SOWETO-ONLUSTE 1976 Charlotte Jacobs voor, dan die vroue en dan die manne. Ons het een hondeman en een hond op die stasie en daardie
aand
dryf
daardie
gedugte twee-manspan 'n hele aggressiewe skare uitmekaar. Ons pragtige wit Alsatian en sy geleier is die helde van 'n donker gevaarlike
nag.
Maar
van
oraloor kom die beseerdes en oorledenes in en met groot oë skryf
ek
alles
in
die
voorvalleboek. Midde-in die 1976-onluste word
werk het nie. En basta die
ons oor die land uitgeplaas.
sersant - hy kon my nie huis toe
Blougat en grootoogonskuldig.
stuur nie, want hy is nie die
Wat weet jy nou in elk geval as
stasiebevelvoerder nie!
jy
uit
die
kollege
kom.
Boekekennis en dis dit!
Ai, my hart bons en my maag is op 'n knop. Niemand wil nou jou
Ek meld Sondagmiddag laat by
eerste dag só begin nie.
my Vrystaatse dorpie aan, waar die
aanklagtekantoor-sersant
Soos ek gesê het, is dit midde-in
duidelik nie geweet het wat om
die 1976-onluste en ons word op
met my te maak nie. Hy stuur
parade meegedeel dat niemand
my dus huis toe en sê ek moet
huistoe
maar die volgende dag halfsewe
polisiestasie is jou nuwe huis.
by
die
gaan
nie,
die
aanklagtekantoor
aanmeld. So gesê, so gedaan.
Vir die volgende paar dae hou
Die volgende oggend vroeg is ek
die polisievroue die fort terwyl
daar. Opgewonde vir hierdie
die manne die onluste bekamp.
groot dag wat voorlê. Maar o
In 'n stadium word van die
wee, die stasiebevelvoerder is 'n
polisiemanne
kwaai gryskop omie en ek kry
omring wat begin toi-toi. Nou, as
my eerste uittrap omdat ek nie
hulle eers begin toi-toi, is daar
dadelik met my aankoms begin
moeilikheid. Die kinders loop
deur
'n
skare
NONGQAI VOL 12 NO 9A –DAMES
Laat een middag staan 'n swart vrou teen die ingang se deurkosyn. Sy huil hartverskeurend in haar kopdoek. Haar gebrokenheid en smart is tasbaar. Eintlik wil ek haar net omarm en troos, maar dis onluste en sy is hier om haar seun, wat aan die onluste meegedoen het, se lyk uit te ken. En ons is mos geleer om professioneel op te tree. In my binneste wonder ek of my sagte hart dit gaan oorleef. Maar die hart is baie sterker as wat jy dink. En so met verloop van tyd leer jy om jou werk te doen en jou professionele afstand te hou.
Maar vanaand, as jy alleen is, kan jy nie die trane van skok, ontnugtering en hartseer keer nie. Want ek is net 'n jong agtienjarige, oorbeskermde kind wat nog nooit met die dood gekonfronteer is nie.Die stasie se wit Alsatian was die held van een onlustevoorval
32
