Αγαπητοί ταξιδιώτες, Καλώς ήλθατε στον κόσμο της Fraport Greece και των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην Ελλάδα. Η αυλαία του 2022 καταγράφει την πιο επιτυχημένη χρονιά στην ιστορία του ελληνικού τουρισμού σε επίπεδο περιφερειακών αεροδρομίων. Η επιβατική κίνηση όχι μόνο ανέκαμψε μετά την περίοδο της πανδημίας, αλλά παρουσίασε και ανάπτυξη σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά-ρεκόρ του 2019. Για τη Fraport Greece, η φετινή σεζόν είχε και μία πρόσθετη πρόκληση. Για πρώτη φορά, μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, οι νέες υποδομές των αερολιμένων δοκιμάστηκαν σε πραγματικές συνθήκες. Η ομάδα των 680 στελεχών της Fraport Greece και οι συνεργάτες της προσέφεραν υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, σεβασμό στον επισκέπτη και μία αξέχαστη ταξιδιωτική εμπειρία. Οι αξίες αυτές χαρακτηρίζουν τη Fraport Greece από την ίδρυσή της, ώστε κάθε μας δράση, κάθε μας απόφαση, να δημιουργεί προστιθέμενη αξία για τους επιβάτες, τους συνεργάτες και τους ενδιαφερόμενους φορείς. Δέσμευσή μας παραμένει η στήριξη των τοπικών κοινωνιών, η ενίσχυση του τουριστικού προϊόντος και φυσικά η συμβολή στην ευημερία των μελών τους. Το «Incredible Greece», το περιοδικό που αυτή τη στιγμή έχετε στα χέρια σας, λειτουργεί ως ένα μόνο μικρό παράθυρο προς τις απερίγραπτες ομορφιές των 14 προορισμών που εξυπηρετεί η Fraport Greece στην Ελλάδα. Σας καλούμε να ξεφυλλίσετε τις σελίδες του και να περιηγηθείτε σε τόπους μοναδικούς. Είμαστε σίγουροι πως ο επόμενος ταξιδιωτικός σας προορισμός θα είναι και πάλι η Ελλάδα.
Welcome to the world of Fraport Greece and the 14 regional airports in Greece. The end of 2022 marks the most successful year in the history of Greek tourism at the level of regional airports. Passenger traffic not only recovered after the pandemic period, but also showed growth compared to the previous record year of 2019.
For Fraport Greece, this season had an additional challenge. For the first time since the completion of the upgrade and modernization program of the 14 regional airports, the new airport infrastructure was tested under real conditions. Fraport Greece’s team of 680 staff and its partners offered high quality services, respect for the visitor and an unforgettable travel experience.
These values have characterized Fraport Greece since its establishment, so that every action and every decision we take creates added value for passengers, partners and stakeholders. Our commitment remains the support of local communities, the enhancement of the tourism product and of course the contribution to the well-being of their members.
“Incredible Greece”, the magazine you are currently holding in your hands, is just a small window to the indescribable beauties of the 14 Greek destinations served by Fraport Greece. We invite you to flip through its pages and browse through unique places. We are certain that your next travel destination will be Greece again.
Alexander Zinell CEO, Fraport Greece
34 The Rebirth of Modiano Η ιστορική Aγορά Μοδιάνο της Θεσσαλονίκης ανακτά τη χαμένη αίγλη της. Historic Modiano Market of Thessaloniki regains glory. 36 A Cradle of Winemaking To Liknon είναι το νέο «σπίτι» του Οίκου Metaxa. Liknon – the new home of Metaxa. 40 Honouring Virgin Mary Η Παναγία Σκοπιώτισσα της Ζακύνθου αποτελεί βυζαντινό μνημείο. Panagia Skopiotissa, the Byzantine monument of Zakynthos. 42 The Boiler Whistles Again Ένα παλιό λιοτρίβι στεγάζει το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου. An old olive mill housing the Museum of Industrial Olive Oil Production in Lesvos. 52 Hiking the Caldera Η Σαντορίνη μέσα από την πιο δημοφιλή περιπατητική διαδρομή της. The most popular route on Santorini. 58 Messolonghi Lagoon Η μεγαλύτερη λιμνοθάλασσα της Ελλάδας έχει χαρακτηριστεί ως Περιβαλλοντικό Πάρκο. The largest lagoon and designated environmental park in Greece. 66 Back to Roots H «άλλη» Μύκονος κατοικεί στις Rizes της Άνω Μεράς. Rizes of Ano Mera – the other side of Mykonos. 74 Paradise Lost? Οι σημαντικότεροι υγρότοποι της χώρας μέσα από τον φακό του Περικλή Μεράκου. The most important wetlands of Greece through the lens of Perikles Merakos. 82 Captivating Charm Στην Ξάνθη, η ιστορία παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα των αιώνων. Xanthi, where centuries of history remain intact. 88 Made in Corfu Στην Κέρκυρα τα πάντα γεννιούνται με όραμα και μεγαλώνουν με στυλ. Born from vision and style in Corfu. 96 Ancient Whisperings
foundations of European civilization.
Soul Clothing Συνέντευξη με την οραματίστρια
συλλέκτρια παραδοσιακών ενδυμασιών Βικτωρία Καρέλια. An interview with Victoria Karelia, a cultural visionary.
Life in Colour Αγιάσος, το πιο καλλιτεχνικό χωριό της Λέσβου. Agiasos, the most artistic village in Lesvos.
Wine of Stone Η κεφαλονίτικη Ρομπόλα συνιστά μια πραγματικά μοναδική ποικιλία. Kefalonian Robola – a unique variety.
Street Food Stories Tα μοναδικά στέκια της Θεσσαλονίκης, που μόνο οι καλοφαγάδες γνωρίζουν. Foodie hangouts in Thessaloniki. 134 Cretan Cuisine Τα πέντε καλύτερα πιάτα. Five of the best. 140 Unprecedented Tranquility Παλιά Περίθεια της Κέρκυρας, ένα χωριό με ξεχωριστή ιστορία και αρχιτεκτονική. Old Perithia of Corfu – a historic village of architectural distinction. 144 The Paths of Skiathos Το μεγαλοπρεπές δίκτυο πεζοπορικών διαδρομών του νησιού. A magnificent network of hiking trails. 150 Αn Eco Paradise Xάλκη, ένα μικρό νησί με μεγάλη φήμη. Chalki – a small island with a big reputation. 156 A Blend of Experiences Η Κως κουβαλά αμέτρητες ομορφιές εδώ και αιώνες. Kos – immeasurable beauty for centuries. 160 Α Cultural Landmark ΚΠΙΣΝ, ένα αληθινό αρχιτεκτονικό διαμάντι στην πρωτεύουσα. The Stavros Niarchos Foundation Cultural Centre – an Athenian architectural wonder.
The ultimate guide for your destination.
At a time when Greece is topping lists worldwide as a travel destination offering unique images, memorable experiences and treasurable human moments, we travel again to discover that “special something” that makes our country a rarity. No matter how many times you have visited Greece or how well you think you know the country’s locations, there will always be something Incredible and fascinating to discover.
Once again, we travelled around the country to discover new stories to share with you. We encountered a traditional side of Mykonos known to few, flew to Corfu to meet creative and innovative young entrepreneurs, captured tradition unfolding in the alleyways of Agiasos and discovered wetlands of international ecological importance. Without hesitation, we indulged in Kefalonian wine and the extraordinary culinary temptations of Crete and wandered the streets of Thessaloniki to taste its divine street food.
You will find these stories and more in our latest edition – until our next issue, which we hope to see you reading on a beautiful, sunny beach.
The limited-edition and numbered Louis Vuitton Les Extraits Murano Art Edition elevates fragrance to art. Each bottle showcases Frank Gehry’s spectacular transformation of his own design for the iconic Les Extraits cap. Magnificently hand-crafted by Murano glass Master Simone Cenedese, each cap becomes a unique, colourful and virtuoso objet d’art.
SOUTH¨complex in Voula, represents the first “LEED GOLD” pre-certification awarded residential development in Greece, certified by the US Green Building Council. Regarded for its fundamental architecture based on sustainable development, the compound will represent the first energy efficient and environmentally friendly Green Building by Q1/2024. “ONE SOUTH” is Riviera’s very first residential complex offering a fitness center, health club, 24/7 security, and comprehensive concierge services.
Ήταν το 1922, όταν ο αρχιτέκτονας Ελί Μοδιάνο ξεκίνησε να σχεδιάζει στο κέντρο της πόλης την αγορά που, οκτώ χρόνια αργότερα, έμελλε να λάβει το όνομά του μαζί με τον τίτλο τιμής «η μεγαλύτερη αγορά των Βαλκανίων». Το 60% το κρατά ο ίδιος, το υπόλοιπο μοιράζεται σε καταστηματάρχες και η αγορά μετατρέπεται σε μία κοσμόπολη γεμάτη εκλεκτά προϊόντα, σε έναν πόλο έλξης της μεγαλοαστικής τάξης. Στο πέρασμα του χρόνου, το προφίλ της αρχίζει να μεταλλάσσεται. Στις πολύβουες στοές της φυτρώνουν ταβερνεία και μπαράκια, ουζερί και ιμιτασιόν πραμάτειες, η αίγλη ξεθωριάζει. Η ανακήρυξή της το 1995 σε ιστορικό διατηρητέο μνημείο δεν αρκεί για να επαναφέρει τη χαμένη της αρχοντιά. Τα μαγαζιά αρχίζουν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο και το λουκέτο είναι μονόδρομος, όπως ακριβώς και η εγκατάλειψη. Σήμερα, οι πύλες της ανοίγουν ξανά και το στοίχημα ότι κι από τα συντρίμμια γεννιούνται θαύματα, μοιάζει παραπάνω από κερδισμένο. Το ισόγειο τμήμα της θα στεγάζει περίπου 75 καταστήματα τροφίμων, ενώ στους δύο εξώστες θα λειτουργήσουν χώροι εστίασης. Λαχανικά, κρέατα, ψάρια και θαλασσινά θα γεμίσουν ξανά τους πάγκους της, η καλαισθησία θα επιστρέψει σε κάθε γωνιά, τα φαντάσματα θα φύγουν μακριά…
In 1922, architect Eli Modiano designed a market in the city centre that earned the reputation as “the largest market in the Balkans.” Modiano held sixty percent of its real estate, the rest divided among shopkeepers. Full of finery, the market became a cosmopolitan attraction for the bourgeoisie. Over time, its image began to fade. In the bustling arcades, tavernas, bars and ouzo joints popped up alongside stalls selling trinkets. Its glamour began to fade. In 1995, the market received an official accolade as a historical monument, but this was not enough to recover its lost nobility. The shops closed one after another and the market emptied. Very recently, the market gates reopened, ending speculation as to whether miracles can rise from the wreckage of the past. Eventually, there will be 75 shops selling food items on the ground floor and restaurants on the upper floor. Vegetables, meat, fish and seafood will once again fill its counters. In every corner, elegance will pervade. Quality will return, and its ghosts will disperse.
Δυνατός ήλιος, βροχοπτώσεις την κατάλληλη στιγμή του χρόνου κι έδαφος σκληρό, πλούσιο σε μεταλλεύματα. Αυτό είναι το τρίπτυχο που κάνει το νησί της Σάμου παγκοσμίως διάσημο για το Μοσχάτο του. Κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το brand Metaxa δημιούργησε, στο όρος Άμπελος, το δικό του «σπίτι», με την ονομασία Liknon. Ακολουθώντας ένα παλιό πέτρινο μονοπάτι, το Liknon ξετυλίγεται σε διαδοχικά ύψη, οδηγώντας τον επισκέπτη σε μια διαδρομή γύρω από τη γενέτειρα των αμπελιών, ενώ σε κάποια σημεία τον βυθίζει υπόγεια, φέρνοντάς τον σε επαφή με τις ρίζες του Μοσχάτου. Μία διαδραστική εμπειρία που ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις. Περίοπτη θέση στο ζωντανό αυτό μουσείο έχουν και οι αναφορές στο όραμα του ιδρυτή του Οίκου, Σπύρου Μεταξά, που πρώτος πάντρεψε το Μοσχάτο Σάμου με το οινικό απόσταγμα. Από την περιήγηση ανάμεσα στους αμπελώνες, με φόντο το Αιγαίο, μέχρι τις τοπικές γεύσεις του chef Γιάννη Μπαξεβάνη, οι οποίες στηρίζονται στις πρώτες ύλες που προσφέρει η περιοχή, η επίσκεψη στο κτήμα Liknon αποτελεί μία μεθυστική απόλαυση.
ΚΡΥΜΜΈΝΟ ανάμεσα σε παραδοσιακές πεζούλες και πλούσια φύση, το Liknon αποτελεί το θαύμα του Oίκου Μetaxa.
in nature behind stone walls, Liknon is a miracle of the Metaxa brand.
The reasons that make Samos famous for Muscat grapes are strong sunshine, seasonal rainfall and hard, orerich soil. That is why the brand has established a new home, Liknon (cradle, in Greek), on a 100-year-old vineyard on Mt Ambelos. The vineyards of Liknon unfold at successive heights. Following an old stone path, visitors tour the birthplace of Muscat, at times descending to points underground that reveal the roots of the vines. It is a sensuous experience. References to Spyros Metaxas, the founder of Metaxa and the first to marry Muscat with spirits, are prominent in the museum. With the Aegean as a backdrop and through the gastronomy based on local ingredients by chef Giannis Baxenavis, visiting the estate vineyards of Liknon is an intoxicating pleasure.
ΕΝ
Following an old stone path, visitors tour the birthplace of Muscat, at times descending to points underground that reveal the roots of the vines.
ARRIVING at the church, a panoramic landscape of villages and hills stretches to the sea.
Διατηρεί την ύπαρξή της ανάμεσα σε θύελλες χιλιάδων ετών. Στα χρόνια της αρχαιότητας, στο ίδιο ακριβώς σημείο, δέσποζε ένας ναός αφιερωμένος στη θεά Άρτεμη. Αργότερα, πήρε τη θέση της η Παναγία, με τους Ζακυνθινούς να χτίζουν στη χάρη της την εκκλησία και τη μονή – στα μέσα του 15ου αιώνα. Το 1534 παραχωρήθηκαν στην οικογένεια των ευγενών Λογοθετών, ενώ το 1624, σχεδόν ερειπωμένα από τους σεισμούς, άρχισαν να ξαναχτίζονται με τη συμβολή του Μητροπολίτη Κορίνθου Άνθιμο, ο οποίος ασκήτευε στην περιοχή. Ο σεισμός του 1953 δεν κατάφερε να ισοπεδώσει την εκκλησία, αντίθετα με το μοναστήρι, το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς. Xτισμένη σε σχήμα ελεύθερου σταυρού με τρούλο, είναι μαζί με τον Ναό του Αγίου Ανδρέα στο Καλαμάκι οι μοναδικές εκκλησίες βυζαντινής αρχιτεκτονικής του νησιού. Ο δρόμος για την εκκλησία, ανηφορικός και χωμάτινος, κάνει την ανάβαση δύσκολη, η ομορφιά μέσα κι έξω της αποζημιώνει, ωστόσο, τον επισκέπτη. Πλασμένη για την πιο μακάρια ονειροπόληση, κρύβει σπάνιες τοιχογραφίες και τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, ενώ την ίδια στιγμή αποκαλύπτει μία θέα που κόβει την ανάσα.
In antiquity, in place of the monastery stood a temple to Artemis, the goddess. Thousands of years later, in the mid-15th century, Zakynthians constructed Panagia Skopiotissa in honour of the Virgin Mary. Over its existence, it has endured the ravages of time and the elements. In 1534, the property was granted to nobility – the Logothetis family. Shortly after, following a devastating earthquake that nearly brought the monastery to ruins, efforts to rebuild began in 1624 with a contribution from Bishop Anthimus of Corinth. Another earthquake in 1953 destroyed the complex, miraculously sparing its church. Apart from the church of Agios Andreas in Kalamaki, Panagia Skopiotissa is the only surviving Byzantine church in Zakynthos. Its outline is in the shape of a cross with an oval-shaped dome. The ascent to Panagia requires navigating a rough dirt road, but those who make the journey are rewarded by the area’s natural beauty and that which exists inside the church. Breathtaking views, rare hidden frescoes and the miraculous icon of Panagia are awe-inspiring and well worth the journey.
Skopiotissa.
EN Στη Λέσβο, η παραγωγή λαδιού έγινε βιομηχανία. Και η βιομηχανία, Μουσείο. Olive oil production became an industry in Lesvos. Following was a museum. ΤΟ ΜΟΥΣΕΊΟ παρουσιάζει τα βασικά στάδια της ελαιοπαραγωγής.
Κάποτε, στην Αγία Παρασκευή, στη Λέσβο, η μπουρού του κοινοτικού ελαιοτριβείου ηχούσε καθημερινά, τα πρωινά, καλώντας τους εργάτες στη δουλειά. Εξοπλισμένη με πρωτοποριακά μηχανήματα από το εργοστάσιο Ησιγόνη, στη Σμύρνη, η περίφημη «Μηχανή του Κοινού», λειτούργησε αδιάλειπτα από το 1911 έως το 1967, συμβάλλοντας, με τα κέρδη της, στην ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας. Ύστερα, περιέπεσε σε αχρησία. Μέχρι που, πριν από μερικά χρόνια, το παλιό λιοτρίβι αποκαταστάθηκε υποδειγματικά από το Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς και αποδόθηκε πάλι στο δήμο, προκειμένου να στεγάσει το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου – ένα συγκρότημα που έχει στόχο να αναδείξει τις αλλαγές που επέφερε η εισαγωγή της μηχανοκίνησης στην ελαιοπαραγωγή. Έτσι, καθημερινά, η μπουρού στην Αγία Παρασκευή «σφυρίζει» πάλι, ο λέβητας ανάβει, παίρνει μπρος η παλιά εγγλέζικη ατμομηχανή, οι αντλίες, τα πιεστήρια, οι διαχωριστήρες, κόσμος περιδιαβαίνει στις «μπατές», τις παλιές αποθήκες της ελιάς. Και ο επισκέπτης αναχωρεί για ένα γοητευτικό ταξίδι στο παρελθόν, τότε που η ελιά «γεννούσε» το βιομηχανικό «θαύμα» της Λέσβου.
GR
THE MUSEUM presents the main stages of olive production. © PERIKLES MERAKOS
The male definite articles, “O”, that are repeatedly being used in our language, reflect the underrepresentation of women in positions of power.
At Piraeus Bank, we designed the program EQUALL and we commit that we will contribute to the creation of a society of equal people through our actions and initiatives:
• Women Entrepreneurship Support Program
• Reintegration of Women into the Labor Market
• Educational Programs to Raise the Awareness of the Younger Generation on Gender Stereotypes and Professions
PIRAEUS BANKΑΝ Α ΜΕΣΑ στους οικισμούς Τιγκάκι και Μαρμάρι της Κω, βρίσκεται η Αλυκή Τιγκακίου, ένας από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους του νησιού. Εκεί, κάθε χρόνο, από τις αρχές Οκτωβρίου έως τον Μάιο, μεταναστεύουν τα φλαμίνγκο, τα εντυπωσιακά πουλιά με το ρόδινο χρώμα, που αγαπούν την απομόνωση και την ηρεμία. Κι όταν πετούν όλα μαζί, μοιάζουν με ροζ σύννεφο στον ουρανό…
BETWEEN the settlements Tigaki and Marmari of Kos, lies Tigaki Salt Lake, one of the most important wetlands of the island. From the beginning of October to May, impressive flamingos migrate there for its solitude. When they fly together, they turn the sky pink!
Στην Παλιά Πόλη της Καβάλας, στο κέντρο της πλατείας, το βλέμμα και το βήμα των επισκεπτών σταματούν μπροστά σε έναν έφιππο ανδριάντα. Είναι αυτός του Μεχμέτ Αλή, ιδρυτή της τελευταίας αιγυπτιακής δυναστείας. Δυο βήματα παραπέρα, δεσπόζει και το εντυπωσιακό αρχοντικό, όπου έζησε μέχρι τα τριάντα του χρόνια, όταν και του ανατέθηκε να μεταβεί στην Αίγυπτο και να κυβερνήσει. Το κονάκι του Μεχμέτ Αλή, βακουφική περιουσία του αιγυπτιακού κράτους, χτισμένο το 1780, αποτελείται από δύο μέρη: το ισόγειο και τον όροφο. Χαρακτηριστικό δείγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής, με έναν ιδιαίτερο συνδυασμό λιτότητας και μεγαλοπρέπειας, προσφέρει πανοραμική θέα στην ευρύτερη περιοχή. Η κατασκευή του σπιτιού προδίδει πως το κατοικούσαν πολλά πρόσωπα κι ότι κάλυπτε διαφορετικές ανάγκες· στον κάτω όροφο βρίσκονταν ο στάβλος και η κουζίνα, ενώ στον επάνω τα δωμάτια της οικογένειας, με διακριτούς χώρους αντρών και γυναικών, αλλά και το χαμάμ. Μην παραλείψετε έναν περίπατο στον μεγάλο κήπο, όπου σώζεται μέρος του τάφου της μητέρας του Μεχμέτ Αλή.
In the centre of Old Town Kavala’s square, a statue of a man mounted on a horse demands attention. The likeness is that of Mehmet Ali, founder of the last Egyptian dynasty. Directly behind stands a historic mansion, the home of Mehmet until the age of thirty, whereupon he departed for Egypt to take up his rulership. Built in 1780, the mansion, a waqf (Arabic: an inalienable, charitable endowment under Islamic law) property of the Egyptian state, combined simplicity and grandeur, characteristics of Ottoman-period architecture. With panoramic views of the surrounding area, the spacious property housed many in various roles. The ground floor incorporated kitchens and stables. The second storey contained accommodations for a family with separate facilities for men and women and a hammam. A walk through the estate’s gardens provides opportunities to discover unique details, including a part of the tomb of Mehmet Ali’s mother preserved on site.
