ondernemen met
mensen
De laatste aanwinst van Ripping is 23 meter hoge sloopkraan. Zo ontstaat een machinepark wat steeds meer sloopgerichte is.
De man maakt de machine De mobiele tientons kraan heeft Ripping specifiek voor de ver huur. Momenteel draait de kraan met een vaste medewerker en grondwerker in Vlaardingen, waar een ziekenhuis heeft plaatsgemaakt voor een woonwijk. Het project zit in de eind fase. De werkzaamheden omvatten nu vooral nog het stel len van stoepranden en bestrating leggen. De tientons kraan is ideaal voor dit soort projecten. “Die is net wat sterker dan de achttons die we hiervoor hadden, maar nog steeds com pact. Perfect voor kleinere ruimtes en dit soort reconstructie
Efficiënt werken betekent ook investeren en meegaan met vernieuwingen, weet hij. “Denk aan GPS, maar ook investeren in technieken om hulpstukken sneller te kunnen koppelen zonder slangen te hoeven afkoppelen. Dat scheelt een hoop tijd.” Langzamerhand is het machinepark verschoven van grondverzet naar meer sloopgerichte machines. De 25-tons kraan is ingeruild voor een 40-tons, er is een puinbreker bij gekomen, hulpstukken heeft hij nu zelf aangeschaft en de laatste aanwinst is een 23 meter hoge sloopkraan. Had hij vroeger drie rupskranen in de verhuur, nu zet hij ze in bij
werkzaamheden in een stedelijke omgeving”, zegt Cees Rip ping. Machinist Arnold Verweij beaamt dat. Hij draait al sinds de komst van deze machine op het bedrijf, vijf jaar geleden, op deze kraan. “Ik houd van de vierwielbesturing en de compact heid. De machine is sterk, maar toch kun je er op een kleine oppervlakte goed mee werken.” Hij beleeft er veel plezier aan. “Het mooie van dit werk is dat je de halve dag buiten aan het werk bent en de andere helft zit je op de kraan. Straatwerk vind ik minder leuk. Elke straat in elke stad is hetzelfde. Reconstructiewerk maakt het werk juist afwisselend. Je weet nooit wat je die dag zult tegenkomen.” Hij werkt samen met een vaste grondwerker. De twee zijn goed op elkaar ingespeeld, merkt Ripping op. “Je moet geen twee tienen bij elkaar zetten, want dat werkt niet. Dit werkt wel. Ze vullen elkaar goed aan”, aldus de ondernemer. Hij heeft er wei nig omkijken naar. “Als het gaat om verhuur, dan geldt echt: de man maakt de machine. De jongens hebben een goede klik met de projectleider. Als je een goede man op een machine hebt, gaat dat in de rondte. Hierdoor krijgen we steeds meer reconstructiewerk.” Of een tweede tientons kraan al aanstaande is, weet hij nog niet. “Voor deze heb ik nu genoeg werk, maar of ik een tweede ook volledig aan het werk krijg, is de vraag. Dan moet ik ook eerst een goede man vinden voor de machine, en goed perso neel ligt niet voor het oprapen.”
sloopprojecten. Alleen één rupskraan en zijn mobiele kranen zitten nog in het grondverzet, waaronder een mobiele tientons kraan. “We hebben nog een oudere bandenkraan die we bij sloopprojecten gebruiken. Het is misschien niet helemaal rendabel, maar het is wel handig om zo’n kraantje erbij te hebben voor wat kleinere klusjes.”
Onzekere toekomst Plannen voor de toekomst heeft hij zeker, maar door de huidige en de te verwachte regelgeving maakt hij een pas op de plaats. “De PFAS en het stikstofbeleid zijn echt een dingetje. Daar gaan we last van krijgen. Ik kreeg al een mailtje van mijn grondbank dat die geen baggerspecie en grond meer inneemt. Daarnaast zie ik het rondrijden met kleine partijtjes grond voor particulieren ook verdwijnen. Als alle partijen straks moeten worden bemonsterd, is dat geen doen meer.” Ook maakt hij zich zorgen over PFOS. “Dat soort dingen maakt mensen die met grond mogen slepen zenuwachtig. Projecten zullen in de wacht worden gezet. Er zal stagnatie optreden en er zullen projecten zijn waar überhaupt niet aan mag worden begonnen. Het is een crisis van het andere soort.” Toch maakt het hem niet minder enthousiast. “In 2013 zou alles hier natuur moeten zijn, maar de subsidie viel weg en het plan was van de baan. Er is dus nog van alles mogelijk. Als je mij tien jaar geleden had gezegd dat ik in de sloopprojecten zou belanden, had ik je ook niet geloofd, dus het kan alle kanten op. Niet opgeven en doorgaan, zou ik zeggen.” TEKST: Marjolein van Woerkom FOTO’S: Marjolein van Woerkom en Ripping BV
22
GRONDIG 8 2019
