Markant Magazine nr1 2023

markant

DOSSIER ONLINE DATEN

‘Vertrouw nooit

een profiel met maar één foto’

LEVENSVERHAAL

Basketballegende Ann Wauters

WANDELVAKANTIE in het Zwitserse Klosters

ODE AAN DE MODE

Alle trends voor lente en zomer

MAGAZINE · NR.1 2023

Caroline Van der Perre van RAFF Plastics wint de WOMED Award

‘Je moet in jezelf blijven geloven’

Bij Clips vind je alles voor jouw lifestyle, interieur, school en werk. Laat je inspireren door de nieuwe lente/ zomercollecties voor jouw woon- en werkruimte van meer dan 100 grote merken in onze winkels in Aalst, Asse en Sint-Martens-Latem of shop online op clips.be.

De wereld is anders

Het is al een jaar geleden dat Rusland Oekraïne binnenviel. Alles went, zegt men. Ook het beeld van miljoenen ontheemden op zoek naar een veiliger en beter leven?

In eigen land worstelen mensen om hun facturen te betalen. De verwarming wordt lager gezet. De knip gaat vlugger op de portemonnee. Cultuurhuizen missen hun volle zalen.

De lente is de tijd om diep adem te halen en onszelf weer in ons lichaam te ontdekken. Te ontwaken uit deze natte en donkere winter in een wereld die toch anders blijkt. Er is voor en na. Gelukkig zijn er nog zekerheden. Op 8 maart, internationale vrouwendag, maakten wij met trots de winnares bekend van de 24ste editie van de WOMED Award, het hoogfeest van het vrouwelijk ondernemerschap.

Maak kennis met de onderneemster van het jaar, de Belofte 2022 en de finalisten, want ook zij inspireren ons. Proficiat, dames! Intussen mogen we ook al vertellen dat de WOMED Award Zuid naar een onderneemster in de Filipijnen zal gaan. Wie lente zegt, associeert dat met liefde en ontluikend leven. Liefhebben en graag gezien worden is niet enkel voor jonge springers. Liefde is een fundamentele levensbehoefte. Belgische gezinnen bestaan voor bijna de helft uit singles en eenoudergezinnen. Toch verlangen velen nog naar ‘een wederhelft’. Daten na je zestigste, hoe doe je dat? Voor welke valkuilen moet je beducht zijn? Je leest het in ons dossier over online daten.

Mensen die doen alsof ouder worden niets uitmaakt, kan ik moeilijk geloven. Misschien houden ze krampachtig vast aan wie ze ooit waren. Maar is dat niet juist de definitie zijn van oud zijn, wanneer je niet meer durft te veranderen? Alleen als je het beeld van je jongere zelf durft en kan loslaten, ben je klaar voor een volwassen relatie. Je bent steeds een andere persoon op een ander moment in je leven.

Liefhebben en graag gezien worden is niet enkel voor jonge springers

Jezelf daarbij kunnen inleven in de andere is ook een noodzakelijke voorwaarde. Twee tegengestelde meningen kunnen zo naar elkaar toegroeien en botsende verschillen overbruggen. Eenvoudige dingen vervellen dan tot wat wij simpelweg ‘geluk’ noemen, al ontdekken wij pas vaak in het licht van de herinnering dat zij ‘geluk’ waren.

De lente is het seizoen van de liefde, schreef Nobelprijswinnaar André Gide. Geniet ervan!

Gudrun Verschuere

voorzitter Markant vzw

Inhoud

4 GESPOT Nieuws van Markant, Artemis en Best Pittig

5 WARM MARKANT

Het feestmaal van Markant Zonnebeke

8 WOMED AWARD

HET GROEPSINTERVIEW

Laat je inspireren door deze onderneemsters

14 WOMED AWARD BELOFTE 2022

Maak kennis met winnares

Emma Callens van Greenroofs en de andere finalistes

17 WOMED AWARD ZUID

Ondernemen in de Filipijnen

18 MARKANTE ZAAK

Annelies Delmoitié van AnDless

20 COLUMN Lut Geypens

22 DOE HET ZELF

Tips om met de trein te reizen

26 DOSSIER ONLINE DATEN

‘Voor sommigen is het een verslavend spel’

32 DURF TE VRAGEN

Auteur Dalilla Hermans

34 LEVENSVERHAAL

Ann Wauters blikt terug op haar topcarrière als basketster

38 UIT DE COMFORTZONE

Lauren probeert de e-step uit

Basketballegende

Ann Wauters blikt terug op haar carrière

8

Onderneemster

Caroline Van der Perre wint de WOMED Award: ‘Met het ouder worden ben ik milder geworden’

Klaar voor de lente

44

Ae Jin Huys leert ons Koreaans koken

Op wandeltocht in Klosters 54

58

40 MODE Leve de lente, leve fashion

43 DIANE VON FÜRSTENBERG Wie is de vrouw achter de designer?

44 HET RECEPT van Ae Jin Huys

48 HET VERNIEUWDE KMSKA Zoek de 8 kunstenaressen

52 FILM Le bleu du caftan

54 OP REIS naar het Zwitserse Klosters

57 UITGETEST Slapen in een boomhut

58 RIVIERCRUISE op de romantische Rijn

60 CULTUURTIPS

62 COLUMN Ann-Marie Cordia

64 COLOFON

Riviercruise op de Rijn

NIEUWS VAN MARKANT, BEST PITTIG & ARTEMIS

OP PADDENSTOELENTOCHT MET MARKANT EKSAARDE

Markant Eksaarde had geluk met het weer –wat kan de zon deugd doen – en deed een leuke paddenstoelwandeling in het Heidebos van Moerbeke. De enthousiaste groep kreeg uitleg van gids Maatje en hield regelmatig halt bij bij oogstrelende paddenstoelen, solitair of in formaties, langs de paden verscholen tussen struiken, geënt op bomen of stronken. Met een spiegeltje konden ze de fijne structuur onder de hoedjes van deze schitterende creaturen aanschouwen, aldus teamlid Christine.

“Overal waren deze pareltjes te ontdekken en boeide de gids ons met bijzondere weetjes of verhaaltjes. Zoals over het elfenbankje waar ’s avonds de elfjes samenzitten om over hun belevenissen te vertellen. Als men heel stil is en goed luistert, kan men ze horen…”

De geslaagde wandeling werd in het bos afgerond met koffie en cake. “Iedereen praatte honderduit over deze fijne ervaring, elk met een gezonde, deugddoende blos op de wangen. Zowel op menselijk als natuurlijk vlak was het een verrijkende uitstap.”

Best Pittig Turnhout klinkt op 2023

Achter de schermen bij meubelwinkel Master Meubel, daar gaven de leden van Best Pittig Turnhout elkaar de beste wensen voor het nieuwe jaar. De Turnhoutse Snaar, het kamerorkest geleid door violiste Eva Vermeeren, zorgde er voor een gesmaakt optreden.

MYSTERIE OPGELOST

Markant Brasschaat gaat naar Finis Terrae

Op 16 december bezocht Markant Brasschaat met verschillende groepen de tentoonstelling van Finis Terrae in Antwerpen. In het kader van dit project werden hedendaagse kunstenaars aangeschreven om een kunstwerk te maken voor in een museum of op een specifieke locatie. Zo was er ook een werk in de tuin van de kathedraal van Antwerpen, een plek waar je anders bijna nooit kan komen.

Bij het artikel over Marie-Jozef Broeckaert-De Somer in het vorige nummer drukten we deze foto af. Links staat Josepha Van den Berghen-Meyer en in het midden Marie-Jozef BroeckaertDe Somer. We zochten nog naar de naam van de vrouw rechts. Kathleen S’Heeren, voorzitter Markant Sint-Truiden, was zo vriendelijk om ons te mailen. Het blijkt om Gilberte CoenenVanelderen te gaan. Ze is lid geweest van Markant Sint-Truiden en was een van de stichtende leden van Markant Landen, ondertussen deel van Markant Sint-Truiden. Gilberte had een grote passie, namelijk schilderen. Een dame waar ze bij Markant Sint-Truiden fier op zijn. Ze is inmiddels overleden, maar haar zus Rosa Vanelderen, haar dochter Ryane Coenen en schoondochter Reinhilde Groven zijn nog altijd lid van Markant Sint-Truiden, dat in 2023 haar 70-jarig bestaan viert.

MARKANT SINT-ANDRIES BEZOEKT EEN BEELDHOUWER

Afgelopen november bezocht Markant SintAndries met zo’n zeventien leden het atelier van de Brugse beeldhouwer Kris Demuelenaere. Met de nodige uitleg over materiaal, steensoorten, werktuigen en verschillende handelingen kreeg de groep een duidelijk beeld van hoe de essentie van zijn werk een fascinerende zoektocht is naar een combinatie van massa en spanning, spontane lijnen en snedes, een spel van licht en schaduw, abstractie en eenvoud: hij plooit als het ware marmer.

Duurzaam eten met Artemis-lid Renate Coen

Cornucopia betekent zoveel als ‘Hoorn des Overvloeds’. Artemis-bestuurslid Renate Coen koos de titel van haar eerste non-fictieboek niet toevallig. “Mensen zijn meer en meer op zoek naar duurzaam geproduceerde voeding”, vertelt ze. “Met Cornucopia maakte ik een overzicht van de plekken waar je duurzame voeding kan vinden in Vlaanderen en Brussel. Ik praatte met een 40-tal boeren en ondernemers. Elk hoofdstuk is een knelpunt in ons voedingssysteem. Ik bekijk hoe we in de huidige situatie beland zijn. Daarna zoek ik naar boeren en wetenschappers die vandaag werken aan duurzame voedingskeuzes en bijdragen aan een toekomstbestendig voedingssysteem.” Je kan Cornucopia bestellen via www.deplek-aalst.com en het ligt ook bij Ohne in de Stationsstraat in Aalst.

WIN WIN WIN Markant Magazine mag drie exemplaren weggeven. Mail naar wedstrijden @markantvzw.be

Ga langs bij beeldend kunstenaars

Feestmaal voor kansarmen, vrijwilligers en vluchtelingen

Hoe kwamen jullie erbij om een kerstmaaltijd te bereiden voor kansarmen uit Groot-Zonnebeke?

Directeur Tom Beenaerts: “Katrien Herman van het team Warm Markant Zonnebeke lanceerde het idee om een kerstfeestje te organiseren voor de minderbedeelden uit onze regio in plaats van naar jaarlijkse gewoonte zelf aan de feesttafel te gaan zitten. Wij nodigden 75 mensen uit via Welzijnsschakel en het gemeentebestuur. Daar waren een zestal Oekraïense gezinnen bij. Hun dankbaarheid en vreugde voelden erg confronterend en dubbel. Ook nodigden we vrijwilligers uit van Welzijnsschakel ’t Zunnetje: zij voorzien kledij, meubels en voedselpakketten voor mensen die het financieel niet meer kunnen bolwerken.”

Hoe gingen jullie concreet te werk?

“Wij moesten eerst de nodige fondsen bij elkaar sprokkelen. Bij Ubuntu, een organisatie voor dagbesteding voor mensen met een beperking, lieten wij geschenkmanden maken met Picon, koekjes en chocolade. Wij wilden 200 manden verkopen, maar het werden er uiteindelijk met gemak 375. Het hadden er nog meer mogen zijn, maar we durfden niet te ambitieus te zijn. Onze leden verkochten die manden via hun netwerk. Sommige bedrijven kochten ze als eindejaarsgeschenk voor hun personeel.”

“Omdat de plaatselijke handelaars grootmoedig veel ingrediënten en benodigd-

In een notendop

Markant Zonnebeke is een dynamisch team met voorzitter Kathy Vermeulen en zeven enthousiaste teamleden. De teamleden zijn telkens elk trekker van een activiteit. Zij dragen het hart op de juiste plaats, want in februari gaat de opbrengst van een activiteit naar Mercy Ships.

heden geschonken hebben voor de bereiding van onze kerstmaaltijd, hadden wij een mooie, onverwachte opbrengst van 5.250 euro. Die schonken we aan ’t Zunnetje. Als appreciatie kregen de handelaars van ons een naamsvermelding in de gemeentelijke feestzaal Het Zonnerad en een bedankbriefje.”

Jullie actie werd breed gedragen en kaderde in De Warmste Week, dat dit jaar kansarmoede centraal stelde.

“Zovelen hielpen actief mee met de logistiek en voorbereiding, de aankoop van de ingrediënten, de mise-en-place en de bereiding… Evelien Vanwalleghem hielp het project kenbaar maken in de pers, onder meer op de VRT. Zelfs een viertal niet-leden boden zich spontaan aan. Kathleen Cooman zorgde als apotheose van de feestmaaltijd voor een schitterend dessertbuffet met elf taarten, chocomousse, fruitsla en nog veel meer. Het zoete lekkers kon iedereen bekoren.”

Wat gaat jullie het meest bijblijven?

“De eerlijke bemerking van de burgemeester die zich liet ontvallen dat de ‘chique madames van Markant’ ook wel iets daadwerkelijk doen. Zelf een feestmaaltijd koken vraagt energie, maar het bracht letterlijk warmte mee. Maar vooral dat zovele gasten ons te kennen gaven dat zij ontroerd waren omdat de mensen zo veel moeite voor hén deden. Meestal voelen zij zich als quantité négligeable.”

Met dank aan voorzitter Kathy Vermeulen, Katrien Herman, trekker van het project, en communicatieverantwoordelijke Evelien Vanwalleghem voor het beantwoorden van de vragen.

Elk jaar hebben

afdelingen van Markant en Best Pittig over heel Vlaanderen aandacht voor mensen die nood hebben aan extra steun en zorg. In de rubriek Warm Markant zetten we deze activiteiten graag in de kijker.

Leden van Markant Zonnebeke maakten een echte feestmaaltijd klaar voor 75 gasten en schonken de opbrengst van een feestmand aan Welzijnsschakel ’t Zunnetje. Tekst Gudrun Verschuere

Achteraan: Marjan Cottyn, Stephanie Fernandez, Lien Staelens, Kathleen Cooman (dessertbuffet), Ann Strobbe.

Vooraan: Evelien Vanwalleghem (communicatie en pers), Katrien Herman (trekker van dit project) en Kathy Vermeulen (voorzitter).

Weet jij al wat wij allemaal doen voor kinderen met kanker en hun gezinnen?

Financiële ondersteuning

Wetenschappelijk onderzoek

Geestelijk welzijn

Fysiek welzijn

Extra zorgondersteuning

Lotgenotencontact

KOESTER

Residenties

Kinderkanker heeft een grote impact op heel wat facetten van het gezinsleven. Met onze projecten proberen we de levenskwaliteit van het kind en het gezin te verbeteren, tijdens én na de behandeling. Ontdek meer op onze website www.kinderkankerfonds.be of scan de QR-code!

Steun ons in de strijd tegen kinderkanker.

PROFICIAT AAN

DE ONDERNEEMSTER VAN HET JAAR

CAROLINE VAN DER PERRE

‘Open communicatie is altijd essentieel’

En of deze vrouwen een ondernemende spirit hebben! Maak kennis met de verhalen achter

WOMED Award-winnares Caroline Van der Perre en finalistes Ine Meeussen en Elke Geraerts.

“Het komt erop aan in jezelf te geloven.”

Tekst Ann-Marie Cordia

Foto’s Productiehuis Zidis

We ontmoeten Caroline Van der Perre, Ine Meeussen en Elke Geraerts op een ijzige ochtend, maar het warme enthousiasme van deze dames tijdens een lang groepsinterview deed ons de koude meteen vergeten.

Kunnen jullie je bedrijf kort voorstellen?

Caroline Van der Perre: “RAFF Plastics is gespecialiseerd in het recycleren van plastic afval. Wij maken afval klaar, zodat het voor nieuwe eindproducten gebruikt kan worden. Alles wat bij ons binnenkomt, is afval – denk aan pmd-afval uit de blauwe zak en containerparkafval – en verlaat onze fabriek als grondstof voor nieuwe kunststofproducten zoals emmers, wasmanden en hobbyboxen. Wij geven afval een nieuw leven.”

“Mijn vader startte het bedrijf in 1976. Het waren toen heel andere tijden: afval werd als een minderwaardig product beschouwd. In 2012 heb ik de zaak overgenomen. Ik ben blij dat ik de evolutie heb kunnen meemaken waarbij de recycling van afvalstoffen booming business werd. Ik doe dit vandaag samen met mijn collega Christophe Dehouck en een team enthousiaste medewerkers.”

Ine Meeussen: “Dertien jaar geleden heb ik Ufinity gestart. Wij brengen financiële teams van bedrijven in topvorm. Dat doen we enerzijds door hen bij te staan bij het rekruteren van financieel talent. Anderzijds werven wij zelf financiële consultants aan zodat we ook antwoorden kunnen bieden op de tijdelijke noden van onze klanten. Ufinity biedt trainingen aan zodat financieel talent binnen organisaties zich kan blijven ontwikkelen.

“Last but not least , financiële teams kunnen ook bij ons terecht voor de digitalisering van hun financiële processen. Zo komt er weer tijd vrij voor intellectuele uitdagingen in plaats van number crunching .”

“Onze troeven zijn onze diepgaande kennis over de arbeidsmarkt en brede financiële expertise, samen met onze persoonlijke aanpak, waarbij service en open communicatie centraal staan. Zelf hecht ik veel belang aan een langetermijnvisie, authenticiteit en eerlijkheid. Kortom, what you see, is what you get. ”

Elke Geraerts: “Ik heb negen jaar geleden Better Minds at Work opgestart.

Wij zijn een consultancybedrijf met als doelstelling het menselijk kapitaal van andere organisaties te versterken. Dat doen we door voluit in te zetten op het mentaal welzijn van medewerkers. We bieden zowel workshops, coaching als training rond het onderwerp aan.”

“Verder is er ons loopbaanbegeleidingscentrum Better Minds at Coaching. Dat centrum richtten we op om onze kennis naar particulieren over te dragen. Met onze vzw Better Minds at School richten

we ons dan weer tot leerkrachten en jongeren om hun inzichten rond veerkracht en breinhygiëne bij te brengen. In de zomer zijn er onze breinkampen. Daar laten we jongeren een deep dive in hun brein nemen, zodat ze zelf ontdekken hoe zij hun mentaal welzijn positief kunnen beïnvloeden.”

Wat deed je de stap zetten om voor een eigen zaak te gaan?

Elke: “Ik ben doctor in de psychologie en toen ik mijn vaste baan bij de universiteit opzegde, dacht mijn familie even dat ik gek geworden was (lacht). Waarom gaf ik mijn zekerheid en interessante job op? Toegegeven, het onderzoek dat ik rond stress, veerkracht en burn-out deed, was boeiend. Maar ik wilde meer dan alleen over die fenomenen schrijven. Ik wilde impact creëren. Ik wilde mensen helpen. Ik was niet tegen te houden. Hoewel ik in onze familie de eerste was die de stap zette om te ondernemen, ben ik daar tot op de dag van vandaag zo blij mee (lacht).”

Caroline: “Mijn vader was voor mij altijd mijn grote voorbeeld. Toen zijn eerste bedrijf waarin pvc geproduceerd werd in de jaren 80 afbrandde, is hij niet bij de pakken blijven zitten. Integendeel, het zette hem aan het denken en bracht hem op het idee om uit afvalmateriaal pvc te maken. De moed waarmee hij zijn leven toen opnieuw in handen genomen heeft, inspireert me nog steeds. Dat je eigen onderneming runnen de nodige uitdagingen met zich meebrengt, spreekt voor zich. Maar als ondernemer is er slechts één weg en die is vooruit. Mijn vader leerde me hard te werken, probleemoplossend te denken en vooral met mijn twee voeten op de grond te blijven staan.”

Ine: “Wat je zegt, is zo herkenbaar, Caroline. Mijn ouders hadden vroeger een kledingzaak. Ze waren continu aan het werk. Maar dat stootte me niet af. Ik kreeg dan ook op jonge leeftijd een gezond rollenpatroon mee. Zowel mijn moeder als mijn vader deden de zaak draaien. Ze steunden elkaar. Ik herinner me nog dat papa onze boterhammen smeerde en meehielp in het huishouden. Onbewust heeft dat ervoor gezorgd dat ik me als vrouw nooit beperkt gevoeld heb om mijn ambities waar te maken. Ik vond het allemaal vrij logisch.”

Caroline Van der Perre (44)

Onderneming: RAFF Plastics

• woont in Londerzeel

• staat aan het hoofd van RAFF Plastics, een bedrijf dat plastic afval recycleert en het een nieuw leven geeft

• stelt een 70-tal mensen tewerk

“Dat ik er vrij goed in slaag om m’n professionele taken met mijn rol als moeder te combineren maakt me een gelukkige vrouw. Dit heeft echter wel als consequentie dat ik een relatief klein sociaal netwerk heb. Soms mis ik dat, maar tegelijkertijd is het een zegen. Ik hou namelijk niet van oppervlakkige contacten.”

Elke: “Dat herken ik. Ook ik beslis regelmatig niet deel te nemen aan bepaalde sociale activiteiten. Om zo mijn energie te behouden voor zaken die voor mij meer betekenis hebben.”

Ine, ben jij meteen na je studies met je eigen bedrijf gestart?

Ine: “Eerst heb ik een paar jaar als loontrekkende in de hr-sector gewerkt. Maar na een tijdje groeide het besef dat ik meer wilde. Op mijn 29ste ben ik dan met Ufinity gestart. Ik heb daar niet lang over nagedacht. Het voelde als iets heel natuurlijks. Toeval wil dat ik tijdens de start-up zwanger werd. Maar ik heb dat nooit als een hindernis ervaren. Integendeel, ik had massa’s energie (lacht).”

Wat zijn de voornaamste hindernissen die je tot nu toe op je ondernemerspad bent tegengekomen?

Caroline: “Dat zijn er heel wat. Maar ik heb geleerd me vooral op de mogelijkheden en niet zozeer op de hindernissen te focussen. De bankencrisis was wel een enorme opdoffer. Maar crisissen en financiele uitdagingen zullen je pad blijven kruisen. En soms bots je op de limieten van je bedrijf, maar daarom hoef je nog niet te panikeren. Doet zich dat voor, dan zit er niets anders op dan sterk te blijven, vooruit te kijken en actie te nemen. Ook nu met de energiecrisis ben ik niet passief blijven toekijken. Ik heb daarover zo helder mogelijk naar onze medewerkers en klanten gecommuniceerd. Zodat iedereen weet wat ons navigatieplan is om door deze turbulente periode te geraken. Iedere crisis is anders en moet dan ook anders aangepakt worden.”

Ine: “Als ondernemer moet je klappen kunnen incasseren. Crisissen, contracten die opgezegd worden, het zijn harde noten om te kraken. Ik ben ernaar gaan kijken als momenten die je uitnodigen om even stil te staan bij jezelf. Maar doe dat vooral niet te lang. Want zoals Caroline zonet aangaf, je moet vooruit. Een prioriteit voor mij is dat mijn energie op peil blijft. Zit die goed, dan kan ik hindernissen de baas. Voel ik dat die aan het zakken is, dan weet ik dat het tijd is om even bij te tanken. En tijd te maken voor iets wat me energie geeft, zoals een etentje met vrienden of een partijtje padel.”