MUSEUM
The former abode of this great, 19th-century political figure is a living museum.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο, που στεγάζεται από το 1916 στο κτίριο του Νοσοκομείου των Ιπποτών, ισοδυναμεί με ένα ταξίδι στην αρχαία Ρόδο.
Once a hospital established by the Knights of Saint John, the Archaeological Museum of Rhodes has been ushering visitors back to antiquity since 1916.
Στο κέντρο της Μεσαιωνικής Πόλης, στη διάσημη οδό των Ιπποτών, ένα κτίριο γοτθικού ρυθμού με αναγεννησιακά στοιχεία κλέβει την παράσταση. Ξεκίνησε να χτίζεται το 1440, ολοκληρώθηκε σχεδόν μισό αιώνα μετά, από τον Μέγα Μάγιστρο των Ιωαννιτών Ιπποτών Pierre d’Aubusson, και στέγασε το Νοσοκομείο των Ιπποτών. Σήμερα, φυλά στις αίθουσές του όλη την ιστορία του νησιού, από την προϊστορική εποχή μέχρι την οθωμανική κατάκτηση. Στον πάνω όροφο του κτιρίου, βρίσκεται η μεγάλη αίθουσα των ασθενών, όπου εκτίθενται ανάγλυφες επιτύμβιες πλάκες, εμβλήματα ιπποτών και μία μικρή συλλογή αρχαϊκών πίθων, ενώ στον μαγευτικό, ιστορικό κήπο του, ανάμεσα σε ψηφιδωτά δάπεδα από σπίτια της ελληνιστικής εποχής, δεσπόζει ένα καθιστό λιοντάρι, με τα μπροστινά πόδια του να ακουμπούν στο κεφάλι ενός ταύρου.
GR
In the centre of the Μediaeval City of Rhodes, on the famous Street of Knights, is an impressive structure in Gothic style with elements of the Renaissance. Construction on the hospital began in 1440 by order of de Lastic using funds from his predecessor and was completed nearly a half-century later by Pierre d’Aubusson, then the Grand Master of the Knights of Saint John. Today, its halls contain relics from prehistory to the Ottoman conquest. In the patient wing of the upper floor are exhibits of reliefs from tombs, knightly emblems and a small collection of ancient Pithoi (storage containers). In the enchanting garden, a sculpture of a lion at rest, its forelegs upon a bull’s head, dominates.
νησιών.
THE MUSEUM exhibits findings from Rhodes and surrounding islands.
Αφιερώστε τον χρόνο που του αξίζει, για να κατανοήσετε την ενδιαφέρουσα διαδρομή του τόπου μέσα στους αιώνες και να απολαύσετε τα εντυπωσιακά εκθέματα και ευρήματα από τις ανασκαφές, την εποχή της ιταλοκρατίας στα Δωδεκάνησα: αντικείμενα από ταφικά σύνολα, ακόμα και μνημειακή γλυπτική της ρωμαϊκής περιόδου. Και μία ενδιαφέρουσα πληροφορία: το κτίριο που στεγάζει το Μουσείο κατασκευάστηκε με ροδίτικο πωρόλιθο, που είναι ελαφρύς, απορροφά τους κραδασμούς και αντέχει στις απότομες μεταβολές του καιρού. Από το ίδιο υλικό είναι κατασκευασμένος και ο φημισμένος τρούλος της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.
EN GR
Around this are mosaics recovered from the floors of Hellenistic-era estates. Take time to peruse finds unearthed from excavations conducted during the Italian occupation of the Dodecanese, including objects from Rhodian cemeteries and sculptural remains from the Roman period. The impressive exhibits deserve your time in enjoying and understanding their place in history.
Fact: Rhodian limestone, a light, shock-absorbing material that withstands sudden climate changes, was used to construct the hospital. The famous dome of Hagia Sophia in Constantinople is of the same stone.
Construction on the hospital began in 1440 and was completed nearly a half-century later by Pierre d’Aubusson, then the Grand Master of the Knights of Saint John.
γαλάζιο.
Συντροφιά με άλλους πεζοπόρους περπατήσαμε το πιο όμορφο και διάσημο μονοπάτι του νησιού. Αυτό που ξεκινάει από την πλατεία των Φηρών, διασχίζει την καθολική συνοικία, το Φηροστεφάνι, το Ημεροβίγλι και ακολουθώντας το φρύδι της Καλντέρας καταλήγει στην πλατεία της Οίας. Εντυπωσιακά φαρδύ, με μικρές υψομετρικές διαφορές, απευθύνεται σε όλους, ακόμη και σε μικρά παιδιά. Εμείς ξεκινήσαμε από το Ημεροβίγλι, έχοντας ως αφετηρία το παλιό λιθόστρωτο καλντερίμι της Μονής του Αγίου Νικολάου. Είδαμε τον Σκάρο, τον βράχο με τον μεσαιωνικό οικισμό – αλλοτινή πρωτεύουσα του νησιού. Συνεχίζοντας, φτάσαμε στον Άγιο Γεώργιο και κάναμε μια στάση στο προαύλιo, για να χαζέψουμε τη Νέα Καμένη ή αλλιώς Ηφαίστειο. Ανηφορίσαμε για το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, πάνω από το Ημεροβίγλι. Η θέα στην Kαλντέρα κόβει την ανάσα και για πολλούς το ομορφότερο τμήμα του μονοπατιού ξεκινάει ακριβώς από εδώ. Μία πινακίδα με την επιγραφή «Προς Οία» μας οδήγησε –με φόντο τα κόκκινα βουνά, τον ουρανό, τη θάλασσα και τους γκρεμούς– σε ένα πραγματικά φαντασμαγορικό τοπίο. Ανεβαίνοντας έναν λόφο και περνώντας το διάσελο, εμφανίστηκε μπροστά μας η άλλη πλευρά του νησιού, η νότια. Μικρή κατηφόρα και στη διασταύρωση για Πόρι βγήκαμε –για
Together with other hikers, we walked the most beautiful route on the island. It begins from the square of Thira, crosses to the Catholic quarter, passes through Firostefani and Imerovigli, and ends in the centre of Oia. The entire trek traces the brow of the Caldera. The way is wide and relatively level, with gradual changes in altitude that will appeal to everyone, even young children.
EN
ελάχιστο– στο δρόμο της Οίας με τα αυτοκίνητα. Συνεχίσαμε προσεκτικά για 300 μ. και ξαναμπήκαμε στο μονοπάτι. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σεληνιακό τοπίο του Μαύρου Βουνού, που φημίζεται για τους ιριδισμούς του. Πλησίαζε η ώρα του ηλιοβασιλέματος. Ένας από τους πεζοπόρους μάς εξήγησε τα πάντα για τα πετρώματα, κρατώντας στο χέρι του ένα κομμάτι από μαύρη ελαφρόπετρα. Στην κορυφή του βουνού στέκει το εκκλησάκι του Σταυρού, από την αυλή του οποίου απολαύσαμε την πανοραμική εικόνα της Οίας. Βαδίσαμε πλάι σε σχηματισμούς βράχων και σπάνια λουλούδια, περάσαμε μία εκκλησία, ένα εργοστάσιο αφαλάτωσης και, μέσα από ένα σύντομο μονοπάτι, μπήκαμε στον οικισμό της Οίας. Βυθίζοντας τη ματιά μας στον ορίζοντα της Καλντέρας, είδαμε τη μαβιά θάλασσα να απλώνεται στα πόδια των γκρεμών και τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος να βάφουν το εξωπραγματικό τοπίο.
we trekked towards Oia against a background of ochre mountains and cliffs that touched the blue sea and sky. Ascending a hill and passing through a col, the island’s southern half appeared before us. We descended to the road where there is a junction to Pori and continued carefully for 300 metres on asphalt before rejoining the path. At sunset, we reached the iridescent lunar landscape of Mavro Vouno (Black Mountain). It was truly magical. One of the hikers, holding a piece of black pumice, spoke of its petrology. On the mountain’s summit stands the chapel of the Holy Cross, from where we enjoyed panoramic views of Oia. We continued our trek alongside rock formations and rare flowers, passing a church and desalination plant before entering the village. From the Caldera, the sunset painted the rocks and the sea in marvellous red highlights – unreal!
IKING the Caldera is one of the best experiences on the island.
paused to look upon Nea Kameni, an uninhabited
island. From there, we climbed the hill to the chapel of the Prophet Elias high above the village.
Live and share the dream
Ένα από τα πολλά πρόσωπα του παραδείσου, ίσως το πιο απόκοσμο, είναι η θέα της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου κάποιο φθινοπωρινό χάραμα. Κάτω από την ασημογάλανη σιλουέτα των βουνών, απλώνεται μελαγχολική, σχεδόν μολυβένια, η ακίνητη ζωή του νερού που διακόπτεται μόνο από τον παφλασμό των σπάνιων πουλιών ενός μοναδικού οικοσυστήματος. Εδώ, όλα είναι άγνωστες λέξεις, μια παρένθεση θαλασσινής ζωής, χιλιόμετρα μακριά από την εικόνα του Αιγαίου. Οι προσχώσεις του Αχελώου και του Εύηνου, από την εποχή του Ολόκαινου, έχουν ζωγραφίσει ένα πολύπλοκο υγροτοπικό σύστημα, μία από τις μεγαλύτερες λιμνοθάλασσες της Μεσογείου, που απλώνεται 50 χιλιόμετρα απέναντι από τον Πατραϊκό κόλπο. Οχυρό και τροφή από την αρχαιότητα, η λιμνοθάλασσα είναι οι ψαράδες της, είναι τα πριάρια (βάρκες χωρίς καρίνα) και οι γαΐτες (μικρά πριάρια), είναι τα σύνεργα, το σταφνοκάρι, είναι τα ιβάρια. Αυτά τα φυσικά ιχθυοτροφεία που άλλοτε χτίζονταν με καλάμια. Ο «ιβαράς» ξέρει πότε τα ψάρια μετακινούνται, αναζητώντας τροφή ή ένα ζεστό περιβάλλον για την αναπαραγωγή τους, γνωρίζει τα ρεύματα και τις φάσεις της παλίρροιας, τα ιβάρια ελέγχουν την κίνηση των ψαριών. Πλάι στα ιβάρια οι πελάδες, οι ταπεινές καλύβες των ψαράδων, με την ίδια νεολιθική αρχιτεκτονική, πάσσαλοι από φτελιές,
The lagoon of Messolonghi is paradise, if not a bit eerie: like an autumnal sunrise. Beneath the silver-blue silhouette of the mountains lies a melancholy, almost leaden, still life of water interrupted only by the splash of rare birds in this unique ecosystem. Here, everything belies describing – a bracket of marine life kilometres from the Aegean Sea. Since the Holocene Epoch, the sediments of Achelous and Evinos have created a complex wetland, one of the largest in the Mediterranean stretching 50 kilometres across the Gulf of Patras. It has always been a natural fortress and source of food. Nowadays, the fishermen navigate the lagoon in Priaria, small boats lacking keels and Gaites (smaller vessels). Their fishing equipment is still the Stafnokari (a square net stretched between two poles). The lagoon is also ideal for Ivaria (fish farms). In the past, these were made from reeds. When fish follow currents and tides
in search
The sediments of Achelous and Evinos have created a complex wetland, one of the largest in the Mediterranean stretching 50 kilometres across the Gulf of Patras.
MESSOLONGHI LAGOON an environmental park, is the largest in Greece.
From March to June, the lagoon is home to fry and larger fish until they swim back to open water at the end of summer: sea bream, mullet and bass are fished until July.
στηρίγματα από αρμυρίκια, οροφές από πλεγμένα ψαθιά και λεπτό καλάμι. Σήμερα, οι περισσότερες έχουν μεταμορφωθεί σε εξοχικές κατοικίες, όμως η πελάδα ακόμη είναι το καταφύγιο της οικογένειας του ψαρά, η ανάπαυλα με τσίπουρο και θαλασσινό μεζέ ανάμεσα σε δύο βάρδιες. Από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο, γόνοι και μεγαλύτερα ψάρια μπαίνουν από τις «μπούκες» κι εδώ θα ξεκαλοκαιριάσουν πριν πάρουν πάλι το δρόμο της ανοιχτής θάλασσας. Τσιπούρες, κέφαλοι, λαβράκια, λίγδες, όλα ψαρεύονται ως τον Ιούλιο. Μετά και έως τον Σεπτέμβριο, ξεκινά η χρυσή εποχή του κέφαλου. Το θηλυκό του, η μπάφα, θα δώσει το αβγοτάραχο, το χρυσάφι της λιμνοθάλασσας. Τεχνική παλιά με ρίζες στην Αίγυπτο για το πιο πολύτιμο ΠΟΠ ελληνικό προϊόν, το αβγό τυλίγεται σε κερί ή συντηρείται σε βούτυρο για τους πιο μερακλήδες. Τροφή για
of food or a warm environment to reproduce, the farms control their movement. Fishermen keep humble Pelades (huts) close to the farms. Their Neolithic architecture incorporates posts made of elm, tamarisk supports and roofs woven of straw and thin reeds. These days, most are transformed into country homes, but the pelades are still the refuge of fishermen and their families, a respite for tsipouro and seafood meze between shifts. From March to June, the lagoon is home to fry and larger fish until they swim back to open water at the end of summer: sea bream, mullet, bass and lings are fished until July. Then and until September, the golden season of the mullet begins. The roe from Baffa (females) is the gold of the lagoon. A valuable Greek PDO with roots going back to ancient Egypt, the roe is preserved in butter and sealed in wax for the discerning. Full of nutritional value, it is food for kings.
EN GR ΤΟ ΠΟΛΥ ΤΙΜΟ χρυσάφι του Μεσολογγίου, ένα προϊόν ΠΟΠ, που έχει κατακτήσει τις παγκόσμιες αγορές.
THE PRECIOUS gold of Messolonghi, a PDO, has conquered world markets.
μνημείο»
EN Built by Venetians in the late 16th century and declared a monument in 1962, the lighthouse in the old port of Chania is the jewel of the city, its most photographed monument. Its height reaches 21 metres, its light covers a distance of 7 miles, and its construction reflects elements of Venetian and Ottoman architecture.
REVIVING history with a journey through authentic Mykonos – this is Rizes.
H «άλλη» Μύκονος υπάρχει, κατοικεί στην Άνω Μερά και είναι η ανάμνηση μιας παλιάς, απλούστερης ζωής.
Another side of Mykonos exists in Ano Mera, distant memories of a simple life.
Text: Kallia Kastani
Photos: Christos Drazos
AΠΟ ΤΟ ΧΩΡ Ί Ο, με το παραδοσιακά στολισμένο σπίτι και τη φάρμα με τα δεκάδες ζώα, δεν θα μπορούσε να λείπει το εκκλησάκι.
Στη Μαού της Άνω Μεράς, στην ενδοχώρα της Μυκόνου, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το λιμάνι, τα beach clubs, τα πολύβουα σοκάκια στα Ματογιάννια και την κοσμοπολίτικη πλευρά του νησιού, υπάρχει μια φάρμα όπου ο χρόνος κυλάει ανάποδα, σε μια περίεργη ροή· προς τα πίσω. Πίσω στον παραδοσιακό τρόπο ζωής των παλιών Μυκονιατών. Τότε που κάθε οικογένεια παρήγαγε μόνη της τα προς το ζην, καλλιεργώντας τα χωράφια, τα αμπέλια, τα μποστάνια, εκτρέφοντας τα ζώα της. Οι Rizes είναι ένα «χωριό» (έτσι αποκαλούσαν παλιά οι ντόπιοι το σπίτι τους), δηλαδή μια σειρά από αυτόνομα κτίσματα-«κελιά», καθένα εκ των οποίων εξυπηρετούσε μια διαφορετική χρήση: το μαγειρείο, ο αχυρώνας με τα εργαλεία, το πατητήρι, ο στάβλος, ο περιστερώνας, το τυροκομείο, το εκκλησάκι.
Η οικογένεια Ζουγανέλη –ο Νίκος και η Παναγιώτα μαζί με τα δύο παιδιά τους, τη Μαρουλιώ και τον Γιάννη–, που βρίσκεται πίσω από τις Rizes, αποφάσισε
In Maou of Ano Mera, a few kilometres from the bustling port of Mykonos, beach clubs and cosmopolitan life, there’s a farm where time stands still. It harkens back to the traditional ways of life in old Mykonos when families survived cultivating fields, vineyards and herding animals. Rizes (translation, roots), a family-run farm, is a traditional Chorio, an autonomous rural residence consisting of several outbuildings, or cells, each serving a different purpose: the kitchen, the barn with tools, the wine press, the stable, the dovecote, the creamery and the chapel. In Greek, chorio also means village
The Zouganeli family –parents Nikos and Panagiota, together with children Maroulio and Giannis– decided to turn their chorio into an agritourism destination. Reviving customs and traditions, they offer an alternative experience to anyone interested in learning more about agricultural life in Mykonos.
Aptly named Rizes, visitors can choose from an array of activities typifying
να μετατρέψει το δικό της χωριό σε επισκέψιμη αγροτουριστική μονάδα. Αναβιώνοντας τα έθιμα και την παράδοση, προσφέρουν μία εναλλακτική εμπειρία σε όποιον ενδιαφέρεται να γνωρίσει και να ζήσει περισσότερα για την αυθεντική πλευρά του νησιού. Στις Rizes, ο επισκέπτης έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δραστηριότητες τυπικές της καθημερινότητας μιας μυκονιάτικης οικογένειας των αρχών του περασμένου αιώνα: εν αρχή, μια απλή ξενάγηση στις εγκαταστάσεις του χωριού, με την παραδοσιακή κατοικία, τα λαογραφικά εργαστήρια με τα παλιά μαγειρικά σκεύη, τα υφαντά, τα εργαλεία, τις τσαμπούνες (ελληνικό λαϊκό όργανο). Ακολουθεί η περιήγηση στο μποστάνι, τα χωράφια, το αμπέλι, τους στάβλους. Στα 100 στρέμματα της φάρμας φιλοξενούνται πρόβατα, κατσίκες, περίπου 40 αγελάδες και καμιά διακοσαριά κότες. Οι οικοδεσπότες θα σας παρακινήσουν να βοηθήσετε, αν θέλετε,
everyday life in Mykonos from the beginning of the last century. First, guests tour the premises, including the appointed residence and three outbuildings for folk art, one for crafting Tsambouna (instruments), one for weaving, and the last for iconography. Other features include an old-fashioned oven, a creamery, a wine press, a chapel and a well. Following are tours of the fields, vegetable garden, vineyard and stables. The 100-acre farm is home to sheep, goats, cows and hundreds of chickens. Your host will encourage you to participate in chores, including filling animal feeders, picking vegetables and fruits from the orchard, and eggs from the chicken coop. Later, a cook will instruct on preparing delicious meals with fresh ingredients following local recipes. The traditional process of kneading and baking bread in a period-accurate wood-burning oven is a favourite
EN ΣΤΗΝ
του χωριού, σερβίρεται πλούσιο κέρασμα με κρασί ή τσίπουρο, σπιτικές χειροποίητες πίτες και τοπικά εδέσματα.
IN THE COURTYARD of the chorio, homemade pies and other local delicacies pair with wine and tsipouro.
Aptly named Rizes, visitors can choose from an array of activities typifying everyday life
GR EN
με τις εργασίες του κτήματος: να γεμίσετε τις ταΐστρες των ζώων, να μαζέψετε λαχανικά και ζουμερά φρούτα από το περιβόλι, αβγά από το κοτέτσι. Μια έμπειρη μαγείρισσα θα σας δείξει αργότερα πώς να ετοιμάσετε με αυτά τα ολόφρεσκα υλικά νόστιμα πιάτα, με συνταγές από την ντόπια κουζίνα. Η παραδοσιακή διαδικασία της παρασκευής ψωμιού, το ζύμωμα, το φούρνισμα σε αυθεντικό ξυλόφουρνο, είναι μια δραστηριότητα που συγκεντρώνει ενθουσιώδεις «οπαδούς» – ιδίως οικογένειες με μικρά παιδιά. Το ίδιο και η απόδραση στις άγριες ομορφιές του νησιού, σε μέρη παρθένα, δυσπρόσιτα στους πολλούς. Στο τέλος, όλοι και όλα καταλήγουν σε μια αυλή με βουκαμβίλιες, στην ταβέρνα της φάρμας, σε ένα αυτοσχέδιο γλέντι, με κρασί, τσίπουρο και λιχουδιές φτιαγμένες επί τόπου όπως ντομάτα μοσχομυρωδάτη, αβγά τηγανητά, συγκλονιστική κρεμμυδόπιτα με σπιτική τυροβολιά, τραγανούς κολοκυθοανθούς γεμιστούς – η αληθινή ευτυχία ήταν πάντα μια πολύ απλή υπόθεση.
among families with children. There are guided tours to other beautiful, wild and pristine island locations inaccessible to many, accompanied by information concerning the habits of locals. In the end, everyone gathers in a bougainvillaea-filled courtyard for an impromptu feast in the farm’s taverna. The menu includes tomatoes with fried eggs, sensational onion and Tyrovolia (white, soft cheese) pie, crispy-stuffed pumpkin blossoms, wine and tsipouro. At Rizes, happiness is a simple affair.
VISITORS can participate in the preparation of lunch in the outdoor kitchen.
in Mykonos from the beginning of the last century.
H πρώτη φωτογραφία του ήταν το πορτρέτο της οικογένειάς του. Η δεύτερη, εκείνο της κοπέλας του. Μετά έχασε τον λογαριασμό. Οπαδός της θεωρίας που θέλει την ομορφιά «θέμα οπτικής γωνίας» αλλά και συνειδητής θέσης, δεν σταμάτησε στιγμή να εκπαιδεύεται, μέχρι που κατάφερε να μετατρέψει ένα απλό «κλικ» σε μία ολόκληρη ιστορία. Κάτι σαν αφήγημα που το ακούς, απλώς κοιτάζοντάς το. Και που το θαυμάζεις ακόμη κι αν δεν εκπέμπει αντικειμενική ομορφιά. Ιδίως τότε. Μια φορά έμεινε για τέσσερις ολόκληρες μέρες κάτω από τη βροχή, προκειμένου να φωτογραφίσει τη λίμνη Κερκίνη έτσι όπως ήθελε να τη δει. Κι άλλες τόσες, ακοίμητος φρουρός της στιγμής, στα αμέτρητα ταξίδια του ανά την Ελλάδα. Δεν μπορεί να ξεχωρίσει προορισμούς – όλοι είναι όμορφοι.
