Tulpia Panel
Nieuwe Nederlanders moeten hun Turkse en Marokkaanse paspoorten teruggeven en onomwonden kiezen voor Nederland! In deze rubriek geven enkele panelleden van diverse pluimage hun mening over een actueel onderwerp. Dit keer staat de loyaliteit aan Nederland centraal. De dubbele nationaliteit van veel nieuwe Nederlanders blijft het loyaliteitsvraagstuk aanwakkeren. De twijfel is dan dat migranten hier weliswaar
wonen en leven, maar dat hun hart en ziel eigenlijk ergens anders liggen. Als de dubbele nationaliteit zo,n obstakel vormt tussen migranten en autochtone landgenoten, waarom zouden migranten dan niet hun oorspronkelijke nationaliteit kunnen inleveren, alleen al om autochtone landgenoten gerust te stellen?
Fatma Famile Arslan, advocate
In het laatste geval zijn er twee landen die jou altijd toegang moeten verlenen. Beide landen kunnen aanspraak maken op het nakomen van je verantwoordelijkheden als burger van dat land. In beide landen ben je belastingplichtig en de mannen dienstplichtig. Toch weiger ik om een keuze tussen beide landen te maken omdat beide landen een deel van me zijn geworden. Mijn Nederlandse zuinigheid en nuchterheid gaan hand in hand met mijn Turkse hoffelijkheid en gastvrijheid. Ik weet niet waarom ik ineens moet denken aan een Joodse kennis die ondanks zijn kritiek op de Israëlische regering verlangde naar Israël omdat het zijn veilige plek is ingeval Europa haar racistische verleden nieuw leven wenst in te blazen.”
Zehra Doğan, Interim manager
Dus zei hij: ‘welke recht heb ik dan als Nederlander om dat van de ander te eisen zich een Nederlander te voelen, terwijl ik hem niet welkom heet?’ Zelf vond hij En vervolgde hij: ‘kan ik dan met deze gedachte buiten Nederland nog ergens welkom zijn? Nee dus, immers ik zaai alleen maar negatieve gevoelens over anderen, dus die negatieve gevoelens krijg ik dan een keer uiteindelijk zelf ook terug. Daarom kunnen we beter de deur op slot doen in Nederland en hopen dat wij dan in de toekomst kunnen overleven ondanks de mondiale ontwikkelingen richting meer gemeenschappelijke diverse soorten samenlevingen.’ Van de mensen die eens zijn met deze stelling wil ik weten: waar ben je mee bezig, wat is je doel? Kies je voor segregatie en dus achteruitgang of kies je voor openheid, samensmelting van diverse culturen en meningen, dus voor vooruitgang? Ik ben benieuwd.”
“Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om mijn Turkse paspoort op te geven. Niet omdat deze dame zo nationalistisch is maar het hebben van een Turks paspoort is een recht dat ik verworven heb door geboren te worden uit Turkse ouders. Zonder enige vorm van trots zal ik beide nationaliteiten op mijn beurt doorgeven aan mijn kinderen. Verder vind ik het onzin om mensen te laten kiezen voor Nederland en tegen hun land van herkomst. Het lijkt zo net alsof je een deel van je identiteit kunt wissen met het verkrijgen of verstoten van een paspoort. Dat brengt juridische gevolgen met zich mee maar houdt geen veranderingen in voor wat betreft de persoon.
“Ik ben het met deze stelling duidelijk oneens, want deze stelling bevordert mijns inziens alleen maar de segregatie in Nederland. Al enkele generaties lang horen wij niets anders dan dat minderheden een probleem vormen. Al sinds de eerste Turken en Marokkanen in Nederland zijn aangekomen, bestaat een cultuur van ´wij´ tegen ´zij´. Zij waren de gastarbeiders die uitgenodigd waren om de vieze klussen te klaren en de economie van Nederland te redden. Hun titel was gastarbeiders, daarna kwam de titel buitenlanders, vervolgens de allochtoon en nu heten ze nieuwe Nederlanders. Mede hierdoor is een kloof in de maatschappij ontstaan. Recentelijk vertelde een vakbekwame Nederlandse coach tegen mij dat wij in Nederland aan de ene kant net als in Amerika één cultuur en identiteit willen, maar aan de andere kant zien wij die mensen niet als één van ons.
8
Tulpia • ja argang 04 • nr 11
