Column
Mogen gekken blowen?
Gister bezocht ik Geert in de psychiatrische vleugel van een universitair ziekenhuis. Het was een zowel hilarische als treurig stemmende visite. Hij was enorm afgevallen sinds mijn laatste bezoek en was beter gekleed dan ooit. Hij leek wel een soort edelman met z’n dunne snorretje, elegante zwarte hoed en knappe spijkerbroek met dito blauw shirt – al zat dat vol witte vlekken, die op meeldauw leken. Alleen zijn altijd al onbedwingbare neiging om zijn broek tot ver boven de navel op te hijsen bedierf het totaalbeeld een beetje.
psychiater deed wat Geert hem opdroeg. Op de executieplaats, die hij met een vaag armgebaar aanwees, waren in zijn opdracht al de nodige tegenstanders ter dood gebracht. Hoewel Geert over de telefoon had gezegd dat hij geen rookwaar nodig had, was hij ontstemd dat ik niets bij me had. Ik beloofde dat bij een volgend bezoek te
Toen ik aankwam lag Geert te maffen op
‘geen dieren voederen’, ik had heel sterk de
regelen. Even schoot het door me heen dat
zijn kamer. Voor een ziekenhuis was het
sensatie dat we ons in de buitenren van een
ik misschien met een verpleger moest over-
best een aardige ruimte, niet veel anders
heel bijzondere diersoort bevonden: de gek.
leggen of dat wel zo’n goed idee was. Maar natuurlijk zou ik niet om toestemming vra-
dan de studentenÀat waar ik ooit woonde. Een personeelslid, die er in zijn alledaagse
gen. De vrees voor een psychose leek in dit
klof¿e niet uitzag als een verpleger, maakte
Neveneffecten
hem wakker. Niemand was hier trouwens
Omdat ik geen idee had hoe hij hier ditmaal
een man die de wereld gaat redden mag je
geüniformeerd, zodat ik geen idee had wie
was terecht gekomen, vroeg ik wat er was
niet van zijn medicatie afhouden.
van de ronddolende types op de afdeling
gebeurd. Ik wist dat hij maanden geleden
patiënten waren en wie bij de staf hoorde.
was begonnen met het afbouwen van zijn
Alleen een vrouw wier bovenlichaam in een
medicatie, waar hij na een heftige manische
hoek van 45 graden achterover helde, was
episode op was gezet. De neveneffecten van
duidelijk herkenbaar als patiënt.
de medicijnen waren niet misselijk: in korte tijd was hij zeker 15 kilo aangekomen en
Hightech pijpje
voelde hij zich als een zombie. Erger nog was dat hij last kreeg van oncontroleerbaar tril-
Het hightech pijpje dat ik voor Geert had
lende ledematen, waardoor zenuw- en huid-
meegenomen bekeek hij verbijsterd. Oké, hij
beschadigingen ontstonden. Dus werden er
had om een chillum gevraagd, maar die had-
weer andere medicijnen voorgeschreven,
den ze niet bij de smartshop. Geert stelde
maar die bleken eveneens voor ongewenste
voor om naar buiten te gaan. Met een pakje
neveneffecten te zorgen. Daarbij blowde hij
Mediwiet of mercywiet, een man die de wereld gaat redden mag je niet van zijn medicatie afhouden. shag en een dikke map paperassen onder de
de hele dag om zich nog enigszins menselijk
arm gidste hij ons met de air van een heerser
te voelen, en nam daarbij, als er geld over
over de afdeling, door de keuken, waar hij
was, zoveel speed als hij aankon. In die tijd
een volle kof¿epot en twee mokken pakte.
was er nog wel een redelijk ‘normaal’ ge-
Grenzend aan de keuken lag een grasveldje
sprek met hem te voeren.
met twee picknicktafels. Er omheen een zeker 3,5 meter hoog hekwerk, exact hetzelfde soort dat je in dierentuinen rond roofdieren-
Samenzwering
verblijven ziet. Aan de andere kant van het
Dat was nu niet meer het geval. Rechtlijnige
hek een parkachtig terrein met rustgevend
antwoorden op praktische vragen boeiden
ruisende hoge bomen en artistiek verspreide
hem niet. Hij bleef maar doorratelen over
gletsjerkeien, dat deel uitmaakte van de uni-
de samenzwering die hij had ontmaskerd en
versiteitscampus. Precies de inrichting die je
waarvan alleen hij de wereld kon redden.
vaak in dierentuinen ziet. Af en toe kwam er
Ongelukkig leek hij niet; tenslotte was hij
een wandelaar langs. Al ontbrak het bordje
supervisor van de afdeling, zelfs de hoofd-
16
geval lachwekkend. Mediwiet of mercywiet,