Elke: “Tijdens de lockdown hadden we van de ene dag op de andere geen opdrachten meer. Nul. We hebben onszelf echter niet toegestaan om daarover al te lang te jammeren. We zijn gratis webinars over veerkracht gaan inrichten. Duizenden schreven zich in. Velen van ons team boden mensen in de zorgsector gratis coaching aan. Het zorgde voor een positieve impact. Voor mij is het een illustratie van wat Leonard Cohen zo mooi zingt: ‘There’s a crack in everything, that’s how the light gets in.’ Ja, de pandemie was een pijnlijk gegeven. Maar waarom zouden we ons als slachtoffer gedragen als we de situatie ook konden benutten als een kans om onze inzichten te delen? Later

hebben we vernomen dat velen de pandemie ervaren hebben als een periode waarin ze dichter bij zichzelf kwamen.”

Hoe kijk je naar jezelf als leider?

Elke: “Ik geef vertrouwen aan de mensen met wie ik werk. Ik daag ze uit om hun comfortzone te verlaten en zich naar de stretchzone te begeven. Want het is daar dat hun groeipotentieel zich verder kan ontwikkelen. Ik krijg voldoening wanneer ik zie dat mensen hun grenzen verleggen. Onlangs stelde een van mijn medewerkers zijn boek voor. Hem zien stralen gaf mij vleugels.” “In mijn boek De mentale reset beschrijf ik hoe crisissen kansen kunnen creëren. Zo heb ik zelf ook naar de coronacrisis gekeken. Als een uitnodiging om te transformeren en nieuwe gewoontes te introduceren. Als je daarin slaagt, dan sta je sterker om de toekomst tegemoet te kunnen treden en als mens te floreren.”

Ine: “Ik zie mezelf vooral als iemand die haar medewerkers inspireert. Vaak weten ze me te vinden wanneer ze op een probleem botsen. Ik probeer hen te doen inzien dat de muur waarvoor ze denken te staan, allicht niet zo’n groot obstakel is. Op die manier ondersteun ik hen en stimuleer ik hen tegelijkertijd om oplossingsgericht naar een issue te kijken. Met een constructieve mindset wordt er veel meer mogelijk.”

“Ik hou ervan om mensen in hun kracht te zetten. Vier keer per jaar maak ik tijd voor face to face gesprekken. Met de nadruk op het woord ‘gesprek’. Want ik wil ook van mijn medewerkers horen hoe we samen zaken kunnen optimaliseren. Hoewel ik als leider meestal mijn buikgevoel volg, is er één gouden regel die ik consequent toepas: doe wat je zegt en zeg wat je doet. Ik kan je garanderen dat je daarmee respect krijgt en de mensen recht in de ogen kan blijven kijken.”

Caroline: “Als leidinggevende ben ik door een heel rijpingsproces gegaan. Ik ben bijvoorbeeld veel meer belang gaan hechten aan de intrinsieke motivatie van sollicitanten. Vandaag zoek ik vooral mensen die oprecht geïnteresseerd zijn in recycling. Dat is veel essentiëler dan mensen die in de eerste plaats een job zo dicht mogelijk bij huis willen. Dat mensen fouten maken, daar heb ik begrip voor. Want zo leer je en doe je ervaring op.”

“Open communicatie vind ik essentieel. Ook wanneer je geen goed nieuws te brengen hebt. Als je op een eerlijke manier je mensen informeert, krijg je vertrouwen. Met het ouder worden ben ik milder geworden. Vroeger kon ik dingen snel persoonlijk nemen. Gelukkig is dat veranderd. En kan ik situaties beter relativeren.”

Hoe slaag je erin om de vele rollen die van jou verwacht worden, te combineren?

‘Het is oké om op je bek te gaan. Zolang je er maar van leert’

Elke Geraerts (41)

Onderneming: Better Minds at Work

• woont in Niel

• doctor in de psychologie

• oprichter en CEO van Better Minds at Work, een consultancybedrijf dat met inzichten rond mentale veerkracht, leiderschap en talentontwikkeling andere organisaties wil helpen om te groeien en succesvol te zijn

• werkt met een team van 70 medewerkers

Ine Meeussen (42)

Onderneming: Ufinity

• woont in Temse

• staat aan het hoofd van Ufinity, een bedrijf dat financiële teams begeleidt op het vlak van rekrutering, consultancy en digitalisering

• heeft 30 vaste medewerkers in dienst en werkt samen met een 20-tal freelancers

Ine: “Het combineren van mijn professionele verantwoordelijkheden en opvoeding van mijn kinderen kan pittig zijn. Zeker als je na een moeilijke werkdag thuiskomt en er van je verwacht wordt dat je je kinderen en partner je volle aandacht geeft. Er zijn momenten waarop dat niet al te best lukt. Gelukkig kan ik beroep doen op alle vier de grootouders. Mijn huishouden is verre van perfect. Maar daar kan ik me echt geen zorgen over maken (lacht).”

Caroline: “Dat ik alles gemanaged krijg, komt voor een groot deel dankzij de steun van mijn echtgenoot. Hij geeft me de ruimte die ik nodig heb. Ik besef dat ik de mama geweest ben die niet al te vaak aan de schoolpoort stond. Maar we hebben dat opgelost door de hulp van onze oppas Marlies. Zij heeft ervoor gezorgd dat onze kinderen een warme thuis hadden. Ondertussen is er meer structuur binnen RAFF Plastics en kan ik meer tijd doorbrengen met m’n gezin. Ik heb dit echt nodig om in balans te blijven. Het blijft voor mij wel een uitdaging om beide goed te combineren.”

Elke: “Ik zie mezelf niet alleen als ondernemer, maar ook als teammanager en mama. Daarnaast sta ik ook regelmatig op een podium om keynotespeeches te geven. Hoe combineer ik dat allemaal? Door datgene wat ik nu doe mijn volledige focus te geven. Ik zeg weleens: in een wereld boordevol informatie en prikkels die op ons afkomen, is focus het nieuwe IQ. Ons brein is trouwens niet in staat om te multitasken. Ik heb dan ook geleerd om tijdens de uren dat ik met mijn kinderen bezig ben, mijn laptop niet langer op schoot te houden en er echt voor hen te zijn.”

“In mijn boek Mentaal kapitaal gebruik ik deze metafoor: wanneer je jaagt op een olifant, laat je dan niet afleiden door de konijnen. Anders gezegd: wil je je strategische doelstellingen bereiken, focus dan op de essentie en niet op de waan van de dag of de konijntjes die overal tussendoor springen. Die olifantentijd zou meer als een prioriteit behandeld moeten worden. Op dat vlak hebben we een mentale reset nodig. We worden te veel opgeslorpt door van alles en nog wat. Het is aan ons om terug de controle over ons brein te nemen.”

Wat is het voornaamste inzicht dat je als ondernemer al verworven hebt?

Elke: “‘Try, fail, learn, repeat. ’ Het houdt onder meer in dat het oké is om op je bek te gaan. Zolang je er maar van leert. Voor mij is levenslang leren de sleutel tot succes. Want zo groei je als mens en als onderneming. In mijn leven heb ik mezelf al een paar keer moeten heruitvinden, zoals na mijn scheiding. Maar door dat soort moeilijke ervaringen te boven te komen wordt het vertrouwen in jezelf groter. Het stemmetje dat me toefluistert ‘het komt goed’, klinkt steeds luider.”

Ine: “Het komt erop aan in jezelf te geloven. Belangrijk is te weten wat je kunt en niet kunt. Luister vooral naar je talent en niet te veel naar wat anderen zeggen. De waarheid ligt bij jou en niet bij jouw critici. Ik heb altijd in mezelf geloofd. Dat geeft me de kracht om te blijven gaan. Ook nu, in tijden waarin men een recessie aankondigt, zet ik in op groei. Dat ik daarvoor hard zal moeten werken, schrikt me niet af. Want wat ik doe, doe ik uit pure passie. Een prima uitgangspunt om geen stress te krijgen (lacht).”

Caroline: “Jullie hebben het voornaamste al gezegd. Voor je passie gaan en in jezelf blijven geloven, voor een ondernemer is het onontbeerlijk. Je wilt ook uit je comfortzone treden en blijven bijleren. Want stilstand kan je je als ondernemer niet veroorloven. De volgende uitdaging staat altijd voor je klaar.”

Waar droom je nog van?

Caroline: “‘Recycle the present for a better future’ is onze slagzin en die wil ik de komende jaren verder in de praktijk waarmaken. Ik ben ervan overtuigd dat ons bedrijf nog een mooie toekomst te wachten staat. Ik durf dan ook te hopen dat mijn kinderen op een bepaald moment de fakkel zullen overnemen. Ik probeer mijn kinderen en andere jongeren te inspireren voor het ondernemerschap en vooral voor onze recyclage-industrie. Zelf zou ik ons bedrijf nog graag een belangrijke rol zien spelen in het recycleren van ocean waste, afval in de zee.”

Ine: “Dromen zijn niet meteen aan mij besteed. Als ik iets wil, dan ga ik ervoor. Voor mij is het essentieel dat ik mezelf mettertijd misbaar maak. Want dat betekent dat de toekomst van ons bedrijf verzekerd is. Ik wil ook nog graag jongeren inspireren en mijn steentje bijdragen om de kloof tussen het onderwijs en de bedrijfswereld te dichten. Er is vandaag te veel theoretisch en te weinig praktisch inzicht.”

Elke: “De droom die ik verder concreet wil maken, is voor mij heel duidelijk: met ons team van Better Minds at Work zoveel mogelijk mensen sensibiliseren om hun veerkracht te activeren. En dit ook waar dan ook ter wereld. Ik zie het als een mentale revolutie en ben vastberaden deze op gang te brengen. Met onze vzw Better Minds at School hoop ik dat we onze jonge generatie kunnen motiveren om hun brein meer prioriteit te geven en er goed voor te zorgen. Zodat ze met veerkracht en zelfvertrouwen een nieuwe toekomst in onze volatiele wereld kunnen creëren.”

WOMED Award is een initiatief van Markant vzw en UNIZO met steun van het Agentschap Innoveren en Ondernemen. We zetten hiermee straf vrouwelijk ondernemerstalent in de kijker en inspireren andere vrouwen tot ondernemerschap. We danken onze partners Liantis, KBC, Vlerick Business School en Ter Helme voor hun ondersteuning van ambitieus vrouwelijk ondernemerschap! www.womedaward.be ■

‘Doe wat je zegt en zeg wat je doet: die gouden regel pas ik consequent toe’

Ine Meeussen

Onderneming: Onderneming:

Belofte 2022

Gefeliciteerd aan winnares Emma Callens bij de Beloftes! We stellen ook graag alle finalistes voor en wensen iedereen een succesvolle toekomst toe.

Tekst Sofie Vereyken • Foto’s Productiehuis Zidis

WEST-VLAANDEREN

Emma Callens (28)

Zaakvoerder EMC Greenroofs

Start: maart 2018

Werknemers: 6 op kantoor, 50 in drukke periodes

Wat doet EMC Greenroofs precies?

“EMC Greenroofs is gespecialiseerd in de aanleg van groendaken en daktuinen. Wij staan garant voor totaalconcepten – van advies over ontwerp tot realisatie en onderhoud.”

Hoe ben je gestart?

“Het zaadje is geplant door mijn vader. Hij was 35 jaar tuinaannemer. Toen ik 15 jaar was, kreeg hij de eerste keer de vraag naar een groendak. Dat was toen nog heel innovatief. Ik heb toen van dichtbij de hele zoektocht naar de aanleg van groendaken gevolgd en ik bleef geboeid. Na mijn studies kmo-management ben ik nog handelswetenschappen gaan studeren. Tijdens die studie heb ik dit bedrijf opgestart. Ik had meteen een goed team. Mijn vader zorgt voor de aanleg van de daken en mijn broer voert de substraten, het lavagesteente waarin de planten groeien, aan. Wij zijn de enigen in België die dit volledige pakket kunnen aanbieden.”

Wat is je grootste uitdaging?

“In het begin was dat vooral geloofwaardigheid uitbouwen. Als je als 23-jarige vrouw naar bedrijven stapt met een voorstel over groendaken en daktuinen, word je niet altijd serieus genomen. Ik heb iemand naast mij aangeworven met ervaring in sales. Samen konden we echt stappen zetten en projecten uitvoeren. Als je dan goed werk levert, ben je vertrokken. Vandaag zijn de prijsstijgingen een pittige uitdaging.

Je sluit grote contracten af met bedrijven die soms pas een jaar later worden uitgevoerd. Ondertussen zijn de prijzen enorm gestegen. Daarnaast is de onwetendheid over groendaken nog groot. Er zijn veel meer daken geschikt voor groendaken dan mensen beseffen.”

Wat is je stoutste droom?

“We gaan een nieuw bedrijvencomplex in Aalter bouwen, dichter bij het water, zodat het substraat rechtstreeks in ons magazijn geleverd kan worden. Zo sparen we 20.000 kilometers transport op de weg uit per jaar. Daarnaast willen we hét kenniscentrum over groendaken worden in Vlaanderen en inzetten op kennis en innovatie.”

Hoe zet jij in op duurzaamheid en technologie?

“De missie van EMC Greenroofs: een steentje bijdragen in de strijd tegen de opwarming van de aarde. Meer groen in de stad zorgt voor een natuurlijk airco-effect en reduceert fijn stof – groendaken vormen als het ware de longen van de stad. Elk dak extra maakt een verschil.”

Wat is jouw tip voor startende, vrouwelijke ondernemers?

“Als de passie er is, dan lukt alles. Ik heb niet het gevoel dat ik aan het werken ben. Laat je niet afschrikken door de fouten die je maakt, want dat is onvermijdelijk. Ondernemen is een voortdurend leerproces. Maar de persoonlijke groei die ik de afgelopen vier jaar heb gekend, had ik nergens anders kunnen bereiken.”

www.emcgreenroofs.be

VLAAMS-BRABANT

Liesbeth Dupon (52)

Zaakvoerder KiddoTravel

Start: december 2017

Werknemers: naast zichzelf

1 bediende en 1 freelancer

Wat doet KiddoTravel precies?

“KiddoTravel is een reisorganisatie voor families met kinderen. Wat het uniek maakt, is de focus op ‘experience travel’ via de thematische bouwstenen. Denk aan kajakken tussen de alligators in de Everglades, truffels zoeken met honden in Kroatië of olifanten wassen in Thailand. Zo stelt een familie zelf haar ideale vakantie samen. Alle reizen zijn door ons gezin getest en goedgekeurd. We werken rechtstreeks met de eindklant en niet via het netwerk van reisbureaus. Dat zorgt voor een heel gepersonaliseerde aanpak waar service centraal staat. ”

Hoe kwam je op het idee?

“Als fervent reizigster en moeder van drie enthousiaste kinderen merkte ik dat tra-

ditionele reisorganisaties ons niet konden helpen met een aangepaste rondreis op maat van ons gezin. Daarom besloot ik in 2018 mijn functie als marke tingdirecteur bij MediaMarkt op te geven om van mijn passie mijn beroep te maken: de reismicrobe bij gezinnen verspreiden door het opstarten van een eigen reisorganisatie: KiddoTravel.”

Wat is je grootste uitdaging?

“De opeenstapeling van crisissen – corona, energie, oorlog – hebben ons zeker uitgedaagd. Maar we merkten bij onze klanten dat de zin om te reizen bleef, ondanks de moeilijke omstandigheden. We hebben als jonge onderneming ons aanbod aangepast en zijn blijven investeren. Zo hebben we de focus van verre bestemmingen even verlegd naar bestemmingen in Europa zoals Zuid-Italië, Portugal en Kroatië. Met succes. Voor de toekomst is de uitdaging vooral groeien, zonder onze eigenheid te verliezen. Wat ons kenmerkt,

is een zeer persoonlijke aanpak. We kennen de klant, ons aanbod en zorgen voor een perfecte match, dat willen we graag behouden, ook als we groeien.”

Wat is je stoutste droom?

“Zoveel mogelijk families overtuigen om een avontuur aan te gaan en de wereld te ontdekken met hun kinderen. En ik zou het fijn vinden om dit unieke concept ook naar het buitenland uit te rollen.”

“Wat is jouw tip voor startende, vrouwelijke ondernemers?

“Ik ben ervan overtuigd dat als je een goed idee hebt en er 100 procent voor gaat, je kan slagen als ondernemer. Start met een goed businessplan en bereid je goed voor. Maar vooral: spring. Als je je passie volgt, word je er heel gelukkig van.”

www.kiddotravel.be

OOST-VLAANDEREN

Maura Nachtergaaele (30)

Zaakvoerder en medeoprichter

Payflip

Start: mei 2020

Werknemers: 12

Wat doet Payflip precies?

“Payflip biedt een digitaal platform voor bedrijven waar werknemers zelf hun loonpakket flexibel naar hun noden kunnen samenstellen. In de klassieke sector van sociale secretariaten en consultants is Payflip de Netflix van verloning.”

Hoe ben je gestart?

“Payflip is deels ontstaan uit mijn voorliefde voor fiscaliteit, die ik ontwikkelde tijdens mijn rechtenstudies en eerste

werkervaring in de advocatuur. Na drie jaar advocatuur ben ik gestart als operationeel directrice bij een vzw. Daar kreeg ik de kans om mijn loonpakket flexibel samen te stellen. Met mijn fiscale rugzak had ik de kennis om daarmee aan de slag te gaan. Ik heb toen een verloningssysteem uitgewerkt voor mezelf dat daarna ook voor andere werknemers kon dienen. Door vervolgens met mijn omgeving hierover te praten en voor een ander bedrijf dezelfde oefening te maken merkte ik dat er gezonde interesse was bij bedrijven om dergelijke salaristrajecten te digitaliseren. Filip en Jon, co-founders van Payflip en technologie-experten, hebben uiteindelijk de basis gelegd van de Payflip-software om zo bedrijven te hel-

pen met digitale trajecten rond verloning.”

Hoe zet jij in op duurzaamheid en technologie?

“De waarden van een bedrijf kunnen wij vertalen in hun verloningssysteem. Denk maar aan donaties aan goede doelen, bomen planten of het stimuleren van groene mobiliteit. Via Payflip registreert de werknemer zijn of haar keuze, zet een deel van het salaris in en Payflip doet de rest.”

Wat is jouw tip voor startende, vrouwelijke ondernemers?

“Mijn tip is: laat perfectionisme los. Je kan niet alleen alle ballen in de lucht houden. Het werkt niet in een ondernemersverhaal, het vertraagt alleen maar. Kies jouw focus en ga daarvoor. En de rest, laat het doen door iemand die er beter in is. Let it go.”

www.payflip.be

LIMBURG

Sanne Schrooten (25)

Zaakvoerder SUPURA

Start: mei 2020

Werknemers: geen werknemers, wel aanwervingen in de pijplijn

Wat doet SUPURA precies?

“Wij zijn distributeur van professionele cosmetica en beautymachines voor schoonheidsspecialistes. SUPURA staat voor support van pure producten. Ik combineer in dit bedrijf mijn twee grote passies: beauty en bedrijven helpen te groeien. Naast groothandel in machines en cosmetica zijn wij een partner voor schoonheidsinstituten. Daarnaast hebben we met SUTECH een aparte afdeling met beautymachines voor laserontharing en gezichtsbehandelingen. We leveren de machines, maar zorgen ook voor demo’s en ondersteuning.

Wat is je grootste uitdaging?

“In een eerste fase was dat geloofwaardigheid opbouwen. Ik was 22 jaar toen ik Dr. Belter contacteerde met het voorstel om hun producten in België te distribueren. Het vroeg overtuigingskracht en een stevig businessplan om dat verhaal op te zetten. De meeste mensen met een groothandel in deze sectoren zijn mannen, ik moest me dus extra bewijzen. Vandaag is de uitdaging groei. We groeien heel snel en de volgende stap is personeel aanwerven.”

Wat is je droom of am bitie?

“We willen impact hebben op de sector met goede innovatieve machines en producten, niet alleen in België, maar ook in Europa. We willen een innovatiecentrum voor beauty worden, zowel qua

unieke producten als vernieuwende machines.”

Hoe zet jij in op duurzaamheid?

“Ook in de beautysector is duurzaamheid een belangrijk thema. Alle producten van Dr. Belter zijn biologisch en voor de verpakking maken ze gebruik van plastic dat uit de zee wordt gehaald. Onze machines zijn van hoge kwaliteit en de levensduur is dus zeer lang.”

Wat is jouw tip voor startende, vrouwelijke ondernemers?

“Ga er helemaal voor! Ondernemen is heel hard werken, lange uren draaien en risico’s nemen. Maar het is echt het mooiste wat er bestaat!”

www.supura.be

ANTWERPEN

Hilde Gos (54)

Zaakvoerder IceLab NiceCream

Creations

Start: december 2019

Werknemers: naast zichzelf en haar partner bestaat het team uit enthousiaste en gepassioneerde jobstudenten, flexi’s en anderstalige nieuwkomers die er stage hebben gelopen

Wat doet IceLab NiceCream Creations precies?

“Wij zijn het allereerste ijssalon in de Benelux dat 100 procent plantaar dige, huisbereide, artisanale pro ducten aanbiedt en volop inzet op duurzaamheid. Een gelateria met een hart voor mensen, dieren en onze wondermooie planeet.”

Hoe ben je gestart?

“Ik leef zelf allang plantaardig

en ik ben een grote ijsfanaat. Zo ontstond het idee om een plantaardig ijssalon te openen. In 2018 heb ik besloten om de sprong te wagen en startte de zoektocht naar kennis en grondstoffen, want plantaardig ijs bestond nog niet. Samen met een ijsbereider ben ik gaan experimenteren met grondstoffen. Anderhalf jaar lang was het testen en zoeken naar de perfecte formule. Met succes, vandaag bereiden we heerlijk, 100 procent plantaardig ijs. Daar zijn ze heel trots op. In april 2020 is ons ijssalon in Antwerpen geopend, in volle coronalockdown. ”

Wat is je grootste uitdaging?

“Vandaag zijn dat de prijzen en schaarste van grondstoffen. Anderzijds ben ik volop bezig met de groei van IceLab. Onze klanten zijn mensen die houden van lekker en kwaliteitsvol ijs, mensen die plantaardig eten, flexitariërs, mensen met voedselinto-

leranties en allergieën. De vraag is heel groot en groeit elke dag. Sommige klanten beginnen te huilen van geluk omdat ze opnieuw een ijsje kunnen eten.”

Hoe zet jij in op duurzaamheid?

“Onze grondstoffen zijn grotendeels biologisch en helemaal vegan. Onze verpakkingsmaterialen en reinigingsproducten zijn biologisch, vegan en composteerbaar. Als onze klanten een eigen verpakking meebrengen, krijgen ze van ons een kleine korting. We werken zoveel mogelijk samen met lokale partners.”

