40 ára a fmælisr it Golfk lúbbs Gr in d a ví ku r
Fyrsti sigurinn er líklega eftirminnilegastur S
igrún Ragna Sigurðardóttir, eða Sigrún hans Jonna Péturs eins og ég hef alltaf þekkt hana, er ein af fyrstu konunum í starfi GG en þótt hún hafi ekki byrjað sjálf að spila golf fyrr en árið 1986, þá var hún viðloðandi golfið í gegnum Jonna sinn og soninn Sigurð sem var framarlega í flokki unglinga og náði að verða klúbbmeistari einu sinni, árið 1992 eins og fram kemur í þessari grein um fjóra af klúbbmeisturum GG. Sigrún var tiltölulega fljót að komast upp á lagið með golfið enda heltók golfbakterían hið daglega líf. „Ég er frá Sandgerði og flutti til Grindavíkur árið 1974. Jonni minn tók þátt frá byrjun Golfklúbbs Grindavíkur og var alltaf virkur í starfinu og árið 1986 vorum við Alda hans Sveins Ísaks en þau bjuggu við hliðina á okkur, orðnar leiðar á að hanga einar heima á meðan karlarnir léku sér í golfi og ákváðum bara að skella okkur líka. Eins og gengur og gerist með byrjendur, þá gekk þetta nú brösuglega til að byrja með og áttum við Alda í mesta basli með að ná að lyfta kúlunni, en degi fyrir meistaramótið var hringt í mig, það vantaði konur í mótið og lagt hart að mér að vera með og ég lét til leiðast – en hefði betur sleppt því… Ég var komin með einhver 130 högg eftir fyrri níu en var líka að drepast úr millirifjagigt svo ég lauk leik eftir níu holur í mínu fyrsta meistaramóti… Tók síðan alltaf þátt ef ég man rétt en átti ekki séns í Erlu Adólfs sem vann fjögur ár í röð áður en mér tókst svo loks að vinna árið 1991. Ég vann meistaramótið 1991-1994 og tók minn fjórða titil 1995. Faðir minn dó árið 1996 svo ég tók ekki þátt þá en flutti svo til Reykjavíkur, gekk í GR og vann 1. flokkinn á fyrsta ári mínu í þeim klúbbi.“ Hvað var eftirminnilegast frá þessum meistaramótum? „Á þessum árum kláruðum við konurnar okkar mót á föstudögum og gátum þá leyft okkur að vera eftir þegar karlarnir okkar þurftu að fara heim til að hvíla sig fyrir sinn lokadag, og var oft kátt á hjalla hjá okkur þegar við röltum heim frá skál-
in að vinna hjá Lind fasteignasölu en þar starfa aðeins löggiltir fasteignasalar og fagmennskan í fyrirrúmi.“
anum í góðum gír. Svo var alltaf lokahóf á laugardagskvöldinu þar sem allir komu og gerðu sér glaðan dag, mjög skemmtilegt og gaman að eiga þessar minningar frá tímanum í GG. Fyrsti sigurinn er líklega eftirminnilegastur en það ár varð Jonni klúbbmeistari karla svo við hjónin tókum tvennuna það árið, og árið eftir fylgdi Siggi sonur okkar í fótspor pabba síns svo við mæðgininin stóðum uppi sem sigurvegarar þá, mjög gaman!“ Sigrún hefur alltaf verið mikil keppnismanneskja, ekki bara í golfinu og þegar kom að því að ryðjast aftur inn á atvinnumarkaðinn, þá kom keppnisskapið sér vel: „Þegar ég var um sextugt, kom upp sú staða að ég reyndi að komast inná vinnumarkaðinn, eftir að hafa verið búin að vera í eigin rekstri frá unga aldri. En enga vinnu var að fá, ég fékk ekki einu sinni svar frá atvinnurekendum. Ég hef alltaf haft mikinn áhuga á fasteignum, er mikill fagurkeri og mér bauðst vinna hjá Allt fasteignum sem þá voru með starfsstöð í Hafnarfirði. Ég var búin að vinna þar í um sex mánuði þegar ný lög voru samþykkt á alþingi varðandi fasteignasölu, þá þurfti 2ja ára háskólanám til að öðlast löggildingu. Það kom smá hik á mig en keppnisskapið tók yfir og ég dreif mig í námið og kláraði. Í dag er ég svo hepp-
Er eitthvað annað minnisstætt frá þessum árum í Grindavík? „Það er tvennt sem ég man mjög vel eftir. Við Fanný Erlings fórum einu sinni í kvennamót og á gömlu 9. holunni [er 12. flötin í dag - Innskot blaðamanns] sjankaði ég upphafshöggið en fyrir neðan grínið var kartöflukofi og það var opið inn í hann. Annað höggið mitt tókst ekki betur en svo að ég sló inn í fjandans kofann í nokkur skipti, þurfti auðvitað alltaf að taka víti og Fanný var næstum búin að pissa í sig úr hlátri! Svo loksins þegar mér tókst að komast frá kofanum þá lenti ég í bönker og þá tók ekki betra við! Ég var glötuð í bönker og þurfti ansi margar tilraunir til að komast upp úr og endaði með 27 högg á þessari par 3 holu! Mikið hefði verið gott ef punktaleikur hefði verið kominn til sögunnar þarna!“ „Hitt atvikið sem er mér eftirminnilegt, þegar ég fékk golfbolta í mig, beint á milli augnanna og það þurfti að sauma sjö spor í ennið á mér! Þetta var í hjóna- og paramóti, hinn óheppni kylfingur var góður vinur, Arnar Sigurþórsson. Hann sló drævið sitt í grjót og allt í einu stóð ég bara og blóðið spýttist úr enninu á mér! Það er ekki skrýtið, en enn þann dag í dag er ég smeyk þegar ég veit af golfbolta á flugi í kringum mig.“ Sigrún hlakkar til að koma í „Meistari a“, mót sem haldið verður á afmælisárinu, en þá koma vonandi saman allir fyrrum klúbbmeistarar, stigamótsmeistarar, formenn og fleiri: „Ég á mjög góðar minningar frá árunum í GG og það verður gaman að koma og spila gamla heimavöllinn – sem þó hefur breyst ansi mikið síðan ég var í klúbbnum. Skemmtilegast verður þó að hitta gamla félaga, ég hlakka mikið til!“
Þrjár af klúbbmeisturum kvenna; Bylgja, Fanný og Sigrún á góðri stundu
11
