•
Złap wynik Nauczyciel dzieli uczniów na grupy i każdej z nich wręcza arkusz papieru. Dzieci zapisują na arkuszu dowolne liczby, np. od 0 do 100. Następnie wszyscy otrzymują po 4 karteczki, na których notują dwa działania na dodawanie i dwa na odejmowanie, bez obliczania wyniku. Formuły te uczniowie tworzą do sum i różnic znajdujących się na dużym arkuszu papieru. Po wykonaniu tej czynności jeden z członków grupy zbiera karteczki, a następnie głośno odczytuje kolejne działania oraz potwierdza poprawność obliczeń. Reszta zespołu otrzymuje packi na muchy. Zawodnik, który pierwszy „złapie” poprawny wynik, wygrywa. W tabeli zespołowej wpisuje sobie 1 punkt. Po pierwszej rundzie następuje zmiana osoby czytającej działania. Zabawa trwa dotąd, aż każdy z członków grupy wykona zadanie.
14. Iloczyn w Cyferkowie Zanim zostanie wprowadzone mnożenie, ważny jest trening w dodawaniu jednakowych składników. Wielokrotne doliczanie do liczby takiej samej wartości powinno towarzyszyć dzieciom na co dzień. Na początku można wykorzystać liczmany, np. korale dwójkowe, trójkowe, czwórkowe itd. (uczniowie sami je konstruują, wykorzystując sznurek i dowolne koraliki; powinni nawlekać ich tyle samo w konkretnym kolorze lub kształcie). Uczniowie rytmicznie przesuwają po tyle samo koralików. Wodząc za nimi wzrokiem i dotykając ich, wypowiadają kolejną wielokrotność. Doskonale do tego ćwiczenia nadaje się także taśma krawiecka i spinacz do bielizny. Dzieci startują od zera i przesuwają klamerkę na następne wielokrotności wybranej liczby. Powinny śledzić wzrokiem mijane pola i wypowiadać na głos kolejne wyniki. Można również wykorzystać pustą oś liczbową leżącą na podłodze, na której nauczyciel zaznacza liczbę zdradzającą dzieciom, po ile będą liczyły. Uczniowie skaczą po jej kolejnych wielokrotnościach. Uczniowie poznają, co to znaczy mnożyć i co oznacza słowo mnogość39. Wchodząc do klasy, zauważają bałagan na dywanie. Nauczyciel wcześniej celowo wysypał jednakowe zbiory zabawek i je wymieszał, a na szczycie umieścił napis „mnogość”. Razem z dziećmi głośno dywaguje na temat przyczyny takiego stanu rzeczy. W sali pojawia się niespodziewany gość (nauczyciel wciela się w postać Żarusia). Kiedy dzieci próbują pomóc nauczycielowi w wyjaśnieniu problemu, nagle spod sterty rzeczy wyskakuje Żaruś, mówiąc: – Och, przepraszam was, wczoraj trenowałem segregowanie i przeliczanie przed kolejną akcją strażacką i… zasnąłem. – Pomóżcie mi, proszę, bo tu jest tego mnogość. Scenariusz dostępny na Zintegrowanej Platformie Edukacyjnej MEiN, https://epodreczniki.pl/a/program-ze-scenariuszami-do-edukacji-wczesnoszkolnej-2/DaXPSLeIq [dostęp: 20 grudnia 2020]. 39
60
