IK 1.S
EZUZTEKOA Negua zen, gabonak konkretuki, afaria prestatzen nengoen familiarentzat eta momentu hartan “din-don” nire bikotea zen. -Kaixo!-esan zuen-zurekin hitz egin nahi dut. -Bale, pasa barrura hotz handia egiten du eta.-Esan nion. -Baaa...Eeee...Hau da...Atzo zure lanunik onenarekin egon nintzen.-Esan zidan. -A ze ondo, eta ze esan zizun? Momentu hartan erre usaina etorri zitzaidan sukaldetik. Konturatu nintzen gailetak labean nituela eta erre egin zitzaizkidala. -Momentu bat.-Esan nion nire bikoteari. -Bai lasai. Labetik atera nituen gaileta erreak eta berriz egin nituen. -Bueno esan.-Esan nion. -Baaa...Eeee...Zure lagunarekin adarrak jarri dizkizut. -Zeee? Joan zaitez nere etxetik momentu honetan. -Barkatu mezedez, nik asko maite zaitut. -Ba oso ondo erakutsi didazu zenbat didazun. Joan zaitez nere etxetik.-Esan nion. Momentu hartan negarrez hasi nintzen, ez neukan gagorik ezertarako baina enuen nahi afaria alde batera utzi, beraz, afaria amaitu eta mahia jarri nuen. Familia etorri ete ezusteko dei bat nuen. -Kaixo.- Esan zidan. -Bai, kaixo. -Patxi Martinezen alaba ahal zara? Ospitaletik deitzen dizut. -Bai esan, ze gertatzen da? -Zure aita hil egin da. Operazioa gaizki atera da. -Nola? Bale eskerrik asko deiaren gaitik. Momentu hartan dena gainera etorri zitzaidan. Familiari kontatu nion denok negarrez hazi ginen. Une hartan ohetik esusteko batez esnatu nintzen. -Eskerrak dena amets bat izan dela.-esan nuen. 21
JUNE ARRIZABALAGA URRA –DBH 2C-
