerste de nieuwe elpee van The Beatles te bemachtigen. De kern van de betere muziek is nou juist het grensoverschrijdende. Brave muziek is saai, goede muziek heeft scherpe kantjes. Dat geldt trouwens ook voor klassieke muziek.”
Hitweek “Het was een verademing toen naast die RQJHORRÀLMN JH]DSLJH WHHQ\ERSSHU EODden plotseling een blad in de schappen lag dat Hitweek heette. Hitweek werd volgeschreven door liefhebbers, fanaten, wereldverbeteraars, eigenwijze ego’s en als bindmiddel was er een vleug anarchisme, alsmede de drang om de brave
80
