Die Meso-Amerikaanse Sprachbund ‘n Sprachbund of ‘n linguïstiese konvergensie-area is ‘n versameling van aangrensende tale wat strukturele ooreenkomste toon wat te wyte is aan geografiese nabyheid en taalkontak; die tale moet geneties onverwant wees, of net verlangs verwant, en die Sprachbund-eienskappe mag ‘n valse indruk van verwantskap skep.
‘n Groep tale wat eienskappe deel kan net as ‘n Sprachbund omskryf word indien die eienskappe gedeel word om ander redes as die genetiese geskiedenis van die tale. Om tale te probeer klassifiseer sonder kennis van die geskiedenis van die tale kan tot die wanklassifikasie as ‘n Sprachbund lei, en sommige Sprachbunds kan verkeerdelik as taalfamilies geklassifiseer word. Lede van die Amerindiese makrofamilies Chibchan-Paezan, Hokan, Penutian en Sentrale Amerind word in Meso-Amerika aangetref, insluitende die Maya- en Mije-Sokean-tale en Purépecha, wat nie werklik deel daarvan is nie. Die tale van die Meso-Amerikaanse Sprachbund sluit die volgende eienskappe in: •
•
‘n Totale afwesigheid van werkwoord-finale basiese woordorde hoewel daar volop SOV-tale aan die noorde en suide van die gebied is. En al die ander moontlike kombinasies kom daar voor: VSO in Nahuatl, Mixtec en Zapotec, VOS in Otomi en in Mayatale en SVO in Mazatec en Huave. Alle Meso-Amerikaanse tale gebruik relasionele naamwoorde om ruimtelike en ander verhoudings aan te dui, soortgelyk aan voorsetsels in Afrikaans maar bestaande uit ‘n naamwoord plus besittings-affikse, soos “sy-hond die man.” 16
