Fjala Gjithashtu dhe ju, gra, nënshtrojuni burrave tuaj, që, edhe nëse disa nuk i binden fjalës, të fitohen pa fjalë, nga sjellja e grave të tyre, kur të shohin sjelljen tuaj të dlirë dhe me frikë. Stolia juaj të mos jetë e jashtme: gërshetimi i flokëve, stolisja me ar ose veshja me rroba të bukura, por njeriu i fshehur i zemrës, me pastërtinë që nuk prishet të një shpirti të butë dhe të qetë, që ka vlerë të madhe përpara Perëndisë. Sepse kështu stoliseshin dikur gratë e shenjta që shpresonin në Perëndinë, duke iu nënshtruar burrave të tyre, ashtu si Sara, që i bindej Abrahamit duke e quajtur zot; bija të saj ju jeni, në qoftë se bëni mirë dhe nuk trembeni nga ndonjë frikë (1 Pjetri. 3:1-6). Kështu, në “kishën e vogël” të familjes, me çdo anëtar që jeton sipas vullnetit të Perëndisë, Mbretëria e Perëndisë është tashmë e pranishme dhe aktive, duke pritur të përmbushet përsosmërisht në Mbretërinë e qiellit
që nuk do të ketë kurrë mbarim, ku të gjithë janë fëmijët e Perëndisë, nusja e Birit të Tij. Kjo temë spirituale është marrë nga uebsajt i KOASh-it, link: https://orthodoxalbania. org/2020/2012/11/01/familja/.
Cilën metodë duhet të përdorim në katekizëm? 1. Hyrje Duke qenë se që në fëmijërinë e hershme individi ka aftësi të shkëlqyera në përvetësimin e informacioneve dhe njohurive që i jepen, është thelbësor përdorimi i mënyrave efikase të mësimdhënies. Kur themi mënyra efikase, sigurisht që nënkuptojmë përdorimin e metodave që lehtësojnë mësimnxënien dhe, njëkohësisht, rrisin interesin e tyre në përvetësimin e sa më shumë njohurive të reja (Çelmeta & Mato, 2017). Katekizmi është, gjithashtu, një mësimdhënie, e cila lidhet ngusht me besimin. Që të arrijmë të përcjellim në mënyrën e duhur mësimin çfarë llojë metode duhet të përdorim? Fjala metodë vjen nga greqishtja, “methodhos” që do të thotë procedurë ose mënyrë për të arritur te qëllimi i caktuar. Nëse do të përpiqeshim të përkufizonim termin metodë mësimdhënieje, do të na duhej të thonim se ajo nuk është thjesht një mënyrë, përmes së cilës bëhet përvetësimi i diturive, shprehive apo shkathtësive, por, njëkohësisht, është edhe mjet apo formë e veprimit në punën edukativo-mësimore. Për ofrimin e mësimdhënies ekzistojnë disa mënyra, por dy janë parë si më kryesore në taktikën e punës në kuadrin kohor. E para është e ashtuquajtura mënyra tradicionale e mësimdhënies dhe e dyta është mënyra bashkëkohore e mësimdhënies. Kjo temë ka si qëllim të zbulojë metodën më produktive dhe të japë shpjegime mbi to. Mësuesit kanë të drejtë të zgjedhin vetë metodën me të cilën ata do të zhvillojnë punën e tyre, por për të bërë një
zgjedhje të mirë, është thelbësore njohja e avantazheve dhe disavantazheve që secila prej tyre mund të ofrojë. Për të arritur në një përfundim, së pari, ne duhet t’i studiojmë ato, duke nxjerrë në pah pikat e përbashkëta dhe të veçanta të secilës prej metodave të lartpërmendura. 2. Metoda tradicionale e mësimdhënies Metoda tradicionale është pikërisht metoda në të cilën mësuesi i drejton fëmijët drejt një mësimdhënieje, ku memorizimi dhe recitimi luajnë rolin kryesor. Zhvillimi i mendimit kritik, vendimarrjes dhe aftësimit për zgjidhjen e problemeve nuk janë aspak të nxitura, pasi të gjitha këto janë procese që ofrohen në mënyrë të gatshme nga mësuesi. Klasa, mësimi dhe loja janë shumë të strukturuara dhe vërehet një mungesë e theksuar fleksibiliteti. Rutina është elementi që karakterizon këtë metodë, pasi fëmijët e kalojnë shumicën e kohës duke mësuar shkronja, numra, ngjyra dhe bëjnë detyra të shumta me shkrim. Qëllimi kryesor i kësaj metode mësimdhënieje është përgatitja e fëmijëve në mënyrë akademike, duke nxitur të mësuarin te fëmijët në moshë shumë të hershme. Çdo gjë funksionon në sajë të rregu-llave të paracaktuara, gjë kjo e cila sjell vështirësi në krijimin e marrëdhënieve afektive mësues-nxënës. Mësimi është me në qendër mësuesin, roli i të cilit është kontrollues dhe autoritar. Ai përdor
22
