CULTUUR
11
LEVEN IN EEN
MULTICULTURELE SAMENLEVING ‘WE ZIJN ER NOG LANG NIET’ TEKST & FOTO’S Helena Van Lierop
In België heeft één op tien inwoners een buitenlandse nationaliteit. Een verdubbeling tegenover het jaar 2000, dat blijkt uit een onderzoek van Statistiek Vlaanderen. Een maatschappij met verschillende nationaliteiten brengt nog steeds racisme en discriminatie met zich mee. Van waar komt het en hoe gaan we er mee om? ‘De autochtone meerderheidsgroep zal uiteindelijk ook maar een minderheidsgroep worden. Een samenleving waarin diversiteit de norm is’, zegt François Levrau, doctor in Sociale Wetenschappen.
SINAN YÜKSEL (21)
NINA DE CLERCQ (20)
‘Ze noemden me vuile buitenlander’
‘Ik kan perfect Nederlands’
‘In het lager zat ik op de Hollebeekschool in Temse. Er waren twee klassen: de A-klas, eerder buitenlanders, en de B-klas, vooral Belgen. Tijdens de pauzes speelden we vaak voetbal, klas tegen klas. Wanneer wij wonnen, werden we uitgescholden als vuile buitenlanders die terug naar hun eigen land moesten. We dachten slim te zijn en stapten ermee naar de leerkrachten, maar die lachten ons vierkant uit. Ook mochten wij onze plaatsen in de klas nooit zelf kiezen, maar onze Belgische klasgenoten wel. In het middelbaar ging ik naar een multiculturele school en stond ik sterker in mijn schoenen, dus kreeg ik veel minder te maken met discriminatie.’
‘Racisme gebeurt vooral subtiel. Mensen denken dat ik het niet gehoord heb, maar ik hoor dat natuurlijk wel. Ik ga daar niet op in want ik wil die discussie niet aangaan, dat brengt toch niets op. Sinds de coronacrisis heb ik gemerkt dat racisme meer naar Aziaten gericht is. Als ik in de metro zit, gaan de mensen verder weg van mij zitten. Ik trek me daar niet te veel van aan, ze weten waarschijnlijk niet beter. In het weekend werk ik aan de kassa van een supermarkt in Temse. Soms zeggen klanten tegen mij dat ik al goed Nederlands kan. Ze bedoelen dat misschien niet racistisch maar dat is niet leuk om te horen. Ik woon hier wel al negentien jaar hè.’
Student Rechtspraktijk Afkomstig uit Turkije
Student Orthopedagogie Afkomstig uit China
EASMEL KROMAH (18) Takeaway-bezorger Afkomstig uit Liberia
‘Klasgenoten zeiden vaak neger’ ‘Racisme is iets wat ik dagelijks meemaak. Wanneer de bus vol zit en ik naast een Belg plaats neem, zal die zich zo snel mogelijk verplaatsen als er een andere plaats vrijkomt. Het gebeurt zo vaak dat ik racisme gewoon geworden ben, en dat zou niet mogen. In het derde middelbaar startte ik op Sint-Maarten in Beveren. Ik was de enige zwarte jongen in mijn klas. Mijn klasgenoten gebruikten vaak het woord “neger” en snapten niet waarom dat voor ons racistisch is. Zelfs mijn toenmalige leerkracht zag het probleem er niet van in. Als je witte mensen één dag als zwarte zou laten leven, zou hun beeld helemaal veranderen. Ze zouden mentaal breken.’
