Door: Feije Wieringa
De Man Zonder Hond
Praag Fataal
Hakan Nesser
Philip Kerr
(De Geus)
(De Boekerij)
Ogenschijnlijk is er niks aan te merken op de familie Hermansson,
“Met Bernie Gunther heb ik mijn ide-
maar zoals Tolstoi al schreef: ‘Alle gelukkige gezinnen lijken op el-
ale hoofdpersoon bedacht. Ik kan hem
kaar, elk ongelukkig gezin is ongelukkig op zijn eigen wijze.’ Dat er
overal laten binnenkomen en bij hem is
aan het gezin Hermansson wat steekjes los zitten, heeft een leuker
de grens tussen goed en kwaad Àinter-
boek opgeleverd dan wanneer Nesser over een modelgezin zou heb-
dun, net als in het echte leven,” zei Kerr
ben geschreven. Het eerste probleem dat zich voordoet is zoon Ro-
ooit tegen Highlife in een interview. Dit
bert, die tijdens de uitzending van een reality soap (ja die bestaan
is als ik me niet vergis alweer de zeven-
ook in Zweden!) een masturbatiesessie opvoert. Niet zo gek om met
de thriller met Gunther in de hoofdrol.
zo'n scène op je naam liever een tijdje te verdwijnen. Wanneer er
En misschien wel de beste. Laten we wel
daarna een ander familielid spoorloos raakt, is het drama compleet.
wezen: iedereen die het werk van Kerr
De wereld van de familie stort in. Aan inspecteur Gunnar Barbarotti
kent, weet dat de man gewoon niet in
wordt gevraagd om beide zaken op te helderen. Dat lukt, maar in
staat is om een middelmatig, laat staan
deze roman gaat het net even anders dan in
een slecht boek te schrijven. Hier heeft
een 'gewone' thriller. Het verhaal komt lang-
Kerr alle registers opengetrokken en toch een thriller afgeleverd die
zaam op gang, maar daar staat weer een
van pagina 7 tot pagina 376 perfect in balans is. We schrijven Berlijn
grote dosis humor tegenover. Het is meer
1941. Bernie Gunther is zonder illusies en met suïcidale neigingen
een relaas over een op tilt geslagen familie
teruggekeerd van het oostfront om zijn taak als politieman weer op
dan een doortimmerde detective. Een extra
te pakken in een onherkenbaar Berlijn. Het laveren van een politie-
ster hadden we gegeven bij wat meer span-
man tussen de eisen die het nazi-regime stelt, is een gegeven dat
ning. Maar humor is ook wat waard. Je lacht
niemand zo genuanceerd en indringend kan beschrijven als Kerr.
als het ware meer dan je rilt. En Nesser
Aan echt politiewerk komt Bernie overigens amper toe. Hij belandt
schrijft soepel genoeg om van dit boek ook
namelijk in de kringen van de griezelige nazi Heydrich. Dan volgt
nog eens een pageturner te maken.
een reeks van intriges tussen een aantal nazi-kopstukken, waarin Bernie zijn weg moet zien te vinden. Eigenlijk staat de kern van het verhaal al op de eerste bladzijde: “Ik was alles wat Heydrich niet was. Ik leefde nog.” Een meesterlijk boek en als je Heydrich even
Kijk Niet Weg Linwood Barclay (De Boekerij)
googelt, weet je over wat soort geboefte Kerr het heeft.
“Ik was alles wat Heydrich niet was. Ik leefde nog.”
Op de cover staat een aanbeveling van niemand minder dan Stephen King. De verwachtingen waren dus hoog gespannen. Het begin van deze rechttoe rechtaan thriller maakt die verwachtingen meer dan vid Harwood en zijn vrouw Jan bij een attractie opeens in het niks op-
Het Onzienbare (en andere verhalen van H.P.Lovecraft)
lost. Nog vreemder wordt het wanneer het jongetje plotseling weer,
Bewerkt en geïllustreerd door Erik Kriek
slapend in zijn buggy, opduikt. Waarna opeens Jan zoek blijkt te zijn.
(Oog & Blik / Bezige Bij)
waar. Akelig beklemmend wordt beschreven hoe het zoontje van Da-
Het wordt allemaal nog geheimzinniger en ondoorzichtiger wanneer ontdekt wordt dat er geen kaartjes zijn geregistreerd en dat er op de
Hij is een beetje vergeten, maar H.P
beveiligingscamera's geen spoor van moeder en zoon is te vinden.
Lovecraft was de meester van de ma-
Stephen King had de bedenker van zo'n supernaturaal scenario kun-
cabere griezelverhalen. Erik Kriek heeft
nen wezen. Helaas is Barclay geen King en wordt
een aantal laten herleven als schitteren-
het geen bloedstollende thriller. Desondanks le-
de Gothic Graphics. Voer voor stripfana-
vert Barclay wel een strak verhaal, waarin Jan
ten en een must voor elke Lovecraft fan,
over heel andere karaktereigenschappen blijkt
waarvan er meer zijn dan je denkt!
te beschikken dan David jarenlang dacht. Maar het had zoveel beter gekund. Een auteur die zo'n mooi gegeven zo vaardig de nek weet om te draaien moet het doen met twee sterren. Maar die zijn dan wel verdiend omdat het als amusement vakkundig en met vaart op papier is gezet.
66