Wat is jouw tip voor startende, vrouwelijke ondernemers?

“Ik ben heel lang bang geweest om te starten. Mijn ouders waren geen voorstanders van mijn plan. Maar mijn gevoel was: het is nu of nooit. En dan moet je springen. En vooral, ik geloof heel sterk in mijn product. Ik ben nog elke dag blij dat ik de stap gezet heb.”

www.icelab.be

En de WOMED Award Zuid 2024 gaat naar… een Filipijnse onderneemster!

In 2024 komt de WOMED Award Zuid er weer aan! Deze prijs gaat naar een onderneemster uit een land waar onze ngo Trias actief is. Voor deze editie zijn dat de Filipijnen. Maar hoe zit het met vrouwelijk ondernemerschap in dit Aziatische land?

Tekst Esther Proesmans • Foto Isabel Corthier

Wat doet Trias?

Vrouwen een eerlijke kans geven om als onderneemster hun talent te ontplooien, daar is Markant elke dag mee bezig. In Vlaanderen en elders in de wereld, zij aan zij met onze ngo Trias. Als internationale non-profitorganisatie versterkt Trias wereldwijd ondernemende mensen met bedrijfsadvies, microkredieten en opleidingen. Meer info vind je op www.trias.ngo

Filipijnse vrouwen in armoede hebben vaak geen officieel inkomen, maar verdienen geld door bijvoorbeeld thuis naaiwerk te doen of manden te maken. Maar liefst de helft van de werkende vrouwen werkt in de informele economie. Zij hebben daardoor een lager inkomen en geen toegang tot sociale zekerheid. Daardoor is de inkomenskloof tussen mannen en vrouwen dus nog steeds torenhoog in het land.

WOMED AWARD ZUID ALS BOOST VOOR VROUWELIJK ONDERNEMERSCHAP

Onze ngo Trias zet samen met Filipijnse boeren- en ondernemersverenigingen in op een genderinclusief beleid, zodat meer vrouwen gaan ondernemen en de overstap maken naar de formele sector. Ook de WOMED Award Zuid helpt daarbij. Met deze award gaan we op zoek naar gepassioneerde en succesvolle onderneemsters én kaarten we de problemen aan die ze ondervinden.

WAAROM DEZE PRIJS ZO BELANGRIJK IS

Jenifer Raloso, expert in organisatieversterking en inclusie bij Trias Filipijnen, benadrukt het belang van de WOMED Award Zuid: “Hiermee zetten we uitzonderlijke initiatieven in de verf van Filipijnse onderneemsters met wie we samenwerken. Deze vrouwen zijn rolmodellen en kunnen andere vrouwen overtuigen om ook te starten met ondernemen.”

Alle vrouwen die lid zijn van een Filipijnse partnerorganisatie van Trias kunnen zich inschrijven voor de WOMED Award. In de loop van 2023 kiest een jury bestaande uit onze voorzitster Gudrun Verschuere, Filipijnse en Belgische experts en Trias Filipijnen de finalisten. Begin 2024 reist onze voorzitster naar de Filipijnen om hen te ontmoeten. Later dat jaar komen ze op bezoek naar België om de awardshow bij te wonen en te ontdekken wie van hen zich de strafste onderneemster uit de Filipijnen mag noemen. Wordt vervolgd!

‘Als zelfstandige is een goed netwerk onontbeerlijk’

Tekst Geertrui Nees • Foto Sarah Van Looy

Wat doe je precies?

“Ik ben b2b-agent van Amazonas-hangmatten en heb een b2c-webshop met hangmatten. Daarnaast ben ik administratieve freelancer, podcasthost én ondernemerscoach. Mijn bedrijf heet niet toevallig AnDless, wat een woordspeling is op ‘endless’ om mijn eindeloze creativiteit en daadkracht te weerspiegelen. Ik combineer tenslotte vier bedrijfstakken.”

“Ik ben begonnen als administratieve freelancer in 2014 en het jaar nadien riep Unizo Antwerpen me uit tot ‘Starter van het jaar’. Dat doe ik nog steeds ontzettend graag, alleen is dit een uurtje-factuurtjemodel en moet ik voor al mijn ondernemers gelijktijdig een kwartaalaangifte maken. Om voldoende kwaliteit te blijven garanderen laste ik daar een klantenstop in.”

“Voor ik als zelfstandige begon, werkte ik als vertegenwoordiger bij Procter & Gamble en toen ik via een klant te weten kwam dat er een mogelijkheid was om een sales agentuur over te kopen voor Amazonas, heb ik niet getwijfeld. Toen corona ervoor zorgde dat de winkels moesten sluiten, heb ik zelf een webshop opgericht voor particulieren.”

Wat is het leukste aan je job?

“Ik heb een fantastisch team van freelancers, waardoor ik kan focussen op wat ik graag doe: de relatie met mijn klanten en Amazonas onderhouden. Gelukkig loopt dat allemaal heel vlot en vind ik daar voldoende afwisseling in. Zeker als ik nieuwe producten mag voorstellen of mee mag denken met de verkooppunten over welk product het best zou aanslaan, geniet ik enorm.”

Vind je het zelf belangrijk om lokaal te winkelen?

“Zeker! Ik shop veel online, maar geef bijna altijd de voorkeur aan Belgische webshops.”

Waarom ben je lid geworden van Markant?

“Ik zocht leuke activiteiten en kwam zo bij Markant en later Artemis terecht. Als zelfstandige is een goed netwerk onontbeerlijk. Als je je goed omringt met gelijkgestemden, sta je er niet alleen voor. Ik gebruik mijn netwerk bij vragen of om te sparren met andere onderneemsters. Ook is het heel fijn om bij te leren over het ondernemerschap. Ik volgde het traject ‘Markant @ budget’ waar je in tien avonden inzichten en tools kreeg om je financiën, op orde te krijgen, zowel privé als zakelijk. Ontzettend boeiend!”

Deel je als Markante Zaak een voordeel uit aan leden?

“Leden van Markant krijgen 5 procent korting op hun aankoop in de webshop als ze de kortingscode MARKANT ingeven.”

www.luxehangmatten.be ■

Annelies Delmoitié (47) van AnDless en luxehangmatten.be in Deurne Woont samen met Sven (49), mama van Thomas (22) en Emma (20)

allestraffeverhalenop unizo.be/dagvandevrouwelijkeondernemer

Bedanktomte #OndernemenVoorMorgen

Straffevrouwelijkeondernemersverdieneneenpodiumplaatsenzijn belangrijkalsrolmodelommeervrouwennaarhetondernemerschap teloodsen.DaaromorganiseerdenUNIZO,MarkantvzwenArtemis op 14februari2023 de DagvandeVrouwelijkeOndernemer.

ProvincieAntwerpen

BrusselsHoofdstedelijkGewest

IsabelCoppens&AnkeDeBoeck CîmeSkincare

Eeninitiatiefvan

ProvincieOost-Vlaanderen NathalieVanderstraeten Maisonie

ProvincieVlaams-Brabant GracyRamont Segers&BalcaenNV

EliseDeRudder IPFabbv

ProvincieLimburg IlsedePoot AIDGlass

ProvincieWest-Vlaanderen CarolineVercauteren BonRill

Toch veel ‘A

lles goed?’ Geen vraag die meer leugens uitlokt dan deze. Ze wordt argeloos gesteld in het voorbijgaan, en terwijl je met een euh of bwah tijd rekt om je woorden te vinden, wervelt de vraagsteller al uit het zicht. Ik ben iemand die zich hoogst zelden van leugens bedient. Misschien is het een gebrek aan fantasie. Feit is dat ik zelfs al moeite had en heb met het verhaal van de goedheiligman tegenover kinderen en kleinkinderen. Het heeft dan ook even geduurd vooraleer ik zonder gewetensonderzoek gewoon ‘ja, ja’ kon roepen naar de pseudogeïnteresseerde. Weliswaar voeg ik er nog niet ‘En met jou?’ aan toe, want dat zou van te verregaande onverschilligheid getuigen. Ik verkies nog altijd een oprechte ‘Hoe gaat het met jou?’ in een echte ontmoeting. Blijft wel dat de non-vraag vanbinnen altijd nazindert en ik probeer voor mezelf een eerlijk antwoord te geven. ‘Alles goed?’ Neen, natuurlijk niet. Alles? Dat bestaat niet. Er schuurt altijd wel iets in het universum van een mens met relaties, een gezin, werk, vrienden, een huis, een kwetsbaar lichaam, burgerplichten… en al zeker in dat van een perfectionist in een imperfecte wereld. Vreemd genoeg zijn het die meestal kleine onvolmaaktheden die al onze aandacht opeisen en het zo moeilijk maken om volmondig te beamen dat alles goed is. Terwijl er zo veel goed is.

Een half jaar mindfulness leerde me dat het vaak de zelf gecreëerde muizenissen in ons hoofd zijn die blijven knagen, dat we ons allerlei scenario’s inbeelden en veelal de slechtste eerst. Een eyeopener was het, maar wel een die ik mezelf voortdurend opnieuw in herinnering moet brengen.

De media, en bij uitstek de social media, helpen ook al niet. De vele hartjes en duimpjes bij een post zijn even fake als ‘Alles goed?’. Onlangs slaagde iemand erin me proficiat te wensen met de geboorte van mijn kleinkind… vijf jaar geleden. De vuile praat op Facebook en Twitter moeten we met dezelfde grove korrel zout nemen, maar toch krijgen we die moeilijk verteerd.

Ik juich het aanklagen van wantoestanden toe, en al zeker

als die in de seksuele of financiële sfeer liggen. Toch vrees ik dat we stilaan in een heksenjacht-maatschappij verglijden. In plaats van te staan roepen aan de schandpaal doen we het nu in de media, allerminst gehinderd door enige kennis van zaken. Hoge bomen vangen alsmaar meer wind. Wie wil er straks nog een zijn als op ieder onverhoeds moment een verwoestende storm boven je hoofd kan losbreken?

Zo had ik veel moeite met de manier waarop een tv-icoon als Matthijs van Nieuwkerk genadeloos werd neergesabeld. ‘Randdebiel, blaaskaak…’ riepen mensen die waarschijnlijk nooit een programma van hem hadden uitgekeken. Ik laat in het midden of zijn omgang met medewerkers al dan niet geoorloofd was. Feit blijft dat hij jarenlang een steengoed programma heeft gemaakt, waaruit wel respect voor zijn gasten bleek. Bovendien: waarom protesteren betrokkenen niet eerder? Is het niet onze evidente plicht om wantoestanden aan te klagen op het moment dat ze zich voordoen, en niet jaren later?

Maar ik dwaal af. De media zijn mijn ‘alles goed’-betoog binnengedrongen, zoals ze overal binnendringen. Het zal een uitdaging blijven om ze niet ons ‘alles goed’-gevoel te laten bepalen. Hier nogmaals een oproep voor een welgemeende offline ‘hoe gaat het met jou?’ bij tijd en wijle.

Maar goed, ik leerde dus al zonder verpinken ‘ja’ te antwoorden op de pseudo ‘alles goed’-vraag. Nu mijn innerlijke stem nog oefenen. Zij zoekt nuance, maar ik leg haar kordaat het zwijgen op. Alles goed? Natuurlijk niet. Maar toch veel, en laat dat nu eens genoeg zijn.

‘Alles goed?’

Neen, natuurlijk niet. Alles?

Dat bestaat niet

Lut Geypens (64) schrijft over het leven zoals het is, met pensioen.

‘Mensen leren om zichzelf graag te zien, is mijn ultieme doel’

Emma Tahon is masterstudente in de Gezondheidsbevordering. Ze richtte tijdens de coronapandemie op haar eigen Instagrampagina Fooddilemma.tahon op en combineert haar studies met haar werk als zelfstandig diëtiste in praktijk Helder in Gent. Al is ze zelf geen fan van het woord ‘diëtiste’, integendeel. “Ik heb geen klassieke visie op diëten, ik focus dus niet op het getal op de weegschaal maar wel op de relatie tussen mens en voeding.”

In 2020 studeerde Emma af in de voeding- en dieetkunde, waar ze met de Master in gezondheidsbevordering nog een vervolg aan breide. In april 2021 lanceerde ze haar eigen Instagrampagina, Fooddilemma.tahon, een project dat ze tijdens de coronapandemie lanceerde en waarmee Emma haar kennis over voeding wou delen met haar vrienden en familie. Toen een van haar medestudenten haar enkele maanden later vroeg om als zelfstandig diëtiste mee aan de slag te gaan in de praktijk Helder in Gent, ging de bal pas écht aan het rollen en twijfelde ze geen moment. Ze vroeg het statuut student-zelfstandige aan en startte enkele maan den later als zelfstandig diëtiste bij Helder waar ze elke woensdagmiddag mensen helpt bij hun zoektocht naar een gezonde relatie met voeding.

Alles start vanuit zelfliefde

Met haar vernieuwende visie op eten en diëten, koos Emma niet de makkelijkste weg, en dat beseft ze zelf ook. “Mensen komen vaak bij een diëtist om af te vallen, om voedingsschema’s te krijgen en om te horen wat ze wel en niet mogen eten, en het liefst tot op de gram. Helemaal prima, maar als je dit verwacht, dan ben je bij mij aan het verkeerde adres. Ik wil je namelijk leren om jezelf te accepteren om wie je bent, om jezelf graag te leren zien. En vanuit die liefde voor jezelf, zal je leren zorg dragen voor jezelf, ook op vlak van voeding. En niet omgekeerd.” De focus op het gewicht en de weegschaal vallen dus weg, wel focust Emma op hoe je je voelt en hoe je terug kan leren vertrouwen op je intuïtie en de signalen van je eigen lichaam. Intuïtief eten dus, startende vanuit zelfacceptatie. Terug naar de basis en leren vertrouwen op de signalen van je lichaam. “Zo geeft je lichaam aan wanneer je honger hebt en verzadigd bent. Alleen zijn we verleerd hoe we die signalen kunnen waarnemen. Eens je ze terug herkent, leer ik je ook welke keuzes het voedzaamst zijn, en welke minder. Als je lichaam aangeeft nood te hebben aan energie, moet je natuurlijk wel over de nodige kennis beschikken om op dat moment een voedzame keuze te kunnen maken.”

Studeren én ondernemen: pittige combo

De opstart als student-zelfstandige verliep helemaal digitaal via de website van Liantis. “Ik kon alles vlot digitaal regelen en kreeg enkele dagen later de nodige documenten via de post opgestuurd. Toen ik na enkele weken een valse factuur ontving van oplichters, werd ik bij Liantis snel telefonisch geholpen en gerustgesteld.”

Toch blijft het een pittige combo: studeren, stage lopen, een masterproef afwerken, een Instagrampagina onderhouden, een eigen website lanceren, blijven bijscholen én tegelijkertijd ook werken bij Helder. “Al zou ik het helemaal niet anders willen”, voegt Emma snel toe. “Zowel mijn studies als mijn werk bij Helder brengen me veel voldoening.” En de boekhouding? “Die valt gelukkig best mee”, lacht Emma. “Maandelijks factureer ik mijn uren aan de praktijk, die me vervolgens betaalt. Veel eenvoudiger dan elke patiënt apart te moeten factureren.”

De toekomst ligt in Wijtschate Emma’s toekomstplannen blijken ook al goed gepland. “Na mijn Masteropleiding verhuizen mijn vriend en ik naar Wijtschate, op een boogscheut van mijn geboortestad Ieper. Ik kan er starten als zelfstandig diëtiste in een nieuwe praktijk waar ik samen met een kinesist en een podoloog mensen zal begeleiden. Graag blijf ik ook aan de slag in de praktijk Helder in Gent, waar ik intussen ook een goede band heb met de collega’s en de patiënten. Al twijfelt Emma om na haar studies als zelfstandig diëtiste te starten in hoofdberoep, en misschien toch ergens in loondienst te werken. “Het kriebelt ook enorm om de opgedane kennis uit mijn de Masteropleiding Gezondheidsbevordering te bekijken in de praktijk. Zo focus ik me nu tijdens mijn stage bij de dienst Gezondheid van Stad Gent op de preventie van ziektes en de identificatie van risicofactoren. In een onderzoek rond dementie bekijken we bijvoorbeeld hoe we de levensomstandigheden en de omgeving van dementerenden zo gezond mogelijk kunnen inrichten. Enorm interessant, al zal voeding wel steeds mijn kleine baby blijven.”

Volg je buikgevoel

Dat Emma gedreven én gepassioneerd is, is mij na enkele minuten al helemaal duidelijk, en het siert haar ook als ondernemer en als diëtiste. Haar drijfveer en passie is mensen helpen, verlossen van de druk van de maatschappij en terug rust vinden in hun relatie met voeding. “De wereld een klein beetje een betere plek maken, ook al is het maar één iemand die loskomt van de idealen opgelegd door de maatschappij, of iemand die de weegschaal durft vaarwel te zeggen. Het klinkt misschien naïef, maar het is wel mijn ultieme doel”, besluit Emma al lachend.

Voor meer informatie over het statuut van student-zelfstandige, of ondersteuning rond alles wat met ondernemers, werkgevers én hun medewerkers te maken heeft, één adres: liantis.be. ■

Ook in Schotland is het prachtig reizen met de trein.

Internationaal treinreizen: zo begin je eraan

Een goed voornemen voor 2023: minder vliegen en meer treinen. Met nieuwe nachttreinen vanuit Brussel naar onder meer Wenen en Berlijn zou dat moeten kunnen. Maar waar te beginnen?

Tekst Selma Franssen

Ik schrijf dit artikel, jawel, in de trein van Brussel-Zuid naar Groningen-Centraal. In vijf uur tijd doorkruis ik Vlaanderen en Nederland en kijk ik mijn ogen uit. Onderweg word ik herinnerd aan de Nederlandse boerenprotesten wanneer de trein akkers passeert met borden met ‘zonder boeren geen eten’. Bij aankomst in Rotterdam-Centraal wordt de trein begroet door een gier in kooi uit de aanpalende zoo Diergaarde Blijdorp. Voor Bart Giepmans (45) is dit de aantrekkingskracht van treinreizen. “Als je ervoor openstaat, zie je onderweg met de trein veel interessante dingen waar je met het vliegtuig ongemerkt overheen zou vliegen”, zegt hij. “Voor mij is de treinreis meer dan de weg naar mijn vakantiebestemming, het maakt deel uit van de ervaring.”

VAN BOEMELTREIN TOT TGV

Bart kan het weten. Hij begon 30 jaar geleden met het maken van lange treinreizen. Samen met Bonita van Lier (63), eveneens fervent treinreizigster, schreef

hij het boek Perron Europa . Het boek is een ideale gids voor wie – net als ik –verder met de trein wil reizen dan het noorden van Nederland, maar niet goed weet waar te beginnen. Je leest over nachttreinen, boemeltreinen, snelle tgv’s naar de Middellandse Zee, treinen naar de Noordkaap en Oost-Europa en alles daartussenin. Stations in België en Nederland dienen

Tips & tricks

als startpunt en treinfans Bart en Bonita geven tips om je route te plannen en te boeken. Zo willen ze de misvatting wegnemen dat treinreizen ingewikkelder en duurder is dan vliegen. “Vliegen is voor veel mensen een gewoonte geworden”, zegt Bart. “Dat komt omdat vliegen veel te goedkoop is, maar ook omdat je met één click je vliegreis kan boeken. Met de trein zijn soms net wat meer stappen nodig. Toch kan internationaal treinreizen ook op een voordelige manier als je op tijd boekt en de juiste kanalen kent.” Zo hebben hogesnelheidsaanbieders voordelige tickets voor wie een paar maanden op voorhand boekt. Wil je een Europese stedentrip maken, dan is er de Eurostar, die Brussel verbindt met Parijs en Londen, en het tgv-netwerk in Frankrijk, dat grote steden in Frankrijk met elkaar verbindt, maar ook bestemmingen in Duitsland, Zwitserland en Italië bedient.

RENDIEREN OP HET SPOOR

Perron Europa nodigt uit om verder te kijken dan deze bekende hogesnelheidstreinen. Want hoe trager je reist, hoe meer je ziet. Voor wie verschillende Europese landen wil aandoen tijdens een langere trip, is de Interrail-pas een goede optie. Deze staat onbeperkt reizen met treinen in meer dan 30 Europese landen toe, met de flexibiliteit om onderweg je reisschema aan te passen en met korting

• Op de app Railplanner van Interrail vind je alle Europese treinverbindingen. Ook die van Deutsche Bahn toont bijna alle Europese verbindingen en je reisupdates.

• Een hst rijdt zo snel dat je weinig van de omgeving kan zien. Breng een boek mee. Vergeet zeker je powerbank niet als je ticket op je gsm staat, want niet alle treinen zijn uitgerust met stopcontacten.

• Anders dan bij het vliegtuig kan je op de trein je eigen drank meenemen en zoveel bagage als je wil. Toch is het fijn als je niet te veel hoeft te sleuren bij tussenstops als je een stad wil verkennen.

• In Duitsland kan je vaak koffie, lunch en zelfs bier van de tap kopen op de trein. Sommige Noorse treinen hebben een kindercoupé met ballenbad. Het treintoestel verkennen is een ervaring op zich.

voor wie ouder is dan 65. “Ga je voor het eerst op Europese treinvakantie?

Begin dan dichtbij en ongecompliceerd, met een korte reis door Frankrijk of Duitsland”, adviseert Bart. “In Duitse treinen heb je, in tegenstelling tot Franse treinen, geen reserveringen nodig. Dat maakt Duitsland een goed land om te beginnen. Perron Europa beschrijft een mooie route langs de Rijn, die je al kan maken met één overnachting en met een treinticket vanaf 29 euro voor een enkele reis, dat meerdere dagen geldig blijft.”

Omdat Duitsland een goed regionaal treinnetwerk heeft, kan je ook bij kleine stationnetjes uitstappen – en zo een glas wijn proeven bij een van de vele wijngaarden langs de Rijn.

Voor wie al ervaring heeft met internationaal treinen, biedt Perron Europa eveneens inspiratie. Wist je dat je met de trein de Poolcirkel kan bereiken? Onderweg doorkruis je uitgestrekte leegten en stopt de trein regelmatig om rendieren te laten oversteken. Je komt langs afgelegen plaatsjes als Jokkmokk, een van de noordelijkste stations van Europa, waar één trein per dag aankomt. “Dat is een van de mooiste treinroutes die ik afgelegd heb”, zegt Bart. “Ook heel bijzonder was de trein naar Sicilië, waarbij de trein op een veerpont gaat om je van Napels naar Catánia te brengen.”

SNELHEID IS NIET ALLES

Bart, die met een team enthousiastelingen de blog Railtripping.com bijhoudt, merkt dat de interesse in en het aanbod aan internationaal treinreizen groeit. Het nachttreinnetwerk wordt langzaam in ere hersteld, er komen internationale verbindingen bij en Europese landen investeren weer in de trein. Toch krijgen treinreizigers ook te maken met achterstallig onderhoud en personeelstekorten.