The first photograph that Perikles took was a portrait of his family. The second was his girlfriend. As photography became his passion, he lost count. He delved into its world, reading, learning and training until his pictures captured entire stories. Though the subject matter is not always beautiful, the narrative is intact. For Perikles, beauty is a matter of perspective, a conscious decision not to objectify his subjects. The real world, good and bad, light and dark, perfect or marred, made him a unique, tenacious artist. Once, Perikles endured four days of rain to photograph Lake Kerkini the way he wanted to. There were many more sleepless nights in his journeys through Greece, waiting for the perfect moment. Notwithstanding a slight
EN
Ten of the most important wetlands of Greece as seen through the lens of Perikles Merakos.
Μια μικρή υπεροχή δίνει μόνο σε εκείνους που κατάφεραν να παραμείνουν αναλλοίωτοι στο πέρασμα του χρόνου και των ανθρώπων, όπως η Φλώρινα, οι Πρέσπες και η πατρίδα του, η Μάνη. Αδυναμία του, οι ανθρωποκεντρικές φωτογραφίες, μέχρι τη στιγμή που διαπίστωσε πως και τους τόπους μπορείς να τους αγαπήσεις το ίδιο πολύ. Kάπως έτσι καταπιάστηκε με το project «Paradise Lost?» και βρέθηκε, έτσι όπως μόνο εκείνος ξέρει και μπορεί, να φωτογραφίζει τους δέκα σημαντικότερους υγροτόπους της χώρας με διεθνή οικολογική σημασία. Από τον φακό του έχουν παρελάσει σπάνια είδη πουλιών, λίμνες, βάλτοι, λιμνοθάλασσες. Η διαπίστωσή του, πως ο πλανήτης είναι μία αλυσίδα που, για να μη σπάσει, οφείλουμε να σεβαστούμε τον κάθε του κρίκο. Σήμερα, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα οπτικό ποίημα από φωτογραφίες και βίντεο χωρίς καθόλου λόγο. Με ελάχιστη μουσική επένδυση και αλληλουχία εικόνων, κάτι σαν ύμνο στην άγρια και ανόθευτη πλευρά της ζωής…
inclination towards places unchanged by time and human activity, all destinations are worthy subjects. All are beautiful: Florina, Prespes and Mani, his homeland. His focus was anthropocentric photography until he learned to love places as much as people.
EN
THE PROJECT IS SUPPORTED BY CANNON GREECE
THE HISTORICAL paths of Kavala are famous for their unparalleled natural beauty. Along their length are ornate bridges, vast forests, springs of crystalline waters and waterfalls – nature at its best.
Στην Ξάνθη, μία από τις αρχόντισσες του Βορρά, η ιστορία παραμένει ζωντανή
και η μαγεία αναλλοίωτη στο πέρασμα των αιώνων.
In Xanthi of Thrace, history and magic are alive, unchanged through the centuries.
Text: Romina Xyda, Photo: Perikles Merakos
ΧΤΙΣΜΕΝΌ ΤΌ 1860, το αρχοντικό Κουγιουμτζόγλου, βρίσκεται στο κέντρο της Παλιάς Πόλης.
BUILT IN 1860, the Kougioumtzoglou Mansion is in the centre of the Old Town.
ΤΌ
Μουσείο, το σπίτι του Μάνου Χατζιδάκι, τα παλαιοπωλεία και οι γραφικοί καφενέδες.
THE FOLKLORE Museum, the house of Manos Hadjidakis, antique shops and quaint cafés.
GR Ένα πάντρεμα Ανατολής και Δύσης. Μία σύζευξη πολιτισμών, μία ένωση αντιθέσεων, ικανή να εξωραΐσει κάθε διαφορά. Ψάχνεις τις ρίζες της και ο χρόνος σε γυρίζει στα μέσα της δεκαετίας του 1860. Τότε που το εμπόριο καπνού, με κύριο όχημα την εκλεκτή ποικιλία του μπασμά, φύσηξε στην Ξάνθη τον αέρα μιας οικονομικής παντοδυναμίας. Η πόλη ακμάζει σε κάθε επίπεδο: οικονομικό, εκπαιδευτικό, πολιτιστικό. Στα τέλη του 19ου αιώνα λειτουργούν προξενεία, τράπεζες, καταστήματα, χάνια, λέσχες, ασφαλιστικά γραφεία, ακόμη και καμπαρέ – το πρώτο της Ελλάδας. Ο κόσμος χορεύει τσάρλεστον στις πλατείες. Χριστιανοί, Εβραίοι, Αρμένιοι και Οθωμανοί ζουν και εργάζονται μαζί. Εντυπωσιακά αρχοντικά υψώνονται στην Παλιά Πόλη, πλάι σε αυθεντικούς τουρκικούς μιναρέδες. Τα γράμματα και οι τέχνες ανθούν, μαζί τους και οι άνθρωποι. Κατά έναν περίεργο τρόπο, στην Ξάνθη του σήμερα, νιώθεις σαν τίποτα να μη μαράθηκε, σαν να υπάρχει μια φυσική συνέχεια στην ένδοξη ιστορία της πόλης. Στην Πλατεία
Xanthi marries the East with the West in a coupling in which contrasting cultures meld beautifully. Its belle epoque began in the 1860s. Then, the tobacco trade infused Xanthi with economic omnipotence, and its vehicle was a particular variety of Basma. The city thrived, not only economically but culturally. By the end of the 19th century, there were consulates, banks, shops, inns, clubs, insurance offices, and even a cabaret – the first in Greece. Christians, Jews, Armenians and Ottomans lived and worked together. Impressive mansions rose in the Οld Τown next to authentic Turkish minarets, and languages and arts flourished along with the people. In a strange way, in today’s Xanthi, you feel as if nothing has withered, as if there is a natural continuation in the glorious history of the city. In Democracy Square the hands on the Clock Tower seem to be paused in the past. On the historical tobacconist street of Venizelou,
In Democracy Square the hands on the Clock Tower seem to be paused in the past. On the historical tobacconist street of Venizelou, the mansions retain their glory.
Δημοκρατίας οι δείκτες στον Πύργο του Ρολογιού μοιάζουν να έχουν σταματήσει στο χθες. Στην οδό Βενιζέλου, το δρόμο των πλούσιων καπνεμπόρων, τα παλιά αρχοντόσπιτα, που σήμερα στεγάζουν διάφορες υπηρεσίες, διατηρούν την παλιά τους αίγλη – το ομορφότερο απ’ όλα, το σπίτι όπου γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του ο κορυφαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Μάνος Χατζιδάκις. Στην καρδιά της Παλιάς Πόλης, στην Πλατεία Αντίκα, παλαιοπωλεία εμπορεύονται θησαυρούς. Στην Κλειστή Αγορά πωλούν ακόμη ολόφρεσκο ψάρι από την Καβάλα και το Πόρτο Λάγος, λαχανικά με γεύση και φρούτα με άρωμα. Στο ζαχαροπλαστείο του Παπαπαρασκευά ετοιμάζουν το ίδιο ραβανί με κρέμα και καριόκες, στο «Βυζάντιο» σιροπιαστά, στα κουτούκια σαγανάκι με παστουρμά, στις ταβέρνες σουτζουκάκια στα κάρβουνα και στα σουβλατζίδικα τον καλύτερο γύρο της χώρας. Η ατμόσφαιρα της Ξάνθης μυρίζει κανέλα και μπαχάρι, αναλλοίωτο άρωμα Ανατολής, σαν τη φωνή των ντελάληδων του σαββατιάτικου παζαριού…
GR ΕΝ the mansions –old symbols of the city’s wealthy patrons– have become museums and businesses telling of a glorious past. This is evident in the childhood residence of Manos Hadjidakis, the celebrated Greek composer.
In today’s Antika Square, in the heart of the Old Town, shops sell antique treasures. Fresh fish from Kavala and Porto Lagos sell in the Closed Market alongside flavourful vegetables and aromatic fruits. Ravani (semolina & citrus cake) with cream and Kariokes (desserts with walnuts and chocolate) is the speciality at Papaparaskeva’s Patisserie. At Byzantio, it’s syrup desserts. At the Koutoukia (small tavernas), one can find saganaki with Pastourma (seasoned, air-cured beef) and Soutzoukakia (meatballs) in the tavernas, along with the best gyros in the country. The atmosphere of Xanthi smells of cinnamon and allspice and rings with the voices of vendors at Saturday bazaars.
THE MUNICIPAL Market, stretching around the city’s central square, welcomed butchers in 1944.
Its belle epoque began in the 1860s. Then, the tobacco trade infused Xanthi with economic omnipotence, and its vehicle was a particular variety of Basma.
Το Corfu Design Route είναι ένας οδηγός εξερεύνησης της αυθεντικής, δημιουργικής, σύγχρονης πλευράς του νησιού των Φαιάκων. Μία ομπρέλα, στη σκιά της οποίας λάμπουν οι εμπνευσμένες ιδέες νέων δημιουργών με κοινό παρονομαστή την υψηλή ποιότητα και τη μοναδικότητα του τελικού αποτελέσματος. Το φάσμα των προϊόντων πολύπλευρο, όλα έχουν θέση στον ήλιο της πρωτοτυπίας: η παλαιότερη παραδοσιακή σαπωνοποιία, ένα διεθνώς βραβευμένο ελαιόλαδο, υπέροχα κεραμικά, ευφάνταστα χειροποίητα παιδικά παπούτσια, τσάντες από επανάχρηση μαΐστρας, φλόκου και μπαλονιού ιστιοπλοϊκών, αρωματικά κεριά πλασμένα με φυσικά υλικά, υπέροχα σανδάλια, δερμάτινες τσάντες, διαχρονικά ρούχα και ευφάνταστα αξεσουάρ.
Corfu Design Route is a guide to exploring what’s authentic and modern about Corfu. The creativity of new designers is rooted in common denominators: uniqueness and quality. Their range of products are multifaceted and original: traditional soaps, naturally-scented candles, award-winning olive oil, ceramics, handmade children’s shoes, sandals, leather bags, upcycled sailcloth bags, timeless clothing and accessories. Corfu –imaginative and avant-garde– is here to stay.
Στο πολύβουο κέντρο της πόλης κρύβεται η ιστορική Σαπωνοποιία Πατούνη. Η εν λόγω επιχείρηση, που μετρά πέντε γενιές, παραμένει μέχρι και σήμερα πιστή στις παραδοσιακές συνταγές παρασκευής σαπουνιών από 100% ελαιόλαδο και πράσινων σαπουνιών ελιάς από 100% πυρηνέλαιο. Τα χημικά πρόσθετα δεν έχουν θέση εδώ και ο πατροπαράδοτος τρόπος παρασκευής, κοπής, σφραγίσματος, αποθήκευσης σε αμέτρητα ξύλινα επίπεδα αλλά και συσκευασίας, είναι ένα ταξίδι στον χρόνο – αυτόν που πέρασε και αυτόν που έρχεται (1, 5, 6).
The historic factory of Patounis Soaps nestles in the bustling city centre. Spanning five generations, the company remains faithful to making soaps from traditional recipes using 100% pure oils from olives and olive pomace. All of their soaps are chemical and additive-free. Their preparation, cutting, sealing, storage on wooden racks, and packaging constitute a living memory of a unique local tradition (1, 5, 6).
Από τη λέξη «χοή», μία μορφή αναίμακτης προσφοράς των αρχαίων Ελλήνων στους χθόνιους θεούς και τους νεκρούς –έχυναν ένα υγρό μίγμα από κρασί και μέλι επάνω στο νεκρό ή στον τάφο– εμπνεύστηκαν η Ελένη και ο Σπύρος Μουμούρης των Choe Candles τη «συνταγή» για τα κεριά τους. Φτιαγμένα με βιώσιμες πρώτες ύλες (κερί σόγιας και μέλισσας), αρωματισμένα με βότανα, φρούτα και άνθη και τοποθετημένα σε υπέροχα δοχεία, βάζουν μια πινέζα στον χάρτη της πρωτοτυπίας και της αυθεντικότητας στους Κανακάδες, βαθιά μέσα στην κερκυραϊκή, ιόνια φύση (4, 7).
Choe, a ceremonial mixture of wine and honey, was an offering made by ancient Greeks to their ancestors and the gods of the underworld. In a workshop nestled in the small village of Kanakades, Eleni and Spyros Moumouris of Choe Candles make candles from raw, sustainable soy and beeswax. The mixture, with scents of herbs, fruits and flowers, is hand-poured into beautiful containers honouring nature and the ancient ways of Corfiot culture (4, 7).
του ομώνυμου σαπωνοποιείου. Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Dr. Kavvadia παράγεται από βιολογικά πιστοποιημένους ελαιώνες. Τα κεριά Choe του Σπύρου και της Ελένης Μουμούρη αποπνέουν αρώματα της Μεσογείου.
in his family factory
The extra virgin olive oil, Dr. Kavvadia, comes from certified organic olives. Choe Candles, by Spyros and Eleni Moumouris, carry the aromas of the Mediterranean.
Στον χάρτη των προϊόντων που πηγαίνουν το νησί ένα βήμα μπροστά, περίοπτη θέση καταλαμβάνει και το πολυβραβευμένο βιολογικό ελαιόλαδο του
Dr. Kavvadia, βγαλμένο από τον τόπο και την ψυχή της οικογένειας του Απόστολου Πορσανίδη και τυλιγμένο σε μια ευφάνταστη συσκευασία, με τις τοπικές ποικιλίες Λιανελιά και Θιακό να κερδίζουν κάθε στοίχημα. H βιολογική φάρμα με ιστορία από τον 18ο αιώνα βρίσκεται 5 χλμ. βόρεια της Κέρκυρας, στον Τζάβρο (2, 3).
Among the products keeping Corfu a step ahead, Dr. Kavvadia, an award-winning olive oil from the heartland of the Porsanidis family, deserves a prominent place. The family farm resides in Tzavros of central Corfu, five kilometres north of the city. Its history dates back to the late 18th century with the construction of a small olive press near the farm’s groves. Packaged imaginatively, the Lianelia and Thiakos varieties of local olive oil are preeminent (2, 3).
Στην ήσυχη περιοχή Μουράγια, το φως του ήλιου εισβάλλει με θράσος στο εργαστήριο της κεραμίστριας Μυρτώς Ζηρίνη και στο πρόσωπό της καθρεφτίζεται η αγάπη της για τις φυσικές τρισδιάστατες μορφές. Βότσαλα, κουκούλια, αβγά, σχήματα και υλικά αποτελούν πηγή έμπνευσης για τα κεραμικά της – μορφές και φόρμες που προσφέρουν μεγάλη οικονομία ύλης και υψηλή μηχανική αντοχή. Ως αρχιτέκτονας και σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων, οι δημιουργίες της επηρεάζονται και από το design, πετυχαίνοντας έναν συνδυασμό χρήσης και εμφάνισης. Πέρα από το άρτιο, αισθητικά και λειτουργικά, αποτέλεσμα της δουλειάς της, η Μυρτώ εξομολογείται πως η χρήση των χεριών της, η επαφή με την ύλη, δρα για εκείνη θεραπευτικά (3, 7).
Σε ένα από τα ομορφότερα σημεία της Παλιάς Πόλης, στον τρίτο όροφο ενός υπέροχου νεοκλασικού, με μεγάλα παράθυρα και άπλετη θέα στη θάλασσα, στεγάζεται ο θαυμαστός κόσμος των αρχαιοελληνικών σανδαλιών της σχεδιάστριας Χριστίνας Μαρτίνη. Τα διάσημα σανδάλια Ancient Greek Sandals, που διατίθενται σε πάνω από 350 σημεία πώλησης σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι εμπνευσμένα από την ελληνική μυθολογία και κατασκευασμένα στο χέρι από ικανούς χειροτέχνες (1, 2, 8).
In the quiet area of Mouragia in Corfu, sunlight streams into the studio of the architect, interior designer and ceramicist Myrto Zirini. Her enthusiasm for clay and its ability to transform ceramics into threedimensional shapes glimmers in her eyes. She forms vessels according to the inherent mechanical strengths, colours and simplicity that characterise the Ionian landscape, similar to how stones are shaped and polished smooth by the sea. She combines this information into contemporary designs and architectural forms, creating functional objects of great beauty. For Myrto, the entire process –the contact between her hands and the material–is therapeutic (3, 7).
Ο Στρατής Ανδρεάδης είναι ο δημιουργός μιας μικρής βιοτεχνίας τσαντών, της Salty Bag, με πρώτη ύλη την επανάχρηση παλιών πανιών ιστιοπλοΐας. Τα σχέδια είναι όλα ζηλευτά και τα μεταμορφωμένα υλικά έχουν τη δύναμη να αλλάζουν την έννοια του χρόνου και της θνητότητας. Η ιδέα, πρωτότυπη και μοντέρνα, φωτεινό σημείο αναφοράς για το design αλλά και τον σεβασμό προς την ύλη
In one of the most beautiful parts of the Οld Τown, up a spiral staircase to the third floor of an elegant neoclassical building with large windows opening to views of the sea, is the delightful world of Ancient Greek Sandals. Designed by Christina Martini and handcrafted by skilled artisans, the famous sandal brand, inspired by Greek mythology, is sold in over 350 locations worldwide (1, 2, 8).
From a small workshop in town, Stratis Andreadis, creator of Salty Bag, handcrafts accessory handbags from upcycled sailcloth and other hardwearing materials. The weather-resistant nature of these fabrics redefines the concept of longevity and practicality in accessory bags. Contemporary and original, his creations are a benchmark of design imbued with respect for the environment (5, 9).
Η
JULIANE HENKEL
σχεδιάζει τα παιδικά παπούτσια Corfoot. Η Χριστίνα Μαρτίνη, δημιουργός των Ancient Greek Sandals. H κεραμίστρια Μυρτώ Ζηρίνη και ο Στρατής Ανδρεάδης των Salty Bag εν δράσει.
7 6 5 8
Corfoot
Μέσα στα κερκυραϊκά καντούνια, λίγο πιο πάνω από την πλατεία του Παλαιού Δημαρχείου, χρωματιστά ζευγάρια παιδικών παπουτσιών ξεπηδούν από τη βιτρίνα του Corfoot. Η Juliane Henkel, γεννημένη στη Βραζιλία και μόνιμη κάτοικος Κέρκυρας από το 2009, δεν ένιωθε ικανοποιημένη από τα πρώτα παπούτσια του γιου της και αποφάσισε να τα σχεδιάζει και να τα κατασκευάζει η ίδια. Αποτέλεσμα; Σήμερα φτιάχνει περίπου είκοσι ζευγάρια παιδικά παπούτσια την ημέρα (4, 6).
Εδώ και χιλιάδες χρόνια, το νερό της βροχής κάνει βουτιά στα έγκατα της γης κι αναδύεται στην επιφάνεια, στους 37 βαθμούς Κελσίου, εμπλουτισμένο με ευεργετικά για την υγεία συστατικά. Γι’ αυτό, σύμφωνα με τον θρύλο, είναι το σημείο όπου χαλάρωναν οι Μακεδόνες βασιλείς μετά τους πολυετείς πολέμους. Η (σλαβογενής) λέξη «πόζαρ» σημαίνει φωτιά και τα ομώνυμα λουτρά ισοδυναμούν με μια όαση ευεξίας, η φήμη της οποίας ξεπερνάει τα σύνορα της χώρας. Γύρω τους, υψώνονται έλατα, πλατάνια και κοφτεροί γκρεμοί, μετατρέποντας το τοπίο σε μία εικόνα εξωπραγματικής ομορφιάς. Στην ορεινή αυτή λουτρόπολη, το χιόνι του βουνού «συμβιώνει» με το καυτό νερό, οι ανοιχτές πισίνες με τους φυσικούς καταρράκτες και η μαγεία με την πραγματικότητα, ενώ στο εσωτερικό της δεσπόζει το «Αλεξάνδρειο» υδροθεραπευτήριο. Πρόκειται για ένα σύγχρονο κτίριο με έντεκα πισίνες με τεχνητούς καταρράκτες, χαμάμ, τζακούζι και spa –όλα τους ταγμένα στην υπηρεσία της πιο απόλυτης χαλάρωσης. Τη μοναδική αυτή εμπειρία συμπληρώνουν στην περιοχή παραδοσιακοί ξενώνες, γραφικά ταβερνάκια και μονοπάτια πνιγμένα στο πράσινο.
For thousands of years, precipitation has fed aquifers deep in the earth. In Loutra Pozar, springs pump enriched water back to the surface – piping hot! Legend has it that Macedonian kings and their armies would recuperate in the waters after years of campaigning. Called Pozar (fire) in Slavic, the springs have a long reputation as an oasis of well-being. Aptly named, the mineral water peaks at a temperature of 37 degrees Celsius. Palatable, it is chemically-rich and medicinal in composition Forests of fir and plane trees ringed by cliffs surround the thermal baths. In winter, snow covers the area in a picture of unreal beauty. Indeed, the complex, with numerous waterfalls cascading into thermal pools, looks and feels fantastical. In its midst is the Alexandreio Hydrotherapy Centre, a modern facility with 11 swimming pools fed by natural water features, a hammam, a jacuzzi and a spa dedicated to relaxation. This unique experience is complemented by quaint guesthouses, traditional tavernas and paths drowned in greenery.
EN
THE PRINCE OF THE LILLIES is perhaps the most famous Minoan fresco.
