N
iels de Jonge is een eerstejaars sociologiestudent. Hij is ook erg actief als vrijwilliger bij De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Hij is vorig jaar zelfs een jaar naar Griekenland geweest om daar vrijwilligerswerk te doen. Hoewel het project vroegtijdig afgebroken moest worden, heeft Niels veel meegemaakt. Het wordt dus tijd om deze weldoener te interviewen.
Studentenbezigheden - Niels de Jonge Joep van Rijn & Leendert Ekkelboom Hoe ben je hieraan begonnen? Ben je op een dag opgestaan met het idee “Ik ga voor de kerk naar Griekenland” of is het meer geleidelijk gegaan? “Ik ben opgegroeid in deze kerkgemeenschap, er werd aandacht besteed aan de mogelijkheid om dit te doen. Mijn ooms hebben dit ook gedaan, de een in Griekenland en de ander in Frankrijk en Amerika. Ik heb gave verhalen van hen gehoord en ze vertelden me dat dit een levensveranderende ervaring was. Hierdoor ben ik steeds meer na gaan denken of dit niet iets voor mij was. In het begin leek het me een te lange investering, maar na een jaar studeren kwam ik erachter dat ik nog niet wist hoe ik in het leven stond en waar mijn prioriteiten lagen. Toen dacht ik dat dit een goede kans was om mezelf te ontdekken en tegelijkertijd andere mensen van dienst te zijn.”
Hoe communiceerde je met de mensen in Griekenland? “De mensen in Griekenland spreken natuurlijk niet allemaal dezelfde mate van Engels die wij hier gewend zijn. Daarom heb ik eerst twee maanden een taalcursus in Engeland gevolgd. Hier leerde ik met een klein groepje mensen de Griekse taal en gespreksvaardigheden. Na twee maanden zijn we met dat groepje naar Griekenland vertrokken. Je leert het beste door het gewoon te doen, dus ik heb in Griekenland veel met mensen gesproken. Zo leerde ik gaandeweg de Griekse taal. Veel mensen zagen het als een compliment dat ik de moeite had genomen om de Griekse taal te leren.”
Wat heb je precies gedaan? “Ik ben een jaar naar Griekenland geweest, daar was ik vertegenwoordiger van mijn kerkorganisatie: De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Ik was vertegenwoordiger van de kerk en ik deed vrijwilligerswerk voor de lokale gemeenschap. Het vrijwilligerswerk was afhankelijk van het land waar je naartoe gaat, dus in Griekenland was dat veel vluchtelingenwerk en het organiseren van projecten. In Nederland zou dat iets anders zijn, zoals werken bij voedselbanken. Naast vrijwilligerswerk heb ik ook met mensen gesproken die geïnteresseerd zijn in het geloof of meer willen weten over de kerkorganisatie.”
Heb je er zelf ook wat aan overgehouden? “Jazeker, ik heb veel vriendschappen voor het leven opgebouwd, omdat het een heel intensief programma is bouw je snel goede banden op. Ik heb ook regelmatig contact met vrienden en collega’s die nog in Griekenland zijn. Daarnaast heb ik een versterking gekregen van mijn eigen geloofsovertuiging omdat ik het met anderen over het geloof heb gehad en dus ‘gedwongen’ werd om over het geloof na te denken.
“Helaas ben ik vanwege medische redenen eerder teruggekomen uit Griekenland, waardoor ik de twee jaar niet heb kunnen volmaken en ik met mijn begeleiding heb besloten om vroegtijdig een einde aan het project te maken.” 22