“Er is de laatste decennia te weinig gei nvesteerd in treinverkeer in Europa”, zegt Bart. “Het zal nog een tijd duren voordat de problemen die zijn ontstaan opgelost zijn. Ik hoop op verbetering, maar we moeten ook beseffen dat snelheid niet het enige is dat telt. Hoe erg is het als je een half uur te laat bent als je voor je plezier reist? Mijn motto: we maken er het beste van. Als je met die instelling vertrekt, gaat het gemakkelijker.”

Intussen ben ik, zonder vertraging, aangekomen in Groningen. Op het einde

van de rit heb ik 390 kilometer afgelegd en een artikel geschreven. Ik kan direct vanuit de trein het Groninger Museum in, een museum voor moderne kunst op een eilandje in de gracht voor het Centraal Station. Op een paar minuten wandelafstand van het museum bevindt zich de Folkingestraat, het gezelligste winkelstraatje van de stad. De treinreis mag dan lang zijn, de korte afstanden in de stad zelf maken dat ik niet het gevoel heb dat ik tijd ‘verloren’ heb. Bovendien heeft Bart gelijk. Met te snel reizen verliezen we nog meer, namelijk een leefbare planeet. De terugweg ga ik gebruiken om mijn zomervakantie te plannen: met de trein door Oost-Europa. ■

WIN WIN WIN Markant Magazine mag drie exemplaren weggeven.

Mail naar wedstrijden@ markantvzw.be

‘Met één click kan je een vliegreis boeken. Met de trein zijn soms wat meer stappen nodig’

Het station in Madrid is een bezienswaardigheid op zich.

Kom met je vriendinnen genieten van een 3-daags verblijf aan zee, in de warme gezelligheid van Ter Helme.

Wanneer?

Zondag 12 maart - woensdag 15 maart 2023

Programma?

Zondag 12 maart 2023

14.00u aankomst in Ter Helme

18.30u aperitief en voorstelling programma

19.00u diner in het à la carte restaurant inclusief dranken

Maandag 13 maart 2023

8.30u ontbijtbufffet

10.00u wandeling langs dijk en strand in Nieuwpoort Bad

12.30u lunch in het à la carte restaurant

14.30u Rabarberhoeve “Het Warandehof“ in Gijverinkhove, een intensief groentebedrijf met rabarber als specialiteit. Het bezoek is een mix van informatie, ontspanning en proevertjes.

19.00u diner in het à la carte restaurant inclusief dranken

Dinsdag 14 maart 2023

8.00u ontbijtbuffet

Dagtrip met autocar naar Kruishoutem - Oudenaarde

10.00u Kruishoutem “Shoes or no shoes” - bezoek met gids

12.30u lunch in Oudenaarde

14.00u Oudenaarde “Het mou”

Unesco werelderfgoed, een prachtig gebouw met een collectie wandtapijten uit de 16de en 17de eeuw en een aanzienlijke collectie zilverwerk - bezoek met gids

19.00u diner in het à la carte restaurant inclusief dranken

Woensdag 15 maart 2023

8.30u ontbijtbuffet

10.00u Paul Delvaux museum in Sint-Idesbald - bezoek met gids

12.30u lunch, koffie en wel thuis

Prijs?

€ 409

€ 393 markant lid

Het wereldwijde web van liefde

Online daten is niet alleen iets voor de jongere generatie. Drie zestigers vertellen over hun ervaringen op het internet.

Tekst Ann-Marie Cordia en Lut Geypens • Illustraties Flore Deman

“Vier jaar geleden heb ik, na zeventien jaar, een punt gezet achter mijn relatie. We leefden als broer en zus, en ik wilde meer. Intimiteit is voor mij erg belangrijk, net als samen iets kunnen opbouwen. In mijn masterplan droom ik zelfs van een pied-à-terre aan zee. Het was mijn dochter die me aanmoedigde om online te daten. Vlak voor de lockdown heb ik eerst Tinder uitgetest. Nadat je een profiel hebt aangemaakt, met foto’s en informatie over jezelf, kan je beginnen te swipen. Links betekent geen interesse en als je allebei rechts swipet, is er een match en kan je chatten. Zo kom je veel foto’s tegen van mannen, maar ook van honden, motorfietsen en auto’s – je weet meteen of het een snob is (lacht). Als het klikt, kan je nummers uitwisselen. Valt het op Whatsapp ook mee, kan je bellen en eventueel afspreken.”

“Zo leer je beetje bij beetje iemand kennen. Je kan het zien als een ui die je begint te pellen, waarna je steeds meer laagjes tegenkomt. Je kernwaarden moeten overeenkomen. Een keer liep ik bijvoorbeeld vast op de jonge kinderen van een man, omdat ik niet meer wil zorgen. En toen iemand het gesprek aan tafel begon met: ‘Ik ben geen racist, maar…’, wist ik ook dat het nooit zou werken.”

“De liefde vinden na je vijftigste is niet evident, zo weet ik ook dankzij alle verhalen die binnenkomen bij Wifty. Tijdens de lockdown schreven medeoprichter Hélène Van Herck en ik het boek (Not so) happy single over die zoektocht van velen. Toen we Dirk De Wachter hiervoor interviewden, zei hij terecht dat je moet stoppen met naar dates te gaan met een lijstje vol wensen. Beschouw het als ontmoetingen. Ik zie het telkens als een avontuur – waarbij je vaak lekker gaat eten ook. In totaal denk ik dat ik ongeveer twintig dates heb gehad. Ik heb er nog geen relatie aan overgehouden, maar wel erg fijne, warme vriendschappen – en soms wat geflirt. Ook Parship en Elite Dating, waarbij je vragenlijsten invult om te zien in hoeverre je met iemand matcht, heb ik geprobeerd. Omdat je betaalt, is er wat meer urgentie.”

“Soms duurt het helaas maanden voor je weet wat voor vlees je in de kuip hebt. Op Tinder had ik een keer een klik met een weduwnaar. Hij was lief en plezant aan de telefoon, en we hadden een heel leuke eerste date. We zouden opnieuw afspreken, maar

er kwam telkens iets tussen. Ik hoorde maanden niets van hem, waarna mijn dochter zei: ‘Mama, dat is een scammer.’ Wat later kreeg ik een berichtje van zijn zus, dat hij een auto-ongeluk had gehad. Ik had zelf slachtoffers geïnterviewd van catfishing voor ons boek, en deze man vroeg geen geld, dus ik kon dat moeilijk geloven. Uiteindelijk gingen we weer op – een erg fijne – date en kreeg ik plots erg veel appjes, en dan weer weken niets. Het gevoel dat er iets niet klopte, bleef. Op een dag was ik aan het winkelen en belde… zijn vrouw. ‘Dit meen je niet!’, zei ik. Ze vertelde dat ze ‘trucjes’ had om mijn nummer te weten te komen. ‘Als je zoveel trucjes hebt om te controleren waar hij mee bezig is, is er dan niets aan de hand met je relatie? Ik had allang mijn valiezen gepakt!’ Maar ja, ze zag hem graag. Sindsdien vraag ik vooraf of ze echt single zijn. Ik probeer ook altijd de humor van de situatie in te zien.”

“Nu, bij mij stond het daten de laatste tijd op een lager pitje. Mijn vader is vorig jaar gestorven, ik heb mijn hond moeten laten inslapen en mijn moeder is verhuisd naar een woon-zorgcentrum. Ik zag hoe zwaar het verlies van mijn vader woog op haar. Wat ik naast de datingsites nog wil uitproberen, is Singles.be. Het is geen echt datingplatform, maar je betaalt er eenmalig lidgeld, waarna je kan deelnemen aan activiteiten die ze organiseren. Ik geloof misschien niet meer in dé grote liefde zoals mijn ouders die hadden – ze waren 65 jaar getrouwd – maar wel in een liefde. Ik mis iemand als ik ga slapen en als ik opsta. Ooit wil ik nog eens tegen iemand kunnen foeteren: ‘Liggen je vuile sokken daar nu weer!’ (lacht)”

Meer informatie over Wifty.be, het online platform dat midlife-experten Ann Lemmens en Hélène Van Herck in 2013 oprichtten, vind je op www.wifty.be.

WIN WIN WIN Markant Magazine mag drie exemplaren weggeven. Mail naar wedstrijden@markantvzw.be

ANN LEMMENS (66) IS SINDS VIER JAAR SINGLE EN MEDEOPRICHTER VAN HET ONLINE PLATFORM WIFTY.BE VOOR ‘WOMEN IN THEIR FIFTIES’.

‘Het was mijn dochter die me aanmoedigde om online te daten’

RITA DUMONT (64) LEERDE HAAR VRIEND KENNEN VIA PARSHIP.

“Ronny en ik hebben elkaar leren kennen via Parship, maar eigenlijk was het dankzij corona. Na het overlijden van mijn man zes jaar geleden had ik nooit de behoefte gevoeld om een nieuwe relatie te beginnen. Ik had een fijn sociaal leven met familie en vriendinnen. Ik sprak elke dag wel met iemand af. Maar tijdens de coronaperiode kreeg ik het moeilijk. Als vriendinnen en ik gingen wandelen of fietsen, moesten we telkens afscheid nemen aan de deur. Ik voelde me eenzaam. Zou de rest van mijn leven zo verlopen? Toen zag ik reclame op tv voor Parship. Als ik dat nu eens deed? Impulsief maakte ik een account aan, zette er een foto op die mijn kleindochter de voorbije zomer gemaakt had en betaalde. Onmiddellijk kwam het op gang. Ik werd wat overdonderd door de vele mannen die wilden kennismaken en berichtjes naar me stuurden. Ik bekeek enkele profielen en voerde hier en daar een chatgesprek, maar het duurde echt niet lang voor Ronny opdook. Hij had gemerkt dat we in dezelfde streek woonden. Zo hebben we mekaar gevonden.”

“Een tweetal weken hebben we enkel berichtjes gestuurd. Ik had verder met niemand anders con tact. Verschillende kandidaten tegelijk leren kennen leek me te ingewikkeld. Ik zou wel zien hoe dit evolueerde. Ik kon me wel vinden in zijn profiel, maar eigenlijk leer je toch pas iemand kennen als je hem echt ontmoet. Die periode was best spannend, want niemand

leven achter ons, dus heel wat bagage waar we eerlijk over wilden zijn – zoals de borstkanker die ik heb gehad. We hadden telkens lange gesprekken, over onze kinderen, over onze reizen en over onze manier van leven. Tijdens onze eerste afspraak zijn we om 18 uur toegekomen en vertrokken we pas uit het restaurant toen de baas de lichten begon te doven. Stilaan groeide het gevoel: dit kan iets worden. Een echte coup de foudre, daar verwachtten we ons geen van beiden aan.”

wist of het iets zou worden tussen ons. Mijn kleinkinderen speelden vaak met mijn gsm, dus mocht Ronny geen whatsappberichtjes sturen, enkel mails, die ik dan nog afleidde naar de spam ook.

Tot we beslisten om op een zondagmorgen eens te bellen.

Het gesprek werd gevolgd door een etentje de dag erna, en nog eentje een paar dagen later.”

“Ons eerste afspraakje verliep een beetje raar. Sinds het plotse verlies van mijn man had ik nooit opengestaan voor een andere man, ik leek er niet klaar voor. Ronny was sinds twee jaar gescheiden en had dat moeten verwerken. We hadden elk een half

“Ik wou absoluut niet dat mijn kinderen van vreemden moesten horen dat ze me met een man gezien hadden dus kozen we restaurantjes ver uit de buurt, maar het duurde niet lang voor ik het aan mijn zoon heb verteld. Hij was eerst sprakeloos en leek opgelucht dat de telefoon ging zodat hij zich uit de voeten kon maken (lacht). De volgende dag bracht ik mijn dochter op de hoogte, en ook mijn vriendinnen. Uiteindelijk was iedereen aangenaam verrast. Ze dachten dat ik alleen zou blijven omdat ik schijnbaar mijn draai gevonden had. En online dating, dat hadden ze zeker niet verwacht. Niemand van ons is veel op het internet bezig, ikzelf allerminst. Maar kijk, het is zo verlopen en het is een goede ervaring geweest die ik kan aanraden. Ik ben er altijd heel open over geweest.”

“Ondertussen zijn we een dikke twee jaar samen, in een latrelatie. Wat ik enorm apprecieer, is dat Ronny geduld heeft, dat hij me tijd geeft om te groeien in deze relatie. We forceren niks en we hebben ook geen vaste regels. Hij komt vaker bij mij aan huis dan omgekeerd. We koken graag samen, maar na ons dinertje gaat hij soms gewoon naar huis. Onlangs hebben de omstandigheden ons gedwongen om ‘op proef’ samen te wonen. Na Ronny’s rugoperatie moest hij zes weken plat liggen. We hebben dan een ziekenhuisbed besteld en hij heeft zijn ‘ligtijd’ in mijn living doorgebracht. Ook deze test is goed meegevallen, maar verder? Dat zien we wel.”

‘Ik werd wat overdonderd door de vele mannen die wilden kennismaken’

GREET ‘CHEE’ EMBRECHTS (60) IS SINDS EEN VIJFTAL JAAR SINGLE EN LIET ZICH VOOR HAAR BOEK INSPIREREN DOOR EIGEN ERVARINGEN.

“Mijn ex-partner en ik zijn zestien jaar samen geweest en hadden samen altijd mooie reizen gemaakt. Toen onze relatie na zestien jaar strandde, viel er ook een deel van mijn sociaal leven weg. Ik heb naast mijn job in een boekenwinkel veel hobby’s – ik speel muziek, schilder, boetseer en ontwerp juwelen – en verveel me nooit, maar mijn vriendinnen zijn ’s avonds meestal bezig met hun partner en hun gezin. Ik wilde nieuwe mensen leren kennen en genieten van mijn vrijheid. Ik was niet meteen op zoek naar een nieuwe, vaste relatie.”

“Ik schreef me in voor een keramiekcursus in Malaga, waar ik na afloop nog drie weken zou blijven, terwijl de andere cursis ten vertrokken waren. Ik was alleen. Waarom probeer je geen mensen te leren kennen via Tinder, sugge reerde een vriend. Dat durfde ik niet. Daar was ik toch ook te oud voor? En draaide het bij Tinder niet allemaal om seks? Uiteindelijk instal leerde ik de app toch en waagde een poging. Ik moest een profiel aanmaken en aanduiden hoe ver in de omtrek ik een date wou zoeken. Er verschenen veel gezichten op mijn scherm. ’s Anderendaags bleek ik enkele ‘matches’ te hebben en begon ik te chatten.”

“Meteen ging het mis: de eerste stuurde me direct blote foto’s, de tweede kende alleen Spaans en reageerde vol onbegrip omdat ik de taal toen nog niet sprak. De volgende match was wel raak: een Schot die in de buurt op golfcursus was. Het klikte, we zaten op dezelfde golflengte en ook de ontmoetingen waren leuk. Ik was op slag verliefd, maar de ontnuchtering kwam snel, want meer dan een vakantielief was ik voor hem niet. Zijn belofte om me in België te komen opzoeken, is hij nooit nagekomen.”

“Met vallen en opstaan doe je dus ervaring op. Je overwint je schroom, je krijgt mensenkennis. Je herkent kerels die enkel uit zijn op een vluggertje. Veel mannen gaan er trouwens van uit dat ze je onmiddellijk mogen aanraken of kussen, want ja, een vrouw die op Tinder zit, die doet niet moeilijk. Een ‘neen’ betekent meestal een bruusk einde van de date. Saaie pieten herken je dan weer aan hun standaardprofiel van ideale schoonzoon: ‘Ik hou van wandelen, van koken, van een etentje, van een film kijken samen op de sofa met een wijntje erbij.’ Ze hopen daarmee in de smaak te vallen bij de dames.”

“Vertrouw ook nooit een profiel met slechts één foto. Die is juist uit de goede hoek genomen of een beetje donker en je herkent de man niet eens wanneer je hem in levenden lijve ontmoet. Of het uiterlijk dan zo’n grote rol speelt? Ja en nee: er moet vooral een klik zijn. Veel kandidaten poseren met hun hond, met hun kleinkinderen of naast hun auto, als statussymbool. Daar heb ik geen boodschap aan. Het profiel kan misleidend zijn: een ontmoeting in real life ontmaskert die persoon onverbiddelijk. Zo had ik wekenlang fijn gechat met een Spaanse kunstenaar, ik dacht dat ik mijn príncipe azul, droomprins, gevonden had, maar onze eerste ontmoeting werd een beproeving, zo vervelend!”

“Vooral wanneer ik op reis ga, zoek ik op Tinder naar vrienden. Met een beetje geluk heb je een gids en aangenaam gezelschap. Als je van thuis uit contacten wil selecteren voor tijdens je vakantie in Barcelona over twee maanden bijvoorbeeld, dan heb je de betalende versie van Tinder nodig. Met de gratis versie krijg je enkel mensen voorgesteld die nu bij jou in de buurt zitten. Je ontmoet veel interessante mensen – en nee, niet enkel belust op seks – maar ik wil ze graag een beetje avontuurlijk, met een fijn gevoel voor humor.”

“Er zijn ook andere betalende datingsites met een meer degelijke reputatie, voor mannen en vrouwen die echt op zoek zijn naar een vaste relatie. Daar ben ik nog niet aan toe. Wel heb ik eens deelgenomen aan een speeddating. Dat hield een korte kennismaking in, van 7 minuten, met elf mannen. Ik moet bekennen dat ik dat vooral gedaan heb in functie van mijn roman (lacht). Over mijn boek gesproken: enkele van mijn dates hebben het gekocht omdat ze benieuwd zijn om te lezen hoe ik ze afge schilderd heb. Eentje is serieus bang, met reden, maar hij verschijnt pas in het tweede boek op het toneel. Hoewel het een ro man is en geen autobiografie, heb ik me wel laten inspireren door mijn eigen ervaringen. 50 tinten Tinder krijgt dus een vervolg, en er zit zelfs een derde deel in de pijplijn.”

WIN WIN WIN Markant Magazine mag drie exemplaren weggeven. Mail naar wedstrijden@markantvzw.be

‘Meteen ging het mis: de eerste stuurde me direct blote foto’s’

‘Bereid je erop voor dat je niet meteen een match hebt’

Communicatiewetenschapper Lara Hallam doctoreerde met een onderzoek over online dating. Haar bevindingen bundelde ze in ‘lekentaal’ in het onlangs verschenen boek Online dating: the good, the bad and the ugly.

Tekst Lut Geypens

een ernstige relatie? Afhankelijk daarvan kan je een geschikte app uitkiezen. Veralgemenend kan je zeggen dat een app als Tinder meer geschikt is voor de nieuwsgierigen, aangezien dit een kosteloos platform is. Je vindt daar makkelijk contacten op basis van leeftijd, geslacht en woonafstand.”

“Er zijn ook specifiekere platformen, zoals bijvoorbeeld 50PlusMatch, EliteDating, Parship en Badoo. Zij werken op basis van vragenlijsten, die natuurlijk een uitgebreider en grondiger profiel opleveren. De kans dat je iets gemeen hebt met de voorgestelde partners is dus groter.”

Hoe moet ik de reacties die ik krijg inschatten?

“Met de nodige voorzichtigheid. Er bestaan enkele strategieën om de waarachtigheid van het profiel te toetsen. Om te beginnen kijk je best even op sociale media. Op Facebook zie je of de foto klopt, hoeveel vrienden deze persoon heeft, waar hij of zij mee bezig is. Via LinkedIn kan je het beroep checken. Als je de foto inlaadt op Google Image Search, gaat deze tool op zoek naar gelijkaardige foto’s op het internet.”

Vanwaar jouw interesse voor online daten?

“Ik ben altijd gefascineerd geweest door relaties, en hoe ze ontstaan. Waarom lukken sommige relaties wel en andere niet? En hoe werkt online dating daarbij? Door mijn doctoraatsproef kon ik me zes jaar lang verdiepen in het onderwerp.”

De grote vraag, zeker voor iemand die niet erg vertrouwd is met digitale tools, is: hoe begin je eraan?

“Ja, dat is niet zo evident. Je doet best vooraf wat zelfonderzoek. Ben je gewoon een beetje nieuwsgierig? Ben je uit op wat oppervlakkige contacten? Of zoek je echt

“Er zijn ook specifieke apps voor tal van doelgroepen: apps op basis van leeftijd, geloof, opleidingsniveau, gender, seksuele geaardheid, enzovoort.”

Moet je daarvoor betalen?

“Vaak is een eerste verkenning gratis. Hoe specifieker en grondiger je gaat in je zoektocht naar profielen, hoe meer je moet betalen. Voor een eerste kennismaking met online dating houd je het best bij gratis.”

Oké, ik heb een app gekozen. Wat dan?

“Het is belangrijk dat je een eerlijk profiel aanmaakt en duidelijk maakt waar je naar op zoek bent. Een onenightstand of een ernstige relatie? Of nog iets anders?”

“Je kan ook videobellen vooraleer fysiek af te spreken. Het is aangeraden om niet te lang online te blijven hangen. Een ontmoeting in levenden lijve is toch nog altijd de beste test.”

Schuilt er geen gevaar in een fysieke ontmoeting?

“Uiteraard wel, maar er zijn een aantal manieren om het risico te beperken. Spreek af op een publieke plaats. Dat kan een café, restaurant of koffiebar zijn, maar evengoed een park of een bioscoop of een plek waar je een activiteit kan doen. Dit laatste is misschien minder intimiderend: je hoeft elkaar niet meteen in de ogen te kijken en je hebt sowieso al een gespreksonderwerp. Het is zeker geen goed idee om meteen bij iemand thuis af te spreken.”

“Wees bij de afspraak ook alert voor ‘rode vlaggen’. Dit zijn negatieve signalen die je

best niet negeert. Denk aan meteen over seks beginnen, doorzeuren over een ex, gierig zijn of controlerend, gemene dingen zeggen over anderen. Eigenlijk moet je de logica van een gewone afspraak volgen. Bij een offline ontmoeting weet je ook niet altijd welk vlees je in de kuip hebt en is ook voorzichtigheid geboden.”

Wat kan je doen als je vaststelt dat je met een leugenachtig profiel te maken hebt?

“Je kan dit melden op de website of op de app, en meestal wordt dat dan gecontroleerd en verwijderd. Het hangt er wel van af hoe zwaar de leugens zijn en waar je over liegt. Zo hebben vrouwen nogal vaak de neiging om hun gewicht en hun leeftijd wat naar beneden te halen, terwijl mannen hun lengte en opleidingsniveau wat opkrikken.”

“Echt valse profielen of personen met malafide intenties, zoals geld aftroggelen, sneuvelen als ze gerapporteerd worden. Wat niet wegneemt dat ze wel een tijdlang hun gang hebben kunnen gaan. En ja, er wordt wel wat gelogen op dating platforms.”

Daten ouderen anders dan jongeren?