“The extraordinary murals passed again before my sight: large almond-shaped eyes, cascades of black tresses, imposing matrons with bare breasts and thick voluptuous lips, birds –pheasant and partridge–, blue monkeys, princes with peacock feathers in their hair, fierce holy bulls, tender-aged priestesses with sacred snakes wrapped around their arms, blue boys in flowering gardens. Joy, strength, great wealth; a world full of mystery, an Atlantis which had issued from the depths of the Cretan soil. This world looked at us with immense black eyes, but its lips were still sealed. What kind of world is this? I asked myself. When will it open its lips and speak? What feats did these forebears accomplish here on the very soil we are now treading?”
απεικονίζονται συχνά ζώα όπως οι πέρδικες και ο μπλε πίθηκος. Νόμισμα (4ος αι. π.Χ.) και η Διπλή Μέλισσα των Μαλίων.
PARTRIDGES and curious blue monkeys are common subjects in the palace frescoes. A 4thcentury BCE coin and the Double Bee of Malia.
Artists worshipped the mother goddess –nature–painting her in brilliant colours. Great Minoan craftspeople created works of intangible beauty.
Πέντε χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Ηρακλείου, μια αρχαία πόλη κι ένα ανάκτορο – πέτρα στερεωμένη πάνω σε πέτρα, ψηλά, ως τον ουρανό. Βαθιά ως τα θεμέλια του πρώτου ευρωπαϊκού πολιτισμού. Στην Κνωσό, στα παλάτια του Μίνωα, νιώθεις ακόμα τον κραδασμό του – έναν ψίθυρο που διαπερνά
4.000 χρόνια ιστορίας. Ή, καλύτερα, ένα τραγούδι. Τον σιγανό απόηχο ενός χαρούμενου κόσμου που έζησε και δημιούργησε εδώ: γεωργοί και κτηνοτρόφοι, έμποροι και ναυτικοί, θαλασσοπόροι, αστρονόμοι, αρχιτέκτονες, γραφιάδες. Καλλιτέχνες που λάτρευαν
τη μεγάλη μητέρα θεά Φύση και τη ζωγράφιζαν με
λαμπερά χρώματα. Σπουδαίοι Μινωίτες τεχνίτες που κατεργάζονταν με μαεστρία τον χρυσό, το μέταλλο, το γυαλί, τον αχάτη και τη φαγεντιανή, σκαρώνοντας
έργα άπιαστης ομορφιάς. Γυναίκες και άντρες που
στολίζονταν, αθλούνταν, χόρευαν, γιόρταζαν κι έτρωγαν στα ίδια τραπέζια. Που «σφύριζαν» σαν βουερό
μελίσσι μες στο παλάτι με τους 5 ορόφους και τα 1.500 δωμάτια, μπαινοβγαίνοντας σε αυλές, διαδρόμους, βασιλικά δώματα και ιερά, λουτρά και αποθήκες με πιθάρια ξέχειλα – τον λαβύρινθο που «γέννησε», καταπώς λένε, τον μύθο του Μινώταυρου. Ήταν ψέμα. Στα υπόγεια της Κνωσού, μες στο ειρηνικό παλάτι, δίχως τείχη, δεν φυλακίστηκε κανένα τέρας. Ελεύθεροι άνθρωποι έφτιαξαν το θαύμα, που καταπλήσσει ακόμα, μέχρι σήμερα, εκατομμύρια επισκέπτες.
Five kilometres southeast of Heraklion lies what remains of an ancient city and palace. Stone for stone, Knossos was a match for any of Europe’s first civilizations. Whispers of its 4,000-yearold history still echo. Farmers, shepherds, merchants, sailors, astronomers, architects and scribes lend their voices to this dirge, recounting the kingdom’s former happiness. Artists worshipped the mother goddess –nature– painting her in brilliant colours. Great Minoan craftspeople masterfully worked gold, metal, glass, agate and faience, creating works of intangible beauty. Women and men adorned themselves in finery, played sports, danced, celebrated and dined at the same tables. The people of Knossos built an ancient wonder that still captivates the imagination of visitors today. With five storeys and 1,500 rooms, inhabitants darted through the palace like buzzing bees, racing in and out of courtyards, corridors, royal apartments, sanctuaries, baths and overflowing storerooms. The labyrinth of Knossos birthed the myth of the minotaur, though no monster was ever a prisoner within its walls. Free people built this wonder that still captivates visitors today.
Στο κέντρο της Παλιάς Πόλης της Καλαμάτας, ένα διατηρητέο κτίριο φιλοξενεί μία από τις πληρέστερες συλλογές ελληνικών ενδυμασιών και κοσμημάτων, που κατασκευάστηκαν και φορέθηκαν από τα μέσα του 18ου αιώνα έως και το πρώτο μισό του 20ού. Πίσω από αυτό το μουσείο-κόσμημα στέκει εδώ και δεκαετίες η κυρία Βικτωρία Καρέλια. Η συλλέκτρια, που με μεράκι, όραμα, πείσμα και σκληρή δουλειά, κατάφερε να διαφυλάξει ένα σημαντικό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με την ελληνική ενδυμασία; Τι συναισθήματα και σκέψεις γεννήθηκαν τότε μέσα σας; Όταν ήμουν νεαρή, έπεσε στα χέρια μου ένα χρυσοκέντητο κοντογούνι, οικογενειακό μας κειμήλιο και η εικόνα του χαράχτηκε βαθιά μέσα μου. Θα έλεγα ότι αυτό το κομψό και πολυτελές ένδυμα αποτέλεσε υποσυνείδητα την αρχή του ενδιαφέροντός μου για την ελληνική φορεσιά. Η πρώτη ολοκληρωμένη φορεσιά που απέκτησα ήταν μία ενδυμασία από την Επισκοπή Νάουσας που με συγκίνησε λόγω της εντυπωσιακής ομοιότητας του κεντήματος του πουκαμίσου της με το διάκοσμο των αυτοκρατορικών βυζαντινών ενδυμασιών. Ήταν σαν να ξεπήδησε από κάποιο βυζαντινό ψηφιδωτό. Πότε ξεκίνησε η συλλεκτική δράση σας και με ποιον τρόπο τη συνθέσατε; Ως ιδρυτικό μέλος και μετέπειτα πρόεδρος και έφορος Ιματιοθήκης του Λυκείου των Ελληνίδων Καλαμάτας, ασχολήθηκα από νέα με τη φορεσιά και διδάχθηκα πολλά από τους ειδικούς, όπως η Πόπη Ζώρα, ο Γιάννης Τσαρούχης, η Ιωάννα Παπαντωνίου κ.ά., τους οποίους γνώρισα προσωπικά. Πριν από πενήντα περίπου χρόνια, μπήκε μέσα μου το μικρόβιο του συλλέκτη. Στην αρχή αγόραζα φορεσιές από γνωστούς παλαιοπώλες, όπως τον Γιώργο Γκούτη, τον Δημήτρη Ζούμα και την οικογένεια Γιαννούκου. Όταν όμως έγινε γνωστή η συλλεκτική μου δράση, αρκετοί άνθρωποι άρχισαν να με πλησιάζουν με δική τους πρωτοβουλία, προκειμένου να αγοράσω τις φορεσιές που είχαν στην κατοχή τους. Έτσι δημιουργήθηκε η συλλογή που βλέπουμε σήμερα. Ποια ανάγκη σάς ώθησε στη δημιουργία του μουσείου-κοσμήματος της μεσσηνιακής πρωτεύουσας, όπου στεγάζεται η Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών «Βικτωρία Γ. Καρέλια»; Για πολλά χρόνια, τα κομμάτια της συλλογής βρίσκονταν μέσα σε κουτιά στην αποθήκη του σπιτιού μου, και αυτό ήταν κάτι που κυριολεκτικά με βασάνιζε. Δεν μπορούσα να δεχθώ το γεγονός ότι δεν τα μοιραζόμουν με άλλους ανθρώπους
In the centre of the Old Town of Kalamata, a neoclassical building houses one of the most extensive collections of Greek costumes and jewellery from the mid-18th to early 20th century. Behind this extraordinary museum are Mrs Victoria Karelia and her decades-long passion for collecting local folk dress to preserve its culture and heritage.
When did you first come into contact with traditional Greek costume? What were your initial feelings and thoughts?
When I was young, I beheld a Kontogouni (short coat) with gold embroidery. A family heirloom, its image engraved itself deep inside of me. This elegant and luxurious garment was the subconscious beginning of my interest in traditional Greek costume. The first complete costume I acquired was from the Diocese of Naoussa. It moved me because the embroidery design on the shirt was similar to Byzantine imperial costumes, as if from a period mosaic.
When did you start collecting, and how did it come together?
As a founding member, later president and curator of costumes for the Kalamata Lyceum Club of Greek Women, I have been involved in traditional dress from a young age. I learned a lot from experts I met: Popi Zora, Yannis Tsarouchis, Ioanna Papantoniou and others. About fifty years ago, the collecting bug bit me. In the beginning, I bought costumes from well-known antique dealers such as George Goutis, Dimitris Zoumas and the Giannoukou family. When word spread that I was collecting, several
“In the early years, I was impressed by gold embroidery and urban garments of the early 20th century. Their beauty is more eloquent and closer to my experience.”EN
νομιά του λαού μας. Τι περιλαμβάνει η συλλογή αυτού του μουσείου; Ξεναγήστε μας λίγο μέσα σε αυτό… Η έκθεση περιλαμβάνει 80 περίπου πλήρεις φορεσιές, γυναικείες και ανδρικές, καθώς και έναν αριθμό χρυσοκέντητων επενδυτών και ένα σύνολο κοσμημάτων από όλες σχεδόν τις περιοχές της ηπειρωτικής και της νησιωτικής Ελλάδας. Ως προς τον τρόπο παρουσίασης των ενδυμασιών, έχει υιοθετηθεί η τυπολογική διάκριση της λαογράφου Αγγελικής Χατζημιχάλη, η οποία βασίζεται στο κύριο ενδυματολογικό κομμάτι που χαρακτηρίζει κάθε φορεσιά και περιλαμβάνει τρεις βασικούς τύπους: τις φορεσιές με σεγκούνι (χοντρό μάλλινο πανωφόρι), τις φορεσιές με καβάδι (μακρύ ένδυμα) και τις φορεσιές με φουστάνι. Οι τρεις αυτοί τύποι φορεσιάς παρουσιάζονται στους τρεις ορόφους της έκθεσης αντίστοιχα, ξεκινώντας από το ισόγειο και προχωρώντας προς τα επάνω. Τους τρεις ορόφους συνδέει μία κοινή τριώροφη προθήκη με κινούμενα εκθέματα, που υποδηλώνει την αδιάκοπη επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους που φόρεσαν τους παραπάνω τύπους φορεσιών.
people approached me to sell costumes they owned. That is how my collection grew to become what it is today. What drove the creation of the museum exhibiting your collection in Kalamata?
For many years, my collection was in boxes at home in my storage room. That tortured me. I couldn’t accept not sharing them with the world, keeping the privilege of admiring their beauty to myself. In my estimation, the driving force behind the museum was my need to communicate my love and admiration for traditional Greek costumes and to share that heritage with the world. Take us on a little tour of what comprises the museum’s exhibition. The exhibition includes about 80 complete costumes, both men’s and women’s, as well as some gold-embroidered overcoats and pieces of jewellery from all over Greece. As for their presentation, the exhibit follows the typology of prominent scholar Angeliki Hadjimichali. Accordingly, there are three categories of classification; costumes with Segouni (thick-woollen coats), Kavadi (long garments) and frock coats. These categories are on exhibit on three floors, respectively. They begin on the ground floor and move upwards. The exhibits connect
γνωρίζει τη λαϊκή παράδοση
τόπου του; Γνωρίζοντας
λαό
λαϊκή παράδοση του τόπου του, ο άνθρωπος κρατάει ζωντανή την επικοινωνία με το υποσυνείδητό του και τη σοφία που κρύβεται μέσα σε αυτό. Οι παραδόσεις ενός λαού δεν είναι ούτε προλήψεις ούτε μεταμφιεσμένη επιστήμη μιας παλαιότερης εποχής. Κρύβει πανανθρώπινες αλήθειες που έχουν σχέση με τον τρόπο που ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον κόσμο και γίνεται ένα με αυτόν. Στο μουσείο φιλοξενούνται τοπικές λαϊκές φορεσιές από όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Ποιες είναι οι πιο εντυπωσιακές; Ποιες σας συγκινούν περισσότερο; Τα πρώτα χρόνια με εντυπωσίαζαν τα χρυσοκέντητα και τα αστικά ενδύματα των αρχών του 20ού αιώνα, των οποίων η ομορφιά ήταν πιο εύγλωττη και πιο κοντά στα δικά μου βιώματα. Σιγά σιγά, όμως, εκτίμησα τα υφαντά και τα μάλλινα, εν μέρει επειδή με συγκίνησαν οι άνθρωποι που έφτιαχναν μόνοι τους τα ρούχα τους έχοντας μία ενστικτώδη αίσθηση της
of their country?
familiar with the folk traditions of your homeland communicates subtle wisdom with your subconscious, keeping it alive. People’s traditions are neither superstitions nor the disguised science of an earlier age.
“For many years, my collection was in boxes at home in my storage room. That tortured me.
Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι κάθε ελληνική φορεσιά έχει κάτι που την κάνει μοναδική και δεν θα ήθελα να αδικήσω καμία. Τι βλέπετε όταν κοιτάζετε μία ελληνική φορεσιά; Με εντυπωσιάζει πρωτίστως το κόψιμο και η εφαρμογή αυτών των ρούχων επάνω στον γυναικείο κορμό, αλλά και οι αναπάντεχοι συνδυασμοί υφών και χρωμάτων. Στο Λύκειο των Ελληνίδων βλέπουμε συχνά γυναίκες να μεταμορφώνονται φορώντας μία φορεσιά, να γίνονται μεγαλοπρεπείς, να αποκτούν άλλη υπόσταση και βάρος. Συχνά, αναρωτιέμαι πώς ήταν δυνατόν σε απομονωμένες περιοχές, στα τέλη του προπερασμένου ή στις αρχές του περασμένου αιώνα, οι άνθρωποι να έχουν τέτοια καλαισθησία και ενδυματολογική αντίληψη. Έχετε πει πως «Οι άνθρωποι που έφτιαξαν και φόρεσαν αυτές τις φορεσιές δεν είχαν τις δικές μας γνώσεις ή τα δικά μας μέσα, όμως ο εσωτερικός τους κόσμος ήταν πιο τακτοποιημένος από τον δικό μας». Τι εννοούσατε με αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί ήταν απλοϊκοί, ζούσαν ωστόσο τη ζωή τους με τρόπο παραδοσιακό, δηλαδή γήινο. Ο κύκλος της ζωής, οι εποχές, οι γιορτές, τα έθιμα, το τραγούδι και ο χορός, τίποτα δεν ήταν τυχαίο. Οι άνθρωποι παρέμεναν συντονισμένοι με τον ρυθμό του κόσμου και σέβονταν τους νόμους της φύσης και της κοινωνικής συνύπαρξης. Σήμερα τα έχουμε χάσει όλα αυτά, η ζωή μας είναι ρηχή και επίπεδη, καταστρέφουμε το περιβάλλον μας, περιφρονούμε τους συνανθρώπους μας, πάσχουμε από μοναξιά και αλλοτρίωση. Υπάρχουν πράγματα, καταστάσεις, ακόμη και μυστικά, που μπορεί να αποκαλύψει μία φορεσιά; Η φορεσιά αποκαλύπτει την κοινωνική κατάσταση της γυναίκας (ή του άντρα) που τη φορά. Φανερώνει την οικονομική της επιφάνεια, ανάλογα με την ποιότητα των υλικών ή τον αριθμό των εξαρτημάτων και των κοσμημάτων της, την οικογενειακή της κατάσταση –αν είναι αρραβωνιασμένη, παντρεμένη, αν έχει παιδιά ή αν είναι χήρα–, ανάλογα με τον τρόπο που φορά τη φορεσιά, τον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής της, ανάλογα με τη φορεσιά ή τις επιμέρους λεπτομέρειές της κ.λπ. Επίσης, η φορεσιά κρύβει πολλά σύμβολα π.χ. γονιμότητας και αποτροπαϊκά στοιχεία, όπως κατά της βασκανίας. Σε γενικές γραμμές, η φορεσιά είναι ένας ολόκληρος οπτικός κώδικας επικοινωνίας και αναγνώρισης. Ποια είναι η χρησιμότητα της λαϊκής παράδοσης για τις νεότερες γενιές; Μέσα από την εξοικείωση με την παράδοση, οι νεότερες γενιές αποκτούν συναίσθηση του τόπου, του χρόνου και της ιστορίας τους, συναίσθηση της προέλευσης και του προορισμού τους. Ο πρωταρχικός αυτός αυτοσεβασμός πιστεύω ότι τους βοηθά να πατούν γερά στη γη, να στέκονται στα πόδια τους και να αντιμετωπίζουν κάθε δυσκολία με υπομονή και δύναμη.
They contain universal truths that have to do with the way humanity perceives the world and connects with it. The museum has folk costumes from all over Greece. Which are most impressive – those that move you most?
In the early years, I was impressed by gold embroidery and urban garments of the early 20th century. Their beauty is more eloquent and closer to my experience. I slowly came to appreciate embroidered fabrics and wool, partly because I was moved by those who made clothes with an instinct for elegance and colour combinations. So, I would say that I prefer the traditional costumes of nomadic populations –Sarakatsani, Vlachs and others–maybe because I have Vlach ancestry on my father’s side. However, every Greek costume has something that makes it unique. I can’t choose. What do you see when you look at a traditional Greek costume? Primarily, I am impressed by the cut and fit on the female torso and the unexpected combinations of textures and colours. At the Lyceum, women who wear these costumes become majestic. I often wonder how it was possible for people living in remote areas at the end of the 19th and beginning of the 20th century to have such a sense of style. You remarked, “The people who made and wore these costumes did not have our knowledge or resources, but their inner world was more ordered than ours.” What did you mean by that?
These people were grounded and lived their lives in traditional, earthly ways. Life, seasons, holidays, customs, songs and dance were not random. People were attuned to the world and its rhythms and respected the laws of nature and social coexistence. These days, we have lost touch with that. Our lives are overly complicated. We destroy the environment, despise our fellow humans, and suffer loneliness and alienation.
What things can a costume reveal?
The costume is indicative of social status depending on the quality of the material, the fine details and the accessory jewellery. It reveals a woman’s financial and marital status, if she has children, is a widow, depending on how she wears it and where she comes from depending on the costume and its details. There are subtle details such as symbols of fertility and protection: the evil eye, for example. In general, the costume is a visual code of communication and identification.
How are folk traditions important to younger generations?
Through familiarity with tradition, younger generations acquire a sense of origin, place, time and history. Primarily, this sense of self-respect helps ground them firmly on their own two feet to face life’s challenges with patience and strength.
“The exhibition includes about 80 complete costumes, both men’s and women’s, as well as some gold-embroidered overcoats and pieces of jewellery from all over Greece.”
Text: Kallia Kastani
Agiasos, a mountain village in Lesvos, is like something plucked from an impressionist work of art.
In the heart of the village stands the Byzantine church of Panagia of Agiasos, housing the miraculous icon of the Virgin Mary of Vrefokratousa.
Οι λέξεις που εμφανίζονται πιο συχνά στα ταξιδιωτικά memoirs για την Αγιάσο, είναι το «χρώμα», η «τέχνη» και η «παράδοση». To πιο καλλιτεχνικό χωριό της ενδοχώρας της Λέσβου σκαρφαλώνει στις πλαγιές του όρους Όλυμπος, σε υψόμετρο 475 μέτρων, διατηρώντας ανέπαφα όλα τα χαρακτηριστικά που το κάνουν ξεχωριστό: πέτρινα σπίτια με κεραμιδοσκεπές και πολύχρωμα πορτοπαράθυρα, λιθόστρωτα, γραφικά καλντερίμια, πνιγμένα στις πέργκολες, παραδοσιακά καφενεία, μαγαζάκια με κεραμικά, ξυλόγλυπτα, έργα λαϊκής τέχνης. Όλα αυτά μέσα σε μια οργιαστική φύση από πεύκα, έλατα, ελιές, τρεχούμενα νερά και ένα παμπάλαιο, σκιερό δάσος από καστανιές, που το διατρέχουν φιδογυριστά, πεζοπορικά μονοπάτια. Στην καρδιά του οικισμού, η μεγάλη βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου στεγάζει τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας, που θρυλείται πως έφερε από την Ιερουσαλήμ ο μοναχός Αγάθων και η οποία φέρει την επιγραφή «Μήτηρ Θεού Αγία Σιών» (το «Αγιάσος» κατά μία εκδοχή είναι παραφθορά του «Αγία Σιών»). Τον Δεκαπενταύγουστο, οι κάτοικοι της Λέσβου συρρέουν ως εδώ από όλο το νησί με τα πόδια, προσκυ-
GR ΕΝ
Colour, art and tradition are words most often used to describe Agiasos in travel memoirs. The village aesthetic takes inspiration from the hinterlands of Lesvos. Resting at an altitude of 475 metres on Mount Olympus, defining features of this artistic village are houses of stone with tiled roofs and colourful doors and windows, quaint cobbled paths overshadowed by pergolas, and traditional cafés and shops filled with ceramics, wood carvings and other folk art. The village resides among pines, firs and olive trees where streams bubble. There is an old, shadowy forest of chestnuts through which hiking trails wind.
In the heart of the village stands the Byzantine church of Panagia of Agiasos, housing the miraculous icon of the Virgin Mary of Vrefokratousa. It is said to have been brought from Jerusalem by Agathon, a monk, and bears the inscription, “Mother of God Agia Sion.” According to some, Agiasos derives from Agia Sion. On August 15, the inhabitants of Lesvos flock here on foot as pilgrims to the Holy Mother. To witness or participate in this long
IT IS BELIEVED that woodwork became a tradition in Agiasos in 1812 with the carving of the iconostasis of the church of Panagia.
AGIASOS, a traditional settlement, preserves elements of the original architecture.
