NALEŻAŁ DO ELITARNEGO GRONA NAJWYBITNIEJSZYCH HISTORYKÓW PRAWA Wspomnienie o prof. Stanisławie Grodziskim (2 stycznia 1929 – 30 maja 2020) ardzo trudno jest dobrać słowa ostatniego pożegnania. Jest to tym trudniejsze, gdy odchodzi osoba tak wyjątkowa, jak śp. prof. Stanisław Grodziski. Żegnam Go i składam najgłębsze wyrazy współczucia córce Karolinie, rodzinie i bliskim nie tylko w imieniu władz rektorskich UJ, ale także w imieniu historyków prawa, mojego środowiska naukowego i wszystkich osób – które tak jak ja – miały wielki zaszczyt spotkać Profesora na swej drodze życiowej. Profesor Stanisław Grodziski należał do elitarnego grona najwybitniejszych historyków prawa, do gigantów tej dyscypliny, wyznaczał kierunki badań i standardy etyczne dla całych pokoleń uczonych, studentów i absolwentów Wydziału Prawa, zawsze oddany Uniwersytetowi, z którym związane było Jego życie zawodowe. W latach 1978–1981 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa i Administracji UJ, w latach 1987–1990 prorektora UJ ds. studenckich. Był wiceprezesem Polskiej Akademii Umiejętności, reaktywowanej z jego wielkim udziałem, aktywnym uczestnikiem prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych „Solidarności”, członkiem prestiżowych gremiów i organizacji naukowych, stałym uczestnikiem spotkań legendarnego, nieformalnego Klubu „Kopciuszka”, łączącego elitę intelektualną Krakowa. Doktor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego, honorowy obywatel Żywca, laureat wielu nagród, w tym Nagrody Miasta Krakowa. Prawy, uczciwy, dobry człowiek, pełen wewnętrznego ciepła, oddany rodzinie i ukochanej córce Karolinie. Znakomity dorobek naukowy Profesora obejmuje, między innymi, publikacje w zakresie edycji źródeł, w tym pomnikowe
62
ALMA MATER nr 219
Anna Wojnar
B
Prof. Stanisław Grodziski podczas uroczystości odnowienia doktoratu po pięćdziesięciu latach; Collegium Maius, 11 kwietnia 2011
