31 /
‘Wie wil jij zijn voor deze wereld?’
Student inspireert anderen om anders te denken en te dóén Anders denken, anders dóén. Omdenken dus. Emma Voerman (20 jaar) beheerst dit als geen ander. De student van de Zwolse mbo-school voor foodprofessionals bewijst dat er altijd een kans wacht, ook als alles tegenzit. Ze is te vroeg geboren, heeft een hartafwijking, een hersenbeschadiging, spasmen en autisme, is hoogbegaafd en ziet slechts twintig procent. Maar wie denkt dat zo’n ‘rugzak’ reden is om haar dromen op te geven, heeft het mis. Eén keer heeft ze er hard om gehuild en daarna ging ze weer door.
Bang in de klas ‘Vanwege mijn beperkingen heb ik lang op het speciaal onderwijs gezeten. En omdat ik daar ook niet in het plaatje paste, werd ik in een aparte ruimte gezet. ‘Maak daar je opdrachten maar.’ Bij SVO kwam ik voor het eerst in een klas. Zestien leerlingen om me heen. Ik was doodsbang. Maar dankzij SVO en de begeleiding van Stichting Bartiméus (voor mensen die slechtziend of blind zijn, MvH), kreeg ik hier een fijne tijd.’
Voelen ‘De leraar en de conciërge hebben gekookt met een speciale bril op. Die bril gaf hen mijn zicht. Weinig tot niets dus. Eerst hebben ze de Tekst Mirjam van Huet / Fotografie Peter Timmer Spui 2, 8032 VS Zwolle / T 030 275 81 81 / www.svo.nl
normale les geprobeerd te volgen. Dat werd niks. Toen hebben ze met aanpassingen op advies van Bartiméus een les gevolgd zoals het voor mij zou werken. Dat lukte wel. Sindsdien zijn er voor mij aanpassingen. En hebben we kookles, dan staat er iemand naast mij. Meestal mijn klasgenoot Thijs. Die leest de recepten stap voor stap voor. Alle uitleg krijg ik verbaal en ik mag voedsel voelen aan de ‘herkenningstafel’. Zet je mij in de slagerij, dan herken ik nog geen biefstuk, maar laat je het me voelen, dan weet ik welk vlees het is.’
Ondernemingsplan Inmiddels zit Voerman in het laatste jaar van haar mbo-4-opleiding Vakman-ondernemer. Voor haar afstuderen schreef ze een ondernemingsplan voor een kaasbar in Zwolle. Ze belde de bank voor financiering. Daar liep ze aan tegen de beperkingen van haar beperking. ‘De boodschap was: ‘je plan en de uitwerking ervan zijn fantastisch, maar vanwege je hartafwijking is de kans groot dat je jong sterft en daarom de hypotheeklasten niet kunt voldoen’. Toen heb ik op bed liggen huilen’, blikt Voerman terug.
Wat kan wel? Haar motto ‘spread your wings and fly away’ hielp Voerman overeind. Ze stelde zichzelf de vraag: wat kan wél? Ze ging voor plan B: na haar afstuderen begint ze aan een communicatieopleiding (hbo), met als doel: anderen inspireren hun dromen na te jagen. ‘Als iets tegenzit, bekijk de situatie en pak het aan. Wie wil jij zijn voor deze wereld?’ \