Nowości z flot wojennych świata
Historyczny kontrakt tkMS
Ostatni okręt podwodny dla Egiptu
7 lipca w siedzibie thyssenkrupp Marine Systems w Kilonii podpisano kontrakt pomiędzy niemieckim holdingiem stoczniowym oraz agencjami zamówień wojskowych Norwegii – – Forsvarsmateriell (Agencja sprzętu obronnego) i Republiki Federalnej Niemiec – Bundesamt für Ausrüstung, Informationstechnik und Nutzung der Bundeswehr (BAAINBw, Federalne Biuro ds. Wyposażenia, Technologii Informacyjnych i Wsparcia Federalnych Sił Zbrojnych), dotyczący zamówienia sześciu okrętów podwodnych typu 212CD. Umowa ma wartość ok. 5,5 mld EUR i jest największą w historii tkMS. Dwie jednostki trafią pod bandery Deutsche Marine, a cztery Sjøforsvaret. Budowa pierwszego okrętu (dla Norwegii) rozpocznie się w 2023 r., zaś dostawa w 2029 r. Niemiecka para ma zostać dostarczona w 2032 i 2034 r. Partnerem tkMS jest norweski Konsberg Defence & Aerospace. Przygotowując się do realizacji umowy już w 2019 r. tkMS rozpoczął projekt inwestycji w infrastrukturę o wartości 250 mln EUR.
8 lipca w Kilonii odbyła się uroczystość przekazania okrętu podwodnego S44 Marynarce Wojennej Arabskiej Republiki Egiptu. Zbudowała go stocznia holdingu thyssenkrupp Marine Systems (tkMS) w Kilonii. Umowę na dostawę pierwszej pary jednostek typu 209EG (209/1400mod) Ministerstwo Obrony Egiptu i tkMS zawarły w 2011 r. Natomiast w 2015 r. Kair zdecydował o uruchomieniu opcji kontraktowej, na mocy której kilońska stocznia zbudowała kolejne dwa okręty. Pierwszy z nich – S41 – zamawiający otrzymał w grudniu 2016 r., zaś drugi – S42 – w sierpniu następnego. S43, trzeci z serii, a jednocześnie pierwszy z opcji kontraktowej,
Niemiecko-norweska współpra-ca związana z programem 212CD została zapoczątkowana 30 lipca 2017 r. Wówczas podpisano bilateralną umowę otwierającą drogę do wspólnego zakupu nowych okrętów. W ślad za deklaracją rządową porozumienie zawarły resorty obrony obydwu państw. W przypadku Norwegii cztery U-Booty 212CD pozwolą na zastąpienie sześciu obecnie eksploatowanych okrętów typu Ula (niemiecki typ 210), które wprowadzono do służby w latach 1989–1990. Z kolei w Niemczech dołączą do sześciu przedstawicieli typu 212A (w służbie od 2005–2016). Będą wyposażone w: nowe sensory, unowocześniony system AIP znany z poprzedników, baterie litowo-jonowe i nowy system zarządzania walką Orcca. Jest on opracowywany wspólnie przez Atlas Elektronik (spółkę zależną tkMS) i Kongsberg Defense & Aerospace, które w tym celu w październiku 2017 r. utworzyły joint venture kta Naval Systems. (ŁP)
tkMS zbuduje sześć okrętów podwodnych 212CD. Fot. tkMS.
