Przegląd Wielkopolski ● 2020 ● 4(130)
Tomasz Mizerkiewicz
Laudacja na uroczystości wręczenia Lechowi Raczakowi medalu UAM Alumno Bene Merenti a ósmego stworzył teatr”. Na„Bogatszy od legendy” zwa została wkrótce zmodyfi– Lech Raczak jako polonista kowana i uproszczona na Tez wykształcenia zna dobrze to atr Ósmego Dnia. określenie, którym w badaTeatr Ósmego Dnia był niach filologicznych nazywa teatrem awangardowym czy, się patrona naszego uniwerjak mawiano w latach 70., tesytetu, Adama Mickiewicza. atrem otwartym, kontestująDzień dzisiejszy to specjalcym teatry dramatyczne, pona okazja, żeby powiedzieć szukującym nowych formuł otwarcie, iż określenie „boteatralnych. Był to teatr wygatszy od legendy” w środorażający treści egzystencjalwisku teatralnym Poznania, ne w połączeniu z niezwykle wśród ludzi kultury odnoszoostrą oraz ironiczną krytyką ne jest bardzo często do naszepolityczno-społeczną. Z tego go Laureata Medalu Alumno drugiego powodu reżyser był Bene Merenti. Każdy wie, że przez wiele lat obserwowaLech Raczak to legendarny Tomasz Mizerkiewicz. ny przez SB (jako „figurant reżyser legendarnych przedFot. A. Wykrota Skorpion”), a jego teatr zdelestawień Teatru Ósmego Dnia. W żadnym jednak razie nie wyczerpujemy galizowany w latach 80. Do słynnych realizaw ten sposób wszystkich wspaniałych wcie- cji Teatru Ósmego Dnia należały m.in.: Duma leń, w jakich występował i występuje. Kiedyś o hetmanie, Jednym tchem, Musimy poprzewpisał w kwestionariuszu, iż jego zawód wy- stać na tym, co tu nazywano rajem na ziemi...?, uczony to nauczyciel języka polskiego, ale za- Przecena dla wszystkich, Ach, jakże godnie wód wykonywany to „katastrofista”. Dodajmy żyliśmy, Więcej niż jedno życie, Raport z obponadto: teatrolog, scenarzysta, projektodaw- lężonego miasta, Cuda i mięso, Auto-da-fe ca wielkich wydarzeń teatralnych, autorytet, oraz przedstawienie na odsłonięcie pomnika mistrz oraz wychowawca kilku pokoleń ak- Czerwca 1956, które należało do najbardziej torów na kilku kontynentach i – co napraw- znanych widowisk plenerowych tego teatru. dę ważne – człowiek bezkompromisowo wy- Jako polonista nie mogę nie podziękować za powiadający się w sprawach kluczowych dla to, że podstawę realizacji teatru stanowiły bardzo często utwory poetyckie, Lech Raczak etosu teatru współczesnego. Już podczas studiów polonistycznych na udowadniał, że poezja może być nowocześnie Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza roz- udramatyzowana i w ten sposób dodatkowo wijał inwencyjną działalność artystyczną wprowadzana w obieg społeczny. Po delegalizacji Teatr Ósmego Dnia był w teatrach studenckich. Zaowocowało to powstaniem Studenckiego Teatru Poezji Ósme- przez Lecha Raczaka zmieniony w teatr węgo Dnia, którego nazwa zaczerpnięta zosta- drujący przez wiele krajów i kontynentów, ła z utworu K.I. Gałczyńskiego, ze sformuło- przede wszystkim jednak tworzący nowe spekwania: „siódmego dnia Pan Bóg odpoczywał, takle we Włoszech, głownie w Katanii i We67