“Over het algemeen daten ze meer gericht. Dat heeft verschillende redenen. Ze hebben minder tijd voor zich en zijn vaker op zoek naar een partner om de rest van hun leven mee door te brengen. De mogelijkheden om offline iemand te leren kennen zijn beperkter dan bij jongeren. Dat betekent dat ze sneller offline zullen afspreken. We stellen ook een verschil vast tussen mannen en vrouwen. Mannen gaan vlugger door de profielen, vrouwen scannen ze grondiger, zijn wat selectiever.”

Denk je dat online ontstane relaties even stabiel zijn als andere?

“Daar hebben we niet echt cijfers over, maar volgens mij is dit vergelijkbaar. Misschien zijn ze zelfs stabieler omdat er meer vooronderzoek gebeurd is naar gemeenschappelijke interesses en normen en waarden.”

Maar het zijn niet allemaal succesverhalen.

“Zeker niet, vandaar ook de ondertitel van mijn boek: the good, the bad and the ugly. Er staan veertig getuigenissen in van online daters, een greep uit de realiteit. Je moet je er op voorbereiden dat je ook tegenslag zal hebben, dat je niet meteen een match hebt. Dat hoort erbij. Het is zoeken, je moet het wat tijd geven en niet te snel ontmoedigd geraken.”

“Dat is ook de bedoeling van mijn boek: begeleiding bieden bij het online daten en mensen middelen aanreiken om door te gaan als het niet meteen lukt. Weet ook dat zo’n 30 procent van de online daters nooit offline afspreekt. Soms is het uit angst, maar voor velen is het ook een spannend tijdverdrijf, een spel dat misschien wel verslavend werkt.”

Werkt online daten geen keuzestress in de hand?

Er is misschien altijd nog beter?

“Zoals met vrijwel alles in onze maatschappij is het aanbod onbeperkt. Dat is een luxe waar velen moeilijk mee kunnen omgaan. De perfecte partner bestaat niet. Online dating kan het valse idee geven dat die wel bestaat, omdat je altijd kan blijven zoeken. Als je normen en waarden al overeenkomen, moet je misschien wat inboeten op andere ‘kleinigheden’.”

Hoeveel mensen vinden echt een langdurige relatie via online dating?

“Dat blijkt zo’n 11 à 12 procent te zijn. Meestal gaan daar heel wat dates aan vooraf. Sommigen communiceren eerlijk over hun ervaring, anderen laten hun date achteraf gewoon links liggen, dat noemt men ghosten. Tal van scenario’s zijn mogelijk, maar uiteindelijk vindt ongeveer een op de tien daters wel een serieuze match.”

Je bent zelf gaan online daten in het kader van je onderzoek. Hoe waren jouw ervaringen?

“Ik wilde weten hoe het werkte, welke gevoelens het bij mij opriep. Ik heb offline

afspraken gehad, die meestal goed verliepen. Eenmaal ben ik opgestapt. Het was rond 17 uur, ik bestelde een gin-tonic als aperitief en mijn date keek heel afkeurend terwijl hij een koffie bestelde. Toen heb ik me maar uit de voeten gemaakt. Het gebeurde ook weleens dat gesprekken uitdoofden. Eén date is blijven plakken. Hij is nu al zeven jaar mijn vriend en drie jaar mijn man. Nadat ik hem had leren kennen, was het wel gedaan met mijn online dating. Dat zag hij niet zitten (lacht).”

Zullen we in de toekomst allemaal online daten?

“Die kans is groot, maar online en offline daten zullen naast elkaar blijven bestaan. Elkaar online leren kennen zal heel normaal worden. Ik ben er wel van overtuigd dat de technologie van online daten zal evolueren. Denk aan de Metaverse: wie weet zien we binnenkort met een virtualrealitybril onze avatar iemand ontmoeten op een strand in Barbados.”

WIN WIN WIN Markant Magazine mag drie exemplaren weggeven. Mail naar wedstrijden@ markantvzw.be

‘Vrouwen liegen nogal vaak over gewicht, mannen eerder over hun lengte en opleidingsniveau’

‘Vroeger vond ik verliezen moeilijker’

Dalilla Hermans (37) is auteur, kunstenaar en podcastmaker. Recent bracht ze met tekenaar Remy Ndow het kinderboek Brown Boy Joy uit. Interview Ann-Marie Cordia

Dalilla in de teletijdmachine. Naar welk jaar keer je terug en waarom?

“Naar Harlem in 1958 en de tijd waarin de denkers leefden die me het meest hebben beïnvloed. Ik luister naar Malcolm X die lezingen geeft op zeepkisten en MLK op de radio, en Maya Angelou speelt stukken off-Broadway.”

Welk boek uit je kindertijd is je bijgebleven?

“Twee kindjes uit Korea van Goran Schultz en Mijn gekke familie van Christopher Paul Curtis.”

Ben je een goede verliezer?

“Absoluut: dat is gegroeid doordat ik jarenlang zoveel weerstand heb moeten incasseren. Daardoor kan ik nu veel tegenslag aan. Vroeger vond ik verliezen moeilijker, toch bij niet-fysieke spelletjes. Als ik wist dat winst haalbaar was, kon ik best competitief zijn. Dat ben ik dus verleerd.”

Wat was tot dusver de grootste uitdaging in je leven?

“Moeilijk. Vooral de manier waarop mijn identiteit is gevormd en hoe er op die identiteit wordt gereageerd, denk ik. Zwart zijn in een land dat nog in het proces zit om zwarte mensen als volwaardig mens en burger te zien, is vermoeiend. Geadopteerd zijn en mijn biologische familie en mijn adoptiefamilie aanvaarden als ‘bijdragers’ tot wie ik ben en daar evenwicht in vinden, was niet evident.”

Ben je tijdens ruzies beeld zonder klank of een roeper?

“Beiden! Ik roep en tier eerst, maar als mijn boodschap niet overkomt, ben ik weg en zeg ik niets meer. Dat laatste kan best lang duren, vrees ik.”

Welke app doe je na een nachtje slapen het eerst open?

“Instagram of 9gag.”

Naar wie of wat steek je je middenvinger mentaal op?

“Extreemrechtse leiders en vooral al wie het extreemrechtse gedachtengoed normaliseert.”

Wat is je grootste nachtmerrie?

“Dat er iets met mijn kinderen serieus zou misgaan.”

Hoe omschrijf je het ouderschap?

“Een prachtige taak, een voorrecht zelfs, en het belangrijkste dat ik ooit zal doen. Welk moment wil je herbeleven?

“Mijn trouwdag was geweldig, die wil ik volgend jaar met ons 10-jarig jubileum opnieuw doen.”

Waarin vind je troost?

“Muziek. Er zijn zoveel nummers die zalven. En knuffels: ik ben echt een knuffelaar en mijn man en kinderen gelukkig ook.”

Waarvoor ben je figuurlijk allergisch? “Onrecht. En inefficiëntie.”

Naar wie kijk je op?

“Buiten moedige mensenrechtenactivisten kijk ik op naar tv- en filmmakers zoals Shonda Rhimes of Issa Rae, beeldende kunstenaars zoals Otobong Nkganga of Bahati Simoens, schrijvers zoals Nana Darkoa Sekyiamah of Yaa Gyasi. Kortom: vrouwen die eruitzien als ik, die in de velden waar ik werkzaam ben tegen alle verwachtingen in de top bereiken, maar heerlijk zichzelf blijven.”

Waar word je blij van als je in de spiegel kijkt?

“Dat ik een egale huid en volle lippen heb. En met veel verschillende kapsels ‘weggeraak’, of dat zelf toch denk.”

Wat wil je professioneel nog bereiken?

“Ik wil de film waaraan ik bezig ben, de expo die eraan komt, de twee boeken, het album en de twee podcasts waaraan ik werk, afkrijgen, en elk nieuw project dat ik in de toekomst bedenk kunnen uitvoeren. Lang verhaal kort: ik wil professioneel vooral vrijheid bereiken. De financiële vrijheid om te maken wat ik wil, en de mogelijkheid te kunnen creëren zonder toestemming van poortwachters nodig te hebben.”

Is het leven een geschenk voor jou?

“Voor mij wel, maar ik heb empathie en begrip voor wie dat niet zo aanvoelt.”

Wat wens je jezelf het meest toe?

“Een grote zak geld om alle ideeën in mijn hoofd en in de steigers te kunnen uitvoeren. En mentale rust. Ik kan nogal piekeren en moeilijk dingen loslaten.”

Wat was je eerste studentenjob?

“Ik was lange tijd medewerker van cinema Utopolis in Turnhout.”

Zie je het glas halfvol of halfleeg?

“Halfvol.”

Met welke woorden zouden je beste vrienden je omschrijven?

“Ik heb het hen gevraagd. ‘Grappig’, ‘creatief’, ‘zorgzaam’ en ‘veerkrachtig’ kwamen het vaakst naar boven. Ik heb dan ook hele lieve beste vrienden! Ik zou daar zelf een pak minder flatterende omschrijvingen aan toe kunnen voegen.”

Wat staat er op je bucketlist op één?

“Met mijn kinderen naar Rwanda reizen.”

Waaruit bestond je laatste leugentje om bestwil?

“Ik loog gisteren over hoe laat het was toen ik mijn jongste dochter naar bed bracht.”

‘Ik ben allergisch voor onrecht en inefficiëntie’

‘Dankzij basketbal ben ik opengebloeid’

Haar allerlaatste wedstrijd met de Belgian Cats verloor ze met 1 puntje tegen Japan, maar intussen had Ann Wauters (42) wel mooi haar levensdroom waargemaakt om op de Olympische Spelen in Tokio te basketten. Als basketballegende kan ze terugblikken op een indrukwekkende carrière en blijft ze ook vandaag inspireren als coach en keynotespreker.

Tekst Isabelle Bral

ANN WAUTERS BLIKT TERUG OP HAAR TOPCARRIÈRE

“Ik groeide op in het Waasland, als braaf, plichtsbewust, timide en tegelijkertijd ook wel energiek kind. Het motto bij ons thuis was: ‘Doe maar gewoon en val niet te veel op.’ Dat is echter makkelijker gezegd dan gedaan wanneer je met kop en schouders boven je klasgenoten uittorent. Het contrast tussen mijn opvallende lengte en – toen nog – verlegen persoonlijkheid knabbelde aan mijn zelfvertrouwen. Gelukkig kwam daar verandering in toen basketbal mijn leven binnen dribbelde en mijn lengte plotsklaps in een voordeel uitdraaide. Op die manier gaf basketbal mijn zelfvertrouwen een ongeziene boost. Ik leerde er niet alleen de kracht van mijn lichaam door kennen, maar bloeide er ook op sociaal vlak door open.”

“Fysieke capaciteiten en talent zijn één ding. Ongebreidelde passie voor de sport, doorzettingsvermogen en een goed ondersteunend netwerk spelen een minstens even belangrijke rol. Net zoals een portie geluk om op de juiste plaatsen terecht te komen. Zo mocht ik na enkele jaren bij Hermes Sint-Niklaas vrij snel proeven van eerste klasse bij Osiris Aalst. Ik speelde er met oudere speelsters met meer ervaring, waardoor ik sneller aan maturiteit won. Vervolgens ondertekenden mijn ouders – ik was nog geen 18 jaar – mijn eerste professionele contract bij Valenciennes. Nadat ik er gedurende enkele jaren niet alleen als basketbalspeelster maar ook als mens was gegroeid, werd het tijd om een volgende kans te grijpen. Nog juist geen 20 lentes jong werd ik in 2000 als allereerste speelster ter wereld van dat jaar in de WNBA (Women’s National Basketball Association, red.) gedraft. En zo vatte mijn eerste Amerikaanse avontuur in Cleveland aan.”

SPRINGEN

“Die verplaatsingen als jong meisje waren zeker niet altijd even evident. Gelukkig overstegen mijn basketbalpassie en mijn wil om te evolueren mijn angsten en moeilijkere momenten. Wilde ik beter worden en een zo hoog mogelijk niveau bereiken, dan moest ik lef verza-

melen en sprongen wagen. Ook als dat een verhuis naar de andere kant van de wereld betekende. Dat bracht met zich mee dat ik in een heel andere, competitieve wereld terechtkwam en er zowat de moeilijkste zomer uit mijn carrière beleefde. Maar tegelijkertijd zijn het ervaringen die mij mee gevormd hebben in functie van mijn verdere carrièreverloop.”

SABBATJAAR

“Tussen 2000 en 2010 vond een bijzonder intens decennium plaats. Tegen 2010 was m’n sportieve motivatie nog maar ver te zoeken. Het kostte me steeds meer moeite om te gaan trainen. Ik had al zes jaar in Frankrijk gespeeld en was intussen aan mijn zesde jaar in Rusland bezig. De eentonigheid van de competitie in Jekaterinenburg en een te groot gebrek aan teamspirit hadden een te grote impact op het spelplezier.”

“Het bleek het uitgelezen moment om een sabbatjaar te nemen, mijn batterijen op te laden en verder in te zetten op de kinderwens die Lot en ik hadden (Op dat moment waren ze drie jaar getrouwd, red.) Na twaalf jaar bijna aan een stuk door in het buitenland gespeeld en gewoond te hebben, deed het deugd om eens langer in België te kunnen vertoeven, dicht bij de mensen die we graag zien. Lot en ik werden met een minimaal verschil van twee weken zwanger. We konden ons geluk niet op. Nog tijdens mijn zwangerschap tekende ik een contract bij Valencia. Kim Clijsters en Tia Hellebaut hadden al bewezen dat een zwangerschap heus geen comeback in de weg hoefde te staan. Ik vertrouwde er met heel mijn hart op dat het ook mij zou lukken om terug te keren op topniveau. En zo geschiedde.”

“Enkele weken na de bevalling van Vince begon ik opnieuw te

trainen voor mijn comeback en voelde ik de basketbalpassie ten volle herleven. Een van de mooiste zeges in mijn carrière zou tijdens het jaar na de geboortes van Lou en Vince plaatsvinden, in 2012, toen ik voor de vierde keer de Euroliga

met Valencia won. Het deed me zoveel plezier om als prille mama nog op zulk hoog niveau te kunnen spelen en dit alles samen met mijn gezin te mogen beleven. Het jaar nadien beslisten we voor een derde kindje te gaan en werd Lot zwanger van Dree. Ze beviel vroeger dan verwacht in België, waardoor ik de geboorte vanuit Rusland via Skype moest volgen. Ik nam diezelfde avond nog het vliegtuig om bij hen te kunnen zijn, maar het missen van Drees geboorte hakte toch wel danig op me in.”

‘Nog tijdens mijn zwangerschap tekende ik bij Valencia’

Basketten gaf Ann als jong meisje een enorme boost.

“Het is niet evident als speelster om te beseffen op welk moment je dient te stoppen. Zonder Olympische Spelen in het verschiet zou mijn afscheid hoogstwaarschijnlijk enkele jaren vroeger plaatsgevonden hebben. Het prachtige Europees Kampioenschap in 2017 deed de Belgian Cats echter een bronzen medaille behalen, waardoor we rechtstreeks voor het WK geplaatst werden. Een primeur die ertoe bijdroeg dat deelname aan de Spelen niet meer onmogelijk bleek. Dat vooruitzicht zorgde ervoor dat ik ondanks mijn zware knieproblemen wilde blijven doorgaan en mijn focus op de nationale ploeg kwam te liggen. Na talrijke opofferingen en inspanningen, maar wel met de grootst mogelijk emotionele steun van mijn gezin, brak 9 februari 2020 aan. Het was de dag dat we met de Belgian Cats een deeltje Belgische sportgeschiedenis schreven door het ticket voor de Spelen in Tokio binnen te halen. Mijn oude olympische droom zou dan toch in vervulling gaan. Een ongeziene ontlading. Een immense waaier aan emoties, gevoelens en indrukken.”

“Al kwam de coronacrisis niet veel later stokken in de wielen steken en werden de Spelen met een jaar uitgesteld. Je kan je dus wel voorstellen hoe overweldigend het was toen ik tijdens de zomer van 2021 de grond van het olympische dorp eindelijk onder mijn voeten kon voelen. Onze nederlaag tegen Japan bracht dan wel onmetelijk veel ontgoocheling met zich mee, ik wil vooral stilstaan bij het af -

gelegde parcours. Met zoveel trots en voldoening kijk ik erop terug. Waardevoller dan welke finale, kampioenstitel of trofee dan ook. De Olympische Spelen als slotakkoord van mijn carrière. Een teleurstellend en pijnlijk einde, maar in het geheel een ongelofelijk mooi avontuur.”

ZWART GAT

“Je hoort vaak dat sporters na hun carrière in een zwart gat vallen. In mijn geval was hier geen sprake van. Niet lang na de Spelen tekende ik een contract als assistent-coach bij Chicago Sky en intussen legde ik mij ook al een hele poos toe op het delen van keynotespeeches. Na 25 jaar aan teamwork op het hoogste niveau en contact met verscheidene landen, continenten, culturen, teamgeesten, indrukken en visies kan je wel stellen dat ik een schatkist aan inzichten verworven heb. Opgedane ervaringen die ik graag overbreng binnen organisaties en bedrijven, want ook daar draait het om samenwerken in functie van een gemeenschappelijk doel, om vertrouwen, betrokkenheid, veerkracht en reflectie. Aangezien de Olympische Spelen het sluitstuk van een belangrijk en omvangrijk hoofdstuk binnen mijn leven vormen, voelde de timing juist om mijn boek The Game of Life uit te brengen. Een boek voor een breed publiek, met een mix aan ervaringen en levenslessen die betekenisvol kunnen zijn voor al wie doelen nastreeft, binnen persoonlijke en/of professionele sfeer.”

“In de verdere toekomst wil ik samen met andere (ex-)topatleten mijn schouders onder Game Changers blijven zetten. Dit

project zet in op een betere vertegenwoordiging van vrouwen in de sport en in de media. Hoewel er enige verschuiving aan de gang is, is de sportwereld nog steeds hoofdzakelijk een mannenbastion. Niet enkel bij atleten maar ook bij coaches, bestuursleden en federaties, op het scherm, in de krant en op de sportredactie. Er is dus nog een stapel werk aan de winkel om een lans te breken voor vervrouwelijking binnen de sport. We beseffen maar al te goed dat louter woorden niet genoeg zijn. Er is nood aan concrete acties en merkbare veranderingen. Daar willen wij toegewijd en in de mate van het mogelijke mee onze stempel op drukken.”

“Dat ik al zo’n interessant en verrijkend parcours heb kunnen doorlopen, werd en wordt nog steeds mede mogelijk gemaakt dankzij de allesomvattende liefde en steun van mijn vrouw en onze drie oogappels. Het geluk mij te kunnen omringen met familieleden en vrienden van wie ik aan den lijve mag ondervinden dat ze mijn ontwikkeling, groei en dromen sinds al die tijd oprecht mee ondersteunen, dat is goud waard. (Geëmotioneerd) En ook aan jullie die mij lezen en voor wie ik licht mag schijnen op de positieve impact van sport op onze wereld: bedankt, bedankt!” ■

WIN WIN WIN Markant Magazine mag drie exemplaren weggeven. Mail naar wedstrijden@ markantvzw.be

Ann Wauters samen met haar vrouw Lot Wielfaert en hun kinderen Lou, Dree en Vince.

De kinderen supporteren graag mee.

we’re more than a partner, we’re part of your company

Our entrepreneurial experts tackle strategic business cases and deliver a full branding and transformation. Welcome in our inspiring hub. Let’s make your brand unbeatable.

brandstrategists.be

Met de elektrische step door Beringen

Elk nummer treedt een redactielid uit haar comfortzone. Deze keer gaat Lauren Van Zeebroeck op verkenning in Beringen, met een elektrische step.

Met de e-step, ben je gek? Dat was mijn eerste reactie toen de kans zich voordeed om op zo’n aparte manier Beringen en omstreken te ontdekken. Wie mij een beetje kent, weet dat ik het niet heb voor tweewielers. De laatste keer dat ik op een fiets heb gezeten, is drie jaar geleden, toen mijn reisgezelschap mij verplichtte om het heuvelachtige San Francisco met de fiets te gaan verkennen. Toen heb ik gezworen: de komende tien jaar zie je mij niet meer op een fiets! Ik houd voet bij stuk en ik kruip de komende zeven jaar niet op een fiets – punt.

Maar met zo’n gemotoriseerde e-step hoef je helemaal geen fysieke inspanningen te leveren en dat idee sprak me wel aan. In

mijn kindertijd vond ik de step veel leuker dan de fiets, omdat je meer bewegingsvrijheid hebt als je niet op een zadel zit. Hoewel ik met de fiets vaak gevallen ben als kind, herinner ik me toch geen traumatische val met de step. Ik voel me helemaal klaar om uit mijn comfortzone te stappen.

Op een zonnige zaterdag trek ik samen met mijn vriend naar Beringen. We kunnen kiezen uit twee routes: eentje van een vijftiental kilometer waarbij een gps je de weg toont en een route van ongeveer 30 kilometer waarbij je fietsknooppunten volgt. Ik heb toch de veilige optie – met de kortste route én gps – gekozen. Want een goede kaartlezer is ook al aan mij voorbijgegaan. De dames van de toeristische dienst, waar je de e-steps uitleent, leggen met veel geduld uit hoe je met zo’n step moet rijden. Maar

eigenlijk is het best intuïtief: je moet aan het handvat draaien om gas te geven en als je loslaat, begin je vaart te minderen. Er staat ook een rem op, die net zoals bij een fiets aan je stuur staat. De e-step kan je ook op drie verschillende standen zetten, afhankelijk van hoe snel je maximaal wilt rijden. De laagste stand gaat tot maximum 15 km per uur, de middelste stand 20 km per uur en de hoogste stand tot 25 km per uur. Wat kunnen die dingen snel gaan! Het grootste deel van de tijd hou ik het op de traagste stand, terwijl mijn vriend, die thuis ook een elektrische fiets heeft en – vooral – minder een angsthaas is, met gemak 25 per uur sjeesde. Hij hield zich gelukkig in voor mij.

UITGESTIPPELDE ROUTE

Verder blijkt de uitgestippelde route

ook zeer aangenaam: we komen voornamelijk langs geasfalteerde fietspaden, dus het enige waar we op moeten letten, is om niet in putten in de weg te rijden. Een tweetal keer rijden we over een grindweg en hoewel mijn vriend er gezwind over raast, ben ik toch net iets voorzichtiger. Ook de stoepranden kunnen nogal verraderlijk zijn. Doordat de wielen van een e-step kleiner zijn dan die van een fiets, geraak je net iets moeilijker over zo’n borduur.

