MEDISCH
INTERVIEW ROB VAN HULST
HET GEZICHT VAN HYPERBARE- EN DUIKGENEESKUNDE Rob van Hulst is een man van veel titels en kennis, maar bovenal een man met passie voor hyperbare- en duikgeneeskunde. Harriët Plantinga interviewde hem voor DUIKEN magazine.
O
p een zaterdagochtend is het rustig in het Amsterdam Medisch Centrum (AMC). Via Starbucks lopen Rob van Hulst en ik naar een hoekje met stoelen waar alleen de schoonmaker aanwezig is. Het eerste kwartier praten we over hoe ik hem kan aanspreken en welke titels ik in het interview zal gebruiken, gezien al zijn functies en rollen: kapitein ter zee arts (kolonel-arts) buitendienst, professor, dokter, hoogleraar, duiker, duikerarts en ook echtgenoot en vader van. Ik mag hem gelukkig gewoon Rob noemen. Als fan van de documentairemaker Jacques Cousteau werd Rob van Hulst besmet met het onderwaterwereldvirus. Een van de eerste dingen die hij dan ook deed in zijn studententijd, was lid worden van duikvereniging Ad Fundum in Groningen. De studie geneeskunde vond hij uitermate saai en hij concentreerde zich dan ook vooral op het behalen van certificaten voor het duiken. Op zijn 23ste was zijn motivatie om verder te gaan met geneeskunde naar een dieptepunt gezakt. Rob besloot om tijdelijk te gaan werken als assistentduikleraar in Estartit aan de Costa Brava. Een half jaar lang werkte Rob zes dagen in de week, twee duiken per dag. En jawel, daar kwam hij in aanraking met zijn eerste duikongeval. De onfortuinlijke duiker werd afgevoerd naar de hyperbare kamer in Barcelona en de interesse van Rob was gewekt. Hij bestelde het boek Diving Medicine en bij terugkeer in Groningen was
88
DUIKEN.NL
9/2022
Rob voldoende gestimuleerd om verder te gaan met zijn studie. "Ik ging ging onderzoeken of en hoe ik van duikgeneeskunde mijn werk kon maken", aldus Rob van Hulst. LANGE UITZENDING In de studie geneeskunde zit altijd een wetenschappelijke stage en het lukte Rob om deze stage bij het Duikmedisch Centrum (DMC) van de Marine in Den Helder te volgen. Het beviel van beide kanten zo goed dat de Koninklijke Marine Rob een contract aanbood voor zes jaar. In die zes jaar heeft hij de opleiding tot duikerarts gevolgd. Het was niet alleen hard werken, gelukkig had Rob ook tijd om te sporten. Net als zijn zus Elly deed Rob ook aan atletiek (red.: we kennen Elly als oud-atlete, wereldkampioene op de 3000 meter). Op de atletiekbaan ontmoette hij Foekje en tot op de dag van vandaag is Foekje in zijn leven. En ook voor haar heeft de keuze van Rob om duikerarts te worden bij de Koninklijke Marine consequenties gehad. "Toen ik één jaar duikerarts was, ging het toenmalige hoofd met pensioen. Ik moest de stafschool doen en een uitzending om voor de volgende rang (als HDMC) in aanmerking te komen, en als jong HDMC ook de opleiding tot bedrijfsarts omdat het DMC een onderdeel geworden was van de Arbodienst Koninklijke Marine", vertelt Rob. Dit betekende onder andere een lange uitzending naar Cambodja. "Foekje stond
er in die tijd alleen voor met onze nog jonge zoon." Dat Foekje hem een workalholic noemt (uit betrouwbare bron vernomen) is dan ook niet vreemd. Rob maakte deel uit van diverse nationale en internationale duikadviescommissies en heeft zich uitgebreid beziggehouden met de implementatie van nieuwe duiktabellen bij de NOB en binnen Defensie. Daarnaast startte hij in 1999 met een promotieonderzoek naar 'cerebral air embolism', oftewel luchtbellen in het brein. "Ik ben gefascineerd door luchtbellen bij duikers en heb na al die jaren nog steeds de drive om dit verder op de kaart te zetten", vertelt Rob. "Mijn promotieonderzoek heb ik afgerond in 2003 in Rotterdam, naast mijn baan bij de marine waar ik in 2007 kolonel werd." Het waren goedgevulde dagen; zeker omdat Rob zich ook inzette voor de Nederlandse Onderwatersport Bond (destijds lid van verdienste en later erelid). EERLIJK ADVIES In 2013 kwam Rob van Hulst bij de marine in aanmerking voor 'functioneel leeftijdsontslag'. Rob en de Koninklijke Marine hadden echter zorgen over hoe alle kennis die Rob had opgedaan geborgd zou worden - ook omdat Rob na de promotie was doorgegaan met wetenschappelijk onderzoek. De marine kwam met een mooie oplossing: er werd een bijzonder
