Column //
Gesteld W
e hebben het er maar druk mee, de beleving achtergesteld te worden. Een QR-code laten zien? Ik word achtergesteld! Een mondneuskapje dragen? Ik word achtergesteld! Het café niet in mogen lopen om te plassen, omdat je je telefoon vergeten bent? Ik word achtergesteld! Hugo de Jonge die oproept je te laten vaccineren: ik word achtergesteld! Demonstreren voor de deur van een asielzoekerscentrum: ik word achtergesteld! Blauwe Piet: ik word achtergesteld! Geen vrouw als winnaar van het genderneutrale Gouden Kalf: ik word achtergesteld! Het is een ongezonde nationale hobby aan het worden, die voorheen alleen maandelijks lokaal voorkwam en toen ongesteld heette. Dat kwam dan voornamelijk bij vrouwen voor, omdat zij die lichamelijke beproeving moeten doorstaan, maar waar vooral mannen over klaagden wanneer ze iets minder snel hun zin kregen. Ik weet anno nu overigens niet eens meer of het woord ‘ongesteld’ nog wel mag in het wokewoordenboek. Heeft iemand al voorgesteld eens te stoppen met dat gedrein, gelamenteer, gezeur, geklaag, gezever, ge-nog-wat? Genoeg is genoeg. Er zijn mensen die echt reden hebben tot chagrijn. Mensen van wie een reguliere en noodzakelijke operatie keer op keer wordt uitgesteld. Kinderen en volwassenen
met een zwakke gezondheid, voor wie het deelnemen aan het normale sociale verkeer al dik anderhalf jaar wordt uitgesteld. Artsen en verpleegkundigen die het opnemen van hun vrije dagen hebben uitgesteld. Ondernemers die in alle lockdowns en onduidelijkheden hun belastingaangifte hebben uitgesteld. Artiesten die hun medewerkers hebben moeten ontslaan, omdat hun optredens zolang werden uitgesteld. Ik constateer dat grote groepen zich te veel hebben aangesteld. Dansleraren met te veel vrije tijd om rechtszaken te voeren hebben zich aangesteld. Modellen die ‘onderzoek’ hebben gedaan op YouTube en Google hebben zich aangesteld. Hele legers semibekende ‘ik-doe-niet-meer-mee’-Nederlanders hebben zich aangesteld. Een handvol van het pad geraakte hoogleraren heeft zich aangesteld. Mensen die roepen dat hun grondrechten worden aangetast en vinden dat zij in een dictatuur leven, hebben zich aangesteld. Mensen die desinformatie over COVID-19, vaccinaties en medicatie verspreiden, hebben zich aangesteld. Mijn wens voor het nieuwe jaar: meer voorstellen, minder aanstellen, meer instellen, minder uitstellen, en voor iedereen die zich alsnog achtergesteld voelt: 2023 wordt vast beter.
Ruud Coolen van Brakel Directeur Instituut Verantwoord Medicijngebruik
37