Slechts enkele keren moet je over een weg steppen waar geen fietspad is. Maar daar was het zo rustig, dat we tijdens de hele rit maar een drietal auto’s zijn tegengekomen. Dus je hebt geen last van andere weggebruikers en belangrijker: andere weggebruikers hadden geen last van mij. Of dat hoop ik toch. De route van vijftien kilometer brengt ons langs verschillende bezienswaardigheden in Beringen. We vertrekken aan het bureau van de toeristische dienst op de be-MINE-site. Dat is de vroegere mijnsite van Beringen en is nu een toeristisch en recre-

atief domein. Van daaruit volgen we een fietspad dat de oude treinsporen volgt, het Sporenpark genaamd. Dan steppen we langs het kanaal en nadien rijden we de hele tijd in het groen –en dat allemaal op geasfalteerde fietspaden. Vervolgens komen we voorbij de Sint-Theodarduskerk, een van de vijf mijnkathedralen: zeker een bezoekje waard voor de prachtige glasramen. Maar hetgeen dat me het meest bijblijft van onze trip in Beringen, zijn de mijnwerkershuisjes in het centrum. We komen met de step langs het Kioskplein, een straat met een klein parkje in het midden dat geflankeerd is door al die charmante huisjes. Ook bevindt zich daar het cultureel centrum, dat Het Casino heet. De bouw ervan werd voltooid in 1952 en was destijds bedoeld als ontmoetingsplaats voor het hogere personeel van de mijn, maar nu vinden er allerlei voorstellingen en tentoonstellingen plaats. Een leuk wist-je-datje: de kelders van het gebouw werden al in 1940 uitgegraven en dienden tijdens de Tweede Wereldoorlog als zwembad in de zomer en als schaatsbaan in de winter voor de kinderen van de wijk.

KLIMMEN EN KLAUTEREN

Ons uitstapje met de e-step heeft ongeveer anderhalf uur geduurd. We eindigen onze trip waar we hem zijn begonnen, op de be-MINE site. Nadat we onze steps weer hebben ingeleverd, gaan we nog iets drinken bij een van de gezellige horecazaken die je er vindt. Ook is er een Avonturenberg, een speeltuin op een zandberg met houten palen, kruiptunnels, klimconstructies, touwenparcours en trappen. Er waren veel kinderen op aan het ravotten, en was ik zelf een vijftiental jaar jonger geweest, had je me er zeker ook op teruggevonden. Voor wie het niet zo voor het klimmen en het klauteren heeft, zijn er ook wandelpaden naar boven op de berg. Het uitzicht daarboven is adembenemend.

Kortom, Beringen met de e-step verkennen is een absolute aanrader. Ik ben als fiets-hater misschien niet helemaal onpartijdig, maar mijn vriend bevestigde met de uitspraak “dat een e-step minstens even leuk is als een elektrische fiets”. Ik ben geen enkele keer van de step moeten stappen en ik ben ook niet gevallen. Je kan het vergelijken met fietsen, alleen leuker: je hoeft niet te trappen en je moet niet de hele tijd blijven zitten. Vergeet je helm niet!

Meer info: www.visitberingen.be/ verhuur-e-steps ■

Je kan het met fietsen vergelijken, alleen leuker

Gestreepte top en rok met fluo accent, van Marie Méro. www. mariemero.com

Ode aan

Na de veilige mode van de voorbije seizoenen is de ‘lust for fashion’ helemaal terug. Denk een ware kleurenexplosie, maar ook meer aandacht voor elegante outfits, bestemd voor de vele uitgestelde feesten.

VAN FLUO­ TOT FLUISTERTINTEN

Niettegenstaande er elk seizoen nieuwe trendkleuren naar voor geschoven worden, zien we in de realiteit dat zowat alle kleuren present geven. Modedictaten zijn immers niet meer van deze tijd. We noteren zowel fluokleuren en felle kleuren zoals rood, geel en oranje als een hele resem aardtinten en pastels waarvan roze en lila de uitschieters vormen. Effen silhouetten in een uitgesproken kleur zijn nog heel actueel, naast combinaties van felle kleuren, in colourblocking of in bonte prints.

www.nathalievleeschouwer.be Gele bloes met pofmouwen en bedrukte pantalon, van Maliparmi. www.maliparmi.com

Catsuit met wazige prints en felgroene, asymmetrische cape, van Sportmax. www. sportmax.com

Gehaakte trui en effen broekpak, van Terre Bleue. www.terrebleue.com

BLURRY MOTIEVEN

De jaren zeventig blijven een onuitputtelijke inspiratiebron. Ook dit seizoen zijn de seventies-vibes aanwezig. Zoals psychedelische motieven en tie-dye-prints, naast blurry motieven die soms computerbewerkt lijken. Een andere erfenis uit de jaren zeventig zijn de wijde broekspijpen en de doe-het-zelfmode zoals haakwerk en luchtig breiwerk, al dan niet artisanaal. De terug-naar-de-natuurtrend was toen ook al aanwezig en vertaalde zich in het succes van linnen, liefst in zijn pure vlastint. Ook dit seizoen maakt linnen weer het mooie weer, naast andere ecologisch verantwoorde materialen, zoals gerecycleerde stoffen.

Tekst Lut Clincke

Oranje pantalon en gestreepte trui in oranje en felblauw, van Hand by Nathalie Vleeschouwer.

de mode

POWER FASHION

Het broekpak blijft razend populair omwille van zijn comfort, maar ook om zijn girlpowergehalte. Oversized modellen zijn nog altijd sterk aanwezig, naast combinaties van een getailleerde blazer en een wijde broek. Of een oversized blazer – al dan niet met gevulde schouders – in combinatie met een kokerrok, minirok of bermuda die op die manier het androgyne pak een sexy twist geven.

JEANS OP ALLE NIVEAUS

De jaren zeventig betekenden ook de grote doorbraak van de jeans. Wat toen een trend leek, is een vaste waarde geworden. Niet alleen meer binnen het vrijetijdssegment, want denim is nu alomtegenwoordig op de catwalk, van Chanel en Dior tot Glenn Martens en Christian Wijnants. Opmerkelijk zijn de totaallooks in denim. Jeans van kop tot teen dus, en dat mogen we best letterlijk nemen. Dit seizoen reikt het jeansaanbod van broekpakken over jurken, rokken, tops en mantels tot hoeden, schoenen en tassen, in alle prijsklassen.

Trui in pasteltinten, roze mantel en gebleekte jeans, van Hampton Bays. www.hamptonbays.be

Totaallook in jeans, van Christian Wijnants. www. christianwijnants. com

Powersuit in eighties­stijl, van Xandres. www.xandres.com

Frisgroen jasje en bijhorende short, van Attic and Barn. www. atticandbarn.it

Top en pantalon met grafisch motief, van Imprevu. www.imprevubelgium.com

TRANSPARANTE TIJDEN

Het mag deze zomer best luchtig zijn, met doorkijkjurken en tops in haak werk of laagjes van semitransparante stoffen. Jurken met royale uitsnijdingen gaan de sensuele toer op terwijl kant en broderie anglaise het midden houden tussen romantiek en nostalgie. Doorkijktassen hebben evenmin iets te verbergen, terwijl laarsjes in geperforeerd leder ook bij zomerse temperaturen voor frisse voeten zorgen.

Tijdloos met een twist: feestelijke witte bloes en effen zwarte pantalon, van Toos Franken. www.toosfranken.com

ZOMER VAN DE FEESTEN

Lange silhouetten in pasteltinten en seventies­prints, van Her. www.her.be

Uitgestelde trouwfeesten en jubilea, lente- en communiefeesten met de hele familie en vrienden: komende zomer zal er gevierd worden, zoveel is zeker. En daar horen de juiste outfits bij. Heel wat collecties hebben alvast een mooi aanbod van feestelijke items, van jurken en pakken met wat glitter tot satijnen jurken en elegante jumpsuits met haltersluiting, gebracht in soepel vallende materialen en met heel wijde pijpen zodat ze de allure hebben van een galajurk. Na al die jaren van minifeesten in mineur, mag het nu allemaal gerust wat méér zijn.

Knalgele jurk in luchtige kant, van Psophía. www.psophia.com

Lila bloes en pantalon in satijn, van Love@me. www.loveatme.com

Gestreepte pantalon en lange tuniek met bladmotief, van Meryll Rogge. www.meryllrogge.com

Diane von Fürstenberg: Amerikaanse successtory met Belgische roots

Precies 50 jaar geleden bracht Diane von Fürstenberg haar wikkeljurk op de markt, een creatie die ook symbool staat voor de vrijgevochten vrouw.

Naar aanleiding van deze verjaardag wijdt het Mode & Kant Museum in Brussel een tentoonstelling aan de carrière van deze ontwerpster, met de veelzeggende titel Diane von Fürstenberg. Woman Before Fashion.

Tekst Lut Clincke

Diane von Fürstenberg werd in 1946 in Brussel geboren als Diane Halfin en woonde er tot haar dertiende. Daarna ging ze op internaat in Engeland en later in Zwitserland, waar ze prins Egon leerde kennen, met wie ze later trouwde. Na haar studies economie ging ze aan de slag bij de Italiaanse industrieel Angelo Ferretti waar ze de kunst van het knippen, kleuren en ontwerpen van stoffen leerde. Kort nadat het jonge paar Von Fürstenberg naar New York verhuisde, startte Diane haar modelijn op. Haar wikkeljurk, die ze in 1973 op de markt bracht, werd een gigantisch succes. In amper twee jaar tijd gingen er meer dan een miljoen exemplaren over de toonbank. Het comfortabele kledingstuk in jersey kwam op het juiste moment: het was het soort kledij waarop de geemancipeerde vrouw van toen zat te wachten. De wikkeljurk is sindsdien altijd een constante in haar collecties gebleven.

In de jaren tachtig kapte ze met de mode en scheidde ze officieel van haar man, tien jaar na hun feitelijke

scheiding. Enkele jaren later werd ze met kanker geconfronteerd, maar ze genas. Aan het einde van de jaren negentig besliste ze om de draad van de mode weer op te nemen. Het werd een opmerkelijke comeback met nieuwe boetieks wereldwijd.

CREATIVITEIT

De titel van de tentoonstelling Woman Before Fashion slaat ook op het feit dat Diane von Fürstenberg altijd begaan was met het lot van de vrouw en er in haar persoonlijke leven een punt van maakte dat ze als vrouw én moeder een succesvolle carrière kon uitbouwen. Tussen 2006 en 2019 was Diane von Fürstenberg voorzitster van de Council of Fashion Designers of America. Samen met haar tweede man, de miljardair Barry Diller met wie ze in 2001 trouwde, richtte ze de Diller-Von Fürstenberg Family Foundation op. Elk jaar lauwert deze organisatie vrouwen die zich inzetten voor sociale, politieke of humanitaire doelen. In 2015 werd de ontwerpster door het tijdschrift Forbes opgenomen in de top 100 van meest invloedrijke vrouwen ter wereld.

Diane von Fürstenberg. Woman Before Fashion, van 21 april 2023 tot 7 januari 2024, www.modeenkantmuseum.brussels ■

Woman Before Fashion

Woman Before Fashion is de allereerste museumtentoonstelling in Europa gewijd aan Diane von Fürstenberg. Het is geen retrospectieve, maar eerder een vrije benadering van het werk van de ontwerpster, met de wikkeljurk als rode draad door haar werk. Door het samenspel van standpunten en de confrontatie met de diverse creaties verschaft de tentoonstelling ons een beter inzicht in de indrukwekkende carrière van een ontwerpster die begrijpt wat vrouwen willen.

Diane von Fürstenberg naast een mannequin naar haar evenbeeld, rond 1977 in Atlanta. © Diane von Fürstenberg Archives

Het recept van Ae Jin Huys

De Gentse Ae Jin Huys werd geboren in Korea, maar woont sinds haar zesde in België. In haar tweede boek, Proef Korea, kookt ze met lokale ingrediënten.

Tekst Brigitte Vermeulen

Bij de Koreaanse keuken denk ik vooral aan kimchi?

“Vaak wordt verwezen naar ‘jang’ (spreek uit als ‘djang’, red.), gefermenteerde smaakmakers, als de essentie van de Koreaanse keuken, maar het gerecht ‘kimchi’, gefermenteerde groenten, geniet wereldwijde belangstelling dankzij de gezonde probiotica die in kimchi aanwezig zijn. Algemeen kun je stellen dat fermentatie grotendeels de Koreaanse keuken typeert.”

“Fermentatie is een bewaartechniek die in vele culturen wordt toegepast. Het is een natuurlijk proces om bepaalde voedingsstoffen te transformeren met behulp van bacteriën, schimmels en gisten. Met een geslaagd fermentatieproces verandert een product van smaak, geur, textuur en wordt het beter verteerbaar en gezonder voor het lichaam.”

“Ik heb de afgelopen jaren tal van workshops gegeven rond de Koreaanse keuken en groenten fermenteren. En ik stel vast dat er heel wat interesse is in deze thema’s, maar tegelijk is het voor veel mensen onbekend terrein. Een veelvoorkomende vraag is waar ze de ingredienten kunnen vinden. Maar in de Koreaanse keuken wordt vaak gekookt met ingrediënten die ook hier vlot verkrijgbaar zijn. Dat is ook het concept van mijn tweede kookboek Proef Korea: Koreaans koken met lokale ingrediënten.”

“Het enige wat je daarvoor nodig hebt, zijn de befaamde ‘jang’. Zoals je hier een gerecht zal afkruiden met peper en zout, gebruikt men in Korea 1, 2 of 3 soorten ‘jang’. Jang verwijst naar gefermenteerde saus op basis van sojabonen, water en zout.”

Zijn noedels ook typisch Koreaans?

“Noedels zijn heel populair en er is een grote variëteit aan noedelbereidingen. Noedels op basis van tarwe, boekweit, zetmeel van zoete aardappel, verse versus instant noedels, en dan zijn er ook nog tal van warme en koude noedelgerechten, met of zonder bouillon.”

“In Korea zijn er ook vier seizoenen. Op sommige plaatsen wordt het in de winter tot min 20 °C, terwijl het in de zomer makkelijk plus 30 °C kan zijn. Dit koude noedelgerecht is perfect afgestemd op het warme, zeer vochtige klimaat van de

Koreaanse zomer. De bereiding is eenvoudig, maar het resultaat is redelijk pittig.”

In dit gerecht gebruik je rijststroop.

“De jang hebben door het fermentatieproces een diepe umamismaak. Daarom zijn er weinig extra kruiden nodig om je gerecht op smaak te brengen. De rijststroop of ssaljocheong dient als zoete tegenhanger tegenover het zout van de jang, om het gerecht uit te balanceren. Rijststroop kan je in de meeste biowinkels vinden, maar je kan het ook vervangen door een andere zoetstof zoals honing, siroop of suiker. Weet wel dat rijststroop niet zo zoet is als suiker. Doordat het gefermenteerd is, heeft het eerder een moutachtige smaak.”

Ben jij met de typisch Koreaanse keuken grootgebracht?

“Ik ben geboren in Korea maar werd op mijn zesde geadopteerd door een Vlaams gezin. Korea is intussen enorm veranderd en onwaarschijnlijk geëvolueerd op economisch vlak. Door het nieuwe leven in België is de connectie met mijn geboorteland verdwenen en ben ik ook de taal zo goed als verloren. Maar in mijn twintiger jaren kwam ik in contact met een Koreaans gezin dat tijdelijk in Gent woonde. Ik werd vaak uitgenodigd bij hen thuis, en daar herontdekte ik alle smaken uit mijn kindertijd. Sindsdien is mijn interesse in Koreaanse keuken helemaal opgebloeid.”

Ae Jin Huys doet ook Koreaanse catering en take-out en geeft workshops. www.mokja.be

WIN WIN WIN Markant Magazine mag drie exemplaren weggeven. Mail naar wedstrijden@markantvzw.be

‘Als twintiger herontdekte ik de smaken van Korea’

FRISSE TARWENOEDELS MET KOMKOMMER

INGREDIËNTEN

1 komkommer / 120 g tarwenoedels Voor de saus 3 eetlepels chilipasta / 3 eetlepels rijststroop / 1 eetlepel appelazijn / 1 koffielepel geroosterde sesamolie / 1 eetlepel geroosterde sesamzaadjes

ZO MAAK JE HET

1. Was de komkommer, verwijder de steel. Snijd de komkommer julienne (gebruik voor het gemak een mandoline of juliennesnijder).

2. Kook de noedels gaar, spoel onder koud stromend water. Laat uitlekken.

3. Maak de saus door alle ingrediënten te mengen. Meng de noedels met de saus, serveer in een bowl.

4. Top af met veel komkommerreepjes, en voeg halverwege de maaltijd de rest van de komkommer toe. ■

Zoek de 8 vrouwen

Van de 650 tentoongestelde kunstwerken in het vernieuwde Koninklijk Museum Schone Kunsten Antwerpen zijn er acht door vrouwen gemaakt. De oogst is mager, de blijdschap evenwel groot.

Tekst Chris Rachel Spatz

Vrouwenportret Catharina van Hemessen (1528-na 1581)

Met een vader als kunstschilder is zijn atelier de ideale plek voor de eerste initiatie in het schildersvak voor deze Antwerpse renaissancekunstenares. Gaandeweg specialiseert ze zich in realistische, kleine portretten, vaak tegen een donkere achtergrond. Het lijken soms uitvergrote miniaturen. Van haar is het oudste, bekende zelfportret van een vrouw in de Zuid-Nederlandse traditie (1548). Catharina trouwt met Kerstiaen de Moryn, die voet aan huis heeft in de hoogste wereldlijke en geestelijke kringen. Wanneer Maria van Hongarije, landvoogdes der Nederlanden, terugkeert naar Castilië, volgt haar hoforganist De Moryn. Catharina’s positie aan het hof is minder nauwkeurig af te bakenen. Meest voor de hand liggend is dat ze instaat voor de artistieke vorming van de hofdames. Hun verblijf is van korte duur. De landvoogdes overlijdt. Het echtpaar ontvangt een royale toelage voor bewezen diensten en keert terug naar de Scheldestad. Daarna wijkt het kunstzinnige koppel uit naar ’s Hertogenbosch en verdwijnt in de plooien van de geschiedenis. Catharina’s kunst blijft bestaan.

HET KMSKA GAAT NA 11 JAAR WEER OPEN

Kaapstad 1953

Marlene Dumas (1953)

Deze Zuid-Afrikaanse kunstenares woont en werkt sinds 1976 in Amsterdam. De artieste experimenteert met collages, een mix van verknipte foto’s, tekeningen en teksten. De relatie tussen beeld en betekenis is steeds in beweging. Haar werk nodigt uit tot een vrije interpretatie. Naast universele onderwerpen zoals liefde en dood komen hedendaagse thema’s aan bod zoals discriminatie, geweld en de positie van de vrouw. Dumas formuleert een heel eigen beeldtaal. Ze maakt portretten van hoofden en gebruikt soms repetitieve afbeeldingen van één gezicht waarbij intuïtie en associatie vooropstaan. Schilderijen en aquarellen zijn vaak erotisch geïnspireerd. Haar werk is beïnvloed door zelfgenomen foto’s en fotomateriaal verzameld uit kranten, magazines en prentbriefkaarten waarbij een detail de hoofdmoot wordt. Titels zijn veelzeggend. Haar kleurenpalet neigt vaak naar sepiatonen.

Stilleven met vis

Clara Peeters (ca.1580 - ca.1657)

Er hangt een zweem van geheimzinnigheid rondom deze getalenteerde vrouw. Geboortedatum en sterfdatum, alsook plaats van overlijden: niet bekend. Haar naam klinkt Nederlands. Haar stijl is Vlaams. Zelfs een speurtocht naar haar via het prestigieuze Sint-Lucasgilde brengt niets op. In 1657 voltooit ze haar laatste stilleven, een genre waarin ze uitblinkt. Clara Peeters is de bedenker van het genre van het vis-stilleven. De glibberige vis, de harde pantsers van de rivier-

kreeftjes, de grijpklare geopende oester vooraan op het schilderij, het terracotta vergiet... Wat een beheersing van verschillende schildertechnieken om tot een variatie texturen op het doek te komen. Op sommige van haar stillevens komen miniatuurzelfportretten voor in het blinkende oppervlak van gebruiksvoorwerpen. Soms zelfs repetitief. Ze is de enige van de acht kunstenaressen die in de Winkler Prins uit 1810 is vermeld: twee en een halve regel.

De waarzegster

Waarom kijkt de jonge vrouw niet naar de waarzegster, maar betrekt ze de kijker bij het tafereel? Staat de kat in de arm van de waarzegster symbool voor mysterie en magie? De Brusselse kunstenares stelt al op jonge leeftijd tentoon op de Brusselse Salon. Opgeleid in neoklassieke stijl, ontwikkelt ze gaandeweg haar eigen romantische manier van schilderen. De zelfverzekerde dame komt op voor zichzelf.

Dit is af te leiden uit een brief uit 1835 gericht aan de Gentse tentoonstellingscommissie waarin ze een goede plaats voor haar werk eist op een expositie. Naast portretten schildert Adèle ook historische, vrij theatrale, onderwerpen. Een allegorie van de Revolutie, over de revolutie die in 1830 leidt tot de onafhankelijkheid van België, staat bol van dynamiek. Lichtdonker contrast dramatiseert de voorstelling.

Marie-Adélaïde (Adèle) Kindt (1804 -1884)

Stilleven

Marthe Donas (1885-1967)

Tijdens de Eerste Wereldoorlog verhuist Marthe Donas van Antwerpen, na enkele omwegen, naar Parijs. Ze volgt er lessen in de Académie de la Grande Chaumière en woont in de buurt van Montparnasse. Ze ontdekt er het kubisme en schildert dit Stilleven, met vlakken en fragmenten van objecten. Afwisseling van licht en donker zorgen voor een gevoel van beweging. Deze leerlinge van o.a. de Antwerpse Academie schildert, graveert en tekent, waarbij ze vaak de arceertechniek gebruikt, zoals

in Liggend Naakt. In Nice, waar ze tekenlessen geeft, ontmoet ze de Oekraïense beeldhouwer Alexander Archipenko. Hij is van groot belang voor haar werk, maar ook op persoonlijk vlak. Ze keert terug naar België. Marthe trouwt in 1922 Harry Franke, het koppel vestigt zich afwisselend in Parijs en Itter, waar nu Musée Marthe Donas is. Allerlei beslommeringen maken dat deze avant-gardekunstenares zo’n twintig jaar niet actief is. Pas na 1947 neemt ze penseel en potlood weer op.

Onbescheiden

Henriette Ronner-Knip (1821-1909)

Het water in!

Virginie Demont-Breton (1859-1935)

Deze Franse kunstenares is de dochter van kunstschilder Jules Breton en echtgenote van Adrien Demont die evenzeer kwast en penseel hanteert. Ze signeert haar werk met zijn naam op kop. Vanaf 1894 exposeert ze op de prestigieuze Franse Salon. In 1894 mag ze een eremedaille van de Tentoonstelling van Antwerpen op de borst spelden. Ze treedt in 1893 toe tot de Union des Femmes Peintres et Sculpteurs (Unie van vrouwelijke schilders en beeldhouwers). Virginie is een voorvechtster voor het openstellen van de Ecole des Beaux-Arts voor vrouwelijke studenten, een doel dat in 1897 wordt bereikt. De kunstenaressen mogen zelfs naaktmodellen portretteren. Deze markante dame is de tweede vrouw, na Rosa Bonheur, die het Légion d’honneur krijgt, de hoogste waardering van verdienste in Frankrijk. Na haar verhuis naar Wissant, in het departement Pas-de-Calais, schildert ze vooral vissers- en strandtaferelen, zoals deze scherp omlijnde, monumentale moederfiguur tegen een vage achtergrond.

