Khalil Krystian Chaaban
Edukacja czasu kwarantanny
W
listopadzie 2019 roku, w chińskiej prowincji Hubei w mieście Wuhan, wybucha epidemia Covid-19. Chorobę wywołuje tajemniczy koronawirus, nazwany przez naukowców SARS-Cov-2. Wkrótce jedenastomilionowe miasto zostaje zamknięte i odizolowane od świata. Niestety nie zapobiega to rozprzestrzenianiu się nieznanej dolegliwości po całym świecie. Dociera ona do Europy, jej przypadki notowane są też na południu Afryki. W końcu pojawia się też za oceanem, w Ameryce Północnej, a szczególnie w USA, które staje się epicentrum nowej choroby. W marcu 2020 WHO ogłasza pandemię i sygnalizuje, że to Europa jest najniebezpieczniejszym regionem dotkniętym epidemią. Czwarty dzień marca roku 2020 uznaje się za datę dotarcia wirusa do Polski – pierwszy zdiagnozowany przypadek Sanepid odnotowuje w Zielonej Górze, widmo epidemii natychmiast paraliżuje całą gospodarkę oraz życie społeczne. Ogłoszenie kwarantanny ma także negatywny wpływ na edukację dzieci i młodzieży. Podjęta zostaje decyzja zmianie trybu nauczania – ze stacjonarnego na zdalny. Edukacja w przyspieszonym tempie przeniesiona
zostaje do internetu, choć na początku brak i narzędzi informatycznych, i kompetencji. Niedługo po wprowadzeniu rozporządzenia młodzież zostaje zamknięta w domach. Osoby do osiemnastego roku życia nie mają prawa opuszczać swojego miejsca zamieszkania bez opiekuna. Nowe, nieoczekiwane warunki edukacji mają niebagatelny wpływ na psychikę i funkcjonowanie młodych ludzi. Co się z nimi dzieje w tym czasie? Na czyją pomoc mogą liczyć? Odosobnienie w przypadku tak młodych osób, zgodnie z przewidywaniami psychologów rozwojowych i psychologów społecznych, przynosi wiele negatywnych skutków. Konfrontacja z nieznaną, stresogenną sytuacją, izolacja i dystans społeczny, monotonia, ekspozycja na negatywne komunikaty dotyczące pandemii, ograniczenie aktywności towarzyskiej, kulturalnej, sportowej i lęk: o przyszłość, zdrowie i życie rodziny i przyjaciół, o przebieg i ciągłość ścieżki edukacyjnej, przyszłość ekonomiczną itd. – oto wyróżnik pokolenia „Q” (od quarantine). Wszystkie wymienione wyżej czynniki mają bezpośredni wpływ na obniżenie jakości życia, poczucie bezpieczeństwa, satysfakcji. Według badań i obser-
11
