wędrują w koło od dziecka do dziecka. Nauczyciel wyznacza moment przekazywania pracy, aby uniknąć chaosu. Należy dopasować rytm zabawy do możliwości uczniów. Warto, aby każde dziecko miało inny kolor przyboru do pisania – wtedy dzieci będą się starały, a ich wpisy staną się identyfikowalne. W trakcie zabawy uczniowie mogą zgłaszać popełnione błędy i wyjaśniać nieporozumienia. Karta wraca do dziecka, które się pomyliło i to ono poprawia błędny zapis. Nauczyciel decyduje, kiedy zakończyć zabawę. Jeśli powstaną braki, uczniowie uzupełniają je, sprawdzając poprawność wszystkich działań. •
Podrzucaj i licz Uczniowie stoją w kręgu, podają sobie maskotki cyferek i śpiewają Jak to miło i wesoło, gdy cyferki krążą w koło, każdą z nich dobrze znam i policzę głośno wam (na melodię piosenki Grosik). Na sygnał dany przez nauczyciela zabawa zostaje zatrzymana, a uczeń, który ma maskotkę, podrzuca ją i wypowiada jej kolejne 10 wielokrotności. Dziecko, które znajduje się najbliżej, a nie ma cyferki, kontroluje kolegę lub koleżankę. Można zastosować wzmocnienia w postaci braw dla wyróżniających się uczestników zabawy. Nauczyciel, dając ustalony sygnał, wznawia zabawę.
17. Całości i części w Cyferkowie Z tym zagadnieniem ściśle wiąże się dzielenie w aspekcie podziału na równe części. Uczniowie przeprowadzają wiele doświadczeń związanych ze świadomością całości, a także z wyznaczaniem połowy i ćwiartki. Zaczynają od konkretnych przedmiotów, a kończą na liczbach. Pomocne w tym zadaniu będą małe formy teatralne i Matematyczne Stacje Badawcze. Nauczyciel aranżuje przestrzeń potrzebną do przeprowadzenia doświadczeń i wciela się w role matematycznych bohaterów. Zjawia się Królowa Matematyka z Jedyneczką, Dwójeczką i Czwóreczką. Królowa zdradza dzieciom, że są to bohaterki zajęć. Jedyneczka pokazuje dzieciom kolejno, np. jabłko, gruszkę, śliwkę, kiwi, banan, bułkę, jajko, biszkopt, pączek, mówiąc: – Oto całość. Każda z par uczniów odbiera dowolną całość i kładzie ją przed sobą na ławce. Nauczyciel i dzieci powinni wcześniej umyć ręce i owoce, a także zatroszczyć się, by rzeczy leżały na talerzykach lub serwetkach. Dwójeczka proponuje, aby uczniowie zastanowili się, co zrobić, żeby w parach móc sprawiedliwie podzielić się tą całością. Dzieci przystępują do rozważań, po czym Dwójeczka rozdaje im plastikowe noże, którymi dzielą owoce. Wszyscy uczniowie spacerują i sprawdzają efekty pracy par. Dwójeczka pyta o nazwę powstałych części
72
