öykünün bir “yalnız adam”ı:
sait faik
“Sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey”
“Edebi eserler, insanı yeni, mesut, başka iyi ve güzel dünyaya götürmeye, kurmaya yardım etmiyorsa neye yarar?” diyor, “bir yalnız adam” Sait Faik. Çirkinlikler güzelliklere dönüşemiyorsa, dünyanın insan için ne anlamı vardır ki? O da güzelliklere dönüştürmek için “kâğıda kaleme sarılmayı” seçti; asıl bunları “yazmazsa deli olacağını” düşünüyordu ve söylüyordu insanlığa. Hayatı seven; ama çirkinliklerden korkan, güzellikleri tükenmeye başlamış dünyanın umutsuzluğunda, bir çırpınışla umudu aramak istedi aslında Sait Faik. Öykülerindeki “gel-git”leri ise kendi gözünden gördüğü hayattan baretti. Basit ama gerçek; çözümü olan ama insan aklının kendi çıkarları için halletmek istemediği, sorunlar yumağına dönüştürdüğü bir hayat.
141
onurlu aydinlar 2.indd 141
11/5/14 8:22 PM