νητές στη χάρη της – είναι σχεδόν συγκινητικό να τους βλέπεις ή να είσαι μέρος αυτής της μακριάς, κατανυκτικής πομπής. Ανακαλύψτε τα τρία μουσεία της: το Βυζαντινό, το Λαογραφικό με την πλούσια συλλογή κοστουμιών, κεντημάτων, σκευών και οικο-τεχνημάτων, και το –σπανιότατο– Μουσείο Καρναβαλιού. Επισκεφτείτε και το περίφημο Αναγνωστήριο – ένα ιστορικό, πολιτιστικό σωματείο που ιδρύθηκε επί τουρκοκρατίας και διαθέτει εντυπωσιακή βιβλιοθήκη με περισσότερους από 25.000 τίτλους! Περιπλανηθείτε στα στενά του χωριού, πιείτε καφέ στην Πλατεία της Αγοράς, κάτω από τον γέρικο πλάτανο, ή στην «Καφενταρία», το παλαιότερο ίσως από τα παραδοσιακά καφενεία του νησιού, που χρονολογείται από το 1879. Στο «Σταυρί του Παπέλη» –το άλλο στέκι/καφενείο, του οποίου η φήμη ξεπερνάει τα όρια της Αγιάσου– δοκιμάστε τοπικές λιχουδιές, λαδοτύρι, αβρωνιές με αβγά, γεμιστές χάχλες (καλαθάκια καμωμένα από τραχανά) και οπωσδήποτε καϊνάρι, το ντόπιο ρόφημα από μπαχαρικά και βότανα, που λέγεται πως είναι ένα κι ένα για το κρυολόγημα. Οι πιο τολμηροί σκαρφαλώστε ως το Καστέλι, με τη συγκλονιστική θέα, απ’ όπου θα απολαύσετε το πολύχρωμο όνειρο της Αγιάσου.
and solemn procession is moving. In Agiasos, one must visit its three museums: the Byzantine Museum, the Folklore Museum, and the Carnival Museum. The second of the three houses a rich collection of costumes, embroideries, utensils and artefacts. Another must is the Reading Room, a historical and cultural association founded during the Turkish occupation. Their library houses an impressive collection of over 25,000 titles! Wander the narrow streets and drink coffee in the square of the Agora beneath the old plane tree or at the Kafentaria, perhaps the oldest traditional café on the island, dating back to 1879. Sample local delicacies such as Ladotyri cheese, Avronies (wild asparagus) with eggs, Trahana Hachles (Greek wheat pasta shaped like boats) and Kainari (a tea of spices and herbs said to cure a common cold). All are available at Stavri Tou Papeli, a café whose reputation is widespread beyond the boundaries of Lesvos. For the adventurous, climb to the castle to enjoy breathtaking views.
Απόσταγμα φράουλας με ιδιαίτερα αρωματικό χαρακτήρα και κομψό εκλεπτυσμένο προφίλ. Διπλή απόσταξη (40% abv)
Strawberry “eau de vie” with a particularly aromatic character and an elegant refined taste profile.
To STRAWBAR είναι ένα νέο συναρπαστικό ποτό, το πρώτο και μοναδικό του είδους του. Παράγεται από φράουλες της ποικιλίας fragaria vesca, που καλλιεργούνται στο ορεινό οικοσύστημα της Φλώρινας. Απολαύστε το σε cocktail ή πιείτε το μόνο του, για να γευτείτε την αληθινή φύση ενός 100% Strawberry Eau de Vie.
STRAWBAR is an exciting new drink, the first of its kind. It is produced from strawberries from the fragaria vesca variety, grown in the mountain ecosystem of Florina, Greece. Enjoy it in a cocktail or drink it straight to taste the true nature of a 100% Strawberry Eau de Vie.
Απόσταγμα φράουλας με ιδιαίτερα δυναμικό χαρακτήρα και πολύπλοκο αρωματικό προφίλ. Τριπλή απόσταξη (45% abv)
Strawberry “eau de vie” with a very dynamic character and a complex aromatic taste profile. Triple distillation (45% abv)
Double distillation (40% abv) Απολαύστε υπεύθυνα
strawbar.gr info@strawbar.gr strawbargr
Strawbar Greece
AIM is to preserve recipes taught by their grandmothers using local products.
Μία παρέα γυναικών στα Απόλλωνα συγκεντρώνει όλη την παράδοση της Ρόδου σε μία κουζίνα. In a kitchen in Apollona, a group of women gather all the traditions of Rhodes.
GR
Ανάμεσα στο βουνό του Προφήτη Ηλία και τον Αττάβυρο, το αλπικό τοπίο με τα πεύκα, τα έλατα και τα ελάφια, σχεδόν, θα σε αποπροσανατολίσει, θα μπερδέψει μέσα σου τη θαλασσινή φήμη του νησιού. Εδώ πάνω, στα Σιάννα, την Ψίνθο, τον Έμπωνα και την οινοπαραγωγική ζώνη, κατοικεί η παλιά γεύση της Ρόδου, μια νοστιμότατη παράδοση που ελάχιστοι γνωρίζουν. Τα Απόλλωνα είναι ένα από τα χωριά-προπύργια της υψηλής γεύσης και οι Απολλωνιάτισσες φημίζονται ως οι καλύτερες νοικοκυρές του νησιού. Η προσπάθεια του γυναικείου αγροτουριστικού συνεταιρισμού ξεκίνησε το 2004 με 47 γυναίκες, οι οποίες θυμούνται με ενθουσιασμό τις παλιές συνταγές των γιαγιάδων τους και τις εκτελούν με τα αγνά υλικά που παράγουν οι ίδιες. Στο μικρό παρασκευαστήριο, πίσω από την εκκλησία του χωριού, φτιάχνονται όλα τα ροδίτικα γλυκά, με συνταγές που διατηρούν άθικτη την αρχαιοελληνική καταγωγή τους, μόνο με μέλι, σουσάμι, ξηρούς καρπούς και σιτάρι. Και αν βρεθείς εκεί Μάιο, θα τις δεις να μαδούν χιλιάδες ρόδινα ροδοπέταλα για να φτιάξουν το μοναδικό τριαντάφυλλο γλυκό τους.
Between the mountains of Prophet Elias and Attavyros there is an alpine landscape of pine, fir and deer, complimenting the maritime reputation of the island. Up in the wine-producing zones of Siana, Psinthos and Embonas come old flavours of Rhodes, delicious traditions known by few. Apollona is one of those villages, a bastion of high taste where the Apolloniatisses (women) are famous for their culinary skills and fierce commitment to tradition. The agritourism cooperative project began in 2004 with 47 women combining their passion for cooking with preserving recipes handed down from one generation of mothers to the next. With locally-sourced ingredients, they use ancient techniques to make Rhodian sweets from wheat, honey, sesame and nuts in a small workshop behind the village church. Every year in May, they gather loads of pink rose petals to make their famous spoon sweet.
Στην πολύ παλιά Ελλάδα, λέει ο μύθος, ο Κέφαλος, γιος του Ερμή και της Έρσης, διωγμένος από τους θεούς, φτάνει στην Αθηναία Γη, φέρνοντας μαζί το κλήμα, που του θύμιζε την πατρίδα του. Από το όνομά του το νησί ονομάστηκε Κεφαλονιά και πίσω από τη μυθολογία κρύβεται η προαιώνια οινική πραγματικότητα του νησιού, που το κρασί του έπιναν οι ήρωες, όπως μας λέει ο Όμηρος. Η Ρομπόλα, σημάδια της οποίας αναφέρονται από τον 12ο αιώνα, μάλλον έφτασε στο νησί μαζί με τους Βενετούς και την ονόμασαν «Vino di Sasso» (κρασί της πέτρας), για να αποδώσουν την αίσθηση της ορυκτότητας που τη χαρακτηρίζει. Το έδαφος και το κλίμα τη χώρισαν στα δύο, την ορεινή και την πεδινή. Και σαν από θαύμα, οι άγονες, σχεδόν χωρίς χώμα, πλαγιές στο νοτιοκεντρικό οροπέδιο του νησιού έδωσαν την πιο διαυγή, την καλύτερη Ρομπόλα, αυτή που μόνο έχει το δικαίωμα στην Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ). Στα δυτικά του επιβλητικού Αίνου, σε υψόμετρο 500 με 800 μέτρων, η ζώνη της Ρομπόλας χαρίζει μια από τις
Legend has it that Cephalus, the son of Hermes and Herse, was exiled in Athinaia Yi (Kefalonia) as punishment from the gods. However, he brought along a vine, a keepsake from his homeland. Kefalonia takes its name from Cephalus. Details associated with his mythology are clues to the island’s storied history with winemaking. According to Homer, Kefalonian wine was the drink of heroes. By most accounts, Robola arrived on the island sometime in the 12th century. Venetians called it Vino di Sasso (wine of stone) to convey the wine’s characteristic minerality. Robola grows in two climates: the mountainous highlands and the lowlands. Miraculously, the dry and barren, near-soilfree slopes of limestone on the island’s south-central plateau produce the clearest, finest Robola – the only kind designated as a PDO. West of Mount Aenos, at an altitude of 500-to-800 metres, the cultivation zone proffers one of the best varieties, with a golden hue and aromas of unripe and sour fruits, fragrant lemon
By most accounts, Robola arrived on the island sometime in the 12th century. Venetians called it Vino di Sasso (wine of stone) to convey the wine’s characteristic minerality.
ROBOLA
καλύτερες ελληνικές ποικιλίες, με χρυσαφένια απόχρωση, αρώματα άγουρων και ξινών φρούτων, μοσχοβολά άνθη λεμονιού, ανανά, ροδάκινο και πράσινο μήλο, διαθέτει γεμάτο «στόμα» και χαρακτηριστική οξύτητα. Κρασί της θάλασσας, σερβίρεται κρύα και φρέσκια. H ζωή της διαρκεί γύρω στα δύο χρόνια και κάνει την καλύτερη παρέα στα έντονα στη γεύση τους τοπικά πιάτα, όπως η κρεατόπιτα και η αλιάδα. Αμπελώνες 1.500 στρεμμάτων, πολλές βιολογικές καλλιέργειες και μια γενιά φωτισμένων παραγωγών διαγράφουν μια νέα εποχή για το δωρικό κρασί. Ο Συνεταιρισμός Παραγωγών Ρομπόλας Κεφαλονιάς - Oρεάλιος Γη, τα οινοποιεία των οικογενειών Κοσμετάτου και Χαριτάτου, τα οινοποιεία του Ευρυβιάδη Σκλάβου και του Πέτρου Μαρκαντωνάτου, όλα μια διαδρομή γευσιγνωσίας που με εξωστρέφεια θα σου συστήσει το νέο πρόσωπο μιας ιστορικής ποικιλίας.
blossoms, pineapple, peach and green apple. It has a full mouth with characteristic acidity and is served fresh and chilled. Its shelf life is around two years, and it is best when paired with the bold flavours of local cuisines, such as Kreatopita (meat pie) and Aliada (fried cod and garlic dip). Fifteen hundred hectares of vineyards, many with organic crops and a new generation of enlightened producers, mark a new era for Doric wine. Together, the Kefalonia Robola Wine Cooperative - Orealios Gaea, the Kosmetatos and Haritatos family wineries, and those of Evriviadis Sclavos and Petros Markantonatos compose a route of wine tasting, introducing you to the modern face and potential of this historic variety.
West of Mount Aenos, at an altitude of 500-to-800 metres, the cultivation zone proffers one of the best varieties, with a golden hue and aromas of unripe and sour fruits.
is a truly unique variety, both in taste and morphology.
Nature is our source and our inspiration. Our products combine carefully selected active ingredients with scientific knowledge and laboratory experience. Strb. beauty treatment line offers a pure result using innovative formulas that enhance every beauty routine. They said about us 92% praised the ease of use 71% saw the results described in the products properties such as cleansing and hydration 85% had a pleasant feeling while and after using it (survey conducted internally in a sample of 25 people aged 22-45 years old, who used the products in their face care routine)
ΣΤΌ
N Λ
THERE’S LAMBROS and Bombidia for soutzoukakia, 22 for souvlaki, Falafel for Lebanese, Bantis for bougatsa with cheese, and Agapi for ethereal cheese pies.
GR EN
Συμπρωτεύουσα της Ελλάδας και πρωτεύουσα της εθνικής μας νοστιμιάς, η Θεσσαλονίκη σκορπά απλόχερα στο φαγητό των δρόμων της την παράδοση πολλών πολιτισμών, που, παρότι χάθηκαν, άφησαν πίσω τους αναλλοίωτη τη γεύση της ιστορίας τους. Στους δρόμους της θα ανακαλύψεις μοναδικά –μόνο δικά της– εδέσματα, όπως το σιμίτικο κουλούρι, η μπουγάτσα, το σουτζουκάκι, το σάντουιτς –όπως λέγεται εδώ το τυλιχτό σουβλάκι– και η πανσέτα, και θα συναντηθείς με μια νέα εποχή που αγκαλιάζει την υφήλιο μέσα από ένα μπέργκερ, ένα σούσι, ένα μπάο, ένα falafel, μια ναπολιτάνικη πίτσα. Στο θρυλικό 22 Σουβλάκια θα σταθείς για το αυθεντικό θεσσαλονικιώτικο σουβλάκι με ρώσικη και μουσταρδομαγιονέζα σε αφράτο ψωμάκι. Στα Βομβίδια με τη φασαριόζικη μοναδική
θα ψάξεις το πικάντικο σουτζουκάκι
μπούκοβο και μπόλικο κρεμμύδι και στον Λάμπρο με ρώσικη και καυτερή πιπεριά. Την πρωινή σου μπουγάτσα θα την πάρεις με τυρί από τον Μπαντή, με την ίδια οικογενειακή ιστορία από το 1969, και τη βραδινή με κιμά και γιαούρτι από τον Γιάννη, στο πεζοδρόμιο που μαζεύει όλη την πόλη μετά το ξενύχτι. Για πιροσκί, χατσαπούρι, τσιμπουρέκι και για την πιο αιθέρια τυρόπιτα, θα εμπιστευτείς τη χειροποίητη τεχνική των κοριτσιών
Enjoy bougatsa with cheese in the morning at Bantis, a family joint that’s been around since 1969. After a night on the town, grab a bougatsa with mince and yoghurt at Yiannis.
μπέργκερ με Αngus beef.
SALENTO AND POSELLI honour the flavours of southern Italy. The best Angus beef burger can be found at Tarantino.
Head to bustling Bombidia for spicy soutzoukakia with chilli flakes and plenty of onion. Try the hot-pepper version with a side of Russian salad at Lambros.
από τη Γεωργία, στην Αγάπη. Ο Ραέντ Ζάχεμ, ερωτικός μετανάστης από τον Λίβανο, φτιάχνει το πιο αληθινό, μαγικό falafel, με δροσερό ταμπουλέ, σπιτικά τουρσιά και τραγανή πίτα, στο Falafel. Γεμιστή με ιταλικά τυριά και αλλαντικά, η προζυμένια, τραγανή, λεπτή ζύμη του Mono Unique Fresh, για μια εμπειρία που θυμίζει πίτσα και λαχματζούν, αλλά είναι κάτι καλύτερο. Για αυθεντική ναπολιτάνικη πίτσα στο Pizza Hood και στο Salento Wood, και για ένα αέρινο, σχεδόν διαφανές, κομμάτι με φρέσκια μοτσαρέλα και ταρτούφο στο Poselli. Στο Thess Bao τρεις μεγάλοι chefs της νεότερης γενιάς υπογράφουν κινέζικα ψωμάκια στον ατμό – αγαπημένο αυτό με τις τραγανές γαρίδες, τη spicy μαγιονέζα και το spread αβοκάντο. Το ΚουΖήν χρησιμοποιεί βιολογικές πρώτες ύλες· η μοσχαρίσια κόντρα μπριζόλα και το Ιberico ψαρονέφρι προέρχονται από ζώα που εκτρέφονται σε μικρές ελληνικές φάρμες και σιγομαγειρεύονται με βότανα, ενώ αν είσαι βίγκαν, θα χορτάσεις με αγνό μπριάμ και νοστιμότατες βελουτέ σούπες. Στο Τarantino θα απολαύσεις το καλύτερο μπέργκερ με Angus beef και ονειρεμένη τηγανητή γλυκοπατάτα. Sushi και noodles στο Sushaki, με ποικιλία για κάθε όρεξη! Τίποτα, όμως, δεν έχει τη γεύση της πόλης, όσο το σάντουιτς με πανσέτα ή λουκάνικο Τζουμαγιάς έξω από το γήπεδο του ΠΑΌΚ, τις ημέρες των αγώνων.
Italian cheese and charcuterie is a cross between pizza and Lahmacun (Turkish pizza), only better! For Neapolitan pizza, stop at Pizza Hood or Salento Wood For thin-crust pizza with fresh mozzarella and Tartufo, visit Poselli. Three talented young chefs are putting new twists on Chinese bao buns at Thess Bao. Our favourite is with crispy prawns, spicy mayonnaise and avocado spread. The steaks and Iberico tenderloins at KouZēn are raised on small organic farms in Greece. For vegans, there are delicious Briam (a dish of roasted veggies in tomato sauce) and Veloute (a French savoury sauce) soups. Looking for the best Angus burger with sweet potato fries? Head to Tarantino For sushi to suit all palates, Sushaki is a must. However, nothing represents the city like the pancetta sandwich outside the PAOK stadium on match days.
πίτσα στο Pizza
Hood, για φρέσκια traccia στο Mono, για ασιατικά ψωμάκια στο Thess Bao, για εκπληκτικά σάντουιτς στο ΚουΖήν και για sushi στο Sushaki.
feast of flavours and health, the Cretan diet is one of the best in the world. Five dishes testify to this from their very first bites.
Κρήτη
είναι ελληνική, η κουζίνα
όμως, είναι απόλυτα... κρητική. Μια αδιάλειπτη συνέχεια της ομηρικής αρχαιότητας, λιτή, χωρίς μπαχαρικά και χωρίς πολλά μυρωδικά, εγγυάται μακροζωία και σιδερένια υγεία. Οι Κρητικοί επιμένουν στα αγνότερα προϊόντα, ψήνουν με σεβασμό, χωρίς να αλλοιώσουν τις μοναδικές πρώτες ύλες του τόπου τους, κι επιμένουν πως δεν μπορείς να χορτάσεις το νησί τους αν δεν δοκιμάσεις τα καλύτερα πιάτα του.
EN Cretan cuisine is wholeheartedly distinct. A continuation of Homeric history leads to the simple cuisine of today. Unspicy and with very few herbs, it guarantees longevity. Cretans insist on using the purest products, cooked without altering their unique natural properties. They are adamant that you haven’t fully experienced Crete until you’ve tried its best dishes.
Σκιουφιχτά
μακαρούνια ή σκυφομακαρούνες είναι το χειροποίητο, φρέσκο ζυμαρικό της Κρήτης, αυτό που με επιδέξια
κίνηση των δαχτύλων οι έμπειρες νοικοκυρές πλάθουν σε ένα ομοιόμορφο, στριφτό, κοντό ζυμαρικό. Τα μακαρούνια γίνονται από αλεύρι που ζυμώνεται με ελαιόλαδο και ανθότυρο – αυτό τους δίνει την ιδιαίτερη γεύση τους. Θα τα δοκιμάσετε απλά, με στακοβούτυρο, ξερή μυζήθρα, απάκι ή μία ντοματένια σάλτσα.
Makarounia is pasta made fresh by experienced Cretan housewives. It is created with a skilful movement of the fingers that creates a uniform, twisted form of short pasta. The dough is made of flour kneaded with olive oil and Anthotiro cheese, imparting a unique flavour. You can eat them plain or with Stakobutter, dried Mizithra cheese, smoked Apaki (cured meat) or tomato sauce.
Σφακιανή Πίτα
είναι μία από τις πιο διάσημες πίτες της Κρήτης. Η σφακιανή πίτα, καμωμένη μόνο με δύο υλικά –αλεύρι και φρέσκια μυζήθρα–, εμπνέεται από τη λιτή ζωή των κτηνοτρόφων στα Σφακιά. Κι όμως, αυτή η λιτότητα πλάθει
ένα μαγικό, λεπτό, τραγανό πιτάκι που τηγανίζεται σε ελαιόλαδο και τρώγεται καυτό, με θυμαρίσιο μέλι ή
σκέτο. Η Κρήτη ξέρει από καλές πίτες!
are the most famous pies in Crete. They are made only with two ingredients: flour and fresh Mizithra. They are inspired by the simple life of farmers in Sfakia. Yet, their frugality created the magical, thin and crispy pies that are fried in olive oil and eaten hot with thyme honey, or plain. In Crete, they know how to make delicious pies!
Στάκα είναι η κρέμα του αιγοπρόβειου γάλακτος που δουλεύεται στη φωτιά με αλάτι, αλεύρι και λίγο νερό. Στη διαδικασία διαχωρίζεται το βούτυρο (στακοβούτυρο το λένε εδώ) και μένει μια πρωτεϊνούχα μάζα που μοσχοβολά γάλα. Η έντονη νοστιμιά της ταιριάζει σε μια ψητή πατάτα, στα ζυμαρικά, στο γαμοπίλαφο και στο τηγάνισμα του αβγού. Σκέτη, με λίγο ψωμάκι, θα σου χαρίσει ακόμη πιο γενναιόδωρα την υπέροχη γεύση της.
is a cream made from sheep and goat milk prepared with salt, flour and a little water, cooked over a fire. In the process, the butter (Stakobutter) separates, leaving a protein mass. Its milky flavour goes well with baked potatoes, pasta, Gamopilafo (risotto) or fried eggs. On its own, with a bit of bread, it lends itself even more to flavour.
Γαμοπίλαφο
είναι το ριζότο του γάμου, του πανηγυριού, της κάθε χαράς. Στη γιορτινή του εκδοχή, μαγειρεύεται σε μεγάλα καζάνια, στα ξύλα της φωτιάς, μόνο από τους άντρες του χωριού. Το ρύζι από την αρχαιότητα συμβολίζει το «ρίζωμα» του ζευγαριού και, ανάλογα με την περιοχή, το πιλάφι μαγειρεύεται με αιγοπρόβειο κρέας ή με κρέας και κότα μαζί. Δύο υλικά, λίγες σταγόνες λεμόνι και ένα πλούσιο, γευστικότατο πιάτο που, από μόνο του, συμβολίζει την Κρήτη.
is risotto served at weddings, festivals, and other joyous events. Village men cook the risotto in large cauldrons over wood fires. Since ancient times, rice has symbolised the “rooting” of the couple and, depending on the region, is cooked with goat meat, or a combination of meat and chicken. These ingredients with a few drops of lemon are a rich and delicious dish symbolic of Crete.
Άγριοι Χοχλιοί ή γυρευτοί, όπως τους λένε εδώ, με τη γεύση και την ποιότητα της πρωτεΐνης τους, έσωσαν πολλές φορές τους Κρητικούς από την πείνα, σε δύσκολους καιρούς, με μια ιδιαίτερη συνταγή που γίνεται στη στιγμή, σε ένα τηγάνι. Χοχλιοί μπουμπουριστοί, λοιπόν, μόνο με ελαιόλαδο, χοντρό αλάτι, λίγο ξίδι και άρωμα από φρέσκο ροζμαρί (δεντρολίβανο). Η καλύτερη παρέα για μια ρακή!
known as Chochli, with delicious taste and high protein content, have saved Cretans many times from starvation during difficult times. Chochli Bourbouristi is a dish of flash-fried snails with olive oil, coarse salt, a little vinegar and fresh rosemary. It pairs well with raki.
A continuation of Homeric history leads to the simple cuisine of today. Cretans insist on using the purest products, cooked without altering their unique natural properties.
Κρυμμένη στην αγκαλιά του Παντοκράτορα, στο βόρειο τμήμα του νησιού, αθέατη από τη θάλασσα, μετέωρη ανάμεσα σε γη και ουρανό, η Παλιά Περίθεια με τη βενετσιάνικη αρχιτεκτονική και την πλούσια ιστορία μοιάζει βγαλμένη από κινηματογραφικό σκηνικό. Η πεζοπορική περιήγηση επιφυλάσσει μοναδικές εκπλήξεις, ιδιαίτερα την άνοιξη και το φθινόπωρο. Στη γη της φυτρώνουν τουλίπες, κυκλάμινα, άγριες ορχιδέες, σπάνια βότανα και μπλε ανεμώνες, στον ουρανό της πετούν γεράκια και αετοί, στα καλντερίμια της υψώνονται μόνο πέτρινα σπί-
In the north of Corfu, on the slopes of Mt Pantokrator, unseen and suspended between the sea and the sky, the rich history and Venetian architecture of Old Perithia are like something out of a film. Hiking tours in spring and fall offer unique surprises. Tulips, cyclamen, wild orchids, rare herbs and blue anemones grow, hawks and eagles soar, and stone houses stand on its historical cobbled streets. An unprecedented sense of peace and tranquility prevails in the air. With some structures dating from the 14th century, the former ghost town of Old
Ένα χωριό-αμάλγαμα ιστορίας και αρχιτεκτονικής. Ένα συμπόσιο κερκυραϊκής γαστρονομίας. Αυτή είναι η Παλιά Περίθεια. Old Perithia is unlike any other village, with its unique blend of history, architecture and Corfiot cuisine.
OLD PERITHIA is the oldest village in Corfu, frozen in time.
τια, στον αέρα της κυριαρχεί μια πρωτόγνωρη αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης. Ήταν αυτά κι άλλα πολλά που το 1979 συνέβαλαν στην ανακήρυξή της από το υπουργείο Πολιτισμού ως «διατηρητέο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς και αρχιτεκτονικού πλούτου που χρήζει κρατικής προστασίας». Από τότε έως σήμερα, όλα τα δημόσια κτίρια και οι οκτώ βυζαντινές εκκλησίες της αναπαλαιώνονται σιγά σιγά, ακολουθώντας αυστηρά κριτήρια. Για τους Κερκυραίους αλλά και πολλούς μυημένους επισκέπτες της, η Παλιά Περίθεια ισοδυναμεί με δύο πράγματα: καλό φαγητό κι ωραίους περιπάτους. Ένας από αυτούς ξεκινά από την καρδιά του χωριού και φτάνει μέχρι την Ιερά Μονή του Υψηλού Παντοκράτορα, που ιδρύθηκε στο πρώτο μισό του 14ου αιώνα κι έκτοτε στέκει αγέρωχα στο υψηλότερο σημείο του νησιού. Κι επειδή το περπάτημα ανοίγει την όρεξη, όλες οι ταβέρνες σερβίρουν αυθεντική κερκυραϊκή κουζίνα με πολλές τοπικές πρώτες ύλες, όπως σοφρίτο, τσιγαρέλι με χόρτα από τα μποστάνια, παστιτσάδα (μακαρόνια με κόκορα) συκομαΐδα και γλυκό πορτοκάλι για επιδόρπιο. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το τοπικό μέλι.
Perithia is the oldest, wealthiest village in Corfu. In 1979, the Ministry of Culture dubbed it a monument of cultural heritage and architectural wealth requiring state protection. Since then, its public buildings and eight Byzantine churches have undergone restoration following strict criteria. For Corfiots and visitors, Old Perithia is synonymous with good food and enjoyable walks. One starts from the heart of the village and reaches the Holy Monastery of the High Pantocrator, founded in the first half of the 14th century. Since then, it has stood proudly on the island’s highest point. As walking whets the appetite, all the tavernas serve authentic Corfiot cuisine with local ingredients. Try the Sofrito (beef in rich gravy), Tsigareli (cabbage with tomatoes, spicy peppers, potatoes, dill and parsley) with wild greens, Pastitsada (spaghetti with rooster), Sikomaida (a dessert of figs) and Portokali Glyko (a dessert of oranges). Don’t forget to try the local honey, or you might regret it!
In 1979, the Ministry of Culture dubbed Old Perithia a monument of cultural heritage and architectural wealth requiring state protection.
beach on the south coast of Skiathos.
Ένα μεγαλοπρεπές δίκτυο πεζοπορικών διαδρομών απλώνεται σε ολόκληρο το νησί, αποκαλύπτοντας αρχαιολογικούς θησαυρούς, βυζαντινά μνημεία, εντυπωσιακές παραλίες και μία φύση πνιγμένη στο πράσινο.
1 Η Χώρα: Περπατώντας σε ήπιας κυκλοφορίας δρόμους και αστικά μονοπάτια, κάντε τον γύρο της πόλης και γνωρίστε τα κρυμμένα μυστικά της και τον τρόπο ζωής των κατοίκων.
2 Πλοία και Αεροπλάνα: Διασχίστε τα παλιά καρνάγια, παρατηρήστε το διάσημο αεροδρόμιο της Σκιάθου και επισκεφτείτε σε μία εύκολη πεζοπορία ιστορικά σημεία και αρχαιολογικούς χώρους.
3 Λίμνη και Θάλασσα: Μία ιδανική διαδρομή για παρατήρηση πουλιών, με όμορφη θέα προς τον υγρότοπο του Αγίου Γεωργίου. Αν είστε αρχάριοι, φτιάχτηκε για εσάς.
4 Το Μονοπάτι της Ελιάς: Αγροτικά τοπία, ελαιώνες και αγροκτήματα. Ξεκινήστε από τη Χώρα και, μέσα από τα ρέματα της Γανωτής και της Αγαλιανούς, φτάστε στην παραλία του Νικοτσάρα.
5 Οι Δρόμοι της Μονής: Με αφετηρία τη Χώρα, οδηγηθείτε στην Ιερά Μονή Ευαγγελιστρίας, διασχίζοντας εκπληκτικά μονοπάτια σε μια πορεία γεμάτη ελαιώνες.
6 Οι Δρόμοι του Κάστρου: Ανακαλύψτε ένα ιδιαίτερο τμήμα του νησιού εκτός οικισμών, με αρχαία, μοναστήρια, ξωκλήσια, νερόμυλους, πηγές, αλώνια και παραλίες. Αποτελεί σίγουρα μία από τις πιο γεμάτες πεζοπορικές διαδρομές.
7 Περπατώντας στις Κορυφές: Χαρείτε άπλετη θέα προς το Πήλιο, τη Σκόπελο και την Αλόννησο, καθώς και ολόκληρη τη Σκιάθο, μέσα από μία εύκολη διαδρομή που διέρχεται κι από το οινοποιείο.
8 Πίστη και Αρχαιότητες: Η ιστορία πλέκεται με τη θρησκεία και η φύση με την αγροτική παραγωγή. H διαδρομή ξεκινάει από το Πυργί και την εκκλησία της Αγίας Αναστασίας και καταλήγει στο Κάστρο. 9 Ακολουθώντας το Νερό: Στην ευρύτερη περιοχή της Μονής Κεχριάς βρίσκονται δύο ρεματιές με άφθονο νερό και έντονη βλάστηση. Επισκεφτείτε την Ιερά Μονή, το ρέμα της Κεχριάς με τους νερόμυλους, περπατήστε στο δάσος και χαρείτε τις παραλίες Κεχριά και Λυγαριές.
1
A magnificent network of hiking trails stretches across the island, revealing archaeological treasures, Byzantine monuments, impressive beaches and nature drowned in greenery.
Chora: Walk the uncongested streets and urban paths around the city to discover its hidden secrets and learn its way of life.
2
Boats and Planes: Cross the old shipyards, visit the famous airport of Skiathos and hike an easy route to some of its archaeological sites.
Lake and Sea: The path through the wetlands of Agios Georgios is ideal for beginners who wish to enjoy birdwatching and beautiful views.
The Olive Path: Begin from the Chora and continue through the rural landscapes of olive groves, farms and the streams of Ganoti and Agalianou to reach Nikotsara beach. 5
The Roads of the Monastery: From the Chora, head to Monastery Evangelistria on a route filled with olive trees. 6
The Roads of Castle: Discover a region apart from the island’s settlements on a memorable hiking trail to antiquities, monasteries, chapels, watermills, springs, threshing floors and beaches. 7
Walking to the Peaks: Enjoy a magnificent view of Pelion, Skopelos, Alonissos and the whole of Skiathos on a forgiving route that passes the winery. 8
Faith and Antiquities: History intertwines religion, nature and agriculture on a route that begins at Agia Anastasia church in Pyrgi and ends at the Castle. 9
Following Water: The area around Kechria Monastery has two creeks with abundant water and lush vegetation. Visit the monastery, the creek with the watermills, and walk through the forest to reach the beaches of Kechria and Ligaries.
The area around Kechria Monastery has two creeks with abundant water and lush vegetation. Visit the monastery, the creek with the watermills, and walk through the forest.
10 Νερό και Άνεμος: Νιώστε την απόλυτη ελευθερία στην κορυφή Έλατος και χαθείτε μέσα στην πυκνή βλάστηση του ρέματος του Αχειλά. Μία δύσκολη διαδρομή που αποζημιώνει και τον πιο απαιτητικό πεζοπόρο. 11 Το Πανόραμα της Σκιάθου: Απολαύστε τη θέα προς όλες τις κατευθύνσεις. Περάστε από την Ιερά Μονή Εικονίστριας, καθώς και το σημείο της εύρεσης της εικόνας. Στο τέλος της διαδρομής, κοντά στην παραλία του Πλατανιά, βρίσκεται ο μικρός νησιωτικός υγρότοπος Έλος Πλατανιά.
12 Ο Γύρος της Καναπίτσας: Μία ιδανική διαδρομή για τρέξιμο. Διέρχεται από τις παραλίες Καναπίτσα, Βρωμόλιμνος και Κολιός.
13 Βουνό και Θάλασσα: Έχοντας ως αφετηρία την Ιερά Μονή Εικονίστριας, διασχίστε το δάσος και κατηφορίστε προς τις παραλίες Μικρός και Μεγάλος Ασέληνος.
14 Δάσος και Θάλασσα: Περιπλανηθείτε σε φυσικού κάλλους τοπία, όπως το Αισθητικό Δάσος Μανδρακίου, τις παραλίες Μανδράκι, Ελιά και Άγκιστρο, και τη ράχη της Τραχαλόμανδρας με θέα τις Κουκουναριές και τον υγρότοπο της Στροφυλιάς. 15 Γλυκό και Αλμυρό Νερό: Ανακαλύψτε τον υγρότοπο της Στροφυλιάς σε μία διαδρομή που περνάει μέσα από το Αισθητικό Δάσος της Κουκουναριάς και καταλήγει στην ομώνυμη παραλία. H πρώτη προσβάσιμη διαδρομή στην Ελλάδα σε άτομα με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα.
10
11
Water and Wind: Feel absolute freedom from panoramic views of the forest of Skiathos on top of Mt Elatos. Lose yourself in the dense vegetation along the stream of Acheela. The route is challenging for experienced hikers.
Panoramas of Skiathos: Enjoy views in all directions. Pass the Monastery of Iconistria to see where its icon was discovered. Near the beach at the end of the route is the Platanias swamp, a small island wetland.
12
13
The Round of Kanapitsa: This route passes through the beaches of Kanapitsa, Vromolimnos and Kolios and is ideal for running.
Mountain and Sea: In the heart of nature, a forest of green pines stretches to the shoreline. From Monastery of Iconistria, cross the forest and descend to the beaches of Mikros and Megalos Aselinos.
14
15
Forest and Sea: Wander through the beautiful landscapes of the Aesthetic Forest of Mandraki, the beaches of Mandraki, Elia and Agistros, Trachalomandra Ridge overlooking Koukounaries, and the wetlands of Strofilia.
Fresh and Salt Water: Discover the wetlands of Strofilia on a unique route passing through the Aesthetic Forest of Koukounaria, ending at its beautiful beach. It is the first route in Greece that is accessible to people with disabilities.
Legend tells that Chalki is named for its ancient copper mines and takes its beauty from the gods.
Text: Makos Tsimettas
Νοτιοδυτικά της Ρόδου βρίσκεται ένα μικρό νησί με μεγάλη φήμη. Από τη βασίλισσα Αρετάνασσα της αρχαιότητας και τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη, μέχρι τον χαρακτηρισμό της ως Διεθνές Κέντρο Ειρήνης και Φιλίας Νέων και την πρόσφατη αναγόρευσή της ως το πρώτο GR - Eco Island, η Χάλκη δείχνει να μην έχει χάσει σταγόνα από την αίγλη της. Τιτάνες, Δωριείς, Άραβες και Γενοβέζοι θέλησαν να την κάνουν δική τους, αλλά μόνο οι Χαλκίτες κατάφεραν τελικά να κρατήσουν τον πανέμορφο αυτόν τόπο που ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά. Φτάνοντας, το βλέμμα αιχμαλωτίζεται από το πολύχρωμο Νημποριό (ή Εμπορειό), αμφιθεατρικά χτισμένο γύρω από το φυσικό λιμάνι της. Χαρακτηρισμένος ως παραδοσιακός οικισμός, καθώς η εικόνα και ο τοπικός χαρακτήρας που είχε κατά το παρελθόν παραμένουν αναλλοίωτα μέχρι σήμερα, είναι στολισμένος με πέτρινα αρχοντικά, παλιές εκκλησίες κομψά καταλύματα, γραφικές ταβέρνες και στιλάτα καταστήματα. Σχεδόν δίπλα του (ένα δεκάλεπτο
Southwest of Rhodes is a small island of reputation. In antiquity, the island played host to queen Aretanassa, later to the Knights of St John. Known as “the island of peace and friendship,” Chalki is especially popular with youth.
Mythical titans, Dorians, Arabs and Genoese tried to claim Chalki for themselves, but the Chalkians ultimately succeeded. Their love for its beauty will become yours too. Upon arrival, the eye is captivated by the colours of Niborio (also known as Emporeio), built like an amphitheatre around the natural harbour. It is a traditional settlement characterised by stone mansions, old churches, tavernas, shops and other quaint accommodations, an image from the past that remains intact today. A ten-minute walk from the village is Pontamos. With crystal-clear water, it is the most popular beach with accommodations for added comfort on the island. For a bit more privacy, there are little coves nearby. Kania, Gyali, Tracheia, Ftenagia and Areta are accessible by boat or car for those who enjoy beach crawling.
GR
με τα πόδια), θα συναντήσεις την πιο δημοφιλή παραλία του νησιού, τον Πόνταμο με τα κρυστάλλινα νερά (και όλες τις ανέσεις), κι αν προτιμάς την ησυχία, λίγο πιο κάτω, υπάρχουν λιμανάκια όπου θα κολυμπήσεις ολομόναχος. Αν πάλι τo beach hunting είναι στο αίμα σου, κατευθύνσου με το αυτοκίνητο ή με βάρκα (αναλόγως ποια παραλία θα επιλέξεις) προς τα Κάνια, το Γυαλί, την Τραχειά, τα Φτενάγια και την Αρέτα. Το σχετικά μικρό μέγεθος του νησιού παρέχει τη δυνατότητα να επισκεφτείς (ακόμη και περπατώντας) σπουδαία αξιοθέατα. Το μεσαιωνικό κάστρο της Χάλκης, έκτασης περίπου 2.200 τ.μ., με τον απίστευτο πολιτιστικό πλούτο, είναι το μοναδικό που διατηρεί ένα τόσο μεγάλο ναό, αυτόν του Αγίου Νικολάου, ενώ το μοναστήρι του Άι-Γιάννη, το πιο σημαντικό στην τοπική κουλτούρα, είναι από εκείνα που πρέπει να δεις. Πανηγυρίζει στις 29 Αυγούστου, με γλέντι, ντόπιο αρνί, πατάτες στον ξυλόφουρνο και παραδοσιακές «χαλκίτικες μακαρούνες» (πλατιά χειροποίητα ζυμαρικά). Άλλες ημερομηνίες που οφείλεις να τσεκάρεις στο ημερολόγιό σου, είναι η περίοδος του Πάσχα –για την Ανάσταση στις τρεις τα ξημερώματα και το κάψιμο του «Φράγκου» στο προαύλιο της εκκλησίας– και ο Σεπτέμβρης, όταν η Χάλκη γιορτάζει με εκδηλώσεις όπως το Φεστιβάλ Μουσικής Χάλκης «Δημήτρης Κρεμαστινός», συνοδεία καταξιωμένων μουσικών της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και άλλων χωρών.
EN
Niborio is
a traditional settlement characterised by stone mansions, old churches, tavernas, shops and other quaint accommodations.
ΤΟ
Μεταλλευτική δραστηριότητα και πράσινη ανάπτυξη για τη βορειοανατολική Χαλκιδική. Mining activity and green development for the north-east region of Halkidiki.
GR ΕΝ
αρχές
βιώσιμης ανάπτυξης. Πρόκειται
δυναμική, η οποία στηρίζεται στις επιταγές
προτεραιότητες που θέτουν οι σύγχρονες κοινωνίες μπροστά στις προκλήσεις του σήμερα. Οι εταιρείες κρίνονται αυστηρά για το αποτύπωμά τους στην κοινωνία και το περιβάλλον. Η Ελληνικός Χρυσός, μία από τις μεγαλύτερες μεταλλευτικές εταιρείες στην Ελλάδα, που παράγει συμπυκνώματα χρυσού, αργύρου, μολύβδου και ψευδαργύρου στα Μεταλλεία Κασσάνδρας, θεωρείται πρωτοπόρος στον κλάδο, όσον αφορά τις δράσεις για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Με αμέριστο σεβασμό στο περιβάλλον, επενδύει διαχρονικά στις βέλτιστες πρακτικές περιβαλλοντικής διαχείρισης, ενώ παράλληλα μεριμνά για την εξυγίανση και αποκατάσταση της περιοχής εντός και γύρω από τα μεταλλεία. Όπου ολοκληρώνεται η μεταλλευτική δραστηριότητα, πραγματοποιούνται εργασίες για την εξυγίανση και αναβάθμιση του φυσικού τοπίου και επαναφορά του στην πρότερή του κατάσταση. Η εταιρεία δημοσιεύει τα αποτελέσματα σε προσβάσιμη από όλους ειδική πλατφόρμα, γεγονός που καταδεικνύει το αυξημένο αίσθημα λογοδοσίας της έναντι της τοπικής κοινωνίας.
The world today more than ever, requires that companies commit to sustainable development practices and strategies. Companies are judged strictly on their social and environmental footprint as well as on their performance regarding corporate governance issues (environmental, social, and governance criteria). Hellas Gold, one of the largest mining companies in Greece, produces gold, silver, lead and zinc concentrates at the Kassandra Mines. It is considered a pioneer in the mining sector for the actions it takes for environmental protection, sustainable development and in terms of climate change. The company has always invested in industry-leading practices and technology while taking care of the remediation and reclamation of the area in and around the mines. Whenever the mining activity is completed in a specific location, the company always seeks to clean up and upgrade the area in order to restore the land to harmony with the surrounding landscape. The company publishes the results on a special platform, which is accessible to all interested parties, demonstrating in practice its commitment to transparency.
H ΔΉΛΟΣ, ένα από τα πιο φωτεινά σημεία της Μεσογείου, έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO. Ο χρόνος σε αυτή τη νησίδα του Αιγαίου μοιάζει να σταμάτησε χιλιάδες χρόνια πριν…
DELOS, one of the brightest islands in the Mediterranean, is designated a World Heritage Site by UNESCO. Here, on this Aegean island, time stopped long ago.
Text: Romina Xyda
«Καταπράσινη». Αυτή είναι η πρώτη λέξη που ψελλίζεις ασυναίσθητα, την πρώτη φορά που βρίσκεσαι στην Κω. Φοίνικες, πεύκα, ακακίες, πλατάνια, αγριογιασεμιά, μπουκαμβίλιες και κόκκινοι ιβίσκοι (το σύμβολο του νησιού) καλύπτουν κάθε γωνιά της πόλης με χρώμα και άρωμα. Ακολουθεί η λέξη «ιστορία». Ορθόδοξοι και καθολικοί ναοί, μουσουλμανικά τεμένη, κάστρα, ρωμαϊκά και ελληνιστικά κτίρια, οθωμανικά, βυζαντινά και παλαιοχριστιανικά κατάλοιπα, ορθώνουν σχεδόν παντού το ανάστημά τους. Κι όλα μαζί συνυπάρχουν αρμονικά με σύγχρονα κτίρια και αμέτρητα σοκάκια. Γι’ αυτό και στην πρωτεύουσα της Κω σημασία δεν έχει τι μπορείς να κάνεις, αλλά... τι δεν μπορείς να μην κάνεις. Δεν μπορείς να μην πας στην Πλατεία Ελευθερίας, να μην περπατήσεις τη Δημοτική Αγορά της με το εντυπωσιακό αίθριο και να μη δοκιμάσεις γλυκό κουταλιού ντοματάκι, παραδοσιακό κρασοτύρι και κανελάδα. Το βλέμμα σου θα κλέψουν τα κτίρια της ιταλοκρατίας (ένα από αυτά στεγάζει το υπέροχο Αρχαιολογικό Μουσείο), το τζαμί Defterdar του 1780 και το τείχος της αρχαίας πόλης. Δεν μπορείς να
Green is the first word that enters your mind when in Kos. Palm, pine, acacia, plane and wild jasmine trees, bougainvillaea and red hibiscus (the symbol of the island) colour and fragrance every corner of town. History is next: Roman, Greek, Ottoman, Byzantine and early Christian remnants are everywhere, alongside castles, mosques and Orthodox and Catholic churches. All coexist harmoniously with modern features on the island. That is why, in the capital of Kos, it is not about what you can do but what you can not help but do. Do not miss the opportunity to go to Eleftherias Square to wander through the municipal market with its impressive atrium. Taste the unique tomato spoon sweet, the traditional Krasotyri (wine cheese) and the Kanelada (a warm winter drink) of Kos. The ancient city walls, the 18th-century Defterdar Mosque and the architecture of buildings from the Italian occupation, including the magnificent Archaeological Museum, are sure to impress. You can’t help but become smitten with the old town, its cobbled streets, quaint tavernas
πλάτανος του Ιπποκράτη και η μαρίνα.
THE ARCHAEOLOGICAL MUSEUM, the centuries-old plane tree of Hippocrates and the marina.
μην τρυπώσεις στην Παλιά Πόλη με τα πλακόστρωτα στενά, τις γραφικές ταβέρνες και τα μαγαζιά. Να μην ανέβεις στην Κάζα Ρομάνα, την αριστουργηματική, αναπαλαιωμένη έπαυλη με τα 36 δωμάτια και τα μοναδικά ψηφιδωτά, που χτίστηκε στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ.
Δεν μπορείς να μην κατέβεις στο λιμάνι και, διασχίζοντας με τα πόδια ή με το ποδήλατο την υπέροχη Λεωφόρο των Φοινίκων, να μην μπεις στο κάστρο της Νερατζιάς, χτισμένο από Ιωαννίτες Ιππότες. Να μη σταθείς στην πλατεία με τον διάσημο πλάτανο, που θεωρείται ότι φυτεύτηκε από τον πατέρα της Ιατρικής, τον Ιπποκράτη, και να μην επισκεφθείς το Ρωμαϊκό Ωδείο και τη Ρωμαϊκή Οικία. Ούτε να μην πεταχτείς μέχρι το Ασκληπιείο, το κορυφαίο αξιοθέατο της Κω, που ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. και εξελίχθηκε σε κέντρο πανελλήνιας εμβέλειας, όπου άνθρωποι έρχονταν για να θεραπευτούν ή να διδαχθούν ιατρική. Δεν μπορείς να μη γευτείς σουτζουκάκια, μαντί και ζεστό χαλβά με παγωτό ή να μην πιεις ένα ποτό στη μαρίνα, χαζεύοντας τα εκατοντάδες λαμπιόνια των σκαφών. Δεν μπορείς να μην επιστρέψεις ξανά…
ENand shops. Tour the Casa Romana, a masterfully-restored mansion built in the late 2nd century CE, with 36 rooms and unique mosaics.
Go to the harbour on foot or bicycle and cross the magnificent Avenue of Palms to enter Neratzia Castle, built by the Knights of St John. Stand in the square of the famous plane tree believed to have been planted by the father of medicine, Hippocrates. You can’t miss the Roman Odeon and the Roman House. Nor can you not pop over to the Asclepieion, the premier attraction of Kos. Founded in the 4th century BCE, it became a centre of medicine of national importance. You can’t help but try Soutzoukakia (meatballs in tomato sauce), Manti (boiled, spicy mince dumplings) and hot Halva (a sweet of sesame flour and honey) with ice cream. Have a drink at the marina while gazing at hundreds of flickering boat lamps. You will come back again!
Go to the harbour on foot or bicycle and cross the magnificent Avenue of Palms to enter Neratzia Castle, built by the Knights of St John.
του, που θεωρείται πρωτοπόρα σε όλο τον κόσμο.
THE CENTRE HAS received countless accolades for its multi-dimensional events and world-renowned, pioneering architecture
Η κατασκευή του διήρκεσε 10 χρόνια. Kόστος, 630 εκατ. ευρώ. Πριν από 5 χρόνια, όταν παραδόθηκε στο κοινό, ο ξένος Τύπος έκανε λόγο για «νέο Παρθενώνα». Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος δεν είναι απλώς ένας «ζωντανός» πολυχώρος πολιτισμού, άθλησης, εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας, είναι, κυρίως, ένα τοπόσημο. Ένα κτίριο που «συνομιλεί» με την Αθήνα, αποτυπώνει το πνεύμα, την αισθητική, τη νέα ιστορία της. Και την αλλάζει. Η ιδέα του ΚΠΙΣΝ γεννήθηκε το 2004, όταν το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ανέλαβε ένα τριπλό project: τη μεταστέγαση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, τη δημιουργία μιας νέας Εθνικής Βιβλιοθήκης, αλλά κι ενός μεγάλου πάρκου για την Αθήνα. Στην έκταση του παλιού Ιπποδρόμου, στο φαληρικό Δέλτα, που παραχωρήθηκε από το ελληνικό Δημόσιο, ο αρχιτέκτονας Renzo Piano «σήκωσε» έναν τεχνητό λόφο, με ήπια κλίση, κάτω από τον οποίο χτίστηκαν –σχεδόν σαν υπόσκαφα– τα δύο γυάλινα κτίρια του Κέντρου. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό: 210 στρέμματα πρασίνου που «ακροβατούν» πάνω σε γυαλί, ένα σύμπλεγμα που το διαπερνά το φως, ελαφρύ σαν αεράκι, βιώσιμο, ορθό περιβαλλοντικά, προσβάσιμο στους πάντες. Σαν μια νέα αθηναϊκή Αγορά, το ΚΠΙΣΝ προσκαλεί καθημερινά το κοινό σ’ έναν χώρο όπου μπορεί να συναντηθεί, να συνομιλήσει, να διαβάσει ή να δανειστεί βιβλία, να δει υπέροχες λυρικές παραστάσεις με διεθνείς καλλιτέχνες, να παραστεί σε συναυλίες, εκθέσεις, διαλέξεις, να αθληθεί, να κάνει κηπουρική στον Λαχανόκηπο, να δει ταινίες στο Ξέφωτο, να φάει και να χαλαρώσει δίπλα στο κανάλι, με τα σιντριβάνια που «χορεύουν»
υπό τους ήχους κλασικής μουσικής. Ή, απλώς, να
ανέβει ως τον φάρο, στα 30 μέτρα –το υψηλότερο
σημείο του ΚΠΙΣΝ–, για να απολαύσει την πανοραμική θέα στο μεγαλειώδες χάος της Αθήνας: από την Ακρόπολη ως κάτω τη θάλασσα, τον Πειραιά και τον Σαρωνικό. Κι εκεί, να βεβαιωθεί πως αυτό που είπε ο Renzo Piano, παραδίδοντας το έργο, είναι αλήθεια: η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο.
After ten years of construction costing 630 million euros, the press coined it The New Parthenon. The Stavros Niarchos Foundation Cultural Centre is a living, breathing landmark, a venue for culture, education, entertainment and sports. It embodies Athens –its spirit, aesthetics and history–with modern sensibilities. The three-pronged concept for the SNFCC began in 2004 when the Stavros Niarchos Foundation combined the relocation of the National Opera House with the creation of a new National Library and sprawling public park. The Greek state conceded land in the Faliro delta, home to the decommissioned Hippodrome (race track). Architect Renzo Piano did the rest, erecting an artificial, gently-sloping hill beneath which two cavernous glass structures reside. The results are striking: 210 acres of environmentally friendly, sustainable greenery perched atop expansive glass arenas where sunlight and air flow freely, open to the public. Like an agora, it’s a place for friends and families – a space to chat, eat, relax, read, walk, garden, recreate, see concerts and other performances by international acts, watch films in the open-air cinema, and attend lectures and exhibitions. Nearby, fountains line the canal, their aquatic displays accompanied by classical music. The highest point in the park is a 30-metre tall lighthouse proffering panoramic views of Athens, the Acropolis, the port of Piraeus, the Saronic Gulf and the sea. In the words of Renzo, “beauty can save the world.” It is safe to say he delivered spectacularly.
ΤΟ
Tips & tricks. The Ultimate Guide for your Destination
ΛΕΣΒΟΣ/LESVOS
GREECE’S third-largest island is a wellspring of culture.
Μουσείο Φυσικής
Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους: Μέσα από τις συλλογές και τις μόνιμες εκθέσεις του, επιδιώκει να διηγηθεί την ιστορία του Απολιθωμένου Δάσους, ενός από τα σημαντικότερα σε
παγκόσμια κλίμακα Μνημεία της Φύσης. Παρουσιάζονται οι φυσικές διεργασίες που οδήγησαν στη
δημιουργία του και η γεωιστορική εξέλιξη του Αιγαίου πελάγους. Eπιπλέον, οργανώνει ποικίλα εκπαιδευτικά
προγράμματα και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
The Natural History Museum of the Petrified Forest: Find exhibits of unique fossils from the petrified forest, one of the most important natural monuments. The processes that led to its creation, including the geohistorical evolution of the Aegean, are presented. Provided are a variety of educational programmes and cultural events.
Δημοτική Πινακοθήκη Μήθυμνας: Στεγάζεται στο σπίτι όπου έζησε ο Έλληνας λογοτέχνης
Αργύρης Εφταλιώτης. Εγκαινιάστηκε τον Αύγουστο του 1981 με 77 έργα που δωρήθηκαν είτε από τους ίδιους τους καλλιτέχνες είτε από συλλέκτες έργων τέχνης. Στη συλλογή της φιλοξενούνται έργα παλαιότερων
δημιουργών, όπως του Γιαννούλη Χαλεπά, αλλά και μιας γενιάς νεότερων καλλιτεχνών.
The Municipal Gallery of Mithymna: Occupying the home of Greek writer Argyris Efthaliotis, the gallery opened in August 1981. With 77 donations from artists and private collectors, the gallery includes work encompassing old and young generations, such as Yannoulis Chalepas and others.
Μουσείο – Βιβλιοθήκη Στρατή ΕλευθεριάδηTériade: Βρίσκεται στη Μυτιλήνη και ανοιξε τις πύλες του στο κοινό τον Αύγουστο του 1979. Στις αίθουσές του εκτίθενται έργα γνωστών καλλιτεχνών και αντίτυπα των «Μεγάλων Βιβλίων» και «Verve», με λιθογραφίες των Chagall, Matisse, Picasso, Léger και άλλων.
Museum – Library Stratis EleftheriadisTériade: The Museum located in Mytilini opened to the public in August 1979. It hosts the works of renowned artists displayed together with editions of Great Books and Verve containing the lithographs of Marc Chagall, Henri Matisse, Pablo Picasso, Fernand Léger and others.
ΜΥΚΟΝΟΣ/MYKONOS
Μήλος του Μπόλη: Εκτός από την ιστορική του διάσταση προσφέρει την ωραιότερη θέα προς τη Δύση και το Αιγαίο πέλαγος. Δεσπόζει πάνω από τη Χώρα και αποτελεί το καλύτερο σημείο για πανοραμικές φωτογραφίες. Φάρος στον Αρμενιστή: Είναι χτισμένος στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού, την περιοχή Φανάρι, και προσφέρει καταπληκτική θέα για το ηλιοβασίλεμα. Από τον φάρο μπορείτε, μάλιστα, να διακρίνετε το νησί της Τήνου.
GR ΕΝ
Milos of Bolis: In addition to its historical significance, Milos of Bolis offers the most beautiful views of the West and the Aegean Sea. Its elevated position over the town makes it the best location for panoramic photography.
The lighthouse of Armenistis: In the northwest of the island in the area of Fanari, the lighthouse offers views of Tinos and spectacular sunsets.
DEFINITELY, the best location to snap a panoramic photo of the town at sunset – windmills included.
ΤΑ ΚΕΝΤ Η ΜΑΤΑ στην πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO.
Τα λευκαδίτικα κεντήματα είναι γνωστά τόσο για την ποιότητα όσο και για την τεχνική τους. Μια όμως συγκεκριμένη τεχνική ξεχώρισε τόσο πολύ, που η UNESCO την ενέταξε στην Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της. Πρόκειται για την «καρσάνικη βελονιά», η οποία αναπτύχθηκε στην ορεινή Λευκάδα, στο χωριό Καρυά –απ’ όπου πήρε και τ’ όνομά της– και γνώρισε μεγάλη άνθιση στις αρχές του 20ού αιώνα.
The embroidery of Lefkada is known for its quality and technique. The Karsaniki stitch, a UNESCO Intangible Cultural Heritage process, originates from the village of Karya in the mountains of Lefkada and has flourished since the beginning of the 20th century.
THE ΕΜΒROIDERY in UNESCO Cultural Heritage. GR EN H MAΡ Ί Α Η ΚΟΥΤΣΟΧΕΡΩ ήταν το πρόσωπο που εμπνεύστηκε και υλοποίησε
ανάγοντάς
φώναζαν
τέχνη.
είχε και στα δύο χέρια της, η οποία, ωστόσο, δεν την εμπόδισε από το να δημιουργήσει αριστουργήματα.
MARIA KOUTSOCHERO is the pioneer of this technique that inspires embroiderers today. During her life, Maria earned the nickname “Koutsochero” because of the disabilities in her hands. Though, these did not prevent her from creating masterpieces of embroidery.
Αγία Σοφία: ένα από τα σημαντικότερα χριστιανικά μνημεία, που χτίστηκε τον 8ο αιώνα μ.Χ.
Βυζαντινό λουτρό: αποτελεί το μοναδικό σωζόμενο λουτρό της μεσοβυζαντινής περιόδου σε ολόκληρη την Ελλάδα. Παναγία των Χαλκέων: η τοιχοποιία του ναού είναι από τούβλα με ζωηρό κόκκινο χρώμα, εξ ου και η προσωνυμία «Κόκκινη Εκκλησιά». Τα τείχη της Θεσσαλονίκης: η σημαντικότερη από τις σωζόμενες πύλες είναι αυτή της αυτοκράτειρας Άννας Παλαιολογίνας, που ανεγέρθη το 1355. Μονή Βλατάδων το μοναδικό βυζαντινό μοναστήρι που βρίσκεται σε λειτουργία στις μέρες μας. Λένε πως είναι χτισμένη στον τόπο όπου δίδαξε ο Απόστολος Παύλος. Ροτόντα: η κατασκευή της έγινε από τον Καίσαρα Γαλέριο τον 4ο αιώνα μ.Χ. και τα ψηφιδωτά της συγκρίνονται με αυτά της Ραβέννας σε κάλλος και δύναμη. Προφήτης Ηλίας: χτισμένος σε φυσικό ύψωμα, ανήκει στον αθωνικό αρχιτεκτονικό τύπο, με περίτεχνο τρούλο
Αgia Sophia: one of the most important Christian monuments from the 8th century CE
The Byzantine bath: the only surviving example from the middle of the period in Greece.
Panagia Halkea: the masonry of the temple is of vivid red brick, hence the nickname Red Church.
Τhe walls of Thessaloniki: the most significant gate is that of Empress Anna Paleologina, erected in 1355.
The Byzantine Monastery of Vlatadon: the only one of its kind operating today – said to be built where the apostle Paul taught.
The Rotunda of Galerius: constructed in the 4th century CE – the beauty and strength of its mosaics compare with those of Ravenna.
The church of Prophet Εlias: built on a hill, characteristic of the Athοnian archetype, with an elaborate dome and ceramic decorations.
and fun.
Κατά τους
Περσικούς Πολέμους, η Σκιάθος βοήθησε τους Έλληνες. Στη ναυμαχία του Αρτεμισίου (480 π.Χ.) λέγεται ότι οι κάτοικοι ειδοποίησαν τους Έλληνες με πυρσούς για την κατάβαση των Περσών.
During the Persian Wars, Skiathos helped the Greeks during the battle of Artemisium in 480 BCE. They warned the Greeks of the Persian advance with signal torches.
Εδώ βρίσκεται το σπίτι του διάσημου συγγραφέα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη που γεννήθηκε και έζησε στο νησί. Τιμάται κάθε χρόνο στις 2-3 Ιανουαρίου και στις 4 Μαρτίου.
Here stands the house of renowned writer Alexandros Papadiamantis, a native of Skiathos. He is commemorated every year on January 2nd and 3rd, and March 4th.
Υπάρχουν πάνω από 60 εξαίσιες καταγάλανες παραλίες, οργανωμένες ή μη. Οι πιο γνωστές είναι η παραλία των Κουκουναριών, η Μεγάλη Άμμος και η Μπανάνα.
There are over 60 exquisite beaches, some with hospitality infrastructure. The most famous are Koukounaries, Megali Ammos and Banana Beach.
Οι λάτρεις της φύσης θα ανακαλύψουν διαδρομές, συνολικού μήκους 197 χλμ. Η διαδρομή Ασέληνος-Μονή
Κουνίστραςπαραλία Μικρός Ασέληνοςπαραλία Λυγαριέςπαραλία Κεχριά είναι μια από τις εντυπωσιακότερες του νησιού.
Nature lovers will discover hiking trails worth a total of 197km. The route from Aselinos leading to Kounistra Monastery, Mikros Aselinos beach, Lygaries beach, and Kechria beach is one of the most impressive on the island.
Περίπου στα μέσα του 14ου αιώνα, λόγω των αλλεπάλληλων πειρατικών επιδρομών, οι κάτοικοι εγκατέλειψαν την πόλη Σκιάθο, για να ιδρύσουν την πόλη τους στο Κάστρο, μια χερσόνησο στο βόρειο τμήμα του νησιού, η οποία ήταν φυσικό φρούριο.
Due to repeated raids by pirates in the mid14th century, the Skiathians abandoned the ancient city of Skiathos, founding Kastro, a natural fortress on a peninsula in the island’s north.
Είναι καταπράσινη, γεμάτη δάση, οπωροφόρα δέντρα, καρποφόρα φυτά, ελαιώνες και αμπέλια. Σε πολλά σημεία, το πράσινο μοιάζει να γίνεται ένα με το γαλάζιο της θάλασσας.
Skiathos is lush with green forests full of fruit-bearing trees and plants, olive groves and vineyards. In many places, the greenery becomes one with the blue sea.
Κω, μπροστά από το Κάστρο των Ιπποτών, δεσπόζει ένας τεράστιος γέρικος πλάτανος, γνωστός ως «Ο πλάτανος του Ιπποκράτη». Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, κάτω από αυτόν τον πλάτανο, ο Ιπποκράτης, ο οποίος θεωρείται πατέρας της ιατρικής, δίδασκε τους μαθητές του. Το σημερινό δέντρο έχει ηλικία περίπου 500 ετών και είναι πιθανόν να είναι απόγονος του αρχικού δέντρου. Η διάμετρος του κορμού του είναι 10 μέτρα, ενώ ο περιφερικός δακτύλιος έχει πάχος μέχρι 15 εκατοστά.
In the centre of Kos, in front of the mediaeval castle, there is an old plane tree named after Hippocrates. Local tradition says that Hippocrates, considered the father of medicine, taught his students beneath it. The tree is large, about 500 years old and probably a descendant of that which stood in Hippocrates’ time. The trunk’s diameter measures 10 metres, and the peripheral ring measures up to 15 centimetres thick.
An Ionian Hollywood
ΙΝ ΚΑVALA, taste one of the most delicious profiteroles in northern Greece. Evangelou, the delicious award-winning profiterole, contains traditional, preservative-free pastry cream with fresh milk, butter and eggs. The dark chocolate used consists exclusively of 60% cocoa. Create your ideal profiterole from one of 7 chocolates and over 30 other ingredients, just as you imagine it.
Do
ΑΠ Ο ΤΗΝ Κ Ε ΡΚΥΡΑ καταγόταν η ηθοποιός
Famous producers and directors have, from time to time, chosen Corfu as a suitable location for shooting television and film. The twelfth instalment of the James Bond film franchise, starring Roger Moore and directed by John Glenn, was one. In the Oscar-nominated For Your Eyes Only, Bond investigated the mysterious explosion of a ship off the Corfiot coast. On the mainland, he met a femme fatale and love interest somehow connected to the incident. Most of the film was shot in Corfu, showcasing the island’s impressive landmarks and the beauty of the Ionian Sea. Ρένα Βλαχοπούλου. Το 2003 βραβεύτηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα για την προσφορά της στις τέχνες.
RENA VLACHOPOULOU , a great actress in Greek cinema, comes from Corfu. In 2003, the nation’s president awarded her The Golden Cross of the Order of the Phoenix for contributing to the arts.
GR GR EN
να οδηγήσετε στην Οία την ώρα που δύει ο ήλιος, γιατί κινδυνεύετε να απολαύσετε τη θέα μέσα από το αυτοκίνητό
Μην επιχειρήσετε
Drive to Oia during sunset because you risk missing out on the magic! Navigating the narrow roads trafficked by tourist buses is difficult in daylight, let alone at dusk!
