<< COLUMN >>
Meester Stefan
Kansen Regelmatig bevragen vrienden mij over mijn werk. Lesgeven op het Praktijkonderwijs. Zoals laatst nog, tijdens een rondje golfen. ‘Hoe gaat het eigenlijk bij jullie op school, lukt dat online lesgeven een beetje met jouw leerlingen?’ Wat mijn golfvrienden natuurlijk al weten, is dat onze leerlingen het beste leren door te doen, in de praktijk dus. En dat een les thuis achter een beeldscherm, omringd door broers en zussen, met devices die niet altijd doen wat zij willen, en wellicht weinig bewegingsruimte, niet het beste in hen naar boven haalt. En laat dat nou net iets zijn wat wij op school iedere dag nastreven. Het beste in de leerling naar boven halen, onder de beste omstandigheden. Hoe zuur is het dan ook dat deze leerlingen, die het zo nodig hebben sociale situaties in een levensechte omgeving te oefenen, thuis komen te zitten!? Dat wij als docenten minder vaak in de positie komen om de verschillende vaardigheden die
70
onze leerlingen nodig hebben om het later te redden in de maatschappij, met ze te oefenen? Terwijl we naar de rechterkant van de prachtig groene fairway lopen, omdat een van de afgeslagen balletjes gevaarlijk dicht bij de bosrand is terechtgekomen, leg ik mijn vrienden kort uit hoe het op dit moment bij mij op school gaat. Er valt een stilte tijdens het wandelen. Een moment van bezinning lijkt het wel. 3 mannen, opgegroeid in een veilige, kansrijke omgeving, ieder goed functionerend in succesvolle ondernemingen, laten op zich inwerken hoe het is om minder kansen te hebben in de maatschappij. Om vaardigheden niet te kunnen oefenen, terwijl je ze zo hard nodig hebt om je kansen op een baan te vergroten. ‘Ik denk dat ik dat werk maar niet moet gaan doen’, merkt er eentje op. ‘Het zou mij veel te veel raken.’ ‘Toch krijg ik steeds meer het gevoel dat er een einde gaat komen aan deze toch wel sombere en
moeilijke periode voor de school, de leerlingen en de ouders’, praat ik door. Hoewel we dit schooljaar waarschijnlijk niet meer gaan meemaken dat we met z’n allen in een vol rooster op school aanwezig zijn, maar slechts een paar keer per week praktijklessen op school mogen aanbieden, is er echt licht aan het einde van de tunnel. Onder strikte voorwaarden is er toch af en toe iets weer mogelijk. Bij ons is dat kleine, positieve puntje de hervatting van de interne stage. Leerlingen die onder begeleiding binnen school werkzaamheden verrichten, die hen in staat stellen om vaardigheden te oefenen waar ze later iets aan zullen hebben in hun werkende leven. Ook dit leidt ertoe dat de leerlingen meer kansen krijgen, is de ervaring. Bijvoorbeeld in een latere stage buiten de school. De hole die we liepen tijdens onze conversatie, werd helaas door ons verprutst. Te veel slagen nodig om uiteindelijk het doel te bereiken: het balletje in de hole. Heel erg was dat overigens niet, want er waren nog 15 holes te gaan. Kansen genoeg dus! En laat ik juist dát mijn leerlingen toe willen wensen: Genoeg kansen. Net als op een golfbaan. Meester Stefan @meesterstefan_hrlm
