2021-2022 LITERATURA LEHIAKETA

MENDIKO LANDARE EUSKALDUNAK Esnatu nintzenean, hau usain goxoa sukalderuntz abiatu eta han zegoen sopa beroa sofan eserita zegoen nire amona aurpegi txarra zuen eta giroa ez zen oso ona.

Mendira joateko esan zidan orduan txakurra hartu eta mendiruntz abiatu nintzen kalera atera nintzen eta dena gazteleraz hamar urteko umeak, gurasoetatik ikasiaz beldurra eta lotsa sentitu nuen eta mendiruntz abiatu nintzen bidean, nire txakurra bildurtu egin zen eta korrika joan zen.

Bere atzetik korrika abiatu nintzen eta landarez betetako leku batera iritsi ginen.

Untxi txuri batzuk nire atzetik korrika, txabola txiki batean eskutatu ziren.

Hara heldu nintzen eta hor zeuden beraien hizkuntzan hitz egiten arraroa iruditu zaidan, eta landareetan botatzea bururatu zitzaidan hor nengoen zarata arraro batzuen artean.

Landareak ziren euskaraz hitz egiten bakean oso zoriontsu ziren bata bestearen tartean, eta ni gehiago jakinean, euskara oraindik hitz egiten zela eta 2022an euskera bukatu ez dela.

Etxera heldu nintzenean, gutun bat idatzi nuen eta nire amona ate parean lagatzea erabaki zuen.

Gaur zabalduko dut baina ia ahaztu egin zait zer idatzi nuen eta hau esaten du kartak: Zein zoriontsua izan nintzen leku hartan.

JOANE UNAMUNO RAMOS –DBH 1D108