De lade van een kast staat open. Daarin spelen en dartelen drie jonge poesjes. Op de kast kijkt mamapoes vertederend toe. Een braaf onderwerp, zoals van vrouwelijke kunstenaars werd verwacht. Ook deze Nederlands-Belgische kunstschilderes groeit op in een artistieke familie. Henriette oogst succes met romantische portretten van kleine dieren tijdens de driejaarlijkse Salons in België. Ze mag zelfs het schoothondje van koningin Maria Hendrika vereeuwigen op doek. In de periode dat ze in Amsterdam woont, treedt ze als eerste vrouwelijk lid toe tot het genootschap Arti et Amicitiae (Kunst en Vriendschap). Na haar huwelijk met Feico Ronner verhuist ze in 1850 naar Brussel. Op haar doeken figureren voortaan eerder honden dan poezen. Ze signeert met haar voornaam en de naam van haar echtgenoot. De naam Knip is weggeknipt.

Twee meisjes als de heiligen Agnes en Dorothea

Michaelina Wautier (datum van geboorte en overlijden onbekend) werkzaam ca. 1640-1660

De dromerige zusjes zijn verkleed als Agnes en Dorothea. Zijn het hun naamheiligen? Hun rijkelijke kledij is ragfijn uitgewerkt. Bronnen over het leven van Michaelina Wautier zijn onduidelijk. Er is sprake van een ongehuwde vrouw uit Bergen die tussen 1642 en 1659 een tiental virtuoze schilderijen maakt. Ook de afkomst van Charles Wautier, zo goed als zeker haar broer, verwijst naar Bergen. Hij is in 1651 ingeschreven in het Brusselse Sint-Lucasgilde van kunstenaars en ambachtslieden. Naar alle

waarschijnlijkheid deelt ze daar zijn atelier. “In het Brusselse is een vrouw aan het werk…”. De illustere, mysterieuze dame is enkel zeker te traceren dankzij vier van haar doeken die vermeld zijn op de inventarislijst van de kunstverzameling van aartshertog Leopold Willem, landvoogd van de Zuidelijke Nederlanden. Michaelina durft het aan om mannelijk naakt te schilderen, zoals in De triomf van Bacchus. Ze portretteert zichzelf op dit schilderij met ontblote borst. Een 17de-eeuwse Dolle Mina?

Heropening KMSKA

Elf jaar geduld wordt beloond. Het resultaat van het vernieuwde Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen (KMSKA) is verbluffend. Sinds 24 september 2022 staat de grootste en kostbaarste collectie van Vlaanderen weer open voor het publiek. De expositieruimte is met zo’n 40 procent uitgebreid. Geen uiterlijk zichtbare uitbreiding die buiten de lijnen van het statige gebouw kleurt, maar een ‘inbreiding’. Marie Zolamian (Beiroet, 1975) ontwierp een intrigerend mozaïek bovenaan de trappen, een welkomsttapijt in steen. Het atelier Mosaico di Due zorgde voor de uitvoering. Een toertje rondom het gebouw laat niet alleen de historische tuin in een nieuw jasje ontdekken maar ook menig kunstwerk. Het ontwerp van de groene ruimte is van Team Van Meer. Ook De waterspiegel, een kunstwerk van Christina Iglesias, op de Leopold De Waelplaats voor het KMSKA deelt in de heropleving van de museumsite. Een ingang op straatniveau verlaagt letterlijk en figuurlijk de drempel naar het statige gebouw.

Clara Peeters, Michaelina Wautier en Marthe Donas zijn als enige vrouwen opgenomen in het prachtige boek De Schoonste Honderd, uitgegeven door het KMSKA. Bron voor dit artikel: Elck zijn waerom: vrouwelijke kunstenaars in België en Nederland 1500-1950, uitgegeven bij Ludion

Fotografe Karin Borghouts volgde de werken en vereeuwigde de verschillende stadia van de uitvoering. Een selectie van haar foto’s zijn ondergebracht in de tijdelijke tentoonstelling The Making of (tot begin sept. 2023).

www.kmska.be

Stof genoeg voor een spannend drama

In eigen land is de Belgische actrice Lubna Azabal nauwelijks bekend en dat is jammer, want wie haar filmografie overloopt, ziet allerlei knappe films opduiken uit de wereldcinema. In het romantische drama Le bleu du caftan van regisseur Maryam Touzani, over een donker geheim dat een lang getrouwd koppel draagt, speelt ze de hoofdrol.

Tekst Pierre Raemdonck

Met deze filmische parel komen we terecht in de wereld van de confectie, meer bepaald in de kaftanwinkel van Halim (rol van Saleh Bakri) en zijn vrouw Mina (rol van Azabal). Hun vakkundig handwerk van deze lange traditionele gewaden levert hun veel werk en bekendheid op in de buurt. Hoewel de dagen te kort zijn door het vele werk, lijdt hun huwelijksleven daar niet onder en verlopen de contacten vriendschappelijk. Helaas delen ze een vreselijk geheim. Alsof dat nog niet genoeg is, zijn er ook de opkomende concurrentie van de industriële productie van kaftankledij, de zwakke gezondheid van Mina en de komst van de nieuwe medewerker Youssef. Zijn aanwezigheid betekent het begin van een aantal veranderingen in het schijnbaar rustige leven van het koppel. Meer vertellen over de inhoud van deze gevoelige film zou zonde zijn voor de spanning die cineaste Maryam Touzani opbouwt. We zien hoe twee mensen hun

relatie dramatisch zien veranderen door zaken die ze geen van beiden echt in de hand hebben. Niet alleen de schone traagheid waarmee Touzani alles ontrafelt is fascinerend. Ook de wijze waarop de wereld van de productie van kaftans aan de kijker geïntroduceerd wordt, verraadt een groot gevoel voor details.

ERKENNING

Rustig en zonder iets te bruuskeren ben je getuige van de vele moeilijkheden en uitdagingen om deze traditionele kledij te maken. Eigenlijk kan je zelfs zeggen dat de winkel met zijn stoffen en alles wat erbij hoort een belangrijk deel van de cast is, doordat ze perfect de leefwereld van de hoofdpersonages weergeven zonder veel woorden.

Los van de prachtige weergave van een wereld die we nauwelijks kennen, is het hopelijk ook het begin van een echte erkenning van het gigantische talent van de hoofdactrice Lubna Azabal in eigen land. Haar filmcarrière begon in 1997 met een kortfilm van de regisseur Vincent

Lannoo. Daarna volgden er tot op heden zo’n twintig filmrollen zoals in Les temps qui changent, Paradise Now, Body of Lies met Leonardo DiCaprio, Incendies en Adam, ook van Touzani. Die samenwerking uit 2019 met de toen debuterende Marokkaanse filmmaakster Maryam Touzani moet haar uitermate bevallen zijn, want nu is er de hernieuwde samenwerking voor Le bleu du caftan. Ze vullen elkaar op artistiek vlak goed aan en vervelen doet de film nooit: je blijft nieuwsgierig hoe de verhouding tussen de verschillende personages zal evolueren. Deze productie draagt ook de grote kracht om je op een toegankelijke en visueel rijke wijze mee te nemen naar een onbekende wereld. Kortom, wereldcinema van topniveau die zijn Belgische première beleefde op de vijftiende editie van het Filmfestival van Oostende.

Regie: Maryam Touzani

Cast: Lubna Azabal, Saleh Bakri, Ayoub Missioui e.a.

Vanaf 29 maart in de bioscoop. ■

Markante Midweek

3 - 6 OKTOBER 2023

Veelzijdig genieten

voor Markant-dames en vriendinnenvanaf 55 jaar

» Genieten van een kaas- en w�navond.

» Een bezoek aan Kortr�k met haar r�ke vlasverleden en haar erfgoedpareltjes.

» De sfeer en bedr�vigheid opsnuiven in de vism�n in Nieuwpoort.

» Een duinentocht met treintje op zoek naar duurzame waterwinning in Koks�de.

» Een voordracht over de meest succesvolle auteur ooit.

» Heerl�k uitwaaien en de gezonde zeelucht opsnuiven.

Dat is onze nieuwe Markante Midweek in een notendop. Vier dagen lang veelz�dig genieten in duindomein Ter Helme en omgeving, samen met markant gezelschap f�ne dingen beleven en simpelweg genieten.

Meer weten?

Bergop, bergaf, pompaf in Klosters

Trek je stevige wandelschoenen al maar aan. Want wie het Zwitserse Klosters echt wil ontdekken, doet dat te voet.

Tekst Micheline Peacock

Via Zürich rijdt onze trein over de hoofdstad Chur naar het station Davos Klosters. De Davosersee ligt er in de zomer uitnodigend bij voor waterliefhebbers van wakeboarden (een soort waterskiën op een surfplank), SUP (standup paddle surfing), surfen, zeilen, waterfietsen en zelfs zwemmen, want het water warmt in dit seizoen op tot 20 graden. Verder zien we golfterreinen en – natuurlijk – wandelwegen. Davos ken je wellicht van het World Economic Forum, wanneer zo’n 2.500 politici, CEO’s en intellectuelen er neerstrijken. Wij zijn hier voor ons plezier. Davos en Klosters liggen allebei in

Graubünden, het meest bergachtige Zwitserse kanton. We bevinden ons op 1.200 meter hoogte. Willkommen, zeggen ze hier, of Benvenuti of misschien zelfs Bainvgnü, in het reto-romaans. Graubünden is groter dan Oost- en West-Vlaanderen samen en ligt tussen Italië, Liechtenstein en Oostenrijk, op een kruispunt van culturen. De dialecten verschillen van dorp tot dorp en zijn soms onverstaanbaar voor wie wat verderop woont. Klosters vierde vorig jaar zijn 800-jarig bestaan. We volgen er het parcours van de Kunstpromenade (www.klosters800.ch) langs de rivier Landquart.

Genieten van het Zwitserse landschap.

Even uitrusten tijdens de tocht. Ook de jongsten wandelen mee.

EERSTE TOCHT

Voor de eerste tocht op ons programma nemen we de bus, die ons naar de halte Wägerhus brengt. De klim naar de Jöriflüelafurgga is pittig, maar niet moeilijk en na 2 uur pauzeren we even bij uitzicht over het Silvrettagebergte. De afdaling vereist wel wat concentratie: soms heb je vaste voet, soms is de ondergrond schilferig. Op één plek heb je zelfs een kabel nodig om veilig de steile rotsen te kunnen afdalen, maar gevaarlijk wordt het nooit. Als ervaren wandelaar geniet ik van elke stap.

De alpenweiden vormen in de zomer een grote bloemenzee en klaterende bergriviertjes leiden ons naar twee meertjes, de Jöriseen. Onze voeten verdienen nu wel een opkikkertje in het koele water. Na een picknick wandelen we tot de Vereina-hut, waar wandelaars en mountainbikers verpozen met een Monsteiner Huusbier of een lekker stuk kuchen voor de zoetekauwen. De pendelbus brengt ons terug naar Klosters.

KLOOSTER

Christoph en Dominik van de toeristische dienst vertellen ons de geschiedenis van dit skioord. Klosters heeft zijn naam niet gestolen. In 1222 werd er in een oorkonde voor het eerst melding gemaakt van een klooster op die plek. De monniken moesten de dichtbeboste streek toegankelijk maken en ontginnen. Kort daarna kwamen ook de Walsers, families boeren en houtbewerkers uit Wallis, over de bergen getrokken om zich hier te vestigen. Omdat er in het dal niet genoeg akkergrond beschikbaar was, maaiden ze het gras boven op de alpenweiden en bewaarden het in houten schuurtjes (Gädä) die sindsdien deel uitmaken van het landschap. Zo kan je de 4 kilometer lange Gädäwäg wandelen. Wie tijd en zin heeft, kan ook de

uitdagendere 23-daagse wandeling maken langs de Walserweg in de voetsporen van de Walsers. We bezoeken het Hüschi-museum, een houten huis waar meubels, vaatwerk, kleren en werktuigen ons Bokrijk-gewijs een idee geven van het leven toen. Ik ben gefascineerd door het gebruik van runetekens op zeis en sikkel om de eigenaar aan te duiden, maar ik moet me reppen, of ik geraak nog achterop tijdens deze leerrijke wandeltocht.

TERUG IN DE TIJD

Later op de dag zie ik mijn kans schoon en neem de trein naar Davos Platz en de kabelbaan naar Schatzalp, het wereldberoemde berghotel in Davos. Vanaf 1800 lokte de gezonde berglucht tuberculoselijders naar Klosters. Schatzalp was oorspronkelijk een chic sanatorium, met vooral Duitse gasten. De Toverberg van Thomas Mann speelt zich in dit het artnouveaugebouw af. Terwijl deze kanjer uit de wereldliteratuur thuis in mijn boekenkast ligt te wachten, bekijk ik hier alvast het decor. Op de afgescheiden balkons beeld ik me de patiënten in, op ligbedden, onder een plaid. Af en toe gingen ze in de omgeving de benen strekken. De ontdekking en industriële productie van penicilline liet – gelukkig – een efficiëntere behandeling toe van tbc, maar het zomertoerisme was geboren.

WINTERSPORT

Op het einde van de negentiende eeuw kwam de wintersport op gang. De eerste discipline was een primitieve, levensgevaarlijke vorm van bobsleeën. Daarna kwam skiën in zwang, maar je moest telkens zelf te voet naar boven. Skiliften werden er pas in 1938 gebouwd. Sinds 1949 verbindt de Gotschnabahn Klosters met het skigebied van Davos, zodat er in totaal 114 skipisten lonken.

Klosters trok meer en meer toeristen aan en in de 20ste eeuw floreerde de hotelbusiness. Het hotel Schatzalp, het gewezen sanatorium waar de roman De Toverberg van Thomas Mann zich afspeelt, opende in 1954. In de jaren vijftig en zestig was het Chesa Grischuna hotel het ‘Hollywood on the Rocks’. Ik ga erheen voor een lunch. In het gastenboek prijken

Boven: het gewezen sanatorium waar De Toverberg van Thomas Mann zich afspeelt, is nu hotel Schatzalp.

Onder: op stap met de paarden.

Praktisch

Met de Davos Klosters Premium Card krijg je, zodra je één overnachting boekt in Klosters, tal van kortingen en mag je zelfs gratis op het openbaar vervoer in de streek.

- Het zogenaamde summer guest program biedt elke week andere activiteiten, gaande van alpenhoorn tot rafting of mountainbike-techniek.

- In de regio vind je 700 km aan bewegwijzerde wandelingen, van zeer gemakkelijk (een rondje langs het meer van Davos, 45 minuten) tot de 9 Alpen-tour (22 km, 6 uur).

- Klosters is het walhalla van het mountainbiken met singletracks als het Alps Epic Trail, het Davos Adventure park en de Gotschna-freeride-track (6 km downhill). Je kan probleemloos je fiets meenemen op bus of trein.

- Een must-have voor je (klein)kinderen is het prentenboek Schellen-Ursli, in het Nederlands Een bel voor Ursli

- Leuk voor waterratten is het Klosters Arena Strandbad, met glijbaan en vier meter hoge klimmuur. www. arena-klosters.ch

- Echte speelvogels gaan naar Madrisa-land. Dit grote attractiepark ligt op 1.900 meter hoogte. Je kan er zelfs overnachten in een tipi of ‘sterrensuite’, een soort glazen iglo zodat je kan genieten van de net niet blote, maar wel nachtelijke hemel. www.madrisa. ch/madrisa-land

handtekeningen van Audrey Hepburn, Julie Andrews, Gene Kelly, Winston Churchill, Greta Garbo, en dan hebben we de gekroonde hoofden nog niet geteld. De gasten verbleven er, anders dan vandaag, verscheidene weken en zelfs maanden.

MUILEZELS EN PAARDEN

Er wacht onze reisgroep nog een bergtocht: de Säumerwanderung. Bij dageraad worden we verwacht in Gargellen, Oostenrijk. Op het vertrekpunt staan een dozijn paardjes en muilezels gepakt en gezakt. De begeleiders (Säumers) controleren de dieren en geven ze nog wat water en voer. Dan zet de stoet zich in beweging. Gedurende eeuwen transporteerden deze karavanen wijn en meel en kaas van de ene vallei naar de andere, over de Via Valtellina. Ze smokkelden soms ook tabak, maar dat blijft onder ons. Een groepje van zo’n dertig wandelaars volgt de lastdieren, zigzaggend over bergpaadjes. De bellen van de paardjes klingelen vrolijk en ik maak kennis met een enthousiaste vrouw die deze tocht al voor de tweede keer maakt. Ze heeft goed getraind om de zes dagen van Gargellen tot Tirano aan te kunnen. Ze vertelt waarom mensen deelnemen aan deze tocht:

stress, een burn-out of een echtscheiding. Wandelen is helend en de sfeer hartelijk.

Na een 4 à 5 kilometer stappen naderen we de Schlappiner Joch, een bergpas en de grensovergang tussen Oostenrijk en Zwitserland. Voor de gelegenheid is deze bemand met alpenhoorns en vendelzwaaiers. Ik ben ontroerd, dankbaar dat ik dit mag meemaken. De stoet valt uiteen in groepjes, mensen wandelen naar de hut waar een aperitief wordt uitgedeeld: wijn met kaas en gedroogd vlees. Voor de eerste keer in mijn leven aperitief ik voor mijn ontbijt. Decadent, en het zal ons hoogste punt (en hoogtepunt) voor vandaag worden. We dalen af naar het dorp Schlappin, waar de dorpelingen ons toejuichen.

Na een bord soep en Nüsskuchen, notencake, gaan we nog verder naar beneden, door bossen en alpenweiden, naar Klosters. De paardjes mogen drinken uit de fontein aan de kerk. De aankomst is voorzien om halfvijf en mens en dier staan te trappelen om, stipt als een Zwitsers uurwerk, het plein op te stappen. Alpenhoorns, gejuich, wijn, feest… Dominik van de toeristische dienst is ons tijdens de wandeling uitgelaten voorbijgestoken op zijn mountainbike en heet de karavaan welkom in Klosters. Willkommen, Benvenuti of Bainvgnü. ■

Safari in eigen land

Victor is 6 en een echte natuur- en dierenliefhebber. Dat treft, want oma en opa nemen hem mee op safari … in Han. Meer nog, hij mag er een nachtje in een boomtent gaan slapen. Geen koffers, enkel rugzakken, luidt de richtlijn. Als een volleerde avonturier sjort Victor met zijn rugzak door de speeltuin naar de plek waar ranger Chris ons opwacht. We stappen in de safaricar en vergapen ons aan de kuddes die voorbijtrekken over de uitgestrekte groene vlaktes: herten, przewalskipaarden, oerossen, moeflons ... Indrukwekkend. Tot voor kort associeerde ik Han met de obligate grotten van de schoolreizen uit mijn jeugd. Ten onrechte, maar het is dan ook meer dan een halve eeuw geleden. De grotten zijn er nog, maar er is zoveel meer. We arriveren op onze slaapplaats: een bosrijke plek in het wildpark met acht boomtenten voor twee tot drie personen. Met een houten ladder klimmen we naar de tent, waar we ons bedje gespreid vinden: een grote comfortabele matras en een warm dekbed. Maar dat is het dan ook. Daarnaast is er amper plaats voor wat bagage. Onderaan de ladder die we met het gezicht naar de tent toe moeten afdalen, vinden we een waskom. Die kunnen we vullen aan het gemeenschappelijke kraantje. Een douche is er niet. Niet onoverkomelijk voor één nacht. Om 19 uur worden we verwacht voor het aperitief in het ronde hart van het kampement. Alles is opgebouwd uit hout. De spiraalvormige constructie moet wilde dieren op afstand houden, zoals in de grote Afrikaanse safariparken. Niet dat ik er ooit geweest ben, maar volgens mij voelt het precies zo.

Ranger Chris bereidt de barbecue – vlees, vis of vegetarisch – terwijl we verbroederen met de overige gasten. Het eten smaakt, de wijn ook. Voor de kinderen is er een artisanaal fruitsapje. Napraten doen we rond het vuur. Victor dolt met de andere kindjes uit

het gezelschap alsof ze elkaar al jaren kennen. Rond 9 uur valt hij als een blok in slaap in de pikdonkere tent. Een goed uur later doen wij hetzelfde, nadat we eerst nog de wolven hoorden huilen, als een opkomende orkaan.

’s Morgens maken we wat afspraken rond het opstaan en aankleden, want met drie tegelijk in zo’n tent lukt het niet. Na het koffiekoekenontbijt gaan we op verkenning. Overal zien we dieren, maar nergens hebben we een dierentuingevoel. Als ze al afgeschermd zitten, beschikken ze toch over een erg groot gebied. Dat betekent dat je een beetje moet speuren om ze te vinden, wat het extra spannend maakt. De kinderen lopen vooruit en maken er een wedstrijd van om ze als eerste te spotten. Chris geeft de nodige uitleg. Wat zien we zoal? De Europese big 5, met name de veelvraat, lynx, bruine beer, grijze wolf en Europese bizon. Verder: herten, beren, gieren, ooievaars. Boeiend, mooi, ontzagwekkend … Groot en klein zijn onder de indruk.

Na een bezoek aan de grotten – nog steeds de moeite – zit onze tweedaagse erop.

In zijn nieuwe T-shirt met afbeelding van de lynx, en met zijn rugzak stevig omgord, stapt onze kleine avonturier door het park richting wagen. Die brengt ons in minder dan 2 uur naar huis. Het is stil op de achterbank. Wat vond je nu het leukste, wil ik weten. Lang moet hij er niet over nadenken: ‘de twee beren die aan het vechten waren.’ Boys will be boys.

De Tree Tents richten zich op kinderen vanaf +/4 jaar en volwassenen. Ze zijn te boeken vanaf de paasvakantie tot en met de herfstvakantie, op vrijdag, zaterdag en Belgische feest- en schoolvakantiedagen. Het arrangement omvat een verblijf van één nacht in een tree tent, aperitief en barbecue, ontbijt en een rondleiding met ranger in het wildpark.

www.grotte-de-han.be/nl/glamping/tree-tents/ praktische-info ■

‘We slapen in een boomtent op een bosrijke plek in het wildpark’

Helemaal zen op de romantische Rijn

Een riviercruise, oubollig? Lut Geypens schoof haar vooroordelen opzij en waagde zich voor het eerst aan een vijfdaagse tocht op de Rijn.

bewegen terwijl het landschap langzaam voorbijglijdt. Geen idee of dit ooit uitgetest werd, maar het lijkt me de perfecte snelheid voor een optimaal zengevoel. Ik kan uren op het dek doorbrengen: kijken naar het landschap, fantaseren over de taferelen die zich hebben afgespeeld in de kastelen en burchten, een boek lezen of wat babbelen met de medereizigers. En altijd is er die vriendelijke ober die komt vragen of je iets wil drinken. Voor de lunch en het diner word je vlot en vriendelijk aan tafel bediend. Geen gedrang aan overladen buffetten dus, waar toch altijd net datgene wat je wou blijkt op te zijn. Stel je ook geen drukke animatie voor, zoals bij grote zeeschepen de regel is. ’s Avonds is er de sfeervolle bar met live pianomuziek, that’s it. Voor middernacht hebben de meesten al lang hun kajuit opgezocht.