NSM dla Niemiec i Norwegii 8 lipca niemieckie i norweskie instytucje zakupów uzbrojenia – odpowiednio BAAINBw i Forsvarsmateriell – – zawarły umowy na zakup pocisków przeciwokrętowych NSM Block 1A dla sił morskich swoich państw. W ramach umowy o kooperacji w zakresie współpracy przemysłowej, zamówiono przeciwokrętowe systemy rakietowe Naval Strike Missile (NSM) Block 1A, zawierając umowy z ich norweskim producentem, spółką Kongsberg Defence & Aerospace AS. Współpracę Republiki Federalnej Niemiec i Królestwa Norwegii w tym zakresie organizuje wspólne biuro programowe w Bergen. Oprócz samych pocisków, zamówienie dotyczy towarzyszących systemów startowych i wszystkich akcesoriów wymaganych do działania. System uzbroje7 2 Wojsko i Technika • S i e r p i e ń 2 0 2 1
nia powinien być gotowy do użycia na pierwszych niemieckich fregatach od połowy lat 20. System przeciwokrętowy NSM Block 1A stanowi rozwinięcie znanych w Polsce pocisków NSM, stanowiących uzbrojenie Morskiej Jednostki Rakietowej. Jest zoptymalizowany do precyzyjnych ataków na cele morskie w pobliżu wybrzeża i ważne nieruchome lądowe, w tym silnie bronione. NSM będzie nowością dla Deutsche Marine, która obecnie eksploatuje ciężkie pociski przeciwokrętowe Saab/Diehl Defence RBS15 Mk3. Ponadto w użyciu ma jeszcze stare pociski przeciwokrętowe Boeing RGM-84 Harpoon. NSM-y zastąpią te ostatnie na fregatach typów 124 i 125, a w przyszłości trafią na planowane do budowy jednostki typu 126. (TG)
podniósł banderę Egiptu w kwietniu 2020 r. Wodowanie S44 odbyło się 29 września 2020 r. Obecna uroczystość w zasadzie zamyka całą umowę. Konwencjonalne okręty podwodne typu 209EG, będące kolejną wersją rozwojową przeboju eksportowego HDW, wypierają na powierzchni 1450 t, w zanurzeniu 1600 t, mają długość 62 m, szerokość 6,2 m i 30-osobowe załogi. Zasadniczym uzbrojeniem jest osiem 533,4 mm wyrzutni torped, z których można wystrzeliwać ciężkie torpedy uniwersalne z napędem elektrycznym Atlas Elektronik SeaHake Mod 4 i kierowane pociski przeciwokrętowe Boeing UGM-84L Harpoon Block II. (TG)
Nowe rosyjskie jednostki specjalne na Bałtyku 15 lipca Flota Bałtycka FR wzbogaciła się o dwie nowe jednostki specjalnego przeznaczenia. Podniesiono wówczas bandery na dwóch kutrach desantowo-szturmowych proj. 02510, znanych też jako BK-16 (Bystrochodnyj Katier 16 m). Otrzymały one numery burtowe 793 i 796. Na miejsce uroczystości nie wybrano Bałtyckiej Bazy Morskiej w Bałtyjsku, lecz położoną ok. 12 km na północny wschód od niej niewielką przystań w Primorsku. Jest ona częścią ośrodka szkoleniowego wojsk specjalnych i poza trzema szybkimi kutrami BK-16 stacjonują tam także, wprowadzone do służby w 2013 r., dwa kutry pościgowo-przeciwdywersyjne proj. 12150A Mangust. Nowe kutry dołączyły do znajdującej się w linii od 24 listopada 2020 r. bliźniaczej jednostki o numerze burtowym 790. Projekt kutrów BK-16 opracowany został przez specjalistów z moskiewskiej firmy OOO Jewrojachting przy współpracy inżynierów z firmy Si Tech z Niżnego Nowogrodu. Buduje je stocznia rzeczna w Rybińsku w obwodzie jarosławskim, należąca do AO Koncern Kałasznikow. BK-16 to kopie kutrów Stridsbåt
90H ze szwedzkiej stoczni Dockstavarvet, która produkuje je od początku lat 90. Natomiast 23 lipca w stoczni AO Zielenodolskij zawod im. A. M. Gorkowo z Zielonodolska nad Wołgą (Tatarstan) odbył się chrzest 11. i 12. kutra przeciwdywersyjnego proj. 21980 Graczonok zbudowanego w tym zakładzie dla WMF FR. Ich stępki położono 9 sierpnia 2020 r. Obydwa kutry mają wejść do służby we Flocie Bałtyckiej. Łączna liczba okrętów tego typu w służbie i w budowie wzrosła do 28. Obecnie w rosyjskiej flocie operuje 20 kutrów tego typu: jeden we Flocie Bałtyckiej, po sześć w Czarnomorskiej i Oceanu Spokojnego, cztery w Północnej oraz trzy w Flotylli Kaspijskiej. Ponadto w Rosgwardii służą cztery Graczonoki. Projekt kutrów opracowało biuro konstrukcyjne Wympieł z Niżnego Nowogrodu. Są one przeznaczone do ochrony punktów bazowania WMF FR przed aktami terrorystycznymi i dywersją podwodną. Natomiast jednostki Rosgwardii wykorzystywane są głównie do ochrony nowo powstałych mostów nad Cieśniną Kerczeńską. (MCh/AN)
Jeden z bałtyckich kutrów typu BK-16, należących do jednostki rozpoznawczej nurków bojowych WMF. Fot. Curious/ /balancer.ru www.zbiam.pl
