ACHTER GROND
Tekst Carla Jacobs Foto: Nuray Sahin
Hoe beïnvloeden sociale relaties en PTSS-klachten elkaar? Elisa van Ee is eerste bijzonder hoogleraar Reinier van Arkel
Per 1 mei jl. is trauma-expert dr. mr. Elisa van Ee benoemd tot bijzonder hoogleraar ‘Psychotraumatologie in ontwikkelingsperspectief’ aan de Faculteit der Sociale Wetenschappen van de Radboud Universiteit. Deze leerstoel wordt mogelijk gemaakt door Reinier van Arkel, die hiermee haar eerste bijzonder hoogleraar in huis heeft. Elisa’s gedrevenheid komt voort uit haar wil cliënten met een (complexe) posttraumatische stressstoornis en hun gezinnen te helpen door steeds nieuwe behandelingen te ontwikkelen, te evalueren en te implementeren. Via een Zoom-verbinding vertelt ze vanuit haar werkkamer blij te zijn met haar benoeming. “Het is een erkenning van mijn werk als trauma-expert en onderzoeker.” Elisa werkt sinds 2013 bij het Psychotraumacentrum Zuid Nederland (PTC ZN), onderdeel van Reinier van Arkel. Hier
50
REINIER ZOMER 2021
is ze zowel behandelaar - klinisch psycholoog/psychotherapeut - als wetenschappelijk hoofd van de onderzoekslijn Trauma en Herstel. “Door deze benoeming wordt wat ik doe meer zichtbaar en ik krijg de gelegenheid een belangrijk onderwerp met meer onderzoek te onderbouwen. Ik ga thema’s voor projecten bedenken, onderzoeksopzetten maken en onderzoekers, promovendi en stagiairs begeleiden; een combinatie dus van onderzoek en onderwijs.” Invloed van sociale steun De naam van haar bijzondere leerstoel luidt, zoals te doen gebruikelijk op universiteiten in het Engels: ‘developmental psychotraumatology’, oftewel ‘psychotraumatologie in ontwikkelingsperspectief’. Elisa legt uit waar de leerstoel zich op richt: “Ik ga onderzoeken hoe de steun uit je sociale omgeving het ontstaan en het beloop van een traumatische ervaring en posttraumatische klachten
beïnvloedt. En andersom; hoe beïnvloeden PTSS-symptomen de ontwikkeling van een persoon en zijn naasten? Per leeftijdsfase kan er verschil zijn in wat belangrijk is, dat noemen we het ontwikkelingsperspectief.” In de praktijk ziet ze een grote groep mensen die niet genoeg heeft aan de bestaande, evidence based behandelingen. Mensen gaan van het ene zorgprogramma naar het andere of vallen terug in hun klachten. “De geestelijke gezondheidszorg heeft zich te veel gericht op symptomen en diagnoses, terwijl het belangrijk is te kijken naar de persoon als geheel. Psychisch functioneren vindt altijd plaats in context, dus die moet je meenemen in je behandeling. Zo lever je betere zorg en uiteindelijk mogelijk ook kortere zorg.” De leerstoel geeft Elisa meer stem om dit thema te verankeren bij zowel de geestelijke gezondheidszorg als de universitaire wereld.