EN
‣ Το 356 π.Χ., έπειτα από σεισμόγίγαντα έντασης 8 Ρίχτερ, η Κρήτη ανυψώθηκε περίπου 9 μέτρα. ‣ 3 φορές προτάθηκε για Νόμπελ Λογοτεχνίας ο συγγραφέας και Κρητικός Νίκος Καζαντζάκης. ‣ 3 κύριες οροσειρές διασχίζουν το νησί από τη Δύση έως την Ανατολή: τα Λευκά Όρη (2.454 μ.), ο Ψηλορείτης (2.456 μ.) και η Δίκτη (2.148 μ.).
‣ Τη 2η θέση στη λίστα των 20 καλύτερων νησιών της Ευρώπης για το 2022, σύμφωνα με τους αναγνώστες του ταξιδιωτικού περιοδικού Condé Nast Traveller, κατέκτησε η Κρήτη!
‣ 1.000 τ.μ. είναι η έκταση ενός βράχου από γρανίτη που βρίσκεται στο σπήλαιο του Αγίου Μύρωνα, στους Κάτω Ασίτες, και… προβλέπει τον καιρό! Εικάζεται πως όταν εμφανίζονται μικρές φυσαλίδες σαν άσπρος αφρός από τις σχιμάδες του βράχου, ο καιρός θα είναι βροχερός, ενώ όταν ακούγεται ένας περίεργος θόρυβος μέσα από τον βράχο, θα επέλθει βαρυχειμωνιά! ‣ 70 είδη ορχιδέας φυτρώνουν στην Κρήτη, εκ των οποίων τουλάχιστον 14 θεωρούνται ενδημικά. ‣ Κάθε 1.000 χρόνια, η Κρήτη μεγαλώνει ένα εκατοστό από τη σκόνη της Σαχάρας που φέρνουν οι νότιοι άνεμοι. ‣ 2 μέτρα βροχόπτωσης και χιονόπτωσης δέχονται κάθε έτος τα Λευκά Όρη.
‣ In 356 CE, a massive 8.0 earthquake raised Crete nearly 9 metres from the seabed.
‣ 3 was the number of times that Nikos Kazantzakis, author and native of Crete, was nominated for the Nobel Prize.
‣ 3 mountain ranges cross the island from west to east: the Lefka Ori (White Mountains) (2,454m), Psiloritis (2,456m) and Dikti (2,148m).
‣ 2nd place on the list of 20 best islands to travel to in Europe, according to Condé Nast Traveller, was awarded to Crete in 2022.
‣ 1,000 square metres of granite constitutes the “Dragon,” a massive boulder near the cave of Agios Myronas. According to locals, when white foam bubbles from its cracks, it will rain. If a hollow sound emanates from within the boulder, a long winter will follow. Thus, it predicts the weather!
‣ 70 species of orchid grow in Crete, of which at least 14 are endemic.
‣ Every 1,000 years, Crete grows one centimetre as winds from the south carry fine sand from the Sahara to the island.
‣ 2 metres of precipitation accumulate in the White Mountains per year.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚ Η ΖΩ Η του νησιού μέσα από τις παραδόσεις του. SOCIAL LIFE and traditions on the island.
Κατά τον εορτασμό κάποιου Αγίου φτιάχνεται η λεγόμενη «Γιορτή». Παρασκευάζεται από κατσίκι, το οποίο βράζει για περίπου 12 ώρες μέσα σε καζάνι. Το φαγητό αυτό σερβίρεται ζεστό αμέσως μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας.
During celebrations for saints, the faithful prepare Giorti, a dish made from goat that is boiled in a cauldron for 12 hours. It is served hot immediately following the divine liturgy.
Στις αρχές της άνοιξης σε κάποια χωριά στήνεται η «Σανιδόκλα», μια μεγάλη υπαίθρια κούνια. In early spring, it is a tradition in some villages to erect a large-scale swing, or Sanidokla.
Λίγο πριν από το Πάσχα, διοργανώνεται στους Μύλους, η «Γιορτή του Πορτοκαλιού». Οι γυναίκες του τοπικού συλλόγου στήνουν ολόκληρο παζάρι με λικέρ μανταρίνι, μαρμελάδα πορτοκάλι, και γλυκό του κουταλιού με γεύση πορτοκάλι και περγαμόντο. Just before Easter the Orange Festival takes place in Mylos. Local women prepare a bazaar showcasing homemade mandarin liqueur, orange marmalade and orange – bergamot spoon sweets.
Τις Απόκριες σε πολλά χωριά αναβιώνει το έθιμο του Καδή, που σατιρίζει την επικαιρότητα. During Carnival, many villages revive the custom of Kadi – satirical performances of current events.
DID YOU KNOW? The Statue of Liberty is dimensionally identical (nearly) to the Colossus of Rhodes, estimated to have been 33 metres tall and weighing around 225 tons.
την Ελλάδα.
Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη, η οποία ιδρύθηκε το 1924 και βρίσκεται στο Αργοστόλι, διαθέτει πάνω από 62.000 τόμους. Τα μισά περίπου από τα βιβλία, ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα, χρονολογούνται από τον 19o αιώνα, με το παλιότερο έντυπο να είναι το λεξικό Σουίδα, μια έκδοση του 1499. Λειτουργεί, επίσης, ειδικό τμήμα με την επτανησιακή βιβλιογραφία και μια συλλογή επτανησιακών εφημερίδων και περιοδικών. H κύρια αίθουσα της βιβλιοθήκης, στην οποία φυλάσσονται τα βιβλία, λειτουργεί ως αναγνωστήριο και είναι εξοπλισμένη με υπολογιστές. Στο ισόγειο του κτιρίου στεγάζεται το Κοργιαλένειο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο.
KEFALONIA has the third-largest library in Greece. Founded in 1924, the Korgialenios Library is located in Argostoli and contains over 62,000 volumes. About half date back to the 19th century and are written in Greek and other foreign languages. A 1499 edition of the Souidae Lexicon is the oldest. The library also has a special Ionian section with literature and collections of newspapers and magazines. It’s main hall, where books are kept is a reading room equipped with computers. The building’s ground floor houses the Korgialenio Historical and Folklore Museum.
πιο διάσημο τυρί του νησιού είναι ιδιαίτερα πιπεράτο, αλμυρό και πικάντικο, λόγω της μακράς παραμονής του σε καθαρό ελαιόλαδο. Όσο περισσότερο ωριμάζει, τόσο πιο σκληρό και πικάντικο γίνεται. Aποτελεί δημιούργημα της ανάγκης για συντήρηση του έτοιμου προϊόντος, σε εποχές που δεν υπήρχαν
ηλεκτρικά ψυγεία. Πρόκειται για ένα τυρί αιγοπρόβειο, στέρεο, με μικρές και μεγάλες τρύπες. Οι ντόπιοι το αποκαλούν «ντόπιο» και τους αρέσει να το σερβίρουν με κρασί ή τσίπουρο. Πολλοί το χρησιμοποιούν στις σαλάτες και τριμμένο πάνω σε ζυμαρικά.
The most famous cheese on the island is particularly peppery, salty and spicy due to its lengthy curing in pure olive oil. In fact, the longer it matures, the more firm and spicy it becomes. This method of preservation predates electric refrigeration.
Zakynthos cheese comes from sheep and goat’s milk. It is firm with small and large holes. Natives call it Dopio (local) and like to serve it as a meze with wine or tsipouro. Many use it in salads and grate it over pasta.
Τα ταξίδια ξεκινούν από εδώ: Τα 14 αναβαθμισμένα αεροδρόμια
της Fraport Greece είναι πλέον γεγονός. Your travels start here: Fraport Greece’s 14 upgraded and new airports are now a reality.
Σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια εργασιών, παραδόθηκαν 14 αναβαθμισμένα και καινούργια αεροδρόμια.
Νέες υπηρεσίες, μεγαλύτερες ανέσεις, περισσότερες επιλογές Τρεις μήνες νωρίτερα απ’ τα αρχικά χρονοδιαγράμματα, η Fraport Greece παρέδωσε στη χώρα, στους Έλληνες και τους ταξιδιώτες απ’ όλον τον κόσμο 14 καινούργια, αναβαθμισμένα και ασφαλή αεροδρόμια με νέες υπηρεσίες και περισσότερες ανέσεις. Η επένδυση της Fraport Greece ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2017, παράλληλα με την έναρξη της παραχώρησης για τη διαχείριση και ανάπτυξη έντεκα αεροδρομίων σε νησιά και τρία στην ηπειρωτική Ελλάδα. Οι εργασίες στα αεροδρόμια δεν σταμάτησαν κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών
Fraport Greece delivers redeveloped and modernised airports ahead of schedule.
Three months ahead of schedule, Fraport Greece has completed a major four-year infrastructure development program at the 14 regional airports. Thus, Fraport Greece delivered redeveloped, safe and future-oriented airports that provide new services, greater comfort, and more amenities to Greek and international travellers from around the world.
Fraport Greece launched the airport development program in April 2017, in tandem with the start-up of its concession for managing eleven island and three mainland airports across Greece. Despite various challenges, construction works advanced
1. Ο εμβληματικός νέος αεροσταθμός στο αεροδρόμιο «Μακεδονία».
2. O νέος χώρος check-in στο αεροδρόμιο Κεφαλονιάς.
3. Εναέρια λήψη του νέου τερματικού σταθμού στο αεροδρόμιο Κέρκυρας.
1. The iconic new terminal at “Makedonia” airport.
2. The new check-in area at Kefalonia airport.
3. Aerial view of the new terminal at Corfu airport.
και εν μέσω της πανδημίας ξεπερνώντας εν τέλει τις δυσκολίες και τα τεράστια εμπόδια που προέκυψαν. Έτσι, τον Ιανουάριο του 2021, η Fraport Greece ολοκλήρωσε τα έργα και στα 14 αεροδρόμια, νωρίτερα από τη συμβατική υποχρέωση, η οποία είχε τεθεί για τον Απρίλιο του 2021. To πρωτοποριακό επενδυτικό πρόγραμμα, ύψους 440 εκατ. ευρώ της Fraport Greece, μεταμόρφωσε τα αεροδρόμια. Η επένδυση περιλάμβανε την κατασκευή πέντε νέων, σύγχρονων αεροσταθμών, πέντε επεκτάσεις, τέσσερις αναδιαμορφώσεις αεροσταθμών, την κατασκευή και ανακαίνιση 12 πυροσβεστικών σταθμών και την ανακαίνιση 12 διαδρόμων αποπροσγείωσης. Ακόμη, όλα τα αεροδρόμια πλέον διαθέτουν μοντέρνα συστήματα διαχείρισης αποσκευών και ανίχνευσης εκρηκτικών. Αναλυτικότερα, τα αεροδρόμια στα οποία τα έργα αναβάθμισης ολοκληρώθηκαν πρώτα, ήταν της Ζακύνθου, της Κρήτης στα Χανιά και της Καβάλας. Στη Ζάκυνθο, υλοποιήθηκε η ανακαίνιση και αναδιαμόρφωση του τερματικού σταθμού, οπότε τα check-in αυξήθηκαν κατά 35% και τα σημεία ασφαλείας κατά 150%. Στο αεροδρόμιο Χανίων αναδιοργανώθηκε πλήρως ο αεροσταθμός, οι πύλες αυξήθηκαν κατά 25% και τα σημεία ασφαλείας και ελέγχου διπλασιάστηκαν. Ανάλογες
successfully throughout the first three years, including peak summer months, and overcame many difficulties and challenges during the pandemic. In January 2021, Fraport Greece concluded the last of the construction works for the 14 airports – well ahead of the April 2021 contractual deadline.
Fraport Greece’s innovative €440 million airport development program has significantly transformed these airports. In particular, Fraport Greece has delivered five brand new terminals, expanded and modernised five existing terminals, and upgraded four other terminals. Construction projects at airside operational areas of the regional airports included renovating 12 runways, improving ramp areas, and constructing and renovating 12 fire stations. All of the airports have also been equipped with new state-of-the-art baggage handling and security detection systems.
Construction projects were completed first at the airports of Zakynthos, Chania (Crete) and Kavala. At Zakynthos, refurbishing and remodeling the terminal made it possible to increase the number of check-in counters and security checkpoints by 35% and 150%, respectively. The terminal at Chania was completely modernised, while the number of gates increased by 25% and
1. O νέος χώρος check-in στη Μυτιλήνη.
2. Αρχιτεκτονική λεπτομέρεια στο νέο αεροσταθμό Κεφαλονιάς.
3. Εναρμονισμένος με την τοπική αρχιτεκτονική ο νέος αεροσταθμός στη Μύκονο.
4. Eναέρια λήψη του νέου τερματικού σταθμού στη Μύκονο.
1. The new check-in area at Mytilene.
2. Architectural detail at the new Kefalonia airport.
3. In harmony with the local architecture-the new terminal on Mykonos.
4. Αerial view of the new terminal at Mykonos.
3 4
From Rhodes to Corfu, from Thessaloniki to Chania, Greece is welcoming Tomorrow.
EN GR
εργασίες ανακαίνισης πραγματοποιήθηκαν και στην Καβάλα, όπου στο «Μέγας Αλέξανδρος», μεταξύ άλλων, επεκτάθηκε ο τερματικός σταθμός κατά 1.900 τ.μ. Στην ηπειρωτική χώρα, ένα ακόμα αεροδρόμιο που άλλαξε εντελώς είναι αυτό του Ακτίου, το οποίο επεκτάθηκε κατά 2.500 τ.μ., αναμορφώθηκε πλήρως και έχει πλέον 14 checkin, 7 πύλες αναχώρησης και διπλάσια σημεία ασφαλείας. Στη Σάμο, μετά και την ολοκλήρωση των έργων εκσυγχρονισμού και την επέκταση κατά 1.500 τ.μ., έχει αυξηθεί ο αριθμός των check-in, των πυλών αναχώρησης και των σημείων ασφαλείας. Το αεροδρόμιο
είναι μεγαλύτερο κατά 2.200 τ.μ. και πλήρως ανακαινισμένο, ενώ στη Μυτιλήνη το «Οδυσσέας Ελύτης» διαθέτει έναν εκ βάθρων ολοκαίνουργιο, σύγχρονο και άνετο αεροσταθμό έκτασης 7.100 τ.μ. Τα έργα που ολοκληρώθηκαν και στο αεροδρόμιο «Άννα Πολλάτου» της Κεφαλονιάς έχουν δώσει ένα νέο αεροσταθμό επιφάνειας 10.700 τ.μ., γεγονός που συνεπάγεται με αυξημένα check-in κατά 70%, με διπλάσια σημεία ασφαλείας και διπλάσιες πύλες αναχωρήσεων. Ο ολοκαίνουργιος και μεγαλύτερος κατά 50% αεροσταθμός στο αεροδρόμιο Μυκόνου, ένα στολίδι για το νησί που
security checkpoints doubled. On the Greek mainland, Kavala’s “Megas Alexandros” Airport received a similar refurbishment, as well as more than a 1,900 square metre expansion.
Also on the mainland, Aktion Airport’s terminal had a complete overhaul and a 2,500 square metre expansion –providing extra space for twice as many security checkpoints, 14 check-in counters, and 7 departure gates. On the island of Samos, the airport terminal was modernised and expanded by over 1,500 square metres – with plenty of room for more check-in counters, departure gates, security checkpoints, and other services. At Skiathos Airport, the terminal has also been completely refurbished and enlarged by nearly 2,200 square metres.
“Odysseas Elytis” Airport in Mytilene features a new terminal with over 7,100 square metres of space. Similarly, the new terminal at Kefalonia “Anna Pollatou” Airport offers some 10,700 square metres of space for passenger comfort, including more services, a 70% increase in the number of check-in counters, and twice as many security checkpoints and departure gates. On Mykonos, the redesigned terminal is now 50% bigger and
1. Αίθουσα αναμονής στο αεροδρόμιο Ακτίου.
2. Εξωτερική όψη του αεροσταθμού στα Χανιά.
3. O εντυπωσιακός νέος αεροσταθμός στη Θεσσαλονίκη.
4. O νέος τερματικός σταθμός στην Κω.
5. Σύγχρονη αισθητική στο νέο τερματικό σταθμό της Σαντορίνης.
1. Waiting area at Aktion airport.
2. Exterior view of the Chania terminal.
3. The impressive new terminal at Thessaloniki.
4. The new terminal at Kos.
5. Modern aesthetics at the new terminal in Santorini.
1
2
συνδυάζει την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική με τις σύγχρονες αεροδρομικές υποδομές, έχει πλέον περισσότερα check-in και πύλες αναχωρήσεων, ενώ έχει αξιοποιηθεί πλήρως η επέκταση του τερματικού σταθμού για τη διευκόλυνση των επιβατών και των χρηστών του αερολιμένα. Το αεροδρόμιο της Ρόδου έχει μια εντελώς διαφορετική και αναβαθμισμένη εικόνα. Πρόκειται για ένα σύγχρονο αεροδρόμιο διεθνών προδιαγραφών, με αναδιαμορφωμένο τον χώρο στάθμευσης αεροσκαφών και αύξηση σημείων check-in, ιμάντων παραλαβής αποσκευών και σημείων ασφαλείας και ελέγχου. Το ίδιο ισχύει και για το «Ιωάννης Καποδίστριας» της Κέρκυρας, που παραδόθηκε το δεύτερο τρίμηνο του 2020. Ο νέος τερματικός σταθμός επιφάνειας 10.400 τ.μ. ως επέκταση του υφιστάμενου φιλοξενεί
GR EN
combines traditional Cycladic architectural highlights with modern airport facilities. As a result, there is more space for check-in counters, departure gates, as well as a unique ambiance with attractive amenities.
On Rhodes, the airport has also been upgraded to offer world-class services. The terminal has a larger check-in area, plus more security checkpoints and baggage belts, a wider choice of shopping and dining. The apron in front of the terminal was also redesigned for improved operations.
Similarly, in the second quarter of 2020 Corfu “Ioannis Kapodistrias” Airport opened a new terminal with nearly 10,400 square meters of space: including 28 check-in counters, 8 security checkpoints, 12 departure gates, and .
The remaining construction works continued to progress at three airports: on the islands of Kos and Santorini, as well on the mainland at Thessaloniki “Makedonia ” Airport. At
Προτεραιότητα
σε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας
Η ανάληψη της λειτουργίας των αεροδρομίων από τη Fraport Greece πραγματοποιήθηκε στις 11 Απριλίου του 2017. Η Fraport Greece ενίσχυσε τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των αεροδρομίων, μέσα από τη βελτιστοποίηση της λει-
τουργίας τους, τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των υποδομών τους, καθώς και με τη συνεχή εκπαίδευση του προσωπικού. Η υψηλή ποιότητα εξυπηρέτησης των πελατών, το εξειδικευμένο και άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό και η τήρηση των κανονισμών ασφαλείας συμβάλλουν στην επιτυχή υλοποίηση του σχεδιασμού.
Σαντορίνης και το «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης. Στην Κω, η Fraport Greece προχώρησε σε κατασκευή νέου αεροσταθμού συνολικής έκτασης 23.000 τ.μ., στην κατασκευή νέου χώρου στάθμευσης αεροσκαφών και στην αναδιαμόρφωση του υπάρχοντος. Στη Σαντορίνη, ο νέος αεροσταθμός, 15.000 τ.μ., πρόκειται να αναβαθμίσει πλήρως την ταξιδιωτική εμπειρία. Τέλος, το μεγαλύτερο αεροδρόμιο διαχείρισης της Fraport Greece, για την αναβάθμιση του οποίου επενδύθηκαν 100 εκατ. ευρώ, το αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης, διαθέτει ένα νέο τερματικό σταθμό, ο οποίος συνδέεται με τον προϋπάρχοντα με αερογέφυρες. Με αυτόν τον τρόπο διπλασιάστηκε η συνολική έκταση των αεροσταθμών του αεροδρομίου. Νέοι χώροι check-in, διπλάσιες πύλες αναχώρησης,
Kos Airport, the new passenger terminal now boasts more than 23,000 square metres of space and a new apron area. Santorini Airport’s terminal underwent a major redevelopment resulting in a far larger facility total well over 15,000 square metres of space for an optimum passenger experience.
Final construction works were completed at Thessaloniki “Makedonia” Airport, the largest airport in Fraport Greece’s portfolio. This €100 million development has created a new terminal complex to rival Europe’s most popular airports. The new terminal is linked via skyway bridges to the redesigned existing terminal – thus doubling the amount of terminal space available. More check-in space, twice as many departure gates, and a wide range of attractive restaurant and shopping facilities now shape a completely new environment at the international gateway to Greece’s second largest city.
Fraport Greece was established in 2015 for the purposes of developing, managing, operating and improving the 14 regional airports in Greece for the next 40 years. Fraport Greece took over the management of the airports on April 11, 2017 with the objective of enhancing their international competitiveness by way of
modernising their infrastructure, and optimising training programmes for staff. Customer service, competent staff and overall safety have been paramount to the successful implementation of the programme’s overall design.
In every corner of Greece an upgraded airport managed by Fraport Greece, is there to welcome you and elevate your travel experience. Every part of the country is connected and the 14 destinations bring you closer to the world.
PVK
CFU
KGS
MJT
JSI
ZTH
Aktion Airport, Ε952 (National Road Preveza - Vonitsa) & Eirinis Avenue Preveza, Aktion, 300 02, www.pvk-airport.gr
Corfu Airport, Corfu, 491 00 www.cfu-airport.gr
Kavala Airport, Chrysoupoli, 642 00 www.kva-airport.gr
Kefalonia Airport, Kefalonia, 281 00 www.efl-airport.gr
Kos Airport, Antimachia, Kos, 853 02 www.kgs-airport.gr
Mitilini Airport, Lesvos, 811 00 www.mjt-airport.gr
Mykonos Airport, Mykonos, 846 00 www.jmk-airport.gr
Samos Airport, Pythagoreion, Samos, 831 03 www.smi-airport.gr
Santorini Airport, Thera, 847 00 www.jtr-airport.gr
Skiathos Airport, Skiathos, 370 02 www.jsi-airport.gr
Zakynthos Airport, Zakynthos, 290 92, www.zth-airport.gr
