Maatwerk Regelmatig rijdt bij mij in de buurt een uiterst relaxte oudere jongere door de straten +ij ¿etst oS een loZrider de +arle\ 'aYidson in de ¿etsZereld en Kij KeeIt oS ]ijn rijZiel altijd een leNNer sounds\stem aan staan Zaaruit %ob 0arle\ 3eter 7osK oI andere reggaemu]ieN NlinNt $ls een Nei]er rijdt Kij door de straten linNs en reFKts alleen beZonderende bliNNen en glimlaFKen aFKterlatend Maar ik woon in de Amsterdamse Staatslieden-
heel Nederland. Dat zou onterecht zijn, want elke
buurt, van oudsher al een wijk waar men weinig op
wijk, stad, gemeente of regio hoort een eigen be-
heeft met het gezag. Dat toont zich alleen al als ik
leid te hebben, dat is aangepast aan de behoef-
even een wandeling door mijn buurtje maak. Al na
ten die daar zijn. Er zou dus meer ruimte voor
50 meter lachen de eerste wietplanten me op de
de gemeenten moeten zijn om beleid te voeren
Amsterdamse minibalkons tegemoet. Elk jaar staan
rond bijvoorbeeld een wietpas of die onzinnige
er bij mij links om de hoek twee prachtige planten,
350-meter afstand tussen scholen en coffee-
nu staat er een derde mini-variant bij, een Lowri-
shops. Laat lokale politici dat regelen. Beleid op
der, en dan bedoel ik geen ¿ets«
maat voorkomt veel onzinnige regeltjes.
Iets verderop bij mij, om de hoek in een andere
Zo, nu we de politiek met bovenstaande tekst
straat, is een etagebewoner de gelukkige eige-
weer hebben afgerond even korte aandacht voor
naar van een veel groter balkon. Hier staan vier,
de inhoud van het komende nummer. Naast onze
vijf (wie zal het zeggen?) bossige planten in de
Voedingsspecial staan er uiteraard nog allerlei
wind te wuiven. Een zoete geur verspreidt zich
andere artikelen in dit blad die de moeite waard
over de straat. Veel buren die naar een kliklijn
zijn. Ik noem een interview met Birgit Schuur-
bellen zijn hier niet. Blowen en wiet kweken
man, waarin ze het naast haar muziek- en the-
hoort wel bij deze vrijbuiterbuurt. De wijkagent
ateractiviteiten ook heeft over blowen en de
¿etst er bijna dagelijks langs, maar peinst er niet
roddelpers. Het motto van Birgit: “De waarheid
over om in te grijpen.
boven alles!”Daar sluiten we ons van harte bij aan. Verder lees je in het kader van Halloween
Wiet is hier volkomen ingeburgerd. Toen ik van-
(eind oktober is het weer zover) een reportage
ochtend rond elf uur langs één van de coffee-
over Spookhuizen in Nederland. En met andere
shops ¿etste (we hebben er een stuk of vier, vijf,
artikelen als Zweedse wietvluchtelingen en nog
in dit kleine stukje Amsterdam), stond daar een
veel meer is er weer voldoende leesvoer in dit
drietal rasta’s lekker buiten in het herfstzonne-
nummer van Highlife.
tje. Eén van hem had een forse waterpijp in zijn handen, ze zagen er zo vroeg op de dag al be-
Veel leesplezier!
hoorlijk stoned uit, maar niemand van de voorbijgangers deed moeilijk. Coffeeshops en blowers horen er bij, net zoals de vele café’s, restaurant en terrasjes. Zelfs de alcoholisten, die je ’s ochtends om tien uur al hun eerste halve liter blikken ziet halen bij de lokale
supermarkten,
wek-
ken nog weinig opzien. Het is daarom ook vreemd dat
de
Nederlandse
rege-
ring nog steeds vasthoudt aan een landelijk drugsbeleid. Want de Amsterdamse Staatsliedenbuurt is niet te vergelijken
met,
bijvoor-
beeld, een wijk in Helmond of een dorp op de Veluwe. Toch wil het kabinet allerlei regels
Rob Tuinstra
Voorwoord van de uitgever De Nederlandse overheid voert een liberaal beleid t.a.v. cannabis. Het gebruik van cannabis wordt in de Nederlandse Opiumwet niet strafbaar gesteld. Vele gemeenten gedogen coffeeshops van waaruit hasj en wiet worden verhandeld. Met het gedogen van deze coffeeshops heeft de overheid een goede scheiding van de drugsmarkten weten te bereiken. Zo’n één miljoen blowers weten de weg naar de coffeeshop te vinden of voorzien d.m.v. kleinschalige hennepteelt in hun eigen gebruik. De cannabisconsument is de samenleving op geen enkele wijze tot last. Hij wordt in ons land dan ook terecht niet als een crimineel behandeld. Sommige politici en vertegenwoordigers van het openbaar bestuur zijn groot voorstander van het legaliseren van cannabis. Aan legalisatie gaat gewoonlijk een lange periode van normalisatie vooraf. De uitgever hoopt middels het blad ‘Highlife’ het publiek te informeren en hiermee een positieve bijdrage te leveren aan de normalisatie van cannabis. In zijn blad geeft hij zowel voor- als tegenstanders van cannabis de ruimte hun mening te ventileren. Dit betekent niet dat de uitgever het met de inhoud van alle artikelen of advertenties eens is. De uitgever distantieert zich uitdrukkelijk van gepubliceerde uitlatingen of afbeeldingen die de indruk wekken dat er reclame wordt gemaakt voor het gebruik of productie van cannabis. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook vermenigvuldigd of overgenomen worden zonder voorafgaande toestemming van de uitgever en de andere auteursrechthebbenden. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor de inhoud en/of de doelstelling van de advertenties. De redactie neemt geen enkele verantwoording voor ongevraagde inzendingen.
invoeren die gelijk zijn voor
3