WATER EN LAND

Water is intrigerend, het werkt ontspannend, maar geeft ook energie. Je dag en nacht op het water bevinden is niets minder dan een oplaadkuur, zeker als het gaat om rustig rivierwater. Op dag twee word ik gewekt door klokkengebeier. Het schip is vertrekkend. Ik trek mijn gordijnen een halve meter open en zie vanuit mijn bed het landschap voorbijglijden onder een opkomende zon. Geen betere manier om je dag te beginnen.

In Düsseldorf schepen we in voor een vijfdaagse riviercruise op de Rijn met MS VIVA ONE, het nagelnieuwe cruiseschip van de rederij VIVA Cruises. Het biedt plaats aan 176 passagiers plus bemanning. Bijna alle kajuiten hebben een groot raam met reling, enkele hebben een terras. De formule is all-in. Het is mijn eerste riviercruise. Eerlijk gezegd had ik niet zo’n hoge pet op van riviercruises. Beetje oubollig, dacht ik vooraf.

De cruisevaart heeft natuurlijk ook een bedenkelijk imago als het op ecologie aan-

komt. Daar probeert deze moderne rederij wat aan te doen. Ze maakt gebruik van geavanceerde technologie – het schip is uitgerust met 68 zonnepanelen. Er wordt met waterkraantjes en hervulbare flessen gewerkt. Ook zijn er een aantal fietsen aan boord, die je vrij kan gebruiken om de aanmeerplaatsen te verkennen. In elk geval heb ik mijn mening over cruises dus grondig moeten bijsturen.

RUST

Het schip vaart met 10 à 15 kilometer per uur. Je voelt jezelf nog net lichtjes voort-

Als je op een schip vaart, zie je de wereld vanuit een ander gezichtspunt. Kleine dorpjes, wijngaarden, burchten en kastelen, maar ook industrieterreinen en recreatiegebieden… Het leven aan land, vroeger en nu, glijdt zomaar aan je voorbij. Het meest indrukwekkend is het prachtige gebied tussen Koblenz en Mainz, de romantische Rijn genoemd. Je vaart tussen glooiende hellingen begroeid met druiven, lieflijke dorpjes met prominente kerktorens, romantische burchten en kastelen, veelal omgebouwd tot hotels. We passeren de Lorelei, het standbeeld van de door Heinrich Heine bezongen nimf aan de voet van een mythische hoge rots. En dat terwijl je nog altijd op de meest bevaren rivier van Duitsland cruiset, een belangrijke verkeersader tussen het noorden en het zuiden van het land. Mooi dat dit allemaal zo authentiek kon blijven.

Kastelen, wijngaarden en lieflijke kleine dorpjes.

Het gebied rondom de Rijn kent een rijke geschiedenis. Ooit vormde de rivier de grens tussen het Romeinse en Germaanse Rijk. Ook in latere eeuwen bleef de Rijn nauw verbonden met de belangrijke ontwikkelingen in de Europese cultuur en geschiedenis. En dat laat interessante sporen na.

UITSTAPPEN

De uitstappen bij het aanmeren van het schip zijn optioneel. Boeiend maar niet te vermoeiend. Drie stopplaatsen maakten erg veel indruk. Boppard, een stadje van 8.000 inwoners, is het middelpunt van een bekende wijnregio. We nemen er deel aan de Funzeltour, een wandeling met bolderkar, gevuld met flessen wijn en getooid met twee lantaarns (Funzels), die ons bij valavond door het stadje leidt. We

Cruise op de Donau

Smaakt deze riviercruise naar meer? Markant organiseert van 17 t.e.m. 24 augustus een riviercruise op de Donau. Van Passau naar Boedapest aan boord van het gloednieuwe

5 sterren-rivierschip MS

VIVA Two, een onvergetelijke belevenis in markant gezelschap! Deze reis en onze andere Markant-reizen ontdek je allemaal op

www.markantvzw.be/reizen

krijgen een combinatie van historische duiding door een uitstekende gids en een wijnproeverij, waarbij een lokale wijnkenner een ludieke toelichting geeft. De fraaie kade met bloemrijke terrassen en imposante gebouwen doet denken aan een kuuroord: oude, maar niet vergane glorie. In het stadje treffen we middeleeuwse huizen, leuke pleintjes en zelfs Romeinse overblijfselen die organisch vervlochten zijn met de huidige woningen.

De mooie, rustige stad Speyer heeft als blikvanger de grote Romaanse dom die dateert uit de 11de eeuw. Van het oorspronkelijke bouwsel is nog maar weinig overgebleven. De opeenvolgende bouwingrepen vertellen de geschiedenis van de stad: onderlinge strijd tussen keizers en pausen, tussen katholieken en protestanten. Het is pret

tig flaneren op de grote autoloze pleinen met mooie oude gebouwen en gezellige terrassen.

Straatsburg, dat samen met Brussel de zetel van het Europees Parlement vormt, is een stad op de grens tussen Frankrijk en Duitsland, die in een eeuw tijd maar liefst viermaal heen en weer verhuisde tussen de twee landen. Sinds de Tweede Wereldoorlog hoort Straatsburg bij Frankrijk en is de officiële taal Frans. Behalve tussen twee landen slingert de regio ook tussen twee godsdiensten: katholicisme en protestantisme. In de Elzas zijn er twintig kerken die door beiden gebruikt worden, in afgescheiden gedeeltes. Vergeet zeker niet door La Petite France te kuieren, het meest pittoreske stadsgedeelte met oude huizen, straten en pleintjes rondom het water.

Meer info via www.viva-cruises.com/

Flaneren in Boppard.

EXPO

Alles over handtassen

Nog tot 14 mei kan je in Hasselt naar de expo BAGS: INSIDE OUT. 280 topstukken illustreren deze eeuwenoude fascinatie – van de iconische Brillant van Delvaux en de Kellybag van Hermès tot piepkleine vanity cases en luxereiskoffers. De expo staat niet enkel stil bij het maakproces van de handtas, maar ook hoe ze een uiting kan zijn van een identiteit en status. www.modemuseumhasselt.be

BOEK

Wil je gelukkig zijn of gelijk hebben?

Er is een tendens in onze maatschappij om het debat rond verschillende thema’s te kapen op basis van het eigen grote gelijk. Waarom is begrip tonen voor het perspectief van een ander zo moeilijk? Wat drijft ons naar polarisatie? Worden we daar gelukkig van? In Het eigen gelijk gaat Rit Ornelis op zoek naar wat ons ervan weerhoudt bruggen te slaan, en hoe je dat dan wel doet.

POËZIE Schakel

een lange weg

ik plantte goedgezind met overmoed een pit

er groeide traag een wondermooie plant mijn trots, mijn eer

tot op een dag rukkende wind de stengel brak

sindsdien hou ik de plant met beide handen vast draaf heen en weer naar een steeds betere plek

een zijtak staat op water en in de ochtend zon zie ik heel af en toe weer kleine wortels schieten

Na twee dichtbundels en een jeugdboek heeft Annie De Troyer, lid bij Markant Knokke, opnieuw een dichtbundel uitgebracht. Schakel is uitgegeven bij Leeuwenhof en bevat 65 gedichten, waaronder ook het wondermooie ‘een lange weg’. Wij mogen er drie weggeven.

WETENSCHAP Verder kijken dan Newtons wetten

Newtons wetten, Einsteins relativiteitstheorie... Bijna iedereen kent natuurwetenschappelijke wetten, theorieën of eenheden die naar mannen zijn vernoemd. Maar naar vrouwen? Toch waren ze er al eeuwen: vrouwen die zich verdiepten in de natuurwetenschappen. Henrietta Leavitt ontwikkelde de methode waarmee Hubble de uitdijing van het heelal kon afleiden en Alice Ball ontwikkelde op Hawaii het eerste redelijk effectieve middel tegen lepra. In de NRC haalde Margriet van der Heijden de afgelopen jaren zulke vrouwen voor het voetlicht. Dit boek is een bundeling van deze biografische schetsen, aangevuld met niet eerder gepubliceerde portretten en een uitgebreid inleidend essay over vrouwen en natuurwetenschappen in verleden en toekomst.

WIN WIN WIN Markant Magazine mag drie exemplaren weggeven. Mail naar wedstrijden@markantvzw.be

CONCERT Rejoice voor Pasen

WIN WIN WIN Markant Magazine mag

drie exemplaren weggeven. Mail naar wedstrijden@markantvzw.be

WIN WIN WIN Markant Magazine mag drie exemplaren weggeven. Mail naar wedstrijden@markantvzw.be

Dat we Pasen vandaag nog zo vieren heeft alles te maken met het lijdens- en verrijzenisverhaal van Jezus, waarin verdriet en vreugde samenvallen. Paastijd is ook passietijd en dan verschijnen grootmeesters als Bach en Händel in beeld. Ze schonken ons de ontroerendste cantates, passies en oratoria. Geniet op zaterdagavond 1 april van de uitvoering van Anne Cambier, Werner Van Mechelen en I Justiniani in de Abdij van Vlierbeek nabij Leuven.

www.30cc.be

Pak je koffers met Markant

Heb j� het Markant-reisaanbod in 2023 al ontdekt?

Onze reisleidsters Annemie, Carine, Helga en Yvette hebben speciaal voor Markant de mooiste programma’s uitgewerkt.

Wie kr�gt er geen zin om meteen de koffers te pakken b� deze bestemmingen.

Meer info op www.markantvzw.be/reizen

Op reis reis

30/05 - 07/06

Noorwegen, Oslo en Fjord Noorwegen

31/05 - 02/06

Midweek Esch-sur-Alezette en Luxemburg

Stad

15/06 - 28/06

With love from the Kaukasus, Georgië

23/06 - 07/07

Roemenië, verrassend veelzijdig

19/07 - 31/07

Kirgizië, in het bloemenveld met yurts en nomaden

17/08 - 24/08

Donaucruise, langs hoogtepunten van Passau naar Boedapest

06/09 - 18/09

Kirgizië, in het bloemenveld met yurts en nomaden

Op reis

07/09 - 12/09

Sicilië, smeltkroes van cultuur en gastronomie op vulkanische grond

24/09 - 04/10

Nepal & Bhutan, in het hart van Shangri-La

11/10 - 15/10

Malta en Gozo, mediterrane cultuur langs prehistorische sites.

21/10 - 06/11 - Extra afreisdatum wegens succes

07/11 - 23/11 - Volzet

Japan in het gouden seizoen

2DE HELFT NOVEMBER

Rondreis in Cambodja & Vietnam

17/11 - 28/11

Mexico, in de voetsporen van Frida Kahlo

25/11 - 09/12

India, rijk van de Maharadja’s

Wist je dat je op www.markantvzw.be/reistv per reis ook een filmpje kan bek�ken waarin onze reisbegeleidster de reis kort voorstelt? Het bek�ken waard!

Prinsjes H

et begon allemaal met een boek dat mijn dochter per se wilde meenemen uit zo’n boekenkastje dat je langs de weg vindt. Het hippe meisjeskookboek: jammie recepten voor echte keukenprinsesjes, zo luidde de titel. Het was knalroze. Ik stribbelde tegen. “Oei”, zei ik. “En prinsjes dan?” vroeg ik haar. “Mogen die dan niet koken?” “Natuurlijk wel!”

En dus gingen we thuis aan het verbeteren, met een dikke alcoholstift vulden we de titel aan: Het hippe kinderkookboek: jammie recepten voor echte keukenprinsesjes en keukenprinsen. En keukenkoning Sam – dat laatste was speciaal voor de papa.

Een tijdje later lazen we Dries en de weerwolf van Annie M. G. Schmidt. Dat verhaal gaat over een reuzewolf die een dorp terroriseert, waarna alle sterke mannen hem proberen te bedwingen – spoileralert: Dries slaagt erin, met een stukje kauwgom. Maar in dat boek heb ik er telkens sterke mannen en vrouwen van gemaakt, en sommige figuurtjes gaf ik lang haar. Want vrouwen mogen dan in het echte leven in de minderheid zijn als het land verdedigd moet worden, ze zijn er wel, dus waarom zou je ze niet in fictie laten zien?

Voorbeelden doen ertoe. Tenminste, als we willen dat kinderen echt vrij kunnen kiezen wat ze later worden. Want vanaf het moment dat ze beseffen dat iets enkel voor meisjes dan wel voor jongens is, moeten ze al een erg sterk karakter hebben om niet aan de norm te willen voldoen.

Hetzelfde geldt voor studenten. In een experiment van psychologe Sapna Cheryan aan de Washington University toonden vrouwelijke studenten die in een eerder nerdachtig ingericht lokaal onthaald werden – denk aan Star Trek-posters aan de muur, gameconsoles en junkfood –beduidend minder interesse hadden in een IT-job dan mannelijke studenten. Wanneer de inrichting anders was – een kunstposter aan de muur, flesjes water in plaats van junkfood en tijdschriften rond allerlei onderwerpen – toonden ze evenveel interesse als de mannelijke studenten.

We willen wel vrouwen – en andere minderheidsgroepen – aannemen, maar ja, we vinden ze gewoon niet: hoe vaak hoor je bazen dit niet verzuchten? Ook daarom is representatie belangrijk. Het doet ertoe of mensen zich thuisvoelen – en niet alleen om ergens te beginnen werken, ook om er vervolgens te blijven.

Mooie promofilmpjes alleen gaan de wereld natuurlijk niet redden, net zomin als ouders die op eigen initiatief teksten in kinderboeken veranderen dat zullen. Toch doet het me plezier om te weten dat we intussen met velen zijn. Zo draaien actrice, regisseur en auteur Maaike Neuville en hoofdcommentator van De Morgen Bart Eeckhout bij het voorlezen van Jip en Janneke systematisch de rollen van de ouders om, want anders staat de moeder de hele tijd af te wassen. Al die tijd was er al een stille revolutie aan de gang, na het tandenpoetsen en voor het slapengaan.

Alle beetjes helpen, is mijn levensmotto. Niet alleen opdat onze eigen kinderen zich later gesterkt voelen om hun echte interesses te volgen en een beroep te kiezen dat bij hen past. Ook omdat iedereen er wel bij vaart, straks. Kwestie van met de vergrijzing genoeg mankracht te vinden bij het leger én in de zorg. ■

Al die tijd was er al een stille revolutie aan de gang, na het tandenpoetsen en voor het slapengaan

Hoofdredacteur van Markant Magazine

Ann-Marie Cordia (46) heeft een vriend en twee kinderen. Ze laat haar columns nog altijd eerst door haar moeder nalezen.

FOTO MR. FRANK

VOORJAARSACTIE WORD LID

Markant en Best Pittig z�n verrassend veelz�dig. Vrouwen met een open blik op de wereld. Vrouwen die graag anderen ontmoeten op activiteiten die gezellig én leerr�k z�n. Vrouwen die willen ontdekken, beleven en genieten. Ontdek ons aanbod en word lid.

ACTIE

Voor 27 euro ben je lid tot 31 augustus 2023

Voor 62 euro ben je lid tot 31 augustus 2024

Info over alle voordelen van lidmaatschap b� Markant of Best Pittig op www.markantvzw.be

*Actie geldig van 1 maart tot en met 15 mei 2023. Geldig voor nieuwe leden, die de afgelopen twee jaar geen lid waren van Markant of Best Pittig.

Jouw profiel

op de wie-is-wie pagina van Artemis

Lid van Artemis? Dan kun je ook online ondernemen, connecteren en inspireren.

Maak je eigen profiel aan op de wie-is-wie pagina op artemis.be.

Stel jezelf en je zaak voor: wie je bent, wat je doet, en wat je voor anderen kunt betekenen. Zo vergroot je je eigen visibiliteit binnen de community én naar het ruime publiek.

Ga ervoor en registreer je nu via artemis.be/wie-is-wie/registratie

HOE LID WORDEN?

Ga naar www.markantvzw.be en klik op ‘word lid’.

OF SCAN DEZE QR-CODE

Ondernemend. Connecterend. Inspirerend.

Nog geen lid?

www.artemis.be Ga naar en klik op ‘word lid’.

Artemis is hét inspiratienetwerk voor de vrouwelijke professional. Bij Artemis ontmoet je vrouwen die hun eigen doelen nastreven, hun persoonlijke succesverhaal vertellen, hun dromen waarmaken.

Markant Magazine maart 2023

MARKANT MAGAZINE IS HET LEDENBLAD VAN

MARKANT, ARTEMIS EN BEST PITTIG en verschijnt op 1 september, 1 december, 10 maart en 1 juni

COVERFOTO

Fotografie: Productiehuis Zidis

OPLAGE

20.000 exemplaren

ALGEMEEN VOORZITTER MARKANT VZW

Gudrun Verschuere

V.U.

Diane Devriendt

MARKANT-SECRETARIAAT

Hendrik I-lei 296, 1800 Vilvoorde

Tel. 02 286 93 30

info@markantvzw.be

www.markantvzw.be

ABONNEMENTEN

• 50 euro voor lidmaatschap Markant en Best Pittig

• 150 euro voor Artemis, het professionele netwerk BE76 4350 3286 5195

Lid worden kan via www.markantvzw.be

HOOFDREDACTIE

Ann-Marie Cordia, annmarie.cordia@markantvzw.be

ART-DIRECTOR

Pati Petrykowska

REDACTIERAAD

Isabelle Bral, Nathalie Dirix, Selma Franssen, Lut Geypens, Gillian Lowyck, Geertrui Nees, Micheline Peacock, Lauren Van Zeebroeck, Sofie Vereyken en Brigitte Vermeulen

WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER

Isabelle Bral, Lut Clincke, Jael Cox, Flore Deman, Nathalie Dirix, Selma Franssen, Lut Geypens, Johan Van der Hasselt, Geertrui Nees, Micheline Peacock, Pierre Raemdonck, Chris Spatz, Sarah Van Looy, Lauren Van Zeebroeck, Sofie Vereyken, Brigitte Vermeulen en Gudrun Verschuere

RECLAMEREGIE

Liesbeth Joos

Publicarto NV

Tramstraat 63 B1

9052 Zwijnaarde

Markant vzw is niet verantwoordelijk voor de inhoud van de advertenties.

Ken je ons digitaal magazine Markantmag.be?

Dit is het digitale broertje van het papieren Markant Magazine. Als lid ontvang je dit online magazine zeven keer per jaar in je mailbox. Wil jij ons digitaal magazine ook ontvangen?

Inschrijven kan hier: www.markantvzw.be/markant/magazine

Duotickets expo Vliegen, vallen en opstaan

Inge Brondeel, Daniella Creve, Katrien Strubbe, Sabinne Matten, Bea Vanhalst

De mentale reset van Elke Geraerts

Katrien Bossaer, Hilde Van de Vijver, Greetje Knockaert

F*ck it, maandag start ik echt van

Celien Rombouts

Marie-Paule Boden, Elz Lardinois,

Winnaars decembernummer

Godelieve Monbailliu

Het bekkenbodemboek van

Hedwig Neels

Martine Steyaert, Rosa De Waele, Liesbeth Hoste-Dejonghe

Bijbel van de Turkse keuken van Hale Mus

Geertrui Keerman, Ingrid Verheyden, Gemma Baekelandt

Het is hier geen hotel van Riet Ory en Eva Brumagne

Markant is lid van Markant Magazine wordt gedrukt op chloorvrij papier bij Drukkerij Moderna

Régine Herreman, Rita Schellekens, Hermien Demunster

Dromen van de Karoo van Julia

Blackburn

Marleen Van Meeuwen, Kristel De Baets-Sprengers, Yvonne Lavreysen

Vaarwel Ghislaine van Wilfried

Hendrickx

Jeannine Barra, Peggy Vanden

Broucke, Irene Delsaer

Mentees

In oktober 2022 werd in de schoot van Markant vzw een nieuw VLAIO-project opgericht: Fempreneurs. Fempreneurs heeft als doel vrouwen te versterken in hun ondernemerschap. Het project voorziet in 3 verschillende types van begeleidingsactiviteiten: mentoring, digitale workshops en een bootcamp.

Eind vorig jaar werd het eerste mentoringtraject succesvol op de rails gezet waarbij ervaren onderneemsters zich engageren om als mentor gedurende 10 maanden een klankbord en sparringpartner te vormen voor een duo van groeiende onderneemsters.

Op 6 februari was er veel interesse voor de eerste digitale workshop: ‘Metanomics – ondernemen in de Metaverse’, verzorgd door Bjorn Cumps, professor en partner aan Vlerick Business School.

En we hebben nog véél meer in petto om vrouwelijke ondernemers inhoudelijk te versterken:

Fempreneurs-bootcamp op 3 mei 2023

Op woensdag 3 mei organiseren we een bootcamp in regio Oost/West-Vlaanderen rond vijf relevante topics: wellbeing, technologie, financiering, Marketing en circulaire economie.

Sprekers zijn experten zoals Elke Geraerts, CEO van Better Minds at Work, Dewi Van De Vyver, oprichtster en vroegere CEO van het digitale agentschap Flow Pilots, Tinne Cools, lesgeefster bij Syntra Bizz en financieel en vermogensadviseur en Clo Willaerts, marketingprofessional en digital strategy consultant.

We starten de avond om 18u00. Er zijn 2 keer 2 parallelsessies voorzien (je volgt telkens 1 van de 2) en we sluiten af met een plenaire sessie. Zo ziet het programma eruit:

• 18u00: onthaal met een hapje en een drankje

• 19u00: workshop Marketing / workshop Technologie

• 20u00: workshop Finance / workshop Circulaire economie

• 21u00: plenaire sessie Wellbeing

• 22u00: netwerkmoment

• 22u30: einde

Voor wie?

Voor groeiende en meer ervaren onderneemsters.

Deelnamepr�s?

Slechts 55 euro per persoon.

Schr�f je vandaag nog in via

fempreneurs.be/bootcamp

Iedereen blij onderweg met de fiets.

KBC Fietsleasing zet in op digitalisering en vereenvoudiging.

Fietsleasing heeft de wind mee. KBC Fietsleasing telt al meer dan 25 000 fietsers en daar komen er elke dag bij. Als marktleider van fietsleasing in België blijven we ook innoveren. Fietsers krijgen de keuze uit steeds meer merken en types, van plooifiets tot speed pedelec. Bovendien maakt de toenemende digitalisering de leaseprocedure almaar eenvoudiger, voor werknemers en ondernemingen. Offerte aanvragen, fiets bestellen of laten onderhouden bij de dealers, hulp inroepen in geval van pech… Het loopt allemaal via de handige webtoepassing KBC MoveSmart en MoveSmart in de KBC Mobile app. Wil je jouw collega’s ook op de fiets?

Ga naar www.kbc.be/fietsleasing