Աստծո սերը մեր կյանքում

Գլուխ 15

ՍԵՐԸ ՆԱԵՎ ԶԳԱՑՄՈՒՆՔ Է «Ու­րա­խա­ցող­նե­րի հետ ու­րա­խա­ցե՛ք, և­ լա­ցող­նե­րի հետ լա­ցե՛ք»:­ Հռո­մեա­ցիս 12.15

Չ

ի­կա­գո քա­ղա­քում 55 տա­րե­կան մի այ­րի էր ապ­րում: Նրան ան­վա­նում էին Մի­սիս Վուդ­րում: Նրա կյանքն ընդ­հատ­վեց, երբ նա դուրս նետ­վեց բարձ­րա­հարկ շեն­քի 12-րդ հար­կի լու­սա­մու­տից, որ­տեղ ին­քը բնա­կա­րան էր վար­ձա­կա­լել: Նա ժպտա­ցել էր, ձեռ­քով ա­րել դռնա­պա­նին, իսկ հե­տո ցած նետ­վել: Նրա սեն­յա­կում թո­ղած երկ­տո­ղի մեջ հետև­յալն էր գըր­ ված. «Ես այլևս չեմ կա­րող ոչ մի օր ապ­րել այս միայ­նու­թյան մեջ: Ես չու­նեմ ըն­կեր­ներ: Ես ոչ ո­քից նա­մակ չեմ ստա­նում: Ոչ ոք ինձ չի զան­գա­հա­րում: Ես այլևս չեմ կա­րող սա տա­նել»: Նրա հարևա­նու­հի­ներն ա­սա­ցին. «­Մենք չգի­տեինք, որ նա գտնվում է այդ­պի­սի հու­սա­հա­տու­թյան մեջ»: Մի­սիս Վուդ­րու­մի հարևան­նե­րն այն բա­նի ակ­ներև ա­պա­ ցույցն են, թե մենք որ­քան ան­հո­գի կա­րող ենք լի­նել` չնա­ յած որ մեզ քրիս­տոն­յա­ներ ենք հա­մա­րում: Մեկ այլ մար­դու զգաց­մունք­նե­րին ու­շա­դրու­թյուն չդարձ­նե­լը նշա­նա­կում է ան­տար­բեր լի­նել նրա նկատ­մամբ: Ան­տար­բե­րու­թյունն ու սե­ րը ան­հա­մա­տե­ղե­լի հաս­կա­ցու­թյուն­ներ են: Մար­դիկ ապ­րում են զգաց­մունք­նե­րի և հույ­զե­րի մա­կար­ դա­կում: Այդ մա­կար­դա­կում են ա­մե­նից շատ բա­ցա­հայտ­վում մեր հույ­սե­րը, ե­րա­զանք­նե­րը, ան­հա­տա­կա­նու­թյան կա­րիք­նե­ րը. մեր իս­կա­կան դեմ­քը: Այս նույն մա­կար­դա­կում, մեր կյան­ 144