COLUMN
Zen, zin & onzin Mieke Bouma speurt naar verhalen die inspireren en de weg wijzen naar de verborgen wijsheid van je eigen bestaan. Door Mieke Bouma | Fotografie Ben Kleyn
Nu is waarheidsvinding een kunde op zich. Het vergt tijd, geduld, het uitstellen van je mening, niet te snel oordelen en vooral beseffen dat de wereld een spiegel is. Dat wisten ze bij de oude Grieken ook. De wijsgeer Socrates hanteerde de metafoor van de drie zeven, waar je je verhaal doorheen moet laten gaan, voordat je er anderen mee lastig valt.
Socrates maakt een wandelingetje door de straten van Athene. Plotseling komt een man opgewonden naar hem toe. ‘Socrates! Wat ik nu toch gehoord heb… een vriend van me beweert…’ ‘Wacht even’, onderbreekt Socrates hem. ‘Voordat je verder gaat heb ik een vraag. Heb je het verhaal dat je mij wilt vertellen gezeefd door de drie zeven?’ ‘De drie zeven? Welke drie zeven?’, vraagt de man verbaasd. ‘Laten we het proberen, stelt Socrates voor. ‘De eerste zeef is de zeef van de waarheid. Heb je onderzocht of het waar is wat je mij vertellen wilt?’ ‘Uhm… nee, ik heb het van horen zeggen.’ ‘Ah juist! Dan is het toch zeker wel door de tweede zeef gegaan? De zeef van het goede? Is het iets goeds wat je over mijn vriend wilt vertellen?’ Aarzelend antwoordt de man: ‘Nee, eigenlijk niet. Integendeel.’ ‘Goed’, zegt de wijsgeer. ‘Dan moeten we de derde zeef gebruiken. Is het noodzakelijk om mij te vertellen wat jou zo opwindt?’ ‘Nee, niet direct noodzakelijk’, antwoordde de man. ‘Welnu’, zegt Socrates glimlachend. ‘Als het verhaal dat je vertellen wilt, niet waar is, niet goed is en niet noodzakelijk is, vergeet het dan en val mij er niet mee lastig.’
29
Tijdens de lockdown in het voorjaar was de computer voor mij en miljoenen andere aardbewoners het venster op de wereld. We twitterden, scrolden, streamden en z oomden heel wat af. Alles ging online. Borrels, schoolklassen, yoga, vergaderingen, orkestjes en musea. De wereld op schoot. Eerst was dat nog leuk. We voelden ons mondiaal verbonden, stuurden ontroerende filmpjes rond van applaudisserende mensen op balkonnetjes, orkestjes in binnentuinen, vogels, schone luchten en verlaten steden. Maar na verloop van tijd werden de berichten grimmiger. Men werd boos, raakte gefrustreerd en de sociale media veranderden in een kolkend riool van ongezouten meningen, paranoïde aannames en slordig bij elkaar geraapte feiten.
Dit is het verhaal:
yoga internationaal
Is het waar, is het goed, is het noodzakelijk?
MIEKE BOUMA is storycoach, auteur en dramadocent. Verhalen vormen de rode draad en inspiratiebron in haar leven en werk. En verder: yoga, schrijven, films, wandelen
© Mieke Bouma september 2020
en lesgeven.
