UIT DE COMFORTZONE
Probeer eens een plastuit, zei mijn vriend In theorie klinkt het gemakkelijk, zo’n plastuit, een plastic hulpmiddel waardoor je zelfs als vrouw rechtstaand kan plassen zonder dat iemand nog per ongeluk je billen ziet. Maar hoe zit het in de praktijk? Geertrui Nees stapte uit haar comfortzone, de wijde wereld in, en deed de test.
I
k ben nogal een outdoorsy type. Ik kan me echt opladen tijdens uitjes naar het park, door te werken in de tuin of door gewoon buiten te zitten. Vanaf dat de eerste lentezon zich laat zien, is het moeilijk om me binnen te houden. En sinds de coronapandemie en de bijhorende lockdowns heb ik mijn wandelmicrobe herontdekt. Regelmatig trek ik dus mijn wandelschoenen aan en stippelen mijn vriend en ik een wandeling uit. Liefst ergens in het groen zodat we wat boslucht kunnen snuiven. Picknick en drinkbus in de rugzak, en weg zijn we! Dat buiten zijn is allemaal goed en wel en je kan je op veel dingen voorzien, maar er is toch één probleempje waar ik heel graag eens een goede oplossing voor wil: hoog water oftewel de patatjes afgieten. Plassen, dus. Ik ben al kamperend groot geworden en heb mijn hele jeugd in de jeugdbeweging gezeten, dus ik zet me met het grootste gemak achter een boom of een struik op mijn hurken, als de nood hoog is. Maar dat is toch altijd net iets meer gedoe dan een man die even de benen spreidt, zijn broek losknoopt en snel en compact zijn ding kan doen. Geef toe: je wilt je er toch liefst snel-snel van afmaken als je zo met je billen bloot achter een boom gehurkt zit, want er zou maar eens iemand voorbij kunnen komen. En in de winter is het toch ook altijd opletten dat je niet op je broek of je sjaal plast. Om nog maar te zwijgen over de spetters op je voeten en je onderbenen… Wie dit herkent, weet: the struggle is real. Na menig licht jaloerse opmerkingen naar mijn vriend toe, vond hij blijkbaar dat het welletjes was en gaf hij mij bij wijze van grap een plastuit cadeau voor mijn verjaardag. “Hier, dan kan je ook eens rechtstaand plassen!” Ik lachte eens groen en klasseerde het ding ergens in een verre hoek van een kastje in Sus de bus, mijn campervan. Een grote mond opzetten is één ding, maar
zo’n plastuit leek me nu echt zo onhandig dat ik het toch liever bij gehurkt-achter-een-boom wilde houden. En toch… Ik ben ook vooral nogal nieuwsgierig van aard, dus nadat het ding bijna een jaar stof had liggen te vergaren, kwam ik de tuit weer tegen bij de lenteschoonmaak van Sus en besloot ik de plastuit weer een kans te geven. Een week met de campervan naar Normandië leek me de ideale gelegenheid om haar eens aan meerdere grondige testen te onderwerpen, want nog een pittig detail over die camper van mij: er is geen toilet aan boord. Dus zonder te veel in detail te treden: ’s nachts of onderweg wordt er in een pot (met deksel) geplast om nadien buiten leeg te maken. Wel nog even een waarschuwing vooraf, voor de gevoelige lezers: het vervolg van het artikel wordt euhm… nogal plas-tisch. Voor de minder gevoelige lezers: hierna volgt een stappenplan.
STAP 1. DOE JE EIGEN ONDERZOEK Bestudeer hoe je dat ding precies moet gebruiken. Mijn beste vriendin bleek ervaringsdeskundige te zijn, dus vroeg ik haar de kleren van het lijf. Er volgde een hilarisch gesprek met gebaren